Genel Işletme Ünite Ünite Konular

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
GENEL İŞLETME
ÜNİTE 1
İŞLETME KAVRAMI

EKONOMİK SİSTEM
Bir ülkenin sahip olduğu kaynakların, ihtiyaç ve isteklerin karşılanması için kişiler ve kurumlar arasında dağılımını esas alan kurallar bütününe ekonomik sistem denir.
Ekonomik sistemler temel olarak üç gruba ayrılır:
Serbest piyasa ekonomilerinde (Pazar ekonomileri), üretim faktörlerinin (emek, sermaye, doğal kaynaklar) sahipleri özel kişi ya da kurumlardır.
Kumanda ekonomilerinde (Planlı ekonomiler), üretim faktörlerinin sahibi devlettir.
Karma ekonomik sistemde, üretim faktörlerinin sahibi hem devlet hem de özel kişi ya da kurumlardır.

ÜRETİM FAKTÖRLERİ
Mal ve hizmet üretimi için gerekli olan, bir ülkenin sahip olduğu temel kaynaklara üretim faktörleri denir.
Üretim faktörleri aşağıdaki gibi sıralanabilir:
Emek (işgücü): Üretimi gerçekleştiren kişilerin bedensel veya zihinsel katkılarıdır.
Sermaye (kapital): Mal ve hizmet üretimi için gerekli olan bina, makine, araç-gereç, para ve paraya dönüştürülebilen varlıklardır. Yani faaliyetlerin yürütülmesi için gerekli olan fonlardır.
Girişimci (müteşebbis): Mal ve hizmet üretmek için üretim faktörlerini bir araya getiren kişidir.
Doğal Kaynaklar (tabiat): Doğadan elde edilen her şeydir (su, madenler, ağaçlar).
Teknoloji: Mal ve hizmet üretimi sırasında kullanılan yöntemdir.


MALLARIN SINIFLANDIRILMASI
a) Üretilmesi İçin Çaba Harcanıp Harcanmamasına Göre Mallar
- Ekonomik Mal: Üretimi için çaba harcanan mallardır, (ekmek, masa, buzdolabı gibi)
- Ekonomik Olmayan Mallar (Serbest Mallar): Üretimi için hiçbir çaba harcanmayan, doğada hazır bulunan mallardır (hava, güneş ışığı gibi)

b) Gereksinmeleri (İhtiyaçları) Giderme Özelliklerine Göre Ekonomik Mallar
- Tüketim Malları: Gereksinimleri doğrudan doğruya gideren mallardır. Ekmek, su, elbise gibi.
- Üretim (Yatırım) Malları: Başka malların üretilmesi için gerekli mallardır. Makinalar, hammaddeler vs.

c) Kullanım Sürelerine Göre Ekonomik Mallar
- Dayanıklı Mallar: Uzun süre kullanımı sonunda yavaş yavaş tükenen mallardır. Buzdolabı, televizyon gibi.
- Dayanıksız Mallar: Bir defa veya kısa bir süre kullanıldığında tükenen mallardır. Ekmek, un, peynir gibi.
Dayanıklı malların hizmetinden faydalanılır. Dayanıksız malın kendisi tüketilir.

İŞLETMELERDE BAŞARI ÖLÇÜTLERİ
İşletmelerin başarılı olup olmamalarını belirlemede üç etkenlikten faydalanılır:
a) Teknik Etkenlik: Belirlenen standartlara ulaşmak ve belirli bir işi en ucuza getirmek
b) Ekonomik Etkenlik: Eldeki kaynakların en uygun şekilde kullanımıdır.
c) İşletme Biliminde Etkenlik: Belirli bir girdi ile en yüksek çıktının sağlanabilmesidir.
Etkenliği, verimlilik, ekonomiklik ve kârlılık belirler.
- Verimlilik (Prodüktivite) = Çıktı / Gidi
- Ekonomiklik: Üretim Satışı Tutarı / Üretim Maliyeti
Kârlılık (Rantablite): Net Kâr / Kullanılan Kapasite

ÖZEL GİRİŞİM SİSTEMİNİN TEMEL UNSURLARI
Özel girişim sisteminin dayandığı 4 temel unsur vardır:
1. Özel mülkiyet hakkı: Kişilerin taşınır ve taşınmaz mal satın almaları, onları kullanmaları ve satma haklarıdır.
2. Seçme özgürlüğü: Üretici ve tüketicilerin neyi üreteceklerini veya tüketeceklerini özgürce yapabilme haklarıdır.
3. Kâr elde etme: girişimcilerin faaliyetleri sonucunda ortaya çıkacak kâr üzerindeki haklarıdır.
Serbest rekabet: işletmelerin pazardan daha fazla pay alabilmek için rekabet etme haklarıdır.

İŞLETME KAVRAMI
İşletme, insanların ihtiyaç ve isteklerini karşılayacak mal ve hizmet üreten kâr amaçlı iktisadi kuruluşlardır.
İşletme kurarak kâr elde etmek isteyen kişiye girişimci, yaptığı işleme ise girişim denir.
Girişimci üretim faktörlerini bir araya getirerek üretime yöneltir ve ortaya çıkacak riskleri üstlenir. Yönetici, mal ve hizmet üretmek için bir araya getirilen üretim faktörlerini yöneten kişidir. Yaptığı işi bir ücret karşılığı yapar, risk üstlenmez.

SINAVA YÖNELİK DEĞERLENDİRMELER
i. Ekonomik sistemin tanımı
ii. Üretim faktörleri (“Hangisi üretim faktörlerinden biri değildir?” ya da “Fonları gösteren üretim faktörü hangisidir?” gibi)
iii. Malların sınıflandırılması (“Hangisi ekonomik ya da dayanıksız maldır?” vs. ve bunların tanımlarından biri)
iv. İşletmelerde başarı ölçütleri (özellikle “verimlilik”)
v. İşletmenin ve girişimcinin tanımı
vi. Özel girişim sisteminin temel unsurları
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme 2. ünite

ÜNİTE 2

İŞLETMELERİN ÖZELLİKLERİ




İŞLETMELERİN AMAÇLARI

İşletmelerin ulaşmak istedikleri noktalara veya hedeflere işletmenin amaçları denir. İşletmenin amaçları, temel (genel) amaçlar ve özel amaçlar olarak ikiye ayrılır.

1. TEMEL (GENEL) AMAÇLAR

İşletmelerin temel amaçları kar elde etmek ve topluma hizmettir.

a) Kar Elde Etmek

Kar, işletmelerin belirli bir dönem sonunda elde ettiği gelirlerle bu dönemdeki giderler arasındaki pozitif (olumlu) farktır. Daha açık bir ifadeyle kar, gelirin gideri aşan kısmıdır. Eğer işletmelerde gelir giderden daha az olursa zarar ortaya çıkacaktır.

Kar, işletmeler için büyüme ve gelişmenin bir göstergesi olmakla birlikte işletme üst yönetiminin başarısını değerlendirmede bir ölçü, çalışanları da teşvik edici bir araçtır.

b)Topluma Hizmet Etmek

Özel sektör işletmelerinin amacı, öncelikle topluma hizmet etmek olmayıp kar elde etmektir. Ancak birçok kişiye iş olanağı sunduğu için topluma hizmet de etmektedirler.

Temel amacı topluma hizmet etmek olan işletmeler, kamu işletmeleridir. Türkiye’de Kamu İktisadi Teşebbüsleri (KİT’ler), topluma hizmet etmek için kurulmuş ve karı ikinci plana itmiş, kamu tarafından kurulmuş işletmelerdir.


2. ÖZEL AMAÇLAR

İşletmelerin kar elde etmek ve topluma hizmet etmek gibi temel (genel) amaçlarının yanısıra uzun dönemli büyüme, tüketicilere kaliteli mal ve hizmet sunma, çalışanlara uygun ücret verme ve toplumsal sorumluluk gibi özel amaçları da bulunmaktadır.

a) Uzun Süreli Büyüme

İşletmeler varlıklarını sürdürebilmek için sürekli büyüme ve gelişmeyi sağlamak zorundadır.

b) Çalışanlara Uygun Ücret Verme

İşletmeler, etkin ve verimli bir çalışma ortamının meydana getirilmesi için çalışanlara uygun ücret vererek ve çalışma güvenliğini sağlayarak motivasyonu artırabilirler.
c) Tüketicilere Kaliteli Mal ve Hizmet Sunma

Tüketicilere kaliteli mal ve hizmet sunma, işletmelerin satışlarını artıracağı için karı üst noktaya çıkarır.

d) Toplumsal Sorumluluk

İşletmeler, içinde bulundukları toplumsal çevreye uyum sağlayarak çeşitli çıkar gruplarının (tüketiciler, sendikalar, vs.) istek ve beklentilerini karşılamak zorundadır. Bunun için de eğitim, spor, kültürel alanlara destek vermektedirler. Ayrıca doğal çevrenin korunarak çevre kirliliğinin önlenmesi de günümüzde işletmelerin en önemli toplumsal sorumluluklarından biridir.


İŞLETMELERİN FAALİYETLERİ

İşletmelerin işlevleri (faaliyetleri) Henry Fayol’a göre şunlardır:

• Yönetim Faaliyetleri: Planlama, örgütleme, koordinasyon, yöneltme ve denetim
• Üretim/Teknik Faaliyetler: Üretimin gerçekleştirilmesi işlemleri
• Güvenlik Faaliyetleri: İşletmenin, çalışanların ve üretilen malların güvenliği
• Finansal Faaliyetler: İşletme için gerekli olan fonların bulunması ve bunların kullanılması
• Ticari Faaliyetler: Satın alma, satış, pazarlama
• Muhasebe Faaliyetleri: Gelir-gider hesapları, parasal işlemlerin kaydedilmesi, envanter, vs.



İŞLETMENİN İÇ VE DIŞ ÇEVRESİ

İşletmeler faaliyette bulundukları çevreden olumlu veya olumsuz olarak etkilenmektedir. İşletmenin faaliyetlerini etkileyen çevre unsurları, çıkar grupları olarak da adlandırılmaktadır.

İşletmeleri etkileyen iç çevre unsurları ya da çıkar grupları işletme sahipleri, yöneticiler, personel ve örgüt gibi unsurlardan oluşmaktadır.

İşletmeleri etkileyen dış çevre unsurları ya da çıkar grupları ise devlet ve yasalar, tüketiciler, toplumun yapısı ve kültürü, tedarikçiler, rakipler, diğer işletmeler ve doğal (fiziksel) çevre koşulları gibi unsurlardan oluşmaktadır.

1. İŞLETMELERİN İÇ ÇEVRE UNSURLARI

Sermaye Sahipleri: İşletmenin kurulması ve faaliyetlerine devam edebilmesi için sermaye koyan kişilerdir. İşletme sahiplerinin beklentileri kardır.

Yöneticiler ve Personel: İşletmede faaliyetlerin yürütülmesine direkt katkısı olan, en alt basamaktaki personelden en üstteki yöneticilere kadar herkesi kapsamaktadır. Yöneticiler ve personelin, daha iyi çalışma koşulu, sosyal ortam ve doyurucu ücret gibi çeşitli beklentileri bulunmaktadır.

2. İŞLETMELERİN DIŞ ÇEVRE UNSURLARI

Devlet ve Yasalar: İşletmeleri ilgilendiren en önemli dış çevre unsurunu oluşturan devletin uygulamaları ve yasalar, işletmelerin haklarının ve sorumluluklarının sınırlarını çizmektedir. Vergi yasaları, iş güvenliği yasaları ve çevre koruma yasaları işletmeleri yakından ilgilendirmektedir.

Tüketiciler, Toplumun Yapısı ve Kültürü: İşletmelerin faaliyetlerini devam ettirebilmeleri satışlarına bağlıdır. Bunun için de satış yapacağı toplumun yapısını ve kültürünü yakından inceleyerek buna göre bir tutum içine girmek zorundadır.

Toplumsal Çevre: İşletmenin faaliyette bulunduğu toplumun demografik ve kültürel özellikleri toplumsal çevreyi belirler. Toplumun işletmeye bakışı ve işletme ile ilgili düşünceleri, işletmeler için önemlidir.

Tedarikçiler: İşletmeye mal ve hizmet sunan diğer işletmelerdir. İşletmeler tedarikçilerin çıkarlarını da gözetmek zorundadır.

Diğer İşletmeler: İşletmeye kredi veren bankalar veya diğer finans kuruluşlarıdır. İşletmeler bunlara kaşı sorumluluklarını yerine getirmelidir.

Rakipler: Aynı sektörde faaliyet gösteren işletmelerdir. İşletmeler, rakiplerinin faaliyetlerini incelemek ve onlarla rekabet edebilmek için değişime ayak uydurmak zorundadır.

Fiziksel Çevre: İşletmeleri etkileyen toprak, hava, su ve iklim gibi yeryüzündeki doğal kaynaklardır. Bütün işletmeler belirli düzeyde bu kaynaklardan etkilenir ve bu kaynaklara bağımlıdır. Doğal kaynakları bilinçsizce yok eden işletmeler, hem yasalara hem de topluma karşı sorumlu olacaktır.

İŞLETMELERİN SINIFLANDIRILMASI

1. ÜRETİLEN MAL VE HİZMETE GÖRE İŞLETMELER

Endüstri İşletmeleri: Kullandığı girdileri fiziksel veya kimyasal değişikliklerle yeni bir mala dönüştüren işletmelerdir. Hammadde işleyen veya televizyon, otomobil vs. üreten işletmeler endüstri işletmeleridir.

Ticaret İşletmeleri: Üretilen malların tüketicilere ulaşmasını sağlayan işletmelerdir. Bu işletmeler toptancılık, yarı toptancılık ya da perakendecilik faaliyetleriyle üreticiler ile tüketiciler arasında bağlantıyı sağlamaktadır.

Hizmet İşletmeleri: Konaklama, eğlence, sağlık, bankacılık gibi hizmetleri üreten ve pazarlayan işletmelerdir.


2. ÜRETİM ARAÇLARININ MÜLKİYETİNE GÖRE İŞLETMELER

Özel Kesim İşletmeleri: Üretim araçlarının mülkiyetinin özel kişilere ait olduğu işletmelerdir.

Kamu Kesimi İşletmeleri: Üretim araçlarının mülkiyetinin kamuya (devlete) ait olduğu işletmelerdir. Ülkemizde bu tür işletmelerin (KİT’lerin) ekonomide önemli bir ağırlığı bulunmaktadır.

Yabancı Sermayeli İşletmeler: Üretim araçlarının mülkiyetinin başka ülke vatandaşlarına ait olduğu işletmelerdir.

3. HUKUKİ YAPILARINA GÖRE İŞLETMELER

a) Özel İşletmelerin Hukuksal Yapıları

Kişi Şirketleri

• Tek Kişi İşletmesi
• Adi Şirket
• Kollektif Şirket
• Adi Komandit Şirket

Sermaye Şirketleri

• Anonim Şirket
• Limited Şirket
• Kooperatif Şirket
• Sermayesi Paylara Bölünmüş Komandit Şirket

b) Kamu İşletmelerinin Hukuksal Yapıları

Kamu İktisadi Teşebbüsleri

• Kamu İktisadi Kuruluşları (KİK)
• İktisadi Devlet Teşekkülleri (İDT)

Yerel Yönetim İşletmeleri

Katma Bütçeli Yönetim İşletmeleri

Döner Sermayeli İşletmeler

c) Yabancı Sermayeli İşletmeler

• Uluslar arası anlaşmalarla kurulan işletmeler
• Petrol Yasasına Göre Kurulan İşletmeler
• 6222 Sayılı Kanun’a Göre Kurulan İşletmeler
• 1567 Sayılı Kanun’a Göre Kurulan İşletmeler

4. ULUSAL KÖKENLERİNE GÖRE İŞLETMELER
Ulusal İşletmeler: Bu işletmeler, ülke içinde kurulmuş, sermaye ve yönetim açısından diğer bir ülkeye bağlı olmayan işletmelerdir.

Uluslararası İşletmeler: Yalnızca kurulduğu ülkede değil başka ülkelerde de çeşitli yatırımlar yapan işletmelerdir. Genellikle pazarlama, ticaret, ulaştırma ve sanayi alanlarında faaliyette bulunur.

Çok Uluslu Şirketler (ÇUS): Ekonomik hayatın her alanında faaliyette bulunan bu işletmeler dünyayı tek bir Pazar olarak görür ve amaçlarını gerçekleştirecek en uygun yatırım yerleri için sermaye, teknoloji ve yönetimlerini bu alana yönlendirirler.

5. İŞLETMELER ARASI ANLAŞMALARA GÖRE İŞLETMELER

Amaçlarını gerçekleştirmek için işletmeler arasında aşağıdaki anlaşmalar yapılır:

• Tröst
• Kartel
• Konsorsiyum
• Konsern
• Centilmen Anlaşmaları
• Holding
• Tam Birleşme

6. DİĞER İŞLETME SINIFLANDIRMALARI

• Büyüklük
• Yönetim Biçimi
• Alıcıların Çeşidi
• Süreklilik
• Risk Alma Derecesi


SINAVA YÖNELİK DEĞERLENDİRMELER

• İşletmelerin genel ve özel amaçları (hangisi özel amaçlardan biri değildir; gibi)
• İşletmenin işlevleri
• İşletmelerin iç ve dış çevre unsurları (hangisi dış çevre unsurlarından biri değildir ya da bunlardan birinin tanımı)
• İşletmelerin sınıflandırılması (özellikle kişi ve sermaye şirketleri)
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme 3.ünite

ÜNİTE 3 İŞLETMELERİN KURULUŞU

İşletmelerin kuruluşunda yatırım kararı ile ilgili aşamalar:
1-Yatırım düşüncesi(pazarda istemin artması,işletmenin büyüme eğilimi,maliyetleri düşürme çabası,yeni bir mala geçiş,teknolojik yenileme gibi etkenler yeni bir yatırım düşüncesinin oluşmasını sağlar.ülkenin ekonomik yapısı,Pazar durumu,rekabet durumu,dışsatım ve dışalım olanakları,teknoloji,doğal kaynaklar da.),
2-yapılabilirlik(fizibilite)araştırmaları(kesin yatırım kararı alınmadan önce girişimcinin yapmayı düşündüğü üretim ve sermaye yatırımı ile ilgili olarak ekonomik,teknolojik ve finansal sorunlarla,kuruluş yeri sorunlarını çözmek için gerekli tüm bilgilerin sistemli şekilde elde edilmesi yapılabilirlik araştırması,bunların bir metin içinde toplanması da yapılabilirlik pojesidir.),
3-yapılabilirlik projesi,(ön proje oluşturulur.)
4-değerlendirme ve yatırım kararı,(işletmeci,işletmeyi kurma kararı verirken karlılık oranları üzerinde durur ,borç ödeme yeteneği,döviz etkisi,katma değer ölçütü,sermaye-hasıla oranı,sermaye yoğunluğu,emek verimliliği gibi değerlendirmeler yapılır).
5-kesin proje,(proje kabul edildikten sonra kesin proje biçimine dönüştürülür.kesin projede yer alanlar:işletmenin kapasitesi,büyüklüğü,hukuksal yapısı,yapılacak harcamaların ayrıntısı,alınacak her tür donanım,teknik özellikleri,maliyetleri.)
6-projenin uygulanması,(yatırım)(arsa alımı,donanımın kurulması,makine ve araç gerecin satın alınması,montaj.)(proje ve mühendislik tasarımlarının oluşturulması,görüşme ve sözleşmelerin tamamlanması,eğitim projesinin uygulanmasına ilişkin çalışmalar)
7-üretime geçiş aşaması(önce deneme üretimi)(malın uygunluğunun denetimi,arada fark varsa bunların giderilmesi)
yapılabilirlik projesindeki araştırmalar: ekonomik(kurulacak işletmenin ekonomik açıdan verimli ,karlı ve ussal olup olmadığının araştırılması.üretilmesi planlanan mal veya hizmete ilişkin talep ve Pazar payının kestirimi yapılır.),teknik araştırmalar(üretim süreci aşamalarının tanımlanması,üretim teknolojisinin seçimi,fabrika içindeki yerleşimi ,bakım ,onarım olanakları.),finansal araştırmalar,yasal araştırmalar,örgütsel araştırmalar(iş analizi,iş bölümü,uzmanlaşma,iletişim kanalları)
kuruluş yerinin belirlenmesi:
aşamalar:1-belli bir ülkenin sınırları içindeki belli bir bölgeyi seçmek 2-seçilen bu bölgenin içinde kalan belli bir noktayı saptamak 3-bu noktadaki bir arsada işletmeyi oluşturup,işletme için gerekli üretim araçlarını sağlamak ve işletmenin iç yerleşim düzenini kurmak
bölge seçerken değer verilmesi gereken etkenler:
1-hammadde (malın önemli bir bölümünün oluşmasına katkıda bulunan girdiler hammadde,öbürleri ise yardımcı madde yada malzeme adını alır.hammadde sağlanmasında süreklilik ve güvenlilik sağlanmalı,fiyatı elverişli olmalı,iyi bir ulaşım şebekesinin yanında olmalı.)
2-ulaştırma(taşıma) :rakip işletmelerin kuruluş yerine göre ulaşım açısından daha olumsuz bir durumda olunmamalı.taşımadaki beş temel yol:demir,kara,hava,deniz yolları,boru hattı.
3-pazara yakınlık
4-işgücü işçiliğin ürün maliyetindeki payını neler etkiler? Mekanizasyon ve otomasyon derecesi,işletmenin kapasitesi ve kapasite kullanımı,nitelikli işçinin tüm işçiye oranı,çevredeki ortalama işçi ücretleri.
5-enerji ve yakıt 6-su
7-iklim ve deprem iklim neleri etkiler?işletmede çalışanların sağlığını,çalışma yeteneğini,üretkenliğini.
İşletmelerin üretimlerini doğrudan etkileyen faktörler nelerdir? Isı derecesi,nemlilik derecesi,bunların değişme derecesi,çabukluğu
8-artıkların atılması
9-özendirme önlemleri 1-:enerji,ulaştırma ve haberleşme gibi altyapı yatırımlarının devletçe gerçekleştirilmesi şeklinde ve 2- özel kesime vergi ayrıcalığı yada indirimi sağlayarak.
10-öteki etkenler :yerel vergi,resim ve harçlar,işletmelerin katlanacakları parasal yükün boyutu işletmeleri belli yörelere çeker yada uzaklaştırır.ikinci etken:kültürel koşullardır.işletmeler birçok sanayi dalının bir araya toplandığı bölgelerde kurulursa pek çok üstünlük elde ederler.Buna dışsal ekonomiler denir.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme 5.ünite

ÜNİTE 5
İŞ AHLAKI VE TOPLUMSAL SORUMLULUK
İşletmelerin ne gibi riskleri vardır ? ekonomik anlamda risk,etik kurallara uyum sağlama riski.
Etik:bireysel ahlak ve davranışsal alışkanlıklar.insanlar için neyin doğru ve iyi olduğunun ortaya konmasıdır.(törel kurallar)
Etik kavramı üzerinde uzlaşamamanın nedenleri nelerdir?
1-işletmeler içeriden ve dışarıdan çeşitli çıkar kümelerinin etkisi altındadır.
2- toplum büyük bir hızla değişmektedir.

Yasalar ve etik arası ilişki:
1-yasalar zamana göre değiştiğinden etikle bağlantıları da değişir.
2-yasalar kimi davranışları olumsuz görürken etik ilkeler olumlu olabilir.
3-yasalar ile toplumun etik standartları arasında önemli bir açıklık bulunur:yasalar toplumun gelişimine ayak uyduramaz.

Girişimcinin bu konudaki en önemli açmazı nedir? Yasa ile etik arası çelişki.

İşletmelerde etik açıdan sorgulanacak davranışlar:
1-işletme çalışanlarının yönetici denetimi dışında çeşitli sahtecilikler yapması:zimmet ve hırsızlık gibi.
2-bilinçli yada bilinçsiz yapılan: işine kendini vermeme,yanlışlara göz yumma.
3-yöneticilerin işletme çıkarları doğrultusunda başvurdukları girişimler:iş yaptırmak için rüşvet vermek,rakiplerle anlaşarak yüksek fiyat belirlemek,arz kısıtlamalarına gidilmesi gibi.
4-işletme çıkarı için sürekli olarak yasa ve etik sınırlarını aşmak:sağlığa,güvenliğe aykırı mal üretip,pazara sunmak,ambargo konmuş ülkeye el altından silah,uyuşturucu mal satmak gibi.

Toplumsal sorumluluk nedir? Bir işletmenin topluma karşı duyması gereken sorumluluklar.toplumla işletmeler arası bir toplumsal anlaşmadır.

Etik ise , bireysel karar almayı ilgilendiren ahlak kurallarıyla bağlantılıdır.
Hangi yönlerden söz konusudur?Ekonomik(uygun fiyat),hukuksal(yasalara uyum), etik(yasada belirtilmeyen ama toplumun beklediği davranış ve eylemler),gönüllü(katkılar,toplumsal etkinliklerin desteklenmesi ).

İşletmelerin verecekleri kararlar hangi nedenlerle çok karmaşık bir yapı gösterir?
1-etik kararların sonuçları başkalarını da ilgilendirir.bu kararlar dalgalar şeklinde yayılarak,işletme dışındakileri de etkiler.
2-etik sorunlara ilişkin alınacak işletme kararları çok çeşitli seçeneklere sahiptir.bu kararlar evet-hayır şeklinde oluşmaz.
3-etik sorunlara ilişkin işletme kararları çoğunlukla karmaşık sonuçlar doğurur.
4-çoğu işletme kararları belirsiz etik sonuçlar doğurur.etik risk olmaksızın bir kararın alınması söz konusu değildir.
5-etik konularındaki çoğu işletme kararı kişisel bir özellik taşır.girişimciler tümüyle işletme çıkarlarından soyutlanmış kararlar veremezler.

Etik çatışmalarının nedenleri:
1- bireylerin kişisel değer yargıları ile çalışılan işin ve yaşanılan toplumun değer yargıları arası çatışma.
2- Çalışanlarının amaçları ile işletmenin örgütsel amaçları arası çelişki.
3- Tüketicilerin güvenli ve nitelikli ürün istemleri ile üreticilerin yüksek karlar elde etme amacı.
4- Yöneticiler belli kişileri işe almak isterken,örgütte en nitelikli personelin alınması istemi.
5- Toplumda kadınlara ,belli kümelere de eşit iş fırsatı verme amacıyla çelişki.
6- İşin özellikleri ile örgütün kültürü arası çelişki.
7- Astlarla ilişkiler üstlerle ilişkilere göre daha çok çatışmaya yol açar.
8- İşletme çıkarları ile kişisel çıkarlar arası çatışma.
9- Yüksek fiyat ,tekelci fiyat uygulamaları.

Etik konularının sınıflandırılması:

1-çıkar çatışmaları :rüşvet ve hediye .
2-içtenlik ve doğruluktan sapma:tüm yasa ve düzenlemelere uyma zorunluluğu.yanıltıcı,aldatıcı olmama.
3-iletişim:bilginin akışı ve anlamının paylaşımı:reklam mesajları,çevre kirliliği,çalışma koşulları.
4-örgütsel ilişkiler:taklit

işletmelerde etik sorunlarla karşılaşacak taraflar kimlerdir?

1-işletme sahipleri,
2-işletme çalışanları(çalışma sırasında ortaya çıkan sorunların aktarılması,sabotaj,hırsızlık,cinsel taciz)
3-müşteriler(tüketici istek ve gereksinimlerini karşılarken uzun dönemli değerlerini de göz önünde tutmak).

Sorunların çıkabileceği işletme işlevleri nelerdir?

1-Yönetim(güvenli iş koşullaı,güvenli ürün,çevre korunması,ayrımcılık yapmama ,çalışanları örgütsel hedefler doğrultusunda örgütleme ve güdüleme.),
2-pazarlama(ürünlerin güvenli olması,reklam ve diğer tutundurma etkinliklerinin düzenlenmesi,fiyatlandırma,dağıtım kanallarının oluşturulması,reklamların aldatıcı olmaması,fiyat düzeylerinin gerçekçi olarak saptanması)
pazarlama nedir? Tüketicileri doygunluğa ulaştıracak mal ve hizmetlerin sunulması eylemi.
3-muhasebe( muhasebe görevlileri,muhasebe müşavirlik büroları arası rekabet,gizli fiyat uygulamaları,düşük ücretler,daha az vergi verme yollarının bulunması talebi)
4-finansman(finansal kaynakların nasıl sağlandığı ve kullanıldığı,finansal durumun ilgililere nasıl aktarıldığı).

Etik davranışların denetlenmesi:

1-Etik davranışlar,örgütsel davranış standartları ve etik ilkeleri koyarak özendirilebilir.
2-Düzeltici eylemlere başvurulabilir:ödül ve ceza sistemi.
3-etiğe ilişkin işletme stratejilerinin yaşama geçirilmesi için uygun kaynakların ve standartların kullanılması gerekir.bu stratejilerin yaşama geçirilmesindeki aşamalar
a-örgütleme:işletmelerin etik amaçlarına etkin biçimde ulaşması için kaynakların sağlanıp ve eylemlerin belirlenmesi.
b-eşgüdüleme :örgütsel amaçların desteklenmesi için çalışanların eylemlerinin düzenleştirilmesi,uyumlaştırılması.
c-güdüleme:bireylerin belirli amaçlara ulaşmaları için özendirilmesi.
d-iletişim

etik normlar:

1-caux round table:
oluşturanlar:ABD,Japonya,Avrupa
kuruluş amacı:ticaretteki yükselen gerilimin düzene
kurucular:1986 yılında philips elektronic başkanı ile INSEAD başkan yardımcısı
çalışma alanı:üye ülkeler arasında temel ekonomik ve toplumsal ilişkilerin geliştirilmesi ve öteki ülkelere karşı duyulan acil ortaklaşa sorumlulukların belirlenmesi.dünya barış ve düzenini etkileyen toplumsal ve ekonomik saldırıların azaltılması.

Bu yuvarlak masa oluşumunun kuralları:

1-ilkelere giriş,
temel konu;işletmelerin politikalarından ve eylemlerinden sorumluluk duymak ve karşılıklı çıkarlara ve güvene dayanmak.hem yerel hem de küresel düzeyde,ortak değerlerin ve refahın paylaşımının önemi.işletme kararlarında ahlaki değerleri öne alan ilkelere uyulması.

2-genel ilkeler;
işletmelerin sorumluluğu:
bir işletmenin toplum için değeri nasıl ölçülür? O işletmenin yarattığı değer ve sağladığı işgücü ile tüketicilere sunduğu mal ve hizmetlerin nitelikleri ve uyumlu fiyatları ile.
İşletmeler yarattıkları serveti müşterileri,çalışanları ve pay sahipleri ile bölüşerek bunların yaşamlarını geliştirmede rol oynamalıdır.
İşletmeye girdi verenlerin ve rakiplerin beklentileri nedir?
İşletmelerin yükümlülüklerini dürüstlük ve güvenilirlilik içinde yerine getirmeleri.

İşletmelerin ekonomik ve toplumsal etkileri: yabancı ülkelerde mal ve hizmet üretmek ya da satmak için kurulan işletmeler,bu ülkelerin toplumsal gelişmelerine istihdam yaratarak ve halkın satın alma gücünü yükselterek katkıda bulunmalıdır.insan haklarına,eğitime,refaha,yaşam koşullarına katkıda bulunmalıdır.tüm dünya toplumuna katkıda bulunmalıdır.

İşletme davranışları: işletmeler içtenlik,dürüstlük,gerçekçilik,sözünü tutma,saydamlık ilkelerine bağlı olmalıdır.uluslar arası işlemlerde etkinlik ve süreklilik sağlayacaktır.

Kurallara uyum:
Neden gereklidir? Ticari kısıtlamalardan kaçınmak,özgür bir ticareti gerçekleştirmek,rekabette eşit koşullar sağlamak,dürüstlük ve eşitlik oluşturmak için.

Ticari anlaşmaları desteklemek.gatt,dünya ticaret örgütü gibi uluslar arası anlaşmaları desteklemelidir:işbirliği

Çevreye saygı:çevreyi koruma,geliştirme,doğal kaynak israfını önleme.

Yasal olmayan işlerden kaçınmak:rüşvet,dolandırıcılık olmamalı.


3-işbirliği ilkeleri :

müşterilerle ilgili ilkeler:tüm üreticilere aynı değeri vermek.
Diğer sorumlulukları:mal ve hizmette yüksek nitelik sunmak,en yüksek nitelikte hizmet vermek,sağlık ve güvenliğe zarar vermemek,çevrenin bozulmasını engellemek,pazarlama ve reklamda dürüstlük.

İşletme çalışanları ile ilgili ilkeler.çalışanların çıkarları korunmalı.yaşam koşullarını geliştirecek iş alanları açmak,ek ödemeler yapmak,sağlık ve değerini koruyacak iş koşulları sağlamak,iletişimde içtenlik,bilgi paylaşımı,istek ve yakınmaların değerlendirilmesi,iyi niyetli uzlaşmalar,ayrımcılık yapılmaması,işsizlik sorununa duyarlılık.

İşletme sahipleri ve pay sahipleri ile ilgili ilkeler.yatırımcıların güvenini sağlamak,profesyonel yönetim politikaları,gerekli bilgi aktarımı,yatırım varlıklarının korunup,değerinin artırılması,öneri ve yakınmaların göz önünde tutulması.

Girdi sağlayanlarla ilgili ilkeler:yan sanayi ile güvene dayalı ilişki,fiyatlamada,lisans kullanımında,satışla ilgili haklarda dürüstlük,gerçekçilik,baskı ve zorlamada bulunmamak,uzun dönemli,tutarlı ilişkiler,bilgi paylaşımı,bedelleri zamanında anlaşma koşuluna uygun ödemek,insanca ilişkiler.

Rakiplerle ilgili ilkeler: ticaret ve yatırım için açık pazarları desteklemek,yararlı rekabeti özendirmek.

Toplumla ilgili ilkeler: insan hakları ve reformların gelişmesine katkı,insan haklarına ve demokratik kuruluşlara önem verilmesi,kalkınmaya destek,çevrenin korunması,barışı,güvenliği desteklemek,kültüre önem verilmesi.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme 6.ünite

ünite 6 yönetim kavramı

Yönetime konu olan ilk kurum : Aile

Sonra : birbirine yakın olan ailelerden oluşan kabile,kabile içinde örgütlenmiş savaşçı birimler(ordu).

Son aşamada: devlet

Sosyologlara göre yönetim : Bir sınıf ve statü sistemi
Siyaset bilimcilere göre yönetim:devlet yönetimi veya iktidarın örgütlenmesi.
İktisatçılara göre yönetim:tabiat,emek ve sermayeyle birlikte üretim faktörlerini oluşturur.
İşletmenin verimlilik ve karlılığını belirleyen nedir? İşletmenin yönetimi.
Yönetim ve organizasyon düşünürlerine göre yönetim:başkaları aracılığıyla amaçlara ulaşmak ve iş görmek.

Yönetim:amaçların etkili ve verimli bir şekilde gerçekleştirilmesi amacıyla bir insan grubunda işbirliği ve koordinasyon sağlamaya yönelik faaliyetlerin tümü.bir grup faaliyeti ve sosyal bir olgudur.

Yönetimin odaklandığı noktalar:eek:rtak bir amacın olması,bir insan grubunun bulunması,işbirliği.

Yönetim tipleri(bu süreci işleten gruplar açısından):

1-Ailesel yönetim :bir işletme yönetiminde,sahipliğin,temel politik karar organlarının ve hiyerarşik yapının önemli bir kısmının belli bir ailenin üyelerinden oluşması halinde.
Üst yönetim kademeleri belirli aile bireylerine yada akrabalara açıktır.
Etkin olduğu iş kolları:küçük sanayi,perakendecilik,toptancılık gibi küçük ve basit organizasyonlar.
Görüldüğü toplumlar: ekonomik gelişme sürecine yeni girmiş ve eğitilmiş insan gücü kıt olan toplumlar.

2-siyasal yönetim : bir işletme yönetiminde,sahipliğin,temel politik karar organlarının ve önemli yönetim kademelerinin belirli siyasal eğilim ve ilişkilere sahip kişilerce doldurulmuş olması durumunda.

3-profesyonel yönetim : :bir işletme yönetiminde,sahipliğin,temel politik karar organlarının ve hiyerarşik yapının uzmanlık ve yetenek esasına göre seçilen kişilerce doldurulması durumunda.

Yönetim piramidi: bir işletmedeki hiyerarşik yönetim basamaklarını gösterir.

Basamakları:

1-tepe (işletme sahipleri,yönetim kurulu,genel müdür ve yardımcılar)(sorumlu oldukları:işletmenin bütünü ve genel yönetimi.) (görevleri.işletmenin genel politika ve stratejilerini belirleme,dış çevre ile etkileşimi yönlendirme)

2-orta (bölüm müdürleri ve yardımcılar)(görevleri:tepe ve alt yönetim arası köprü olmak,alt politikaların belirlenmesi ve karar alınması)

3-ilk basamak üretim işini fiilen gerçekleştiren ,işlerin yapılışını denetleyen ustabaşı,şef,gözetimci) (temel sorumluluğu: üretimin aksamadan ve verimli şekilde gerçekleştirilmesini sağlamak .)


yöneticinin rolleri.

Minzberg’e göre yöneticilerin davranış ve rolleri.

1-bireyler arası rol

:a- sözde mevki sahibi,bir numaralı adam,törensel görevlere katılımcı.
b- Liderlik: iş görenin işe alımı,eğitimi,yerleştirilmesi,teşviki.
c-birleştirici rol:çıkar gruplarıyla ilişkiler ( kişisel bilgi kaynaklarını geliştirmek için)

2-bilgi sağlama rolü :

yönetici bilgi toplama ve dağıtma işlevini 3 rol aracılığıyla yerine getirir:
a-monitör olarak:bilgi kaynaklarının yerinin araştırılması(astlara soru sorarak,başkalarıyla ilişki kurarak)
b-dağıtıcılık:toplanan bilgilerin ilgili yerlere dağıtımı.
c-konuşmacı:birim ve birim dışını bilgilendirme.personele gerekli bilgi sağlanması,rakip örgütlerle sağlıklı,hızlı,etkili haberleşme kurulması,yürütülmesi.

3-karar almaya ilişkin rol:

a-girişimci rolü: şirketi geliştirme,genişletme işlevleri,değişim sürecini başlatmak.
b-uyuşmazlıkları çözümleyici rolü: kendi denetimi dışındaki durumlara( grev,iflas etmiş müşteri,sözleşme ihlali) tepkisini koyar,cevap vermeye çalışır.
c-kaynak dağıtıcı rolü:birimlerin hangi kaynakları elde edeceğine karar vermek,denge kurmak,örgütsel kaynakların nasıl ve kimlere dağıtılacağını kararlaştırmak,tüm önemli kararları süzgeçten geçirmek.
d-müzakerecilik rolü: işi danışma firması ile tartışıp çözümlemek.

Yönetsel yetenekler:

1-teknik yetenek:yapmakta olduğu işe ilişkin teknik bilgi düzeyi olması.

2-beşeri ilişkiler yeteneği.insanları istekle çalışmaya ve işbirliği yapmaya ikna edebilme.

3-kavramsal yetenek.gerekli bilgileri bir araya toplama,yeni planlar hazırlama,politikalar saptama,muhtemel sonuçları önceden tahmin edebilme.

Yönetim kavramının ortaya çıkışı:insanların topluluklar halinde yaşamaya başlamasıyla.


Bilimsel yönetimin doğuşuna katkısı olanlar:

R.Owen(sanayici ,19.yy.başlarında yönetimin öncülerinden ,fabrikada iş koşullarını iyileştirdi.,çalışanlar için çalışma saatlerini azalttı,fabrika işçilerine yemek yardımı yaptı.) ,
C.Babbage(bilim adamı ve matematik profesörü ) (1822 mekanik hesap makineleri buluşu) (eseri:yönetim açısından makineler ve imalatçıların ekonomisi) ,
H.V.Poor


Kla*** yönetim teorisi ( 1930’lu yıllar ) ( dayandığı örgüt modeli:kapalı sistem)
Kapalı sistem örgüt modeli: çevre ile ilişkiler ve çevre etkileri dikkate alınmaz.
Kla*** yönetim düşüncesinde 1930’lu yıllarda yönetim düşüncesinde insan ilişkileri yaklaşımı adlı yeni bir bakış açısı getirilmeye çalışıldı.

Aşağıdaki 3 yaklaşım da,etkinlik ve verimliliğin artırılması için hangi ilkelere uyulması gerektiğini araştırmıştır.

1-bilimsel yönetim:üretim süreçlerinin planlanması,kontrolü.
İnsan makinenin bir parçası gibi görülür,sistemler standartlaştırılmıştır,biri diğerinin yerine geçebilir.
Amaç.üretim artışı

Taylor’un çalışmaları: bilimsel yöntemi oluşturacak prensipleri ortaya koymaya başladı.yönetim sistemini üretim hakkında zaman etüdü üzerine dayandırdı.zaman etüdü çalışmalarıyla,1 işçinin en iyi işi en kısa zamanda nasıl yapabileceğini belirledi.eldeki mevcut araçlarla ne kadar işçiye ihtiyaç duyulduğunu araştırdı.

2-yönetim teorisi :hiyerarşik yapılanma

yönetsel teorinin öncüsü:Fayol (yönetimin tanımını yönetim fonksiyonlarına dayandırarak yapmış ve yönetimi ileriyi görmek,örgütlemek,kumanda temek,koordinasyon sağlamak ve kontrol etmek şeklinde tanımladı,yönetime ilişkin 14 ilke ortaya koydu.

Fayol + J.L.Gibson a- ;yapısal ilkeler:işbölümü,yönetim birliği,merkezcilik,yetki ve sorumluluk,hiyerarşi ilkesi)
b-süreç ilkeleri: kumanda birliği,disiplin,adil ve eşit muamele,maaş ve ücretler,genel çıkarların kişisel çıkarlara üstünlüğü.
c-sonuçlarla ilgili ilkeler: düzen,personelin devamlılığı,insiyatif,birlik ve beraberlik


3-bürokrasi modeli :bürokratik iç etkinlik ve verimlilikle ilgilenilmesi ve dış faktörlerdeki değişikliklerin göz önünde tutulması.
Max Weber’in önerdiği yapısal ilkeleri içeren bürokrasi modeli: düzen ve disiplin
Weber,örgütsel yapılanmanın ve işleyişin belli hiyerarşik kurallara uygun biçimde gerçekleştirilmesi gerektiğini vurguladı.


Neo-Kla*** (davranışsal ) yönetim teorisi

En önemli yönü:insan unsurunu ele alması.
Ana fikri:bir organizasyon yapısı içinde çalışan insan unsurunu anlamak,yeteneklerinden yararlanmak,yapı ile insan arası ilişkileri incelemek ,organizasyonda ortaya çıkan sosyal grupları ve özellikleri tanımlamak.
Temelini insan ilişkileri oluşturur.
Üzerinde durduğu konular:akılcılık,yapı ve uzmanlaşma.


Modern yönetim teorisi

Başlangıcı: 2.Dünya Savaşı’ndan itibaren

Kaynağı nedir? V.Bertalanff'in 1920’lerden itibaren başlattığı genel sistem teorisi

İleri sürülen görüş:eek:layları tek bir açıdan ve başka olay ve çevre şartlarından kopuk olarak incelemek yerine, her olayı belirli bir çerçeve içinde incelemenin ,olayları anlamada,tahmin etme ve kontrol etme açılarından daha etkin olduğu

Modern teori birden fazla disiplin ile ilgilidir ve pek çok bilimden faydalanır.
Bu yaklaşıma göre örgütler dış çevreyle de karşılıklı etkileşimde olan açık sistemlerdir.

Örgütler çevreden aldıkları girdileri bir dönüşüm süreciyle çıktı haline çevirerek çevreye sunarlar.bu çıktılardan bir bölümü daha ilerideki çıktıların girdisini oluşturmak üzere sisteme döner(geri bildirim)

1-sistem yaklaşımı

2-durumsallık yaklaşımı

3-teori Z
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme ünite 12

ÜNİTE 12
Pazarlama kanalları ve tutundurma
Ürünlerin ,üreticiden alıcıya doğru geçtiği yollara pazarlama kanalları ya da dağıtım kanalları denir.dağıtım kanalları,ticari ilişkilerin,ürünlerin zilyetlik ve mülkiyetinin üreticiden nıhai tüketiciye geçişinin olanaklı kılınmasında sistemin etkili birimlerinden oluşur.
2 tür dağıtım kanalı vardır:bazı dağıtım kanallarında üretici ile alıcı arasında herhangi bir aracı yer almaz.dolaylı dağıtım kanalında ise,bunun aksine üretici ile tüketici arasında pazarlama aracıları yer alır.
Dağıtım:dolaylı,doğrudan
İşletmenin ürünlerinin tutundurulmasına,satışına ve nihai satın alıcısına ulaştırılmasına yardım eden,yani firma ünlerinin pazara dağıtımını kolaylaştıran firmalara pazarlama aracılık edenleri denir.
Perakendeci:nihai alıcılara satmak için satın alma işlevini yapan ,üretici ya da toptancılardan satın aldığı malları tüketicilere satan pazarlama aracılık edenidir.
Toptancılık ve toptancı:yeniden satmak ya da işletmede kullanmak amacı güdenlere malların satımını ve satımla ilgili tüm faaliyetleri içerir.bu faaliyetleri yerine getiren kişi veya aracı kuruma toptancı denir.
Komisyoncular ve acenteler:malların alım ve satımında satıcıyı ya da alıcıyı temsil eden ve komisyon karşılığında çalışan bağımsız aracılardır.
Dağıtım kanalını oluşturmada etken faktörler:
-üretilen malalın özellikleri,
-hedef pazarın ne tür kanallar aracılığı ile mallara ulaşmayı tercih ettikleri,
-hedef pazardaki rekabet durumu ve belirli aracıların yalnızca belirli malları bulundurabilmeleri
-işletmenin finansal gücü,diğer hedef pazarları ve mal karması,mevcut kanal deneyimi ve ilişkileri,
-çevresel faktörler
dağıtım kanalını etkileyen faktörler:

kısa dağıtım kanalı uzun d.kanalı

1-Pazar faktörleri: endüstriyel alıcı tüketici
coğrafi olarak yoğunlaşılmış farklı coğrafi bölgeler
teknik bilgi,düzenli hizmet talebi yok

2-ürün faktörleri büyük ölçekli sipariş küçük ölçekli sipariş
kolay bozulabilir dayanıklı
karmaşık standart
pahalı fiyatı düşük

3-üretici faktörleri üretici işletme,kanal
fonksiyonlarını yerine getirmek
için yeterli kaynağa sahiptir. Yeterli kaynak yoktur.


4-rekabet faktörleri üretici işletme,ürünlerin alıcılara
ulaştırılmasında pazarlama aracılarının
yetersiz olduğunu düşünür. Yeterli olduğu düşüncesindedir

dağıtım politikaları
1- yaygın(yoğun) dağıtım: bir ürünün dağıtımı için mevcut tüm satış noktalarının kullanılması.3 ayrı şekilde gerçekleşebilir.a-istenen tüm Pazar alanında malın dağıtımını sağlamak b-tüketicilerin malı satın almaya istekli oldukları tüm pazarlama işletmelerinde malı satışa sunmak.
c-türüne bakılmaksızın kullanılacak işletmelerin sayısı bellidir.
2- Sınırlı veya tekelci dağıtım: ürünün dağıtımı sırasında sadece belirli satış noktalarının kullanılmasıdır.
3- Seçimli dağıtım: bir ürünün dağıtımı için mevcut bazı satış noktalarının kullanılmasıdır.
Fiziksel dağıtım:endüstri ve tüketim mallarının pazarlama politikasına uygun olarak üreticiden veya depodan alıcıya hareket ettirilmesini sağlayan bir siparişi yorumlamak süreci.
Tutundurma nedir? Tüketicilerin satın alma kararlarını etkilemek için onları bilgilendirmeyi ve ikna etmeyi amaçlayan eylemler.
Etkin bir iletişim süreci sağlayabilmesi için,tüketiciye ulaştırılan mesajlar nelerdir?
Sunulan ürünler konusunda bilgi vermeli,rakip ürünlerden farklı yönlerini ortaya koymalı,ürünlerin tüketici nezdindeki değerini artırmalı,satışları düzenlemeli,talebi artırmalı.
Tutundurma karmasının bileşenleri nelerdir?
Kişisel satış(alıcı ile işletmenin bir elemanının birebir ve çoğunlukla yüz yüze yaptıkları iletişim süreci.)
,reklam,halkla ilişkiler(bir kurumun malları ve hizmetleri hakkında topluma iletiler sunulması.)
,tanıtım(bir mal,hizmet,yer,fikir,kişi ya da kurum hakkında herhangi bir bedel ödemeksizin yayınlanan haberlerin tümü. )
,satış geliştirme( tüketicileri satın almaya özendirmek ve aracıların işlevlerini daha etkin kılmak için yapılan her türlü çaba.)
kurumsal reklam:örgütsel imajın,düşüncelerin ve politik konuların sunumu.
Ürün reklamı:ürünlerin kullanımına,özelliklerine ve yaralarına ilişkin yapılan reklam.
Öncü reklam potansiyel müşterilere ürün hakkında bilgi vererek,belirli bir ürün markasından ziyade bir ürün grubu için talep yaratmaya yönelik reklam.
Rekabetçi reklam: rakip ürünlere göre ürünün belirli özellik ve üstünlüklerini gösteren reklam.
Hatırlatıcı reklam:bilinen bir ürünün kullanımına,özelliklerine ve yararlarına ilişkin olarak ,tüketicilerin ürünün hatırlamaları için tekrarlanan reklam.
Reklamın üstünlükleri nelerdir?
Kamuya açık bir iletişim aracıdır,yaygın bir araçtır,basım,ses ve renk sanatı kullanılarak işletme ve mallar çekici duruma sokulabilir.
Tutundurma karmasını oluşturmada önemli faktörler: pazarın yapısı,ürünün özellikleri,ürünün yaşam eğrisinde bulunduğu aşama,ürünün fiyatı,eldeki finansal olanaklar.
Mal benimseme sürecinin geçtiği aşamalar nelerdir?
1-haberdar olma 2-ilgi duyma 3-değerleme 4-deneme 5-benimseme
satış çabalarının görevleri nelerdir?
Dikkat çekme,ilgi yaratma,istek uyandıra,hareket sağlama.
Kampanya nedir? Belirli bir amaca ulaşmak için ve bir konu ya da düşünce çevresinde oluşturulan,planlanmış ve düzenleştirilmiş bir dizi satış çabası.
Reklam kampanyası:hedef kitleye yönelik bir dizi reklamın yaratılması ve sunulması.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme ünite 13---ünite 14

İŞLETME ÜNİTE 13
ÜRETİM SİSTEMLERİ VE YÖNETİMİ

Üretim:hammaddeleri ve diğer maddeleri ürüne dönüştürme ya da kısaca,fayda yaratma süreci.
Ürün:ham ve yardımcı maddelerin fiziksel değişikliği sonunda yaratılan fayda.
Fayda:mala dayalı hizmet.Çıktı= f (girdi)
Mallar:genellikle somut varlıklar,hizmetler,tüketicinin ihtiyaçlarını karşılayan ve depolanamayan soyut üretim çabaları.
Hizmet üretimi:üretici ile tüketici arasında birebir dolaysız ilişki kurmayı sağlayan sosyal bir eylem.
Üretim sisteminin temel öğeleri nelerdir?
Girdiler,dönüşüm süreci(üretim kaynakları,mal veya hizmete dönüştürülür.) ,çıktılar(girdilerin ürüne dönüşmesi) ,geribildirim(sistemdeki hataların anında görüntülenmesi ve düzeltici eylemlerde bulunulması biçimindeki işleyiş).
Dönüşüm sürecinde Katma değer yaratma yol ve yöntemleri nelerdir?
Biçim değişikliği yaparak(dar anlamda üretim) ,taşıma yoluyla(bir pazarlama hizmet üretimi),depolama yoluyla(bir pazarlama hizmet üretimi),değişim yoluyla(pazarlamanın yarattığı pazarlama hizmeti)
Üretim sistemi türleri nelerdir?
1-tek(proje):bir tek üretim biriminin belirli bir yerde yapılması.
2-parti :belirli bir mamul üründen bir parti veya bir seri üretim yapıldıktan sonra,üretim programının değiştirilerek,başka bir mamul türünden başka bir partinin üretimine geçildiği sistem.
3-akıcı :bütün üretim araç gereci,makineler ve iş görenlerin,bir üretim hattı etrafına yada kayan şerit etrafına yerleştirildiği sistem.
4-sipariş :siparişi verenin isteklerine göre özel olarak tasarlanan bir üretim.
5-sürekli :üretimin tam gün,vardiyalı ve devamlı olarak yapıldığı sistem.
6-kitle :tek üretim,parti üretimi veya akıcı üretim türlerinden herhangi biriyle yapılan çok büyük ölçekli üretim.
7-grup teknolojisi:üretimle ilgili benzerliklerin,belirli kalite çemberinde bir araya getirilerek grup oluşturulması,böylece zaman,çaba ve malzeme tasarrufu sağlanması.
8-sıfır stoklu :toyota sistemi:bir israfı önleme felsefesinin ifadesidir.bu sistem 3 temel ilkeye dayanır: tüm alanlarda ve oluşumlarda israfın minimizasyonu,mevcut süreç ve sistemlerin devamlı olarak daha iyi ve ileriye götürülmesi,tüm çalışanların katılımını sağlayarak,karşılıklı saygı ve eşit davranışa dayalı bir oto kontrol sisteminin sürdürülmesi.
tek üretim projelerinin gerçekleştirilmesindeki en önemli özellikler nelerdir?
Yalın bir örgütlenmeye gidilir,çok yönlü uzmanlığa sahip iş görenlerden yararlanılır,basit araç gereç ve donanımdan yararlanılır,üretim kısa sürede gerçekleştirilir.
Fizibilite(yapılabilirlilik) nedir?Karmaşık,büyük projelerin gerçekleştirilmesinden önce,uzun ve kapsamlı araştırma ve planlama çalışmaları.
Parti üretiminin başlıca özellikleri nelerdir? Çeşitli organizasyon güçlükleri yaratır,aşırı uzmanlaşmış iş görenler gerektirir,fabrika olanaklarından yararlanma olanağı yüksektir,birim zamanda üretim miktarı,diğer üretim türlerine oranla biraz daha azalır.
Akıcı üretim hattını planlamadaki sorunlar nelerdir? Eş zamanlama,kaynak kullanımını artırma
akıcı üretim sisteminin kendisinden beklenen yararları sağlayabilmesi için hangi koşulların gerçekleşmesi gerekir?Büyük dalgalanmalar göstermeyen istikrarlı bir Pazar talebi,standart mamul,gecikmesiz standart hammadde ve malzeme sağlama olanağı,üretim aşamalarının bir üretim hattı etrafında optimal dengelenmesi,üretim işlemlerinin iyi tanımlanmış olması,çalışmaların kalite standartlarına uygun olarak yapılması,sisteme uygun fabrika,makine,araç,gereç ve donanımın sağlanması,üretim aşamalarındaki gözlem,muayene ve kalite kontrollerinin gereği gibi yapılması.
Grup üretim birimi oluştururken hangi tanımlar bilinmelidir?
Takım veya üretim çemberleri,mamuller,üretim olanakları,grup yerleşimi,amaç,bağımsızlık,grup büyüklüğü
Grup teknolojisinin yararları nelerdir?Birim üretime hazırlık süresini kısaltır,iş görenlerin işlerini öğrenmelerini hızlandırarak,makine kullanım sürelerini azaltır,iş basitleştirme ve iş standartlaştırmadan kaynaklanan işgücü etkinliğini artırır,makinelerin etkili kullanımını sağlar,taşıma mesafelerini kısaltarak zaman tasarrufu sağlar,malzeme ve yarı mamul stoklama masraflarını ve stoklama alnı ihtiyacını azaltır,üretim planlamasını kolaylaştırır,tüm üretim sürecinde büyük zaman tasarrufları sağlar,yönetimi kolaylaştırır,sosyal ilişkileri kolaylaştırır,geliştirir.
Jıt:just in time:üretim için gereken malzemenin ihtiyaç duyulduğu anda temin edilmesi.
Maliyet tasarrufu diğer üretim sistemlerine oranla % 20-25 daha fazladır.
Sıfır stokla çalışma sisteminin yararları:
1-maliyet tasarrufu2-gelir artışı3-yatırım tasarrufları4-işgücünü geliştirme
üretim yönetimi: üretim sistemlerinin tasarımı,kurulması ve işletilmesi.
Üretim yönetimi kavramları:küresel rekabet,ileri teknoloji üretim ve bilgisayarlar,kalite verimlilik ve kar anlayışındaki değişmeler,işletmelerin sosyal sorumluluk baskısı altında kalması.



İŞLETME-ÜNİTE 14

Üretim sistemlerinin tasarım kuruluş ve işleyişi

İşletmelerde ürün ve üretim sistemlerinin tasarımını etkileyen başlıca etkenler:
Amaç ve politikalar,pazarlama stratejileri,ürüne ilişkin tüketici istekleri,ekonomik değerlendirmeler,üretim olanakları.
Tasarımda ussallık ilkeleri:1-standartlaştırma:bir ürünün veya onu oluşturan parçaların,önceden saptanmış değerlere uygun üretilmesine ilişkin çaba.
2-yalınlaştırma :üretim süreçlerinin daha verimli ve daha üretken duruma getirilmesi çabası.
3-kodlama :bir işletmenin fiziksel ve fiziksel olmayan varlık ve eylemlerinin değişik ölçülere göre sınıflandırılarak harf,rakam ve sembollerle ifade edilmesi.
Süreç tasarımı nedir?bir malın üretimindeki özel aşamaların tanımlanması ve bu aşamaların özelliklerinin öngörülmesi.
Süreç tasarımının gerekli olduğu durumlar:Mevcut dönüşüm süreci,maliyetleri rekabet koşullarını zorlaştıracak düzeyde artırıyorsa,mevcut süreç,üretim verimliliğini olumsuz yönde etkileyen bir çalışma alanına sahipse,mevcut süreç,çalışanların moralini bozacak biçimde kötü tasarlanmışsa,üretilen ürün hacminde önemli ve kalıcı bir değişiklik olmuşsa,özellikle kütüphane,hastane,restaurant,banka gibi işletmelerin hizmet merkezlerinde,sürekli ve bıktırıcı kuyruklar oluşuyorsa.
Eş zamanlı mühendislik nedir? Süreç tasarımıyla aynı zamanda yürütülen ürün tasarımı çalışmaları.
Başarılı bir süreç tasarımının yararları nelerdir?
Ürünün üretim süresi kısalır,süreçteki stok miktarını azaltır,üretim hazırlık süresini kısaltır,çalışma alanlarındaki araç gereç ve makine sayısını azaltır,hammadde,yardımcı madde,işletme malzemesi maliyetlerini azaltır,üretim programlaması,üretim kontrolü,çizelgeleme sistemlerini kolaylaştırır,üretimde esneklik sağlar.
Süreç tasarımını etkileyen temel etkenler:
1-ürün talebi
2-üretim esnekliği :üretim sürecinin,tüketici gereksinmelerine hızlı yanıt verebilme yeteneği.
Ürün esnekliği:bir ürünün üretiminden diğer bir ürünün üretimine ,hızla geçebilme yeteneği.
Miktar esnekliği:üretilen ürün yada verilen hizmet miktarını hızla artırabilme yeteneği.
3-otomasyon düzeyi
4-ürün kalitesi
5-tüketici ile ilişki düzeyi
süreç tasarımı modelleri:
1-ürüne dayalı :ürün,hammadde,yarı mamul ve mamul olarak doğrusal bir yolda ilerler.
2-sürece dayalı
3-hücreli üretim
4-bilgisayar destekli :cad.
5-otomatik malzeme sevk sistemleri
6-esnek üretim sistemleri
7-otomatik üretim planlama ve kontrol sistemleri
8-bilgisayar bütünleşik ü.s.:cım:geleneksel üretim işlevlerinin otomatik teknolojilerle yer değiştirmiş otomasyona dönüşmüş biçimi.
9-ofis otomasyonu
10-imaj işleme s.
11-elektronik veri değişimi
12-karar destek s.
13-yapay zeka ve uzman s.
Üretim hattını dengelemek için,birçok bilgisayar benzetim paket yazılımı geliştirilmiştir.
Üretim sürecinin yapısına uygun bir yazılımla,kıvamlı dengeleme yapılır ve herhangi bir hataya yol açmadan,üretim sisteminin kurulması yoluna gidilir.
Üretim sistemi kurulduktan sonra,belirli bir süre deneme üretimi yapılır.sistemin planlandığı gibi işleyip işlemediği denetlenir.
Ortaya çıkarılan aksaklıklar giderildikten sonra,kurucu ekip,kurduğu üretim sistemini,işletimi yapacak ekibe devreder.
Üretim planlaması: günlük,aylık,yıllık üretim düzeylerinin önceden belirlenerek,buna uygun düzeyli üretim yapılması.
İstatistiksel talep tahmin yöntemleri:Beklenen değer,sınırları daraltma,pert,medyan,mod,hareketli ortalama,üssel düzeltme,aritmetik ortalama,regrasyon tahmin
Ekonometrik tahmin y.
Bir üretim planı hazırlanırken hangi seçenekler vardır?
1-stok maliyetlerinin artmasına katlanarak,günlük,haftalık veya aylık üretim miktarını aynı tutmak.
2-stok miktarını minimum düzeyde tutarak,üretim miktarını günlük,haftalık veya aylık talep dalgalanmalarına göre değiştirmek
3-yukarıdaki 2 seçeneğin uygun bir oranını bulmak.
Bakım onarım modellerinde hangi maliyetler söz konusudur?
1-önleyici 2- arıza
bakım onarım planlamasında izlenecek politikalar:
bakım onarım ekibini ve bakım onarımda yararlanılan araç gereç ve makine sayısını bol bulundurmak,önleyici bakıma büyük önem vermek,yedek üretim kapasitesini hazır bulundurmak,işlem merkezleri arasında yarı mamul stokları bulundurmak.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme ünite 15 ---ünite 16

ÜNİTE 15

İşletme bilgi sistemi :girdi,süreçleme,çıktı,geribildirim,kontrol ve çevre ögelerinden oluşur.
İşletmelerin başlıca 3 işlevi yerine getirecek bilgiye sahip olmaları gerekir:
1- kişiler arası ilişkiler kurma işlevi
2- veri toplama,bilgiye dönüştürme,bilgiyi dağıtma
3- karar alma,uygulama,denetleme
işletmelerin gereksinim duydukları bilgi türleri: stratejik yönetim bilgisi,denetim bilgisi,işlem bilgisi
bilgi işleme:verileri,bilgiye dönüştüren işlemler dizisi.
Bilgi işleme süreci:
kaydetme(toplanan verinin,ilgililerin ulaşabileceği ortamlara yazılması )
,sınama(kaydedilen verinin doğruluğunun araştırılması)
,sınıflandırma(çeşitli işletme birimlerinde biriken çok sayıda verinin,değişik amaçlarla gruplandırılması)
,düzenleme(verileri,belirli bir ölçüye göre sıralama)
,özetleme(işletmede yada işletme birimlerinde biriken çok sayıda veriyi,yöneticilerin kolayca yararlanabileceği yalın bir biçime getirme)
, matematiksel yada mantıksal hesaplama(verileri,bilgiye dönüştürme aşamasında,en yalınından en karmaşığına kadar,birçok matematik işlem ve mantıksal karşılaştırma yapılması)
,saklama(verilerin,kullanılacak zaman yada yasa ve yönetmeliklerde öngörülen zamana kadar,güvenli bir ortamda tutulması)
,çoğaltma,erişim ve iletme.
Bilgi işleme yöntemleri nelerdir?1-elle bilgi işleme2-mekanik b.i.
3-elektromekanik b.i.:verilerin önceden delikli kartlara geçirilmesi,daha sonra da 1.kuşak bilgisayarlarda işlenmesi.4-elektronik b.i.
elektronik bilgi sistemi öğeleri:
1-donanım :bilgi işlemede kullanılan her türlü fiziksel araç gereç ve malzeme.
2-yazılım :çeşitli bilgi işlem programları,prosedürleri ve yönergeleri.
3-bilgisayar personeli :bilgisayar uzmanları,son kullanıcılar.
4-veri tabanı :veri,bilgi model ve bilim bellekleri.
Bilgi sistemi: donanım,yazılım,uzman personel ve denetleme öğeleriyle,verileri bilgiye dönüştüren bir işletme alt sistemi.
Bütünleşik bilgi sistemi.:İşletme yönetiminin bilgi gereksinimini karşılamak için ,verilerin derlenmesi,sınıflandırılması,verilerin ve bilgilerin veri tabanlarına depolanması,verilerin değişik amaçlar için bilgiye dönüştürülmesi,bilgilerin işletme organizasyonundaki değişik birimlere iletilmesi işlevlerini yerine getiren bütünleşik bir işletme sistemidir.
İşletmeyi bir üst sistem olarak kabul ederek,işletme işlevleri için gerekli olacak veri ve bilgileri,merkezi bir yerde toplar.bu sistemde ,işletmede yalnızca bir kez veri girişi yapılır.
Bu sistemin özellikleri:işletme yönetiminin ihtiyaçlarını karşılamaya yöneliktir,yönetime yöneliktir,yönetim tarafından yönlendirilir,ortak bir bilgi akışı sağlar,kapsamlı bir planlama sonucunda ortaya çıkar,alt sistemlerden oluşur,merkezi bir veri tabanına dayanır.
İşletme bilgi sistemi türleri nelerdir?
İşlem süreçleme b.s. (işletme faaliyetleri sırasında oluşan verilerin toplanmasını ,işlenmesini ve duruma göre ilgili kişi ve birimlere iletilmesini sağlar)
,karar destek s.(karmaşık işletme problemlerini çözebilmek için,insan zekası,bilgi teknolojisi ve bilgisayar yazılımının etkileşim içinde olduğu bir yapı.)
,yapay zeka (bilgi edinme,algılama,görme,düşünme,karar verme gibi insan zekasına özgü yeteneklerle donatılmış bilgisayarlar)
ve uzman sistemler,
uç kullanıcı (işletmedeki çeşitli görevlilerin,görevlerini yaparken gereksinim duydukları bilgi süreçlemesini kullanarak,doğrudan doğruya kendilerinin yapabildikleri bilgisayar ortamı)
ve ofis b.s.,işletme işlevleri b.s.
işletme işlevleri bilgi sistemi: pazarlama(pazarlama planlaması ve kontrolüne bilgi sağlar ) ,üretim(mal ve hizmetleri üretim süreçlerinin planlanması ve kontrolüyle ilgili tüm faaliyetleri ve işletmenin üretim işlevini destekler.) ,personel (insan kaynakları bilgi sistemi:insan kaynağı yönetimini destekleyen ve diğer bilgi sistemleriyle etkileşim içinde bulunan sitem) ,finans(işletmenin finansal kaynaklarının bulunması, kaynakların işletme varlıklarına yatırılması ve tüm finansal faaliyetlerin denetimini destekleyen ),muhasebe(çift taraflı kayıt esasına göre işleyen,her türlü muhasebe raporlarını hazırlayabilecek şekilde tasarlanan bilgi sistemi) gibi işlevleri destekler.
Üst yönetim bilgi sistemi:yönetim kurulu üyelerinin bilgi gereksinimlerini karşılar.
Üst yönetim bilgi sistemi geliştirme nedenleri:
1-tepe yönetimine çok önemli stratejik bilgiler sunmak
2-işletmenin stratejik amaçlarına ulaşmasını etkileyen temel etkenleri kolayca belirlemek ve bunları üst yönetime hızlıca ulaştırmak
3-stratejik işletme amaçları açısından yaşamsal nitelikteki karar değişkenlerini,üst yöneticilerin bir bakışta anlayabileceği etkinlikte sunmak.
Üst yönetime sunulan biçimsel bilgi türleri:
1-işletme grafikleri
2-dönemsel raporlar
3-istisnai raporlar
4-verimlilik raporları
küresel bilişim sistemi:
bilişim yönetimi nedir? Geniş alan ağlarını,anında bilgi işlemeyi ,elektronik,postayı ve yerel bilgi ağlarını kurar,izler,yenilikleri işletmeye kazandırır ve çalışanların yeniliklerden yararlanmalarına destek sağlar.
Ofis otomasyonu nedir? Geleneksel ofis ortamlarında yapılan her türlü işin,elektronik araçlarla yapılması.
Başlıca bilişim teknolojileri nelerdir?
Kişisel bilgisayarlar,kişisel bilgisayarların bağlı olduğu ana bilgisayar,bilgisayarlar arası bağlantıyı sağlayan yazıcılar,paylaşılabilir bilgisayar yazılımları,yazılı biçimde çıktı almayı sağlayan yazıcılar,resim,görüntü ve şekil tarayıcıları,dosya saklama özellikleri,ana bellekler,yedeklenmiş bellekler,ses kartı,cd rom,dvd,araç için gsm,mobil telefon,uydu antenleri,audio,video sistemler…
İntranet: internet teknolojisinin işletme içi iletişimde kullanılması.



İŞLETME , ÜNİTE 16

MUHASEBE:işletmenin gerçekleşen faaliyetlerinin para cinsinden izlenmesi ve ilgililere iletilmesi çabası.kayıt tutma ve bilgi iletişimi olarak 2 temel işin görülmesini sağlar.
Bilgi kullanıcı:işletmeden çıkarı olan kişi veya kurum.
Sağlanacak bilgi türü yönünden muhasebe
1-genel muhasebe:işletme yöneticisi ile işletme dışı bilgi kullanıcılarına işletmenin mali durumu ve faaliyet sonuçları hakkında bilgi verir.işletmenin mali durumu bilanço ile,faaliyet sonuçları da gelir tablosu ile raporlanır.
2-maliyet muhasebesi :işletme yöneticisine üretimle ilgili maliyet giderlerinin türleri ile bunların gider yerleri olarak işletme bölümlerine göre dağılımı hakkında bilgi verir.
Muhasebe bilgi sistemi personel,belgeler,donanım ve raporlardan oluşur.
Girdi(belgeler)------işleme(kaydetme,sınıflandırma,özetleme)---çıktı(bilanço ve gelir tablosu)
1-verilerin belirlenmesi(girdi) 2-verilerin derlenmesi,sınıflandırılması,özetlenmesi(işleme) 3-muhasebe bilgilerinin raporlanması (çıktı)
varlıklar:işletmenin sahip olduğu mevcutlar ve alacaklar şeklindeki ekonomik değerler.
Öz kaynaklar: ortakların,işletmenin varlıkları üzerindeki hak sahipliği
Yabancı kaynaklar:3.şahısların işletmenin varlıkları üzerindeki hak sahipliği.
Muhasebe eşitliği: işletmelerin sahip oldukları varlıkları kadar fon kaynaklarının olması gereğinden doğar.
Varlıklar= kaynaklar veya
Mevcutlar + alacaklar = öz kaynaklar + yabancı kaynaklar
Finansal nitelikli işlemler: en az 2 yönlü olup,varlıkların birinde artış,diğerinde azalış , yada varlıklarda ve kaynaklarda artış veya azalış,yada kaynakların birinde artış diğerinde azalış yaratır.bir işlemin bu 2 yönüyle kaydedilecek olması muhasebe eşitliğinin bozulmamasına neden olur.buna,muhasebede çift taraflı kayıt esası denir.
Hesap nedir? Finansal işlemlerin tüm işletmelerde hep aynı adla kaydına yarayan kavram.
Hesap kalanı:bir hesabın borç tarafı toplamı ile alacak tarafı toplamı arasındaki fark.
Bilanço: mizanda yer alan hesaplardan borç kalanı veren varlıkların sol kolonda,alacak kalanı veren kaynakların sağ kolonda yer aldığı tablo.
Bu tablonun analize hazır halde olabilmesi için varlıklar dönen ve duran şeklinde 2 grup altında gösterilir.
Dönen varlıklar hesap grubu: nakit olarak elde ve bankada tutulan varlıklar ile normal koşullarda faaliyet dönemi içinde veya en fazla 1 yıl içinde paraya çevrilmesi veya kullanılacağı düşünülen varlıklara ait hesaplar.
Duran varlıklar hesap grubu: bir yıldan veya bir faaliyet döneminden daha uzun süreler için işletme faaliyetlerinin gerçekleştirilmesinde kullanılan ve normalde satış amacı taşımayan varlıklara ait hesaplar
Kısa vadeli yabancı kaynaklar hesap grubu: en çok 1 yıl veya işletmenin faaliyet dönemi sonunda ödenecek yabancı kaynaklar.
Öz kaynak (öz sermaye), işletme sahip veya ortaklarının işletmeye yapmış oldukları sermaye yatırımlarının tutarını gösteren ödenmiş sermaye ile sermaye yedekleri, kar yedekleri, geçmiş yıllar karları ve dönem net karını kapsar.
Uzun vadeli yabancı kaynaklar hesap grubu: kredi kurumlarından,sermaye piyasasından ve işletmenin ilişkide bulunduğu 3.kişilerden sağlanan ve 1 yıldan daha uzun sürede ödenecek olan işletme borçlarına ait hesaplar.
gelir tablosu :Bir işletmenin belirli bir döneme, genellikle bir mali yıla ait net sonucunu, brüt satış karı, faaliyet karı büyüklüklerine ve bunları oluşturan ana olaylara yer vererek gösteren mali tabloya denir.
Bilginin doğruluk ve güvenilirliği için:
İç kontrol sistemi
Muhasebe denetimi(dış denetim)
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme ünite 17

Bu mesajı bildir Alıntı ile cevapla
İŞLETME, ÜNİTE 17, FİNANSAL YÖNETİM

Finans para,fon yada sermaye
Finansman: para,fon yada sermayenin sağlanması
Finansal yönetim:ihtiyaç duyulan fonların belirlenmesi,uygun alanlara yönlendirilip yönetilmesi.
maddi duran varlıklar İşletme faaliyetlerinde kullanılmak üzere edinilen ve fiziksel bir yapıya sahip olan, öngörülen ömürleri bir yıldan daha uzun olması nedeniyle amortismana konu olan (arsa ve arazi dışında) varlıklara denir.
Maddi olmayan varlıklar:teknik bilgi,marka,patent
Dividant kararları:elde edilen karların ne kadarının ortaklara,ne kadarının işletmede bırakılacağı ile ilgili kararlar.
İktisat: 1-mikro :işletmelerin,bireylerin ve ailelerin iktisadi kararlarıyla ilgilenir.
2-makro:ekonomiyi bir bütün olarak ele alır.
Finansal kararlarda birincil amaç:işletmenin piyasa değerini yada ortakların varlıklarını max.yapmak.
Finansal analiz:finansal tablolarda yer alan kalemler arasındaki ilişkilerin kurulmasını,ölçülmesini ve yorumlanmasını kapsayan bir süreç.
Finansal analizin yararları nelerdir?İşletme faaliyetlerindeki etkinlik ve başarı derecesini ölçme,işletmenin ana ve 2.derecedeki amaçlarına ulaşıp ulaşamadığı ölçme,finansal planlar yapma,üretilecek mal ve hizmetler,üretim miktarı,üretim bileşimi ve izlenecek fiyat politikası konusunda karar alma,işletmenin varlığını tehlikeye düşürmeden,borçlarını ödeyebilme gücünü belirleme,işletme faaliyetlerini kontrol ve değerleme.
Finansal analizde kullanılacak yöntemler: oranlar yoluyla analiz,karşılaştırmalı analiz,yüzde yöntemiyle analiz,trend analizi,başa baş analizi,faaliyet ve finansal kaldıraç analizi.
Finansal analizde başarıyı artırmak için göz önünde bulunduulması gereken faktörler:
Finansal analistin,finansal tabloları doğru yorumlayabilmesi için,muhasebe teori ve uygulamalarını bilmesi gerekir,finansal analiz yapılıken,işletmenin ve ait olduğu sektörün özellikleri dikkate alınmalıdır,değerlendirmede,analizin yapıldığı dönem ve dönemin koşulları dikkate alınmalıdır,konu olan işletmenin,politikaları ve yöntemleri,analist tarafından bilinmelidir.
Finansal planlama süreci:
finansal ihtiyaçların tahmini,bu ihtiyaçların karşılanması için bütçelerin geliştirilmesi ve finansal kontrolün yapılması.
Kısa süreli planlama: 1 yıldan daha kısa süreli yapılan planlama.
Uzun süreli planlama:1 yılı aşan süreler için yapılan planlama.
Proformo tablo:tahmini finansal tablo.
Proforma tabloların hazırlanmasında en yaygın kullanılan yöntem nedir?
Satışların yüzdesi yöntemi.(temel varsayım,geçmişteki satışlarla gelir tablosu kalemleri arasındaki ilişkinin gelecekte de benzer şekilde devam edeceğidir.gelecekte önemli değişimler beklenmiyorsa yöntemin başarılı olma şansı artar. Başarı şansını attırmak için bir yıla ait satışlarla gelir tablosu kalemleri arasındaki ilişki yerinde,birkaç yıl ele alınarak ortalama değerden hareket edilebilir. )
Bu yöntemde İlk iş ,geçmiş yıla ait gelir tablosundaki her bir kalemin satışlara oranının bulunması.
Sonra ,gelecek dönemin tahmin edilen satışlarıyla gelir tablosu arasında da aynı oranın olacağı varsayımına dayalı olarak,gelecek dönemin tüm gelir tablosu kalemlerine ilişkin değerler bulunur.
Benzer biçimde diğer kalemlere ilişkin hesaplamalar yapılarak, proforma gelir tablosu oluşturulur ve o yılın net karı bulunur.
Diğeri ranlar ve regresyon yöntemi.
Proforma bilançonun hazırlanması aşamaları:1-satışlarla,satışlara doğrudan doğruya bağlı olarak gelişen bilanço kalemlerinin belirlenmesi.
2-işletmenin geçmiş yıl bilançolarından bu ilişkilerin yüzdesel değerlerinin bulunması. Bulunan bu yüzdelerin,gelecek yıl için tahmin edilen satışlarla çarpılmasıyla proforma bilançodaki değerlerin hesaplanması.
Nakit bütçesi:kısa dönemli nakit gereksiniminin belirlenmesinde kullanılan bir planlama aracı.
Plan nedir? Bütçeye oranla daha genel kapsamlı,çok defa 1 yıldan daha uzun bir döneme ilişkin ve sayısal açıdan sınırlı bir çalışma.
Nakit bütçesinin yararları:işletmenin borçlanmasını bir plan dahilinde yürütmesini sağlar,borçların ödenme zamanlarının planlanmasını olanaklı kılar,dividant ödemelerinin ne zaman ve ne miktarda yapılacağının belirlenmesini sağlar,nakdin etkili bir biçimde kullanılmasını sağlar.
Yatırım kararları: fonların uzun süreli olarak kullanımıyla ilgili kararlardır.
Sermaye bütçelemesi:uygun ve verimli yatırım alanlarının araştırılması ve sermaye harcama önerilerinin değerlendirilmesi süreci.
Normal finansal planlar:işletmelerin faaliyetlerini yürütebilmesi için düzenli olarak yaptığı planlar.
Sabit varlıklara yatırımlarla,dönen varlıklara yatırımların ayrı olarak ele alınmasını gerektiren nedenler:
Sabit varlıklar daha fazla harcamayı gerektirir,dönen varlıklara yapılan harcamalar daha çok bölünebilir,dönen varlıklara yatırımların süresi en çok 1 yıl olduğu için,dönen varlıkların riski sabit varlıklara göre düşüktür,dönen varlıkların likiditesi daha yüksektir.
Likidite:işletme varlıklarının paraya dönüştürülme yeteneği.
İşletmelerin yatırım yapma nedenleri:
1-kar amaçlı yatırımlar:yeni üretim birimleri oluşturulması,yenileme yatırımları,genişleme yatırımları,modernizasyon yatırımları,stratejik yatırımlar.
2-yasalar gereği yapılan yatırımlar:güvenliği sağlamaya yönelik yada toplu sözleşmeler gereği.
3-genel olarak verimliliği arttırmaya yönelik yatırımlar:kreş,lokal,spor tesisi.
Çalışma sermayesi nedir? Genellikle nakit ve nakit benzerleriyle,geçici yatırımlar,alacaklar ve stoklar gibi en geç 1 yıl içinde nakde dönüşebilecek dönen varlıklar.
Çalışma sermayesi düzeyini etkileyen unsurlar: işletmelerin faaliyet konusu,büyüklüğü,satışlardaki düzenlilik,satışlarda artış yada azalış oranı.
Çalışma sermayesi yönetimi:işletmenin sahip olacağı çalışma sermayesi düzeyi ile çalışma sermayesi kalemlerinin bileşimi yanında,bunun nasıl finanse edileceğini de içerir.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme ünite 18

İŞLETME
ÜNİTE 18

Finansal sistem(bir ekonomide fonları arz ve talep edenlerin,fon akımını sağlayan araç gereçlerin ve bunları düzenleyen hukuki ve idari kuralların bütünü ) ve kurumlar
Finansal piyasa:finansal varlıkların alınıp satıldığı piyasa.
Finansal sistemi oluşturan unsurlar:1-fon arz edenler:tasarruf sahipleri :banka,aracı kurum,menkul kıymetler yatırım ortaklığı,menkul kıymetler yatırım fonları,menkul kıymetler borsası,sosyal güvenlik kuruluşları,sigorta şirketleri,koop.2-fon talep edenler:yatırımcılar3-yatırım ve finansman araçları para,mevduat,banka parası,kredi,sosyal güvenlik fonları, kop.kaynaklar,tahvil,hisse senedi,ipotekli borç ve irat senedi,kamu hisse senedi,gelir ortaklığı senedi.
4-yardımcı kuruluşlar5-hukuki ve idari düzen

faizparanın kullanım hakkından belili bir süre için vazgeçilmesinin bedeli.
Reel faiz oranı:ödünç verilebilir fonların arz ve talebine bağlı olarak belirlenir.
Fonların süreleri dikkate alınarak finansal piyasalar:
1-para piyasası :1 yıl yada daha kısa süreli fon arz ve talebinin karşılaştığı piyasa.
Geçici nitelikte likidite ihtiyacı için başvurulur.fon alış verişinde kullanılan araçlar ticari senetlerdir.
2-sermaye piyasası :vadesi 1 yılı aşan orta ve uzun süreli fon arz ve talebinin karşılaştığı piyasa.genellikle sabit yatırımların ve net çalışma sermayesinin finansmanında kullanılır.
Örgütlenme biçimine göre finansal piyasalar:
1-Organize piyasalar:resmi bir piyasa yerinin olduğu,devletin gözetimi ve denetimi altında olan piyasalar.
2-Organize olmamış piyasalar:finansal varlıkların alım ve satımının yapılacağı belirli bir mekanın bulunmadığı piyasalar.tezgah üzeri piyasalar.
Finansal varlığın piyasaya ilk kez sunuluyor olmasına göre piyasalar:
1-birincil piyasalar :dolaşıma ilk kez çıkarılan finansal varlıkların alınıp satıldığı.
2-ikincil piyasalar :daha önce alım ve satıma konu olmuş finansal varlıkların alınıp satıldığı.
Aracı kurumlar: mali piyasa araçlarının çıkarımı,alımı,satımı ve pazarlamasıyla uğraşan kuruluşlar.
Finansal kurumların fon arz edenlere ve fon talep edenlere sağladığı katkılar:
1-fon maliyetlerini azaltmak
2-risk ayarlaması yapmak
3-vade ayarlaması yapmak
4-miktar ayarlaması yapmak
5-finansal danışmanlık hizmeti sunmak
para yaratan finansal kurumlar:
1-merkez bankaları:

TC MERKEZ BANKASI, Bankanın Temel Amacı, Görev ve Yetkileri,Banka’nın temel amacı fiyat istikrarını sağlamaktır. Banka, fiyat istikrarını sağlamak için uygulayacağı para politikasını ve kullanacağı para politikası araçlarını doğrudan kendisi belirler. Temel amacı ile çelişmemek kaydıyla Hükümetin büyüme ve istihdam politikalarını destekler.
Banka’nın temel görevleri;,- Açık piyasa işlemleri yapmak,- Hükümetle birlikte Türk Lirasının iç ve dış değerini korumak için gerekli tedbirleri almak ve kur rejimini belirlemek,- Zorunlu karşılıklar ve umumi disponibilite ile ilgili usul ve esasları belirlemek,- Reeskont ve avans işlemleri yapmak,- Ülke altın ve döviz rezervlerini yönetmek,- Ödeme ve menkul kıymet transferi ve mutabakat sistemleri kurmak ve bunların kesintisiz işlemelerini sağlamak,- Finansal sistemde istikrarı sağlayıcı ve para ve döviz piyasaları ile ilgili düzenleyici tedbirleri almak,- Mali piyasaları izlemektir. Banka’nın temel yetkileri;- Türkiye’de banknot ihracı imtiyazı tek elden Banka’ya aittir.- Banka, Hükümetle birlikte enflasyon hedefini tespit eder, buna uyumlu olarak para politikasını belirler.- Banka, Kanunda belirtilen para politikası araçlarını kullanmaya, uygun bulacağı diğer para politikası araçlarını da doğrudan belirlemeye ve uygulamaya yetkilidir.- Banka, nihai kredi mercii olarak bankalara kredi verme işlerini yürütür.- Banka, mali piyasaları izlemek amacıyla bankalar ve diğer mali kurumlardan ve diğer kuruluşlardan gerekli bilgileri istemeye ve istatistiki bilgi toplamaya yetkilidir.Banka’nın başlıca müşavirlik görevleri;,- Banka, Hükümetin mali ve ekonomik müşaviri, mali ajanı ve haznedarıdır.- Banka, finansal sistemle ilgili olarak istenilecek hususlarda Hükümete görüş verir, bankalar ve uygun göreceği diğer mali kurumlar hakkındaki görüşlerini ve tespitlerini Başbakanlık ile bu kurum ve kuruluşları düzenleme ve denetleme yetkisine sahip kuruluşlara bildirebilir. - Banka, Kanunla ve mevzuatla kendisine verilen yetki ve görevlerle ilgili olarak düzenlemeler yapmaya, bu düzenlemelere tabi kurum ve kuruluşlar nezdinde bunlara uygun hareket edilip edilmediğini ve kendisine gönderilen bilgilerin doğru olup olmadığını denetlemeye görevli ve yetkilidir.


2-TİCARET bankaları(mevduat bankaları)
kişi ve kurumların kısa süreli fon ihtiyaçlarının karşılandığı kumlardır,tüm ülkelerde en yaygın bankacılık türüdür.
Para yaratmayan finansal kurumlar:
1-Kalkınma(kalkınmakta olan ülkelerde yetersiz olan sermaye ve girişim unsurlarını desteklemek,geliştirmek,kıt kaynakları kalkınma hedefleri doğrultusunda kaynak talep edenlere aktarmak ) ve yatırım bankaları
2-sigorta kurumları:çeşitli riskleri dağıtmak yada azaltmak amacıyla,üyelerine hizmet sunmak üzere kurulan yarı finansal kumlar.
3-Kolektif yatırım kurumları.
4-factoring ve forfaiting şirketleri
Factoring nedir ?Factoring, büyük miktarda kredili satışlar yapan firmaların, bu satışlardan doğan alacak haklarının "factor" veya "factoring şirketi"
olarak adlandırılan finansal kuruluşlar tarafından satın alınması esasına dayanan bir finansal faalyiettir. Bir fa ctoring anlaşması ile factor,
satıcı firmanın yaptığı kredili satışlarla ilgili her türlü muhasebe kayıtlarının tutulması, kredili satışlardan doğan alacakların vadesinde
tahsil ve takip edilmesi, alacakların tahsil edilmemesi halinde doğacak kayıp ların tam olarak karşılanması, satıcı firmaya kredili satış
tutarlarının belirli bir oranında kredi verilmesi, potansiyel ve mevcut müşterilerin mali durumları hakkıda bilgi toplanması ve malların
satış imkanlarını arttırmak üzere piyasa araştırmas ı yapılması gibi fonksiyonları üstlenmektedir.
Forfaiting nedir ?
Forfaiting, özellikle mal ve hizmet ihracatından doğan ve belirli bir ödeme planına göre tahsil edilebilecek olan alacakların bir banka ya
da bu alanda uzmanlaşmış bir finansman kurumu tarafından satın alınması olarak tanımlanabilmektedir.
Forfaiting işleminde genelde ithalatçının borcu karşılığında ihracatçıya verdiği emre yazılı senet ve poliçeler kullanılmakta, işlem
gerçekleştikten sonra ihracatçının hiçbir yükümlülüğü kalmamaktadır.
Her çeşit alacak forfaiting işlemine konu edilebilirse de, uygulamada emre yazılı senet ve poliçe şeklindeki ticari alacaklar daha güvenli
olduklarından tercih edilmektedirler. Forfaiting veren kuruluş, belli bir iskonto oranı üzerinden devraldığı sene t veya poliçe şeklindeki
alacakların karşılığında, teminat olarak banka garantisi talep etmektedir.
Forfaiting işleminde ithal edilecek malın bedeli, bu malın ekonomik ömrüne yayılarak taksitlerle ödenmektedir. Önce ithalatçı ve
ihracatçı firmalar arasında bir ticari anlaşma yapılmakta, fiyat ve ödeme planı saptanmaktadır. İthalatçı mal ları teslim almakta, banka
garantisini de sağladıktan sonra borç senetlerini banka aracılığı ile ihracatçı firmaya iletmektedir.
Poliçeler ihracatçı firma tarafından hazırlanmakta, ithalatçı firma tarafından kabul edilmekte ve garantör banka tarafından garanti
edilmektedir. Garantör ile ithalatçı firma arasında tazminat anlaşması bulunmakta, bu durum forfaiter'ı ilgilendirmemekt edir. Forfaiting
piyasasında, poliçeler "rücusuz" olarak üç kez ciro edilebilmektedir.


5-leasing şirketleri
LEASING NEDİR ?Ülkemizdeki uygulaması finansal kiralama olan leasing, bir yatırım malının mülkiyeti leasing şirketinde kalarak belirlenen kiralar karşılığında kullanım hakkının kiracıya verilmesi ve sözleşmede belirlenen bir değer üzerinden sözleşme süresi sonunda mülkiyetin kiracıya geçmesini sağlayan bir finansman yöntemidir.

6-risk sermayesi şirketleri ,
Risk Sermayesi , girişimcilerin iş fikirlerinin , küçük işletmelerin ileri teknoloji yatırımları, Ar-Ge faaliyetleri , işletmelerin kuruluş ,ürün tutundurma ,büyüme, iyileştirme ve el değiştirme aşamalarında büyüme potansiyeli olan küçük işletmelere , öz sermaye iştiraki yad akredi aktarımı şeklinde bir finansman modelidir.
Risk Sermayesi ile , halka açılacak küçük işletmelere köprü finansmanı sağlanırken, işletmelerin kurumsallaşması için işletme içindeki
yöneticilere ( managament buy- out ) ve işletme dışındaki potansiyel girişimci ve yöneticilere ( managament buy-in ) işletmeyi kontrol
ve yönetmeleri için gerekli sermaye aktarımı sağlanır.
Finansal araçların özellikleriparaya çevrilebilirlik,bölünebilirlik,geri dönülebilirlik.
Getiri:bir finansal varlığın getirisi,o araçtan belirli bir zaman diliminde sağlanacak nakit girişleriyle ölçülür.
Vade:finansal varlığın vadesi,bunun ihraç edildiği tarih ile son ödemenin yapılacağı tarih yada yatırımcının o finansal varlığı paraya dönüştürmeyi düşündüğü tarih arasında kalan süre.
Riskin tahmin edilebilirliliği :getirindeki ölçülebilir belirsizlik.
Para piyasası finansal araçları:
1-Hazine bonosu: İster kişiler ister şirketler veya devlet olsun gelir ve gideri arasında dengesizlik olan yani gideri gelirinden fazla olan herkesin önünde bir seçenek vardır : Borçlanmak. Devletin de geliri giderini karşılamaz ise yapacağı işlem borçlanmaktır. Böylece devlet para piyasalarına "borç almaya" çıkar. Bu borcu elbetteki "faiz karşılığı" olmak üzere ister. Borç senedi olarak da hazine bonosu ve devlet tahvillerini kullanır. Bu işleme "iç borçlanma" denir. Hazine bonoları faiz oranları para piyasalarındaki faiz oranlarının belirlenmesinde oldukça etkili rol oynar. Hazine bonosu çeşitleri Hazine Bonosu: En fazla BİR yıl vadeye sahiptir. Kısa vadeli borçlanma için kullanılır Devlet Tahvili : BİR yılın üzerinde vadeye sahiptir. Uzun vadeli borçlanma için kullanılır
2-Geri satın alma anlaşması:repo: Repo ,sabit getirili bir menkul kıymetin ,belli bir süre sonunda geri alım taahhüdüyle satımıdır.Kimlere uygundur ?Paranızı kısa vadeli olarak değerlendirmeyi düşünüyorsanız ,repo size en uygun alternatiflerden biri olacaktır.Bankamızda paranıza 1 günden başlayıp birkaç aya kadar repo yapma hizmeti sunularak nakit akışınızı ihtiyaçlarınız doğrultusunda düzenlemeniz sağlanmaktadır.
3-Banka mevduatı:
4-Finansman bonoları : Finansman Bonosu Nedir?
İhraççının borçlu sıfatı ile düzenleyip, sattıkları emre veya hamiline yazılı menkul kıymetlerdir. Kısa vadeli borçlanma aracı olup, vadesi 60 günden az 720 günden fazla olamaz. İskonto esasına göre satılır. Finansman Bonosunun Türleri Nelerdir?Finansman bonoları teminat türlerine göre çeşitli tiplere ayrılır. Garanti Kaydı Taşımayanlar A Tipi, Banka Kredisi İle Desteklenmişler B Tipi, Banka Garantili Olanlar C Tipi, Hazine Garantisi Taşıyanlar E Tipi, Başka Bir Ortaklığın Garantisini Taşıyanlar F Tipi olarak tanımlanır. Finansman Bonosunun Faiz Oranı Nasıl Belirlenir?Finansman bonosunun faiz oranı ihraçcılarca serbestçe belirlenir
5-Banka bonosu: Banka Bonosu ve Banka Garantili Bono Nedir? İkisi de mevduat kabul etmeyen bankalar tarafından çıkarılır. Banka bonosu, bankanın borçlu sıfatıyla çıkardığı borçlanma senetleridir. Banka garantili bono ise bankanın kredisini kullanan kuruluşlardan birinin aldığı krediye karşılık teminat olarak verdiği emre muharrer senedin, bankaca garantiye alınıp, ihraç edilen menkul kıymete denir.
6-Varlığa dayalı menkul kıymet:vdmk:

Sermaye piyasası araçları:
1-Hisse senetleri : Hisse Senedi Nedir? Anonim ortaklıkların çıkardıkları kıymetli evraklardır. Sözü geçen Anonim Şirketin hisse senedi alındığında , o şirkette ortaklık hakkı edinilmiş olur.
Hisse Senedinden Nasıl Getiri Elde Edilir ? Hisse senedi sahipleri temel olarak iki tip getiri elde ederler: 1.Sermaye kazancı:Basitce hisse senedini düşük fiyattan alıp,yüksek fiyattan satarak elde edilen getiridir. 2. Kar payı (Temettü) geliri: Temel olarak temettü, şirketin sahipleri ve hissedarlarına dağıtılan şirket karıdır. Borsada işlem gören şirketler kar dağıtıp dağıtmamakta serbesttirler. Hisse senetleri borsada işlem görmeyen şirketler ise dağıtılabilir karın yarısından az olmamak üzere belirlenecek birinci temettüyü nakden dağıtmak zorundadır.
2-Tahvil : Tahvil basit olarak borçlanmayı ifade eder. Bir tahvile yatırım yapıldığında, aslında para ödünç verilmiş olur. Karşılığında ise; 1. Anapara ve 2. Belirli bir oranda (Kupon Oranı-Faiz Oranı) getiri elde edilir. Borç verilen paranın geri dönüşü tahvil çıkaran kuruluş tarafından garanti edilir ve bu kuruluş ödünç verilen parayı telafi etmek için yatırımcıya belirli bir oranda faiz ödemesi yapar. Tahvil aracılığı ile borç toplayan taraf şirketler olabileceği gibi,Türkiye'de çok yaygın olarak görüldüğü üzere 'Devletler' de olabilmektedir. Türkiye'de iç borçlanma amacıyla Devlet Tahvili ve Hazine Bonosu, Halka Arzlar ve İhaleler Aracılığı ile halktan borç almak amacıyla kullanılan menkul kıymetlerdir. Nominal Değer, Kupon Oranı, Vade Nedir? 1. Nominal değer, Tahvil veya bononun vadesinde yatırımcının eline geçecek olan para miktarıdır. 2. Kupon oranı, nominal değer üzerinden yüzde olarak belirtilen, yatırımcının alacağı faiz miktarıdır. Tahvil ve bonolarda ayrıca faizin ne zaman ödeneceği üç aylık, altı aylık veya yıllık olarak belirtilmektedir. 3. Vade, anaparanın ve son faiz ödemesinin yapılacağı tarihtir. Tahvile Yapılan Yatırımın Riski Nedir? 1. Geri Ödeme Riski: Anaparanın ve faizin yatırımcıya geri dönüşü tahvili ihraç eden tarafından garanti edildiği için, bu kuruluşun güvenilirliği tahvilin riskliliğini etkiler. Tahvil şirket tarafından çıkarıldığında, şirketin iflas etmesi durumunda şirket borcunu ödeyemeyebilir. Devlet Tahvilleri'nde bu risk çok düşük olduğu için, şirket tahvillerinin getirisi Devlet Tahvilleri'nden daha yüksek olur. Fakat Türkiye'de devlet politikası, genel ekonomik konjonktür, şirket tahvillerine vergi avantajları sağlanmaması gibi nedenlerden dolayı, şirketler için bu işlem yüksek maliyetli olmaktadır. Dolayısıyla ülkemizde Özel Sektör Tahvili uygulamasına pek rastlanamamaktadır. 2. Faiz Oranı Riski: Faizlerdeki artış bonoların değerini kaybetmesine neden olurken, faizlerdeki düşüş bono fiyatlarının yükselmesine neden olur. Piyasa Borçlanma Oranı (Aşağıda) Tahvil Fiyatı (Yukarıda) Piyasa Borçlanma Oranı (Yukarıda) Tahvil Fiyatı (Aşağıda) Piyasa faiz oranı yükselerek tahvilin kupon oranını geçtiğinde, yatırımcılar piyasadan daha yüksek oranlı borçlanabilecekleri için tahvil değer kaybeder. Faizlerin yükselmesi bir risk oluşturduğu gibi düşmesi de tahvil yatırımcıları için bir avantaj yaratır. Piyasa faiz oranı düştüğünde tahvilin kupon faiz oranı sabit kalacağından, tahvilden piyasada olduğundan daha fazla getiri elde edilir. Dolayısıyla tahvil değer kazanır. Yatırımcı isterse tahvil fiyatının artışı dolayısıyla vadeye kadar beklemeden elindeki tahvili yüksek fiyattan satabilir. 3. Politik Risk: Ülkenin politikasındaki tutarsızlık, tahvillerin fiyatının düşmesine neden olabilir. Ayrıca para birimindeki dalgalanmalar ve ekonomideki istikrarsızlık da tahvil fiyatlarını olumsuz etkiler.
Tahvile Yatırım Yapmanın Avantajları Nelerdir? İstikrarlı Kupon Ödemeleri Tahvile yatırım yapıldığında genelde periyodik dönemlerde belirli bir faiz oranından getiri elde edilir. Dolayısıyla bu getirinin günü ve miktarı önceden bilinir ya da tahmin edilebilir. Yatırıma İlk Adım Kredisi yüksek bir kuruluşun tahvilini aldığınızda, düşük riskli fakat banka faizlerinden daha çok getiri elde edebileceğiniz bir yatırım yapmış olursunuz. Düşük riskli ve sabit getirili olması sebebiyle yatırımın ilk adımı olarak değerlendirilebilir. Esneklik ve Kolaylık Yatırımcılar tahvillerinin vadesini beklemek zorunda değillerdir.Piyasada faizlerin dalgalandığı dönemlerde trade etme ve böylece oluşan faiz farklarından yararlanma şansına sahiptirler. Yatırımcılar finansal amaçlarına göre tahvilleri alıp, satabilirler.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme ünite 19

İŞLETME , ÜNİTE 19
ÇOK ULUSLU İŞLETMELER:ülke içi ve ülke dışındaki yatırımları işletme amaçlarına ve işletme sahiplerinin çıkarlarına uygun bi biçimde yöneten bir ticaret veya sanayi kuruluşu.
Diğer isimleri:
Uluslar arası ,çok uluslu,ulussuz,dünya,global
İşletmelerin çok uluslaşmasındaki ölçütler:
Faaliyet gösterilen ülke sayısı,ülke dışında mülkiyet edinmek,üst yönetimin milliyeti
Çevre:
Ülke içi,yabancı,uluslar arası
Yabancı ülkelere giriş yolları:
İhracat- ithalat(bir ülkede üretilmeyen yada yeterli olmayan mal veya hizmetlerin başka ülkelerden satın alınması)
İhracat faaliyetlerinin sakıncaları: üretim ve taşımacılık giderleri önemli miktarlara ulaşır.ülkelerin yüksek vergileri maliyet unsurudur,yerel işletmelerle rekabet edebilme yönünde stratejiler geliştirilmesi gerekir.
Lisans anlaşması:bir işletmenin ,mallarının ve isminin yabancı bir ülkede üretilip satılması konusunda izin vermesi.
Lisans anlaşmaları:,buluşlar,formüller,süreçler,tasarımla r,telif hakları,musiki eserleri,sanat eserleri,ticari isim,marka,franchising,lisans,kontrat,metot,progra m,yöntem,sistem.
Franchising, birbirinden bağımsız iki taraf arasında oluşturulan sözleşmeye dayalı bir ilişkiyi tanımlıyor. En yalın anlatımıyla franchisingi, ‘hak sahibine verilen para karşılığında belirli sınai hakları ticari alanda kullanma izni’ olarak özetlemek mümkün. Franchising sözleşmeleri, bir ürün, bir marka ya da bir hizmeti kapsıyor olabilir. İmtiyaz sahibi tarafın, belirli bir süre şartı ve bazı sınırlamalarla ticari işlerini yürütmek üzere bu hakkı ikinci bir tarafa devretmesi söz konusu. Franchising’in en önemli tarafı imtiyaz hakkını veren tarafın işin yönetim ve organizasyonu konusunda know-how yani bilgi ve destek sağlıyor olması.
Dış ticaret işletmeleri:üretimle ilgilenmezler,ülkedeki işletme için dış ülkelerde müşteri bulmakla sorumludurlar.üretici işletmelere,Pazar özellikleri,ürün kalitesi,fiyat beklentileri,dağıtım,kambiyo hakkında bilgi verir.
Ülke dışında şube açma:
Mülkiyetin tamamının çok uluslu işletmeye ait olduğu yatımların üstünlükleri:
Yönetim esnekliği ve karar almada serbestlik,karların yerel ortaklarla paylaşılması sorunu olmaması,teknoloji ve tecrübenin denetiminin yatım yapan işletmenin elinde oluşu,yatırım yapılan ülkede yeni işler yaratılmış olması.
Sakıncaları: yerel bir ortağın sağlayacağı yardımdan uzak kalınması,mülkiyetin ana işletmeye ait olması riskleri arttırır,ürün başarılı olmadığında tüm yatırım yok olabilir,yabancı ülkeler %100 mülkiyeti benimsediklerinde,işletmelerin bu tür ülkelerde tam mülkiyetle yatırım yapma olanağı azalır.
Joınt ventura:2 veya daha fazla ortağın kendi faaliyetlerini sürdürürken,belli bir işi görmek üzere sürekli veya geçici olarak bir şirket kurup,bu şirketin faaliyetleri için kendi işletmelerinden teknik,mali ve ticari destek sağlamak üzere anlaşmaları.
Çok uluslu işletmelerin karşılaşabileceği sorunlar:toplumsal ve kültürel farklılıklar,ekonomik farklılıklar,yasal ve siyasi farklılıklar
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel İşletme Özetleri Ünite 7 - 8 - 9 - 10

Yönetim İşlevleri

Yönetim bir süreç olarak ele alınır. Bu süreç, bir yöneticinin belirli fonksiyonlarını açıklamak suretiyle konunun anlaşılmasını kolaylaştırır. Bu ünitede ele alınan dört işlevler daha sonra kullanılan kavramlara bir temel oluşturmaktadır. Diğer bir deyişle, bu işlevler yönetimle ilgili kavramlara bir giriş olarak ele alınmaktadır. Yönetim işlevlerinin ayrı ayrı incelenmesi sadece analitik bir amaç taşımaktadır. Bu bölümleme işlevlerin birbirinden bağımsız oldukları anlamına gelmemelidir.Plânlama işlevi; amaçların ve politikaların oluşturulması ve açıklanması, programların saptanması, faaliyetler için yöntemlerin geliştirilmesi gibi ana başlıkları içerir. Örgütleme, işletmenin amaçlarını gerçekleştirmek için gerekli faaliyetleri düzenlenmiş bir yapı içinde bütünleştirme; bu yapıyı nitelikli, yeterli iş görenlerle kadrolaştırma; ve bu iş görenlerin işlevlerini yerine getirmeleri için gerekli fiziksel ortamı sağlama sürecidir. Yöneltme, amaçlara ulaşmak için gerekli olan ayrıntılı faaliyetler konusunda, bireylere yol göstermeyi içerir. Denetim süreci, uygun olup olmadığını belirleme sürecidir. Amaçlara uygun olmayan sonuçlar için düzeltici önlemlere başvurulur.

İnsan Kaynakları Yönetimi

İnsan kaynakları yönetiminin ana konusu, üretim faktörlerinden biri olan emek, bir başka deyişle insandır. İnsan üretimin hem amacı hem de aracıdır. İnsan kaynakları terimi, bir işletmede en üst konumda bulunan yöneticiden en alt konumdaki vasıfsız işçiye kadar tüm çalışanları kapsar. Bu kapsama işletme dışında olan ve ilerde o işletmede çalışabilecek potansiyel işgücünü de dahil etmek mümkündür. İKY’yi işletmenin, insan kaynağının işletmeye ve bireyin kendisine yararlı olacak şekilde, yasal çerçeve içinde, etkin yönetilmesini sağlayan işlev ve çalışmaların tümü olarak tanımlayabiliriz. İKY, özde iki amacı gerçekleştirmeye çalışır. Bunlar:

• Çalışanların bilgi ve becerilerini en iyi biçimde kullanmalarını sağlayarak, onların işletmeye olan katkılarını en üst düzeye çıkarmak. Yani, çalışandan maksimum verim almak,

• İş yaşamının kalitesini yükselterek çalışanların sağlıklı ve güvenli bir ortamda, yaptıkları işten zevk almalarını sağlamak. İKY terimi, son 10 yılda kabul görmüş bir terimdir. Başlangıç noktası personel yönetimidir. Personel yönetimi anlayışından İKY anlayışına geçişteki etkenler şöyle özetlenebilir: Ülkelerin ekonomik, sosyal ve kültürel yönden gelişmeleri, yetişkin insan gücünün artması, davranış bilimlerinde gözlenen gelişme, sendikacılığın gelişimi, çalışma koşullarını düzenleyen yasaların yürürlüğe girmesi, iş görenlerin eğitim ve kültür düzeylerinin yükselmesi, refah seviyelerinin artması, istek ve beklentilerin değişmesi, iletişim ve bilişim teknolojilerinin gelişimi. İKY, iş görenin verimliliğini artırmak ve çalışma yaşamının kalitesini yükseltmek çabası içindeyken iç ve dış çevrenin etkisi ve baskısı altında kalır. İç çevre faktörleri, işletmenin yapısından kaynaklanan, kontrol edilebilir faktörlerdir. Bunlar, bireysel nitelikler, iş nitelikleri,bireylerarası ilişkiler ve örgütsel özelliklerdir. Dış çevre faktörleri, işletmenin faaliyet gösterdiği çevreden kaynaklanan, kontrol edilemeyen faktörlerdir. Bunlar, dış kaynaklar, rakipler ve yasalardır. İşletmelerde kurulacak olan insan kaynakları bölümlerinin amacı, İKY işlevlerini yürütmek ve diğer bölümlere bu konuda yardımcı olmaktır. İnsan kaynakları bölümü ve yöneticisinin günümüzde üstlenmesi gereken görevleri şöyle sıralayabiliriz.

• İşletmenin hedeflerine uygun insan kaynakları politikalarının saptanması için gerekli araştırmaları yapmak, bilgi ve önerileri üst yönetime sunmak,

• Belirlenen politikalara uygun program ve çalışmaları düzenlemek ve yürütmek,

•Bu program ve çalışmaları denetlemek ve değerlendirmek,

• İnsan kaynakları ile ilgili yenilikleri izlemek ve gerektiğinde uygulamak,

• İnsan kaynakları ile ilgili rutin işleri yürüterek diğer yöneticilerin işlerini hafif etmek
İnsan Kaynakları Yönetimi
İnsan kaynakları yönetiminin ana konusu, üretim faktörlerinden biri olan emek, bir başka deyişle insandır. İnsan üretimin hem amacı hem de aracıdır. İnsan kaynakları terimi, bir işletmede en üst konumda bulunan yöneticiden en alt konumdaki vasıfsız işçiye kadar tüm çalışanları kapsar. Bu kapsama işletme dışında olan ve ilerde o işletmede çalışabilecek potansiyel işgücünü de dahil etmek mümkündür. İKY’yi işletmenin, insan kaynağının işletmeye ve bireyin kendisine yararlı olacak şekilde, yasal çerçeve içinde, etkin yönetilmesini sağlayan işlev ve çalışmaların tümü olarak tanımlayabiliriz. İKY, özde iki amacı gerçekleştirmeye çalışır. Bunlar:

• Çalışanların bilgi ve becerilerini en iyi biçimde kullanmalarını sağlayarak, onların işletmeye olan katkılarını en üst düzeye çıkarmak. Yani, çalışandan maksimum verim almak,

• İş yaşamının kalitesini yükselterek çalışanların sağlıklı ve güvenli bir ortamda, yaptıkları işten zevk almalarını sağlamak. İKY terimi, son 10 yılda kabul görmüş bir terimdir. Başlangıç noktası personel yönetimidir. Personel yönetimi anlayışından İKY anlayışına geçişteki etkenler şöyle özetlenebilir: Ülkelerin ekonomik, sosyal ve kültürel yönden gelişmeleri, yetişkin insan gücünün artması, davranış bilimlerinde gözlenen gelişme, sendikacılığın gelişimi, çalışma koşullarını düzenleyen yasaların yürürlüğe girmesi, iş görenlerin eğitim ve kültür düzeylerinin yükselmesi, refah seviyelerinin artması, istek ve beklentilerin değişmesi, iletişim ve bilişim teknolojilerinin gelişimi. İKY, iş görenin verimliliğini artırmak ve çalışma yaşamının kalitesini yükseltmek çabası içindeyken iç ve dış çevrenin etkisi ve baskısı altında kalır. İç çevre faktörleri, işletmenin yapısından kaynaklanan, kontrol edilebilir faktörlerdir. Bunlar, bireysel nitelikler, iş nitelikleri,bireylerarası ilişkiler ve örgütsel özelliklerdir. Dış çevre faktörleri, işletmenin faaliyet gösterdiği çevreden kaynaklanan, kontrol edilemeyen faktörlerdir. Bunlar, dış kaynaklar, rakipler
ve yasalardır. İşletmelerde kurulacak olan insan kaynakları bölümlerinin amacı, İKY işlevlerini yürütmek ve diğer bölümlere bu konuda yardımcı olmaktır. İnsan kaynakları bölümü ve yöneticisinin günümüzde üstlenmesi gereken görevleri şöyle sıralayabiliriz.

• İşletmenin hedeflerine uygun insan kaynakları politikalarının saptanması için gerekli araştırmaları yapmak, bilgi ve önerileri üst yönetime sunmak,

• Belirlenen politikalara uygun program ve çalışmaları düzenlemek ve yürütmek,

•Bu program ve çalışmaları denetlemek ve değerlendirmek,

• İnsan kaynakları ile ilgili yenilikleri izlemek ve gerektiğinde uygulamak,

• İnsan kaynakları ile ilgili rutin işleri yürüterek diğer yöneticilerin işlerini hafif etmek

İnsan Kaynakları Yönetimi İşlevleri

İKY’nin iki temel amacı, çalışanlardan maksimum verim almak ve iş yaşamının kalitesini arttırarak çalışanların yaptıkları işten zevk almalarını sağlamaktır. Bu iki temel amacı gerçekleştirme yolunda İKY birtakım işlevleri yerine getirir. Çağdaş bir işletmede İKY Bölümünün üstlenmesi gereken bu işlevler:
Plânlama Kadrolama Değerleme ve ödüllendirme Yetiştirme ve geliştirme Endüstri ilişkileri Koruma ve geliştirme olarak sıralana bilir. İşletmenin bugün ve gelecekteki işgücü ihtiyacını sayı ve nitelik olarak belirlemeye çalışan kişi, bu işlevi yerine getirirken bazı araçlardan yararlanmak zorundadır. Bu araçlar; işgücü envanterleri ve personel dönüşüm oranıdır. İşgücü envanteri; İşletmenin personel arzını nitelik olarak irdeleyen bir çalışmadır, mevcut personeli birtakım kriterlere göre irdeleyerek insan kaynağının profilini ortaya çıkarır.

Plânlamacı, bu bilgilere bakarak gelecekteki insan gücü gereksinimini nitelik açısından ortaya koymaya çalışır. Personel dönüşüm oranı; belli bir dönemde çeşitli nedenlerle (ölüm, iş kazası, emeklilik, işten ayrılma vb.) işletmeden ayrılan personelin sayısını yüzde olarak gösterir. Genellikle bir yıllık dönemler için hesaplanır. Oran şöyle formüle edilir: İKY işlevlerinden biri olan iş analizlerinin en önemli özelliği, diğer İKY işlevlerinin yerine getirilmesinde önemli bir bilgi kaynağı oluşturmasıdır. İş analizleri; işletmede yapılan birbirinden farklı işlere yönelik bilgilerin tek tek toplanması, değerlenmesi ve yorumlanmasıdır. İş analizleriyle toplanan bu bilgiler daha sonra iş tanımları ve iş gerekleri haline getirilerek karar vericilerin kullanımına sunulur. İş analizleri işi yapan kişiyi değil, işi analiz eder.

Analiz bilgilerinden; İnsan kaynakları plânlamasında, İşi alınacak personelde aranması gereken niteliklerin belirlenmesinde, İşe yerleştirme, yükseltme ve atamalarda, Eğitime alınacak personelin belirlenmesinde, Personel değerleme ölçütlerinin saptanmasında, Adil bir ücret sisteminin oluşturulmasında yararlanılır. İşe alma işlevi işletmeler açısından büyük önem taşır. İşletmeler, yaşamlarını sürekli kılmak ve rekabette üstün duruma geçmek istiyorlarsa doğru işlerde doğru kişileri çalıştırmak zorundadırlar. Bu cümlenin anlamı şöyle formüle edilebilir:
İşin gerekleri = Personelin nitelikleri

Bu eşitliğin en az hata payı ile sağlanamaması, yanlış kişilerin işe alındığı anlamına gelir. Personel seçiminin başarı göstergesi, yeni alınan personelin en kısa sürede beklenen performans düzeyine gelmesidir. İşe alma iki aşamalı bir işlevdir. Bu aşamalar iş gören bulma ve seçmedir. İşletmelerde iki farklı eğitimden söz edilebilir. Birincisi, işletmeye yeni alınan personelin işe ve işletmeye alıştırılmasına yönelik çalışmalardır. Bu çalışmalar işe alıştırma (oryantasyon) kapsamında ele alınır.

Diğeri ise eski personelin daha üretken olmasını hedefleyen eğitim faaliyetleridir. Performans değerleme başka bir adla personel değerleme, personelin işinde gösterdiği başarı derecesinin, yaptığı işin gereklerine göre saptanmasıdır. Performans değerleme başarılı ve başarısız personeli biri birinden ayırmak amacıyla yapılır.

Pazarlama İlkeleri

Günümüz iş hayatında pazarlama; kendine özgü prensipleri ve diğer bilimlerle de ilişkisi olan bir disiplin olarak bilinir.Gerçekte pazarlama işletmecilik konusudur ve işletmenin diğer faaliyet alanlarıyla doğrudan ilgilidir. Aynı zamanda tüketici davranışlarıyla yakından ilgilenir. Pazarlama rekabetçi bir ortamda müşteri istek ve ihtiyaçlarını karşılayan mal ve hizmetlerin sağlanmasında yapılması gereken faaliyetlerin yerine getirilmesiyle ilgili bir işletme felsefesidir. Pazarlamanın bir işletmecilik disiplini olarak yer alması yenidir. Başta işletmeler olmak üzere insanlar pazarlama uygulamaları içinde yer alırlar. İşletmelerde pazarlama yönetimine olan ihtiyacı kavrayabilmek için pazarlamanın gelişimini, toplumdaki rolünü, son yıllarda pazarlama düşüncesinde meydana gelen gelişmeleri, pazarlamayı ilgilendiren faaliyetleri ve bunların pazarlama yönetiminde nasıl uygulandığını bilmekte yarar vardır.
Bu ünitede, pazarlamanın belirli faaliyetleri kapsayan bir süreç olduğuna ve bugünkü konumuna gelinceye kadar hangi değişiklikleri geçirdiğine değinildi. Pazarlama faaliyetleri birçok değişkenin etkisi altında yürütülür. Bu değişkenlerden işletme yönetiminin denetimi altında bulunanlara "pazarlama karması-4P", yönetimin denetleyemediği değişkenler ise "pazarlamanın çevre koşulları" olarak adlandırılır. Pazarlama karması değişkenleri ile çevre faktörlerinin bir arada düşünülmesi işletmeyi pazarlama sistemi olarak ele almamızı gerektirir. İşletmeler faaliyette bulunacakları pazarlar hakkında bilgiye ihtiyaç duyarlar.
Bu tür bilgileri elde etmek için pazarlama bilgi sisteminden ve pazarlama araştırmasından yararlanırlar. Tüketicilerin satın alma davranışları, bireylerin bir ürünü satın almalarında ve kullanmaları sırasında düşündükleri üzerinde durur. Pazarlama faaliyetlerinin başarısı, tüketicilerin satın alma davranışlarının anlaşılmasına ve analiz edilmesine bağlıdır.

Ürün ve Fiyatlama

Ürün dokunulur ve dokunulmaz niteliklerin oluşturduğu bir bütündür. En genel anlamda belirlenen ihtiyaçları karşılayan işletme sunumları olarak tanımlanabilir. Ürün kavramını üç boyutta ele alabiliriz: Çekirdek ürün, tüketicinin bir ürünü satın alırken neyi satın aldığını ifade eder. Somut ürün, çekirdek ürünü tamamlayan şekil, marka ve ambalaj gibi niteliklerden oluşur. Zenginleştirilmiş ürün, mamulle birlikte sunulan veya işletmenin pazarlama sistemini sağladığı ek yarar ve hizmetler bütünüdür. Ürünleri değişik ölçülere göre gruplandırırız. Bunların başlıcaları dayanıklılık durumlarına göre ve hedef alınan kitleye göre yapılan gruplandırmalardır. Dayanıklılık durumuna göre mallar; dayanıksız, dayanıklı mallar hizmetler olarak ele alıyoruz. Hedef alınan kitle ya da Pazar bölümüne göre; tüketim malları ve endüstriyel mallar olarak gruplandırma yapılır. Birden fazla ürün üreten işletemeler de bir ürün karması mevcuttur. Ürün karması, üretici işletme tarafından satışa sunulan ürün dizilerinden oluşur.

Ürün karmasını oluşturan ürün dizisi ise, ürün karması oluşturan çeşitlerin ve işlevlerin aynı olması, aynı tüketici grubuna aynı tür aracı işletmelerce satılması ya da belirli bir fiyat ölçüsünde olması nedeniyle yakın ilişkisi olan bir grup maldır. Yeni mallar dört biçimde ortaya çıkar: Bir benzeri olmayan, gerçek anlamda mallar; pazar için yeni mallar; işletme için yeni mallar ve pazarda olan bir malın yerini alan mallar. Ürün yaşam eğrisi, ürün satış tarihçesini grafik olarak gösterir. Ürün yaşam eğrisi; giriş, gelişme, olgunluk ve gerileme olmak üzere dört aşamadan oluşur. Giriş aşaması,ürünün pazarda ilk kez yer aldığı, satışların çok az ve kârlılığın negatif olduğu aşamadır. Gelişme dönemi, satışların hızla arttığı, kârlılığın en üst düzeye ulaşarak ardından gerilemeye başladığı dönemdir. Olgunluk döneminde, satışlar azalma eğilimi gösterir ve pazarda rakiplerin sayısı artar. Ürün yaşam eğrisinin son aşamasında ise, satışlar ve kârlılık artan hızla azalmaya devam eder. Markalama ve ambalajlama ürüne ilişkin özelliklerdir. Marka, bir ürünü diğerlerinden ayırmak için kullanılan bir isim, sözcük, tasarım, sembol ya da bunların bileşimidir. Ambalajlama, üretilen malların pazarlanmasında önemli yeri olan ekonomik faaliyetlerdendir. Ambalajlamanın; motivasyon, kolaylık ve koruma olmak üzere üç temel işlevi vardır.

Ürünlerin fiyatlandırılmasında, işletme içi ve işletme dışı faktörler etkilidir. İşletmelerin uyguladığı başlıca fiyatlama yaklaşımları; maliyeti temel olan fiyatlama, pazarı temel alan fiyatlama ve rekabeti temel alan fiyatlamadır. Yeni ürünlerin fiyatlamasında uygulanan başlıca yöntemler ise, pazarın kaynağını alma ve pazara nüfuz etme yöntemleridir.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Işletme Genel Özetler ( Ünite 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 )

İşletme Kavramı

İşletme Bilimi, işletmeleri ilgilendiren iç ve dış olayların açıklanması, çözümlenmesi ve sistemleştirilmesinin yanında, işletmelerin toplum içindeki yerini belirleme işlevini görür. Ekonomik yaşamın ve ekonomik faaliyetlerin çıkış noktası insan gereksinme ve istekleridir. İşletmelerin temel işlevi değişik boyutlardaki insan gereksinme ve isteklerinin giderilmesidir. Gereksinmelerin değişimine ve gelişimine bağlı olarak işletmelerin ortaya koyduğu ürünler de yenilenir. İnsan gereksinmelerini giderme özelliğine sahip mal ve hizmetlere ekonomik mal ve hizmetler denir. Mal ve hizmetlerin üretimi için, emek, doğa, sermaye, teknoloji ve girişimci olarak sıraladığımız üretim faktörleri bir araya getirilir. İnsan gereksinme ve isteklerini gidermeye yarayan araba, kalem, televizyon gibi somut araçlara mal denir. Mallar değişik ölçülere göre sınıflandırılır. İnsan gereksinmelerini karşılamakla birlikte, somut olmayan araçlara hizmetler diyoruz. Oteller, bankalar ya da hastaneler hizmet üreten işletmelerdir. Mal ve hizmetlerin kullanımı ile tüketim ortaya çıkar.

Mal ya da hizmetleri bireysel gereksinmeleri için alanlara son tüketici, üretim, alıp satma ya da işletme kurmak amacıyla satın alanlara endüstriyel tüketici diyoruz. Satın alma gücü bulunan bireylerin ekonomik mal ve hizmetlere karşı gösterdiği satın alma işlevi talep olarak niteleriz. İşletme kavramının yaygın olarak kullanılan tanımı işletmeyi mal ve/veya hizmet üretimi için üretim faktörlerinin bir araya getirildiği ekonomik birim olarak açıklar. Özel girişim, bireylerin devlet müdahalesi olmaksızın; kendi ekonomik çıkarları doğrultusunda davrandığı sistemdir. Temel unsurları, özel mülkiyet hakkı, seçme, özgürlüğü, kâr elde etme hakkı ve serbest rekabettir. Aşağıda kendimizi sınayalım bölümündeki soruları yardım almadan yanıtlamaya çalışınız. Bu sorulara yanıt verebiliyorsanız, bir sonraki Üniteye geçebilirsiniz. Ancak soruları yanıtlamakta zorlanıyorsanız, geriye dönerek bu bölümleri tekrar okuyun.


İşletmelerin Özellikleri

İşletmelerin amaçları, bir işletmenin ulaşmak istediklerini ifade eder.Amaçlar; ne, neden. ne zaman, nasıl,hangi kapsamda, nerede yapılacak sorularına verilecek yanıtları şekillendirir. İşletmelerin başarılı olmasında ve sağlıklı kararlar alınmasında temel koşul, ne yapılacağının bilinmesidir. İşletmelerin genel amaçları, kâr elde etmek, topluma hizmet etmek, işletmenin varlığını sürekli kılmaktadır. İşletmelerin özel amaçları, sosyal sorumluluk, çevrecilik,kaliteli ve nitelikli bir çalışma ortamı, çalışanlara daha iyi ücret, çevre koşullarına uyum,uluslar arası ilişkiler vb.olarak sıralanabilir. İşletmelerin işlevlerini genel veya özel amaçları şekillendirir.

Bu işlevler işletmenin belirli bölümlerinde gerçekleştirilir. Yönetim, üretim, pazarlama, finansman, personel, muhasebe, ar-ge, halkla ilişkiler, ulaştırma, depolama bunlardan başlıcalarıdır. Günümüzdeki gelişmeler, işletmecilik işlevleri ve uygulamalarında yenilikleri zorunlu kılmıştır. Klasik işlevlerin yanı sıra, çağdaş, global ve rekabetçi anlayışın gerektirdiği işlevler de büyük önem kazanmıştır. İnsan kaynakları, planlama, reklam ve promosyon, eğitim, kalite kontrol, uluslararası ilişkiler çağdaş işletmelerde sürdürülen işlevlerden bazılarıdır. İşletmelerde, yukarıda sözü edilen işlevlerden hangilerinin uygulanacağı ya da hangileri için ayrı bölümler açılacağı; üst yönetimin yaklaşımı, üretim konusu, sektör özellikleri, işletmenin içinde bulunduğu özel koşullar, büyüklük gibi unsurların etkisi altında kararlaştırılır. İşletmelerin çevresini oluşturan çıkar grupları ile ilişkisi, onların beklentilerini karşılama ve faaliyetleri yoluyla onları etkileme biçiminde ortaya çıkar. Her işletme, çevresindeki kişi veya kurumlara karşı sorumludur. Bu sorumluluğun gereği olarak bu kişi veya kurumların çeşitli beklentileri ve gereksinmelerini karşılamak zorundadır.İşletmelerin çevre ilişkileri ve sorumlulukları iç ve dış çevre olarak ayrılmıştır. İç çevre unsurları, işletmeyi doğrudan etkileyen ve karşılığında işletme faaliyetlerinden doğrudan etkilenen unsurlardır. İşletmelerin iç çevresinde yer alan temel unsurlar; sermaye sahipleri, yöneticiler ve yönetilenler yani çalışanlar ve onlardan kaynaklanan yönetim biçimi ya da örgüt kültürüdür. İşletmelerin dış çevresinde; devlet ve yasalar, tüketiciler, toplum yapısı ve kültürü, rakipler, tedarikçi işletmeler, diğer işletmeler ve tüm bu unsurların bir arada oluşturduğu piyasa koşulları yer alır.

İşletmeler birbirinden farklı yapı ve özelliklere sahiptir. İşletmelerin gruplandırılmasında geçerli olan ölçütler; mal ve hizmet türü, üretim araçlarının mülkiyeti, hukuki yapıları, ulusal kökeni, işletmeler arası anlaşmalar ve diğerleridir.


İşletmelerin Kuruluşu

İşletmelerin kuruluşunda alınacak kararlar, yatırımın kârlılığında önemli rol oynar. İşletmelerin kuruluşunda ilk olarak yatırım düşüncesi oluşur. Yatırımın yapılabilirliğini belirlemek üzere ekonomik, teknik, finansal, yasal ve örgütsel fizibilite çalışmaları yapılır. Bu çalışmalara dayalı olarak bir ön proje oluşturulur.

Ön proje, yatırıma ilişkin bütün bilgilerin ayrıntılarını kapsar ve yatırım kararı için temel bir göstergedir. Proje onaylandıktan sonra kesin projeye dönüştürülür ve sonraki aşamada yatırım gerçekleştirilir. Kesin üretim aşamasına geçilerek, yatırım süreci tamamlanır. İşletmelerin kuruluş yeri seçimi, üzerinde titizlikle durulması gereken bir diğer konudur. Kuruluş yeri seçiminde dikkate alınan etkenler; hammadde, ulaştırma, pazara yakınlık, işgücü, enerji ve yakıt, su, iklim koşulları, atıkların giderilmesi, özendirme önlemleri ve diğer etkenlerdir.



İşletmelerin Büyümesi

İşletmelerde bazı temel amaçlar vardır. Devamlılığı sağlama, kâr ve büyümedir. işletmeler çeşitli nedenlerle büyümeye zorlanırlar. Bazı işletmelerin büyümenin sağlayacağı yararlara karşın, getireceği sıkıntılar ve olumsuzluklar yüzünden büyümeye karşı isteksiz oldukları görülmektedir. Büyüme yaşayan her canlı varlık için doğal bir gelişmedir. işletmeler de canlı bir organizmaya benzediğine göre, kurulması ve büyüme sürecine girmesi doğaldır. işletmeler çeşitli nedenlerle büyümeye zorlanır. Büyüme bir işletmenin varlığı için son derece önemlidir.

Büyüme olmayan bir işletmede yaratıcı faaliyete yer verilemeyeceği için güçlü bir yönetim de olamaz. işletmelerde büyüme her yöneticinin temel düşüncesi olmakta ve her fırsatta büyüme olgusunu sağlamak için yollar aramasına neden olmaktadır. Büyümenin çevre , finansman , üretim ve pazarlama açısından incelenmesi söz konusudur. İşletmeler başlangıçta küçük bir işletme olarak kurulurlar. Çoğunlukla bir tek işletme olarak faaliyete başlanır ve bu işletmeler için işletme seviyesi ile şirket seviyesi aynı anlama gelir. Büyüme biçimlerinden birini seçmek için ele alınacak konulardan bazıları arasında işletmelerin mevcut durumu, işletmenin faaliyet gösterdiği endüstri alanı, üretilen mallara karşı olan talebin trendi, ekip işletmelerin büyüme modelleri ve ekonominin gidişi sayılabilir. İşletmelerde görülen en önemli büyüme çeşidi iç büyümedir. işletmenin kendi kaynaklarıyla büyümesi iç büyümedir. Dış büyüme, işletmenin iç kaynakları yeterli olmadığı durumda başvurduğu bir yoldur. Bazen işletmeler birleşme yoluyla büyürler. Tröstler, işletmelerin birleşmesinde en çok görülen örneklerinden biridir. Tröstte amaç, birleşerek pazarın daha geniş bir bölümüne sahip olmaktır. Tröstte birliğe giren işletmeler hukuki ve ekonomik bağımsızlıklarını kaybederler.

Konsernler tipik bir tekelleşme örneğidir. Konsernde amaç maliyet düşürmedir. Karteller tröstlerden çok farklıdır. Birleşerek tüketicilerin aleyhine çalışan ve kâr arttırmak için faaliyet gösteren birleşme yoludur. Bu özelliği nedeniyle, çok liberal ülkelerde bile yasaklanmaktadır. Kartelin çeşitleri arasında en başta fiyat kartelleri gelir. Burada amaç belli bir fiyatla malların kartele bağlı işletmeler tarafından satılmasıdır. Diğer kartel çeşitleri arasında bölge karteli, miktar karteli sayılabilir. Holdinglerde tamamen bağımsızlık kaybedilmez. Bu birleşmede amaç oy çokluğu sağlayarak bazı işletmelerin yönetimini ele geçirmektir. Farklı bir büyüme biçimi ise satın alma yoluyla büyümedir. işletmelerin pazarını genişletmek veya yeni pazarlar kazanmak amacıyla, tesisleri ve kaynakları uygun olan fakat başarılı bir şekilde çalıştırılamayan işletmelerin satın alınmasını ifade eder. işletmelerde küçülme 1980’li yıllardan sonra gündeme gelmiştir. Küçülme ile ilgili olarak, yanlış düşünceler, küçülmenin iyi anlaşılmasını engellemektedir. Özellikle ülkemizde küçülme, işletmenin olumsuz koşullara itildiğini veya işletmenin iş asa doğru gittiğini anımsatıyordu.

Bu kanı, büyüme ile ilgili varsayımlardan geliyordu. Küçülme için karar verme riskli bir iştir. Küçülme birçok sorunu da beraberinde getirir. Küçülme ile işletmeler bazı beklentilerin içine girerler. Bunlar giderlerin azalması, bürokrasinin azalması, hızlı karar alma, iletişimde açıklık, girişimciliğin gelişimi ve verimlilikte artıştır.


İş Ahlâkı ve Toplumsal Sorumluluk (Etik-Törel Kurallar)

Etik, insanlar için neyin doğru ve iyi olduğunun ortaya konmasıdır. Geniş anlamda etik, herhangi bir eylemin kabul edilebilir biçimde gerçekleştirilmesini sağlayan temel kurallar ya da değişkenlerdir.Etik ve yasalar her zaman için örtüşmez. Kimi konularda etik ve yasalar arasında tam bir uyum vardır. Kimi konularda ise etik ve yasalar arasında farklılıklar ortaya çıkar. İşletme kararları, kimi zaman etik olmayan ama yasal bir yapıya; kimi zaman etik ama yasadışı bir yapıya; kimi zamanda hem etik olmayan hem de yasal olmayan bir yapı ya dönüşebilmektedir. İşletmelerde etik açısından sorgulanacak davranışları; denetim dışı, görevde hatalı davranma, görevi kötüye kullanma, görevi bilinçli olarak sürekli kötüye kullanma olarak sıralayabiliriz.

Bu davranışların her biri, işletme için olumlu veya olumsuz sonuçlara yol açar. Toplumsal sorumluluk, toplumla işletmeler arasındaki bir toplumsal anlaşmadır. Buna karşılık etik bireysel karar almayı ilgilendiren ahlâk kurallarıyla ilgilidir. İşletme etiği, bireysel kararların ahlâki kurallar ve ilkeler üzerindeki etkisiyle ilgiliyken; toplumsal sorumluluk, örgütsel kararları ve bu kararların toplum üzerindeki etkileriyle bağlantılıdır. İşletmelerde etik çatışmaların nedenlerinin başında, bireysel değer yargıları ile çalışılan işin ve yaşanılan toplumun değer yargıları arasındaki çatışma gelir. Ayrıca, işin özellikleri ile örgüt kültürü arasındaki çelişki etik sorunlar yaratabilir. İşletmelerde temel etik sorunları; çıkar çatışmaları, içtenlik ve doğruluk, iletişim örgütsel ilişkiler konularında ortaya çıkar. Kişiler kendi kişisel çıkarlarını, örgütlerin önünde tuttuğunda çıkar çatışması ve etik sorunlar doğar.

İşletmelerin yönetimde doğruluk ve konusunda sapma olduğunda etik sorunlar doğar. İletişim eksikliğinden ya da zamanında bilgilendirilmemekten dolayı etik sorunlar yaşanabilir.Örgüt üyelerinin tüketicilere,girdi sağlayanlara,astlara, üstlere ve çeşitli kişileri karşı davranışlarından dolayı etik sorunlar yaşanabilir. Etik davranışların denetlenmesinde çeşitle teknikler geliştirilebilir. Bu amaçla stratejiler geliştirilmesinde izlenecek aşamalar; örgütleme, eş güdümleme, güdüleme ve iletişim olarak sıralanabilir.

Yönetim Kavramı

Yönetim ve yönetici kavramları başkalarına iş gördürme, başkaları aracılı¤ı ile işi başarma ve amaçlara ulaşmanın söz konusu oldu¤u her durumda kullanılmaktadır. Ailesel yönetim, siyasal yönetim ve profesyonel olarak özetlediğimiz üç yönetim türü birbirinden kesin sınırlarla ayrılmış de¤ildir. Bunların üçü de bir arada bulunabilir; ama önemli olan ekonomik gelişmeye paralel olarak bu türlerin etkinlik ve yaygınlık derecelerinin değişmesidir. Başkaları vasıtasıyla iş görme tanımına yani yönetime daha yakından bakarsak, bunun teknik, beşeri ve kavramsal olmak üzere üç boyutu olan bir faaliyetler topluluğu olduğunu görürüz.

Yöneticilerin sahip olması gereken teknik yetenek; yöneticinin doğrudan yönetmekle sorumlu olduğu alan hakkında gerekli bilgiye sahip olmasını ifade eder. Beşeri ilişkiler yeteneği; insanlarla işbirliği yaparak onları çalışmaya yönlendirme yeteneğidir. Kavramsal yetenek; işletmenin bütününe yönelik, politika ve stratejiler geliştirmeyi ifade eder. Yönetimin incelenmesi ise geçen yüzyılda başlamıştır. Yönetim olayına farklı yaklaşımlar klasik, neo-klasik ve modern olarak gruplanabilir. Klasik yöntemin teorisini Bilimsel Yönetim, Yönetim Süreci Yaklaşımı ve Bürokrasi olmak üzere ayrı akımlar halinde inceliyoruz.

Bilimsel yönetimde, üretim süreçlerinin plânlanması ve kontrolü; yönetsel teoride, hiyerarşik yapılanma ve bürokrasi modelinde bürokratik iç etkinliğe ilişkin kurallar önerilmektedir. Neo klasik teori, ağırlıklı olarak insan unsuru üzerinde durur. Modern teorinin temel yaklaşımı ise, olayları sistem bakış açısı ile ve çevre etkileşimi ile birlikte değerlendirmesidir.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Işletme Ünite 7 - 8 - 9 - 10

Yönetim İşlevleri

Yönetim bir süreç olarak ele alınır. Bu süreç, bir yöneticinin belirli fonksiyonlarını açıklamak suretiyle konunun anlaşılmasını kolaylaştırır. Bu ünitede ele alınan dört işlevler daha sonra kullanılan kavramlara bir temel oluşturmaktadır. Diğer bir deyişle, bu işlevler yönetimle ilgili kavramlara bir giriş olarak ele alınmaktadır. Yönetim işlevlerinin ayrı ayrı incelenmesi sadece analitik bir amaç taşımaktadır. Bu bölümleme işlevlerin birbirinden bağımsız oldukları anlamına gelmemelidir.Plânlama işlevi; amaçların ve politikaların oluşturulması ve açıklanması, programların saptanması, faaliyetler için yöntemlerin geliştirilmesi gibi ana başlıkları içerir. Örgütleme, işletmenin amaçlarını gerçekleştirmek için gerekli faaliyetleri düzenlenmiş bir yapı içinde bütünleştirme; bu yapıyı nitelikli, yeterli iş görenlerle kadrolaştırma; ve bu iş görenlerin işlevlerini yerine getirmeleri için gerekli fiziksel ortamı sağlama sürecidir. Yöneltme, amaçlara ulaşmak için gerekli olan ayrıntılı faaliyetler konusunda, bireylere yol göstermeyi içerir. Denetim süreci, uygun olup olmadığını belirleme sürecidir. Amaçlara uygun olmayan sonuçlar için düzeltici önlemlere başvurulur.


İnsan Kaynakları Yönetimi

İnsan kaynakları yönetiminin ana konusu, üretim faktörlerinden biri olan emek, bir başka deyişle insandır. İnsan üretimin hem amacı hem de aracıdır. İnsan kaynakları terimi, bir işletmede en üst konumda bulunan yöneticiden en alt konumdaki vasıfsız işçiye kadar tüm çalışanları kapsar. Bu kapsama işletme dışında olan ve ilerde o işletmede çalışabilecek potansiyel işgücünü de dahil etmek mümkündür. İKY’yi işletmenin, insan kaynağının işletmeye ve bireyin kendisine yararlı olacak şekilde, yasal çerçeve içinde, etkin yönetilmesini sağlayan işlev ve çalışmaların tümü olarak tanımlayabiliriz. İKY, özde iki amacı gerçekleştirmeye çalışır. Bunlar:

• Çalışanların bilgi ve becerilerini en iyi biçimde kullanmalarını sağlayarak, onların işletmeye olan katkılarını en üst düzeye çıkarmak. Yani, çalışandan maksimum verim almak,

• İş yaşamının kalitesini yükselterek çalışanların sağlıklı ve güvenli bir ortamda, yaptıkları işten zevk almalarını sağlamak. İKY terimi, son 10 yılda kabul görmüş bir terimdir. Başlangıç noktası personel yönetimidir. Personel yönetimi anlayışından İKY anlayışına geçişteki etkenler şöyle özetlenebilir: Ülkelerin ekonomik, sosyal ve kültürel yönden gelişmeleri, yetişkin insan gücünün artması, davranış bilimlerinde gözlenen gelişme, sendikacılığın gelişimi, çalışma koşullarını düzenleyen yasaların yürürlüğe girmesi, iş görenlerin eğitim ve kültür düzeylerinin yükselmesi, refah seviyelerinin artması, istek ve beklentilerin değişmesi, iletişim ve bilişim teknolojilerinin gelişimi. İKY, iş görenin verimliliğini artırmak ve çalışma yaşamının kalitesini yükseltmek çabası içindeyken iç ve dış çevrenin etkisi ve baskısı altında kalır. İç çevre faktörleri, işletmenin yapısından kaynaklanan, kontrol edilebilir faktörlerdir. Bunlar, bireysel nitelikler, iş nitelikleri,bireylerarası ilişkiler ve örgütsel özelliklerdir. Dış çevre faktörleri, işletmenin faaliyet gösterdiği çevreden kaynaklanan, kontrol edilemeyen faktörlerdir. Bunlar, dış kaynaklar, rakipler

ve yasalardır. İşletmelerde kurulacak olan insan kaynakları bölümlerinin amacı, İKY işlevlerini yürütmek ve diğer bölümlere bu konuda yardımcı olmaktır. İnsan kaynakları bölümü ve yöneticisinin günümüzde üstlenmesi gereken görevleri şöyle sıralayabiliriz.

• İşletmenin hedeflerine uygun insan kaynakları politikalarının saptanması için gerekli araştırmaları yapmak, bilgi ve önerileri üst yönetime sunmak,

• Belirlenen politikalara uygun program ve çalışmaları düzenlemek ve yürütmek,

•Bu program ve çalışmaları denetlemek ve değerlendirmek,

• İnsan kaynakları ile ilgili yenilikleri izlemek ve gerektiğinde uygulamak,

• İnsan kaynakları ile ilgili rutin işleri yürüterek diğer yöneticilerin işlerini hafif etmek

İnsan Kaynakları Yönetimi İşlevleri

İKY’nin iki temel amacı, çalışanlardan maksimum verim almak ve iş yaşamının kalitesini arttırarak çalışanların yaptıkları işten zevk almalarını sağlamaktır. Bu iki temel amacı gerçekleştirme yolunda İKY birtakım işlevleri yerine getirir. Çağdaş bir işletmede İKY Bölümünün üstlenmesi gereken bu işlevler:

Plânlama Kadrolama Değerleme ve ödüllendirme Yetiştirme ve geliştirme Endüstri ilişkileri Koruma ve geliştirme olarak sıralana bilir. İşletmenin bugün ve gelecekteki işgücü ihtiyacını sayı ve nitelik olarak belirlemeye çalışan kişi, bu işlevi yerine getirirken bazı araçlardan yararlanmak zorundadır. Bu araçlar; işgücü envanterleri ve personel dönüşüm oranıdır. İşgücü envanteri; İşletmenin personel arzını nitelik olarak irdeleyen bir çalışmadır, mevcut personeli birtakım kriterlere göre irdeleyerek insan kaynağının profilini ortaya çıkarır.

Plânlamacı, bu bilgilere bakarak gelecekteki insan gücü gereksinimini nitelik açısından ortaya koymaya çalışır. Personel dönüşüm oranı; belli bir dönemde çeşitli nedenlerle (ölüm, iş kazası, emeklilik, işten ayrılma vb.) işletmeden ayrılan personelin sayısını yüzde olarak gösterir. Genellikle bir yıllık dönemler için hesaplanır. Oran şöyle formüle edilir: İKY işlevlerinden biri olan iş analizlerinin en önemli özelliği, diğer İKY işlevlerinin yerine getirilmesinde önemli bir bilgi kaynağı oluşturmasıdır. İş analizleri; işletmede yapılan birbirinden farklı işlere yönelik bilgilerin tek tek toplanması, değerlenmesi ve yorumlanmasıdır. İş analizleriyle toplanan bu bilgiler daha sonra iş tanımları ve iş gerekleri haline getirilerek karar vericilerin kullanımına sunulur. İş analizleri işi yapan kişiyi değil, işi analiz eder.

Analiz bilgilerinden; İnsan kaynakları plânlamasında, İşi alınacak personelde aranması gereken niteliklerin belirlenmesinde, İşe yerleştirme, yükseltme ve atamalarda, Eğitime alınacak personelin belirlenmesinde, Personel değerleme ölçütlerinin saptanmasında, Adil bir ücret sisteminin oluşturulmasında yararlanılır. İşe alma işlevi işletmeler açısından büyük önem taşır. İşletmeler, yaşamlarını sürekli kılmak ve rekabette üstün duruma geçmek istiyorlarsa doğru işlerde doğru kişileri çalıştırmak zorundadırlar. Bu cümlenin anlamı şöyle formüle edilebilir:

İşin gerekleri = Personelin nitelikleri

Bu eşitliğin en az hata payı ile sağlanamaması, yanlış kişilerin işe alındığı anlamına gelir. Personel seçiminin başarı göstergesi, yeni alınan personelin en kısa sürede beklenen performans düzeyine gelmesidir. İşe alma iki aşamalı bir işlevdir. Bu aşamalar iş gören bulma ve seçmedir. İşletmelerde iki farklı eğitimden söz edilebilir. Birincisi, işletmeye yeni alınan personelin işe ve işletmeye alıştırılmasına yönelik çalışmalardır. Bu çalışmalar işe alıştırma (oryantasyon) kapsamında ele alınır.

Diğeri ise eski personelin daha üretken olmasını hedefleyen eğitim faaliyetleridir. Performans değerleme başka bir adla personel değerleme, personelin işinde gösterdiği başarı derecesinin, yaptığı işin gereklerine göre saptanmasıdır. Performans değerleme başarılı ve başarısız personeli biri birinden ayırmak amacıyla yapılır

Pazarlama İlkeleri

Günümüz iş hayatında pazarlama; kendine özgü prensipleri ve diğer bilimlerle de ilişkisi olan bir disiplin olarak bilinir.Gerçekte pazarlama işletmecilik konusudur ve işletmenin diğer faaliyet alanlarıyla doğrudan ilgilidir. Aynı zamanda tüketici davranışlarıyla yakından ilgilenir. Pazarlama rekabetçi bir ortamda müşteri istek ve ihtiyaçlarını karşılayan mal ve hizmetlerin sağlanmasında yapılması gereken faaliyetlerin yerine getirilmesiyle ilgili bir işletme felsefesidir. Pazarlamanın bir işletmecilik disiplini olarak yer alması yenidir. Başta işletmeler olmak üzere insanlar pazarlama uygulamaları içinde yer alırlar. İşletmelerde pazarlama yönetimine olan ihtiyacı kavrayabilmek için pazarlamanın gelişimini, toplumdaki rolünü, son yıllarda pazarlama düşüncesinde meydana gelen gelişmeleri, pazarlamayı ilgilendiren faaliyetleri ve bunların pazarlama yönetiminde nasıl uygulandığını bilmekte yarar vardır.

Bu ünitede, pazarlamanın belirli faaliyetleri kapsayan bir süreç olduğuna ve bugünkü konumuna gelinceye kadar hangi değişiklikleri geçirdiğine değinildi. Pazarlama faaliyetleri birçok değişkenin etkisi altında yürütülür. Bu değişkenlerden işletme yönetiminin denetimi altında bulunanlara "pazarlama karması-4P", yönetimin denetleyemediği değişkenler ise "pazarlamanın çevre koşulları" olarak adlandırılır. Pazarlama karması değişkenleri ile çevre faktörlerinin bir arada düşünülmesi işletmeyi pazarlama sistemi olarak ele almamızı gerektirir. İşletmeler faaliyette bulunacakları pazarlar hakkında bilgiye ihtiyaç duyarlar.

Bu tür bilgileri elde etmek için pazarlama bilgi sisteminden ve pazarlama araştırmasından yararlanırlar. Tüketicilerin satın alma davranışları, bireylerin bir ürünü satın almalarında ve kullanmaları sırasında düşündükleri üzerinde durur. Pazarlama faaliyetlerinin başarısı, tüketicilerin satın alma davranışlarının anlaşılmasına ve analiz edilmesine bağlıdır.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Işletme Ünite 11 - 12 - 13 - 14 - 15

Ürün ve Fiyatlama

Ürün dokunulur ve dokunulmaz niteliklerin oluşturduğu bir bütündür. En genel anlamda belirlenen ihtiyaçları karşılayan işletme sunumları olarak tanımlanabilir. Ürün kavramını üç boyutta ele alabiliriz: Çekirdek ürün, tüketicinin bir ürünü satın alırken neyi satın aldığını ifade eder. Somut ürün, çekirdek ürünü tamamlayan şekil, marka ve ambalaj gibi niteliklerden oluşur. Zenginleştirilmiş ürün, mamulle birlikte sunulan veya işletmenin pazarlama sistemini sağladığı ek yarar ve hizmetler bütünüdür. Ürünleri değişik ölçülere göre gruplandırırız. Bunların başlıcaları dayanıklılık durumlarına göre ve hedef alınan kitleye göre yapılan gruplandırmalardır. Dayanıklılık durumuna göre mallar; dayanıksız, dayanıklı mallar hizmetler olarak ele alıyoruz. Hedef alınan kitle ya da Pazar bölümüne göre; tüketim malları ve endüstriyel mallar olarak gruplandırma yapılır. Birden fazla ürün üreten işletemeler de bir ürün karması mevcuttur. Ürün karması, üretici işletme tarafından satışa sunulan ürün dizilerinden oluşur.

Ürün karmasını oluşturan ürün dizisi ise, ürün karması oluşturan çeşitlerin ve işlevlerin aynı olması, aynı tüketici grubuna aynı tür aracı işletmelerce satılması ya da belirli bir fiyat ölçüsünde olması nedeniyle yakın ilişkisi olan bir grup maldır. Yeni mallar dört biçimde ortaya çıkar: Bir benzeri olmayan, gerçek anlamda mallar; pazar için yeni mallar; işletme için yeni mallar ve pazarda olan bir malın yerini alan mallar. Ürün yaşam eğrisi, ürün satış tarihçesini grafik olarak gösterir. Ürün yaşam eğrisi; giriş, gelişme, olgunluk ve gerileme olmak üzere dört aşamadan oluşur. Giriş aşaması,ürünün pazarda ilk kez yer aldığı, satışların çok az ve kârlılığın negatif olduğu aşamadır. Gelişme dönemi, satışların hızla arttığı, kârlılığın en üst düzeye ulaşarak ardından gerilemeye başladığı dönemdir. Olgunluk döneminde, satışlar azalma eğilimi gösterir ve pazarda rakiplerin sayısı artar. Ürün yaşam eğrisinin son aşamasında ise, satışlar ve kârlılık artan hızla azalmaya devam eder. Markalama ve ambalajlama ürüne ilişkin özelliklerdir. Marka, bir ürünü diğerlerinden ayırmak için kullanılan bir isim, sözcük, tasarım, sembol ya da bunların bileşimidir. Ambalajlama, üretilen malların pazarlanmasında önemli yeri olan ekonomik faaliyetlerdendir. Ambalajlamanın; motivasyon, kolaylık ve koruma olmak üzere üç temel işlevi vardır.

Ürünlerin fiyatlandırılmasında, işletme içi ve işletme dışı faktörler etkilidir. İşletmelerin uyguladığı başlıca fiyatlama yaklaşımları; maliyeti temel olan fiyatlama, pazarı temel alan fiyatlama ve rekabeti temel alan fiyatlamadır. Yeni ürünlerin fiyatlamasında uygulanan başlıca yöntemler ise, pazarın kaynağını alma ve pazara nüfuz etme yöntemleridir.

Pazarlama Kanalları ve Tutundurma

Ürünlerin üretilmesinden ve fiyatlandırılmasından sonra sıra dağıtımına gelir. Ürünün özellikleri ne kadar iyi olursa olsun, tüketiciye uygun yerde ve zamanda ulaştırılamayan ürün bu özelliklerini yitirecektir. Dağıtım bu anlamda zaman ve yer faydası yaratarak bu olumsuzluğu ortadan kaldırır. Dağıtım kanalları gazın ve suyun aktığı boru yollarına benzetilebilir. Ürün ve hizmetlerin üreticiden aracıya doğru iletilmesini olanaklı hale getirir. Dağıtım kanalları, ticari ilişkilerin, ürünlerin zilyetlik ve mülkiyetinin üreticiden nihai tüketiciye geçişinin olanaklı kılınmasında sistemin etkili birimlerinden oluşur. Üretimin ve tüketimin sınırlı olduğu, insan ihtiyaçlarının basit ürünlerle ve tekdüze karşılandığı dönemlerde alıcılar, ürün bilgilerini kolaylıkla elde edebiliyor, alıcı ile işletme arasında bir iletişim sorunu yaşanmıyordu.

Ancak ekonomik yaşamdaki gelişmelere bağlı olarak pazarın büyümesi, ihtiyaçların daha fazlalaşması ve bu ihtiyaçları karşılayacak ürün çeşitlerinin artmasıyla birlikte işletmeler ile alıcılar arasında bir iletişim sorunu ortaya çıktı. Bu iletişim sorunu ise işletmeler tarafından yerine getirilen tutundurma faaliyetleriyle giderilmektedir. Tutundurma, tüketicilerin satın alma kararlarını etkilemek amacı ile onları bilgilendirmeyi ve ikna etmeyi amaçlayan eylemlerdir. Tutundurma faaliyetlerini yerine getirmekle, işletme, doğru malın doğru biçimde fiyatlanarak doğru yerlerde satışa sunulduğunu, alıcılara bildirir.


Üretim Sistemleri ve Yönetimi

Üretim sistemi, makine, araç-gereç, malzeme, enerji, işgücü, zaman gibi girdileri, mal ve hizmet şeklindeki çıktılara dönüştüren ve sonuçları geribildirim kanalıyla görüntüleyen bir süreçtir. Üretim sistemi, işletmenin iç ve dış çevresiyle etkileşim içindedir. Üretim sistemini, ekonomi, devlet düzenlemeleri, rekabet, teknoloji ve di¤er dış çevre koşulları olumlu ve olumsuz biçimde etkiler. Üretim süreci, girdileri, dönüşüm sürecini, çevre etkilerini görüntüleyen, standartlarla karşılaştırıp girdiler üzerinde, dönüşüm süreci üzerinde ve çıktılar üzerinde düzeltici kararlar alınmasını sağlayan alt sistemlerden oluşur. Girdileri, işletmenin hedef pazarına uygun çıktılara dönüştürmekten sorumlu olan üretim yönetimi, bütün örgütlerin en temel işlevlerinden biridir. Üretim yönetimi kavramı; üretim stratejisi, dönüşüm sürecinin tasarımı, stok kontrolü, üretim planlaması ve programlaması gibi birçok alt konuyu içerir.

Üretim yönetiminin pazarlama, finans, muhasebe, personel, yönetim bilgi sistemi ve mühendislik gibi diğer işlevleriyle çok yakın ilişkileri ve etkileşimleri vardır. Ancak, üretim yönetimi, diğer işlevlerden farklı olarak, işletmenin aktif varlıklarının yaklaşık %80’inden ve insan kaynağının % 60-80’inden sorumludur. Üretim sisteminin temel öğesini, dönüşüm süreci oluşturur.

Dönüşüm sürecinde girdiler, şekil değişikliği, taşıma, depolama, denetleme gibi birçok faaliyet sonunda ilk durumlarından daha fazla bir değere (katma değer) dönüşür. Hizmetlerin üretim süreci, malların üretim sürecinden önemli ölçüde farklılıklar gösterir. Hizmetler, mallara oranla daha soyuttur, tüketicilerin yüksek oranda katılımını gerektirir, üretilirken tüketilir, depolanamaz, emek, yoğun nitelik ve kendine özgü kalite özellikleri taşır. Türkiye’de mal üretiminde ve malların kalitesinde tüketici sızlanmaları oldukça azalmıştır. Buna karşılık, hizmet üretiminden, hemen her alanda yakınmalar vardır. Türkiye, dünya standartlarında hizmet üretemediği için halkın tepkisi ve mutsuzluğu artmaktadır. Tek üretim, parti üretimi, akıcı üretim, sipariş üretimi, sürekli üretim, kitle üretimi, grup teknolojisi ve sıfır stoklu üretim, başlıca üretim sistemleridir.

JIT sisteminde, işletmeye malzeme satanlarla işletmenin proje takımlarının birlikte hareket etmeleri sağlanmalıdır. Satıcılar da sisteme dahil edilerek, girdi kalite kontrolünde ve JIT programlarının hazırlanmasında ortak hareket edebilmelidirler. JIT sistemi, planlamadan daha çok kontrole ağırlık verir. Planlama zaman israfına yol açar. Oysa, iyi bir kontrolle değişikliklere kolayca uyum sağlanmıştır. Basit gözle kontrol sistemleri, karmaşık bilgisayar destekli kontrol sistemlerine tercih edilir.

Üretim Sistemlerinin Tasarım Kuruluş ve İşleyişi

Üretim sistemi, makine, araç-gereç, malzeme, enerji, işgücü, zaman gibi girdileri, mal ve hizmet şeklindeki çıktılara dönüştüren ve sonuçları geribildirim kanalıyla görüntüleyen bir süreçtir. Üretim sistemi, işletmenin iç ve dış çevresiyle etkileşim içindedir. Üretim sistemini, ekonomi, devlet düzenlemeleri, rekabet, teknoloji ve di¤er dış çevre koşulları olumlu ve olumsuz biçimde etkiler. Üretim süreci, girdileri, dönüşüm sürecini, çevre etkilerini görüntüleyen, standartlarla karşılaştırıp girdiler üzerinde, dönüşüm süreci üzerinde ve çıktılar üzerinde düzeltici kararlar alınmasını sağlayan alt sistemlerden oluşur. Girdileri, işletmenin hedef pazarına uygun çıktılara dönüştürmekten sorumlu olan üretim yönetimi, bütün örgütlerin en temel işlevlerinden biridir. Üretim yönetimi kavramı; üretim stratejisi, dönüşüm sürecinin tasarımı, stok kontrolü, üretim planlaması ve programlaması gibi birçok alt konuyu içerir.

Üretim yönetiminin pazarlama, finans, muhasebe, personel, yönetim bilgi sistemi ve mühendislik gibi diğer işlevleriyle çok yakın ilişkileri ve etkileşimleri vardır. Ancak, üretim yönetimi, diğer işlevlerden farklı olarak, işletmenin aktif varlıklarının yaklaşık %80’inden ve insan kaynağının % 60-80’inden sorumludur. Üretim sisteminin temel öğesini, dönüşüm süreci oluşturur.

Dönüşüm sürecinde girdiler, şekil değişikliği, taşıma, depolama, denetleme gibi birçok faaliyet sonunda ilk durumlarından daha fazla bir değere (katma değer) dönüşür. Hizmetlerin üretim süreci, malların üretim sürecinden önemli ölçüde farklılıklar gösterir. Hizmetler, mallara oranla daha soyuttur, tüketicilerin yüksek oranda katılımını gerektirir, üretilirken tüketilir, depolanamaz, emek, yoğun nitelik ve kendine özgü kalite özellikleri taşır. Türkiye’de mal üretiminde ve malların kalitesinde tüketici sızlanmaları oldukça azalmıştır. Buna karşılık, hizmet üretiminden, hemen her alanda yakınmalar vardır. Türkiye, dünya standartlarında hizmet üretemediği için halkın tepkisi ve mutsuzluğu artmaktadır. Tek üretim, parti üretimi, akıcı üretim, sipariş üretimi, sürekli üretim, kitle üretimi, grup teknolojisi ve sıfır stoklu üretim, başlıca üretim sistemleridir.

JIT sisteminde, işletmeye malzeme satanlarla işletmenin proje takımlarının birlikte hareket etmeleri sağlanmalıdır. Satıcılar da sisteme dahil edilerek, girdi kalite kontrolünde ve JIT programlarının hazırlanmasında ortak hareket edebilmelidirler. JIT sistemi, planlamadan daha çok kontrole ağırlık verir. Planlama zaman israfına yol açar. Oysa, iyi bir kontrolle değişikliklere kolayca uyum sağlanmıştır. Basit gözle kontrol sistemleri, karmaşık bilgisayar destekli kontrol sistemlerine tercih edilir.

İşletme Bilgi Sistemi

Küresel işletmecilikte bilgisayar, bilgi işlem, bilgi ve iletişim, bir rekabet koşulu durumuna gelmiştir. Bilgi gereksinimini

hızlı bir şekilde karşılayamayan işletmeler, önemli ölçüde rekabet zayıflığına düşmektedir. İşletmenin iç ve dış çevresiyle olan her tülü etkileşimleri, çeşitli bilgi sistemleriyle denetim altına alınır. İşletim bilgi sistemleri, işletmenin çevresi, işletmenin girdileri, işletmenin süreçleri ve işletmenin çıktılarıyla, işletmenin yönetim birimleri arasında, her türlü iletişimi sağlar. Veri, bilgiye ulaşmak için yapılan gözlemlerdir. İşletme kararları alınırken, veriler değil, verilerin süreçlenmesi sonunda ortaya çıkan bilgiler kullanılır. Dolayısıyla, veriler bilgilerin hammaddesi olarak görülebilir. Verilerin derlenmesi ve bilgiye dönüştürülmesi, işletmelere, planlama, uygulama ve denetim yapma olanağı sağlar. İşletmeler, stratejik amaçlarla, işlem amacıyla ve denetim amacıyla bilgiye gereksinim duyarlar. Verilerin bilgi haline gelmesini sağlayan işlemler dizisine, bilgi işleme denir. Bir süreç olarak bilgi işleme, kaydetme, sınama, sınıflandırma, düzenleme, özetleme, matematiksel veya mantıksal hesaplama, saklama, erişme, çoğaltma ve iletme aşamalarından oluşur. Küresel işletmecilikte, bilgisayar destekli bilgi sistemleri yürürlüktedir. Bilgisayar destekli bilgi sistemi, bilgisayar olanaklarıyla işletmenin bilgi gereksinmesini karşılayan bütünleşik bir yapıdır. Donanım, yazılım, uzman bilgisayar

personeli ve veri tabanı, elektronik bilgi sisteminin başlıca öğelerdir.

İşletme yönetiminin bilgi gereksinimini karşılamak için, verilerin derlenmesi, sınıflandırılması, veri tabanlarının oluşturulması, verilerin bilgiye dönüştürülmesi ve ilgili birim

ve kişilere ulaştırılması işlevine, bütünleşik işletme bilgi sistemi denir. İşlem süreçleme bilgi sistemi, karar destek sistemi, yapay zeta, uzman sistemler, son kullanıcı bilgi sistemi, bütünleşik işletme bilgi sisteminin başlıca alt sistemleridir. İşletme işlevleri bilgi sistemi, pazarlama, üretim, insan kaynağı, finans, üst yönetim gibi işletme işlevlerini destekleyen çeşitli bilgi sistemlerini içerir. Günümüzde, bilgilerin girilmesi, işlenmesi, depolanması ve ulaştırılması teknolojileri, dünya ölçüsünde bütünleştirilmiş ve birbirine bağlanmıştır. Böylece, işletmeler, dünyanın her yerindeki bilgiye elektronik araçlarla erişebilmekte ve istediği bilgiyi aynı yöntemle istediği adrese ulaştırabilmektedir. İşletmeler, rekabet üstünlüğü sağlayabilmek için, çağdaş iletişim olanaklarını kullanmak durumunda kalmışlardır. Bu olanakların en başında ofis otomasyonu, internet ve intranet gelmektedir.

Geleneksel ofislerde, bürolarda ya da iş yerlerinde yapılan işlerin, elektronik araçlarla yapılmasına ofis otomasyonu denir. Dünyadaki bilgisayarların birbirine bağlanmış durumuna, internet veya uluslararası ağ denir. İşletmeler internet olanaklarından yararlanarak, her türlü adrese elektronik bilgi aktarmaktadır. Ayrıca, internet sayesinde sanal işletmecilik ve sanal işletme yönetimi de gerçekleştirilmektedir. Dünyadaki sanal işletme pazarlarının sayısı, her geçen gün hızla artmaktadır. İnternet teknolojisinin işletme içinde kullanılmasına, intranet denir. İnternetle işletmeler, dışa kapalı olarak, işletme içinde, elektronik veri ve bilgi akışını kolayca gerçekleştirmektedir. Ayrıca çalışanlar, eskiden işletme içindeki ofislerde ya da odalarda yaptıkları işleri, hiç işletmeye gelmeden, intranet ile evlerinde, taşıt araçlarında ya da dünyanın herhangi bir yerinde yapabilmektedirler.
 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Işletme Genel Notlar

Gıda maddeleri gibi bir kez kullanıldığında tüketilen mallar dayanıksız mallar grubuna girer.

İşletmenin iki temel amacı: Kar sağlama, Topluma hizmet

İşletmeler işlevlerine göre gruplandırıldığında, Muhasebe ve Ar-Ge Destekleyici işlevler arasında yer alır?

İşletmelerin Türk hukuk sistemindeki gruplandırılması göz önüne alındığında; limited şirket Sermaye şirketleri grubuna dahildir.

Yatırım kararı aşamaları: Yatırım düşüncesi, Yapılabilirlik araştırmaları, Kesin proje, Projenin uygulanması

Yapılabilirlik projesi araştırmaları: Ekonomik araştırma, Teknik araştırma, Finansal araştırma, Yasal araştırma, Örgütsel araştırma

Kuruluş yeri seçiminde dikkate alınması gereken etkenler:Ulaştırma olanakları, Pazara yakınlık,Enerji olanakları, İklim koşulları

İşletmenin mevcut faaliyetlerini genişletme yoluyla gerçekleştirdiği büyümeye İç büyüme denir.

Aynı sektördeki iki işletmenin tüketici aleyhine olarak, karlarını artırmak için birleşmelerine Kartel denir.

İşletmeler kendi iç kaynakları yeterli olmadığı zaman, dış kaynaklardan yararlanma yoluna giderler. Dış büyüme genellikle Birleşme şeklinde olur.

Etik açısından yerinde olmayan davranış biçimleri göz önüne alındığında; "harcamalarda sahtecilik yapma" Denetim Dışı davranış biçimi içinde yer alır.

Etik açısından yerinde olmayan davranış biçimleri göz önüne alındığında; "yetersiz çalışanlara göz yumma" Görevde Hatalı Davranma türü davranış biçimi içinde ele alınır.

Etik açısından yerinde olmayan davranış biçimleri göz önüne alındığında; "sağlığa aykırı mal üretme" Görevi bilinçli olarak sürekli kötüye kullanma türü davranış biçimi içinde ele alınır.

Kısım şefleri ve ustabaşılar işletmede İlk basamak yönetim basamağında yer alır.

Yöneticinin, çalışma hayatındaki bireylerle ilişki kurma becerisini ifade eden yetenek Beşeri ilişkiler yeteneğidir.

İşletmeleri dış çevreyle karşılıklı etkileşimi olan açık bir sistem olarak kabul eden yönetim yaklaşımı Modern Yönetim Yaklaşımıdır.

Stratejik planlarda saptanan amaçlara nasıl ulaşılacağını belirleyen planlara Eylemsel planlar denir.

"Bir grup ya da bir bölümden bir kişinin sorumlu olması" Yönetim birliği örgütleme ilkesinin gereğidir.

Çift faktör teorisine göre "güdüleyici etmenlerden biri İş başarmadır.

İnsan kaynakları yönetiminin gelişim süreci göz önüne alındığında "sendikalaşma" 1930-1940 ta ilk kez gündeme gelmiştir.

İnsan kaynakları yöneticisinin diğer bölümlerdeki insan kaynakları yönetimi işlevlerini uygulayabilmesi için kullandığı yetki İşlevsel yetkiye örnektir.

Personel bulma, seçme ve yerleştirme insan kaynakları yönetimi işlevlerinin Kadrolama içinde yer alır.

Geçmiş yıllardaki bazı göstergelere göre gelecekteki işgücü talebinin saptanmasına İndeks hesabı denir.

İşdışı eğitimin üstün yanları: Öğrenmenin belli bir disiplin altında gerçekleşmesi, Eğitimin uzmanlar tarafından verilmesi, Teorik bilgileri öğretmenin kolay olması, Personelin öğrenme isteğini artırması

1900'lü yılların başında H.Ford'un otomobil satışllarını arttırmak için üretimi verimli kılma ve seri üretim yaparak maliyetleri düşürme çabaları Üretim anlayışı pazarlama anlayışının sonucudur


 

BospHoruS

Özel Üye
Katılım
21 Tem 2008
Mesajlar
639
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
İstanbul
Genel Işletme 4.ünite

ÜNİTE 4:İŞLETMELERİN BÜYÜMESİ

Büyümeden önce karar verilecek nokta nedir?işletme büyüklüğü

İşletmeleri büyüme sürecine zorlayan etkenler nelerdir?çevresel koşullar,tüketici kavramının değişmesi,rakip işletmelerin yeni teknolojiler ve büyük sermayelerle pazarda faaliyet göstermeleri.

İşletme büyüklüğünün belirlenmesinde etkili unsurlar nelerdir?işletmenin yönetim yeteneği,sosyal çevre,finansman kaynakları,ülke ekonomisi,faaliyet konusu,rakiplerin durumu.

Büyümenin olumlu sonuçları nelerdir?çalışanlardan daha yüksel performans alınabilir,daha verimli bir çalışma ortamı sağlanabilir.

Olumsuz sonuçları?iş yükü artışından dolayı çalışanlarda motivasyon azalması,büyümenin neden olduğu yüksek tansiyondan dolayı başarılı elemanların başarısız duruma düşmesi söz konusu olabilir.verim düşebilir
Hızla büyüme sürecine giren bir işletmenin,aşırı büyümeyi finanse edecek güce sahip olması gerekir.Dengeli ve tutarlı bir büyüme süreci sağlanmalıdır.

Büyüme nedenleri:

İşletme çevre baskısına karşı koyabilir,çevre uyma yeteneği artar,rakiplerle daha kolay mücadele edilir,kaliteli hizmet sunulur,finansal olanaklar artar,güç kazanır,üretimde miktar ve kalite artar,maliyetlerde düşme olur,ar-ge ye ağırlık verilir,tedarik kolaylığı kazanırlar,hammadde ve yardımcı madde alımı istedikleri miktarlarda gerçekleşebilir,stok yapabilirler,faaliyet gösterdikleri pazarların nitelik ve niceliği değişir.

Büyüme biçimleri:

Karlılığı artırabilmek için düşük maliyet ve farklılaşma üzerinde durulur.yeterli finansman kaynağı sağlandığında,işletmeler büyüme hedefine yönelirler.yöneticiler için büyüme güç,şöhret,statü kazanma için temel koşuldur.
Büyüme biçiminde dikkate alınacak konular:işletmenin mevcut durumu,faaliyet gösterilen endüstri dalı,üretilen mallara karşı olan talebin trendi,rakip işletmelerin büyüme modelleri,ekonominin gidişi.

1-iç büyüme:mevcut faaliyetleri genişleterek ve kendi kaynaklarına dayanarak.yeni finansman kaynaklarına ihtiyaç duyulur,büyümede borçlanma,oto finansman,yeni sermaye bulma yöntemleri uygulanır.kaynak bulununca üretim kapasitesi artırılır,yeni Pazar arayışına girilir.

a-yatay büyüme.aynı üretim dalında faaliyet boyutlarını genişleterek,fabrika sayısını artırarak.yatay büyüme şekilleri:
ürün farklılaştırılması (aynı ürünün değişik özelliklerle piyasaya sürülmesi. Amaç:marka imajını güçlendirmektir. ) ve
Pazar farklılaştırılması (farklı pazarlarda ürün yaygınlaştırılması.değişik bölgelerde,değişik tüketici gruplarına ulaşmak).

b-dikey büyüme:
geriye doğru (daha önce satın aldığı girdileri kendisi üretmeye başlar.bu büyümede dikkat edilmesi gerekenler:girdileri üretmek için yeterli kaynak ayıma imkanının olması,satıcıların yüksek kar oranıyla çalışması,girdilerin zamanında ve uygun kalitede tedarik edilmesi,satıcı işletme az olduğu durumda geriye doğru büyüme tercih edilir.) ve
ileriye doğru :işletmenin ürettiği malların tüketiciye geçmesi sırasında.işletmenin ürettiği mallar için satış organizasyonu kuması gibi. Bu tip büyümede gereken koşullar:üretilen mallar için dağıtım sistemi kuracak kaynak varsa,dağıtımda sıkışıklık,gecikme oluyorsa,pazarlama kanalı çok uzun ve yüksek fiyat gerektiriyorsa,işletme çok teknik bir ürün üretiyorsa,dağıtım kanallarındaki işletmeler uzmanlaşmamışsa,büyüyen bir endüstri dalında çalışıyorsa bu tip büyüme olur.

2-dış büyüme :kendi iç kaynakları yeterli olmadığında.genellikle birleşme şeklinde olur.

Dış büyümenin olumlu yanları nelerdir?tek başına yapılamayacak işler gerçekleştirilebilir,yeni teknoloji kazanımı kolaylaşır,kredi ve ilave finansman bulmak kolaylaşır,piyasa hakimiyeti ve rekabet kolaylaşır,tekelci durum yaratılabilir .

dikey birleşme :amaç:pazarda rekabet gücünü artırmak.iki tür gerçekleşir: 1-geriye doğru dikey (satın alınan işletmenin çıktısı,satın alan işletmenin girdisini oluşturuyorsa. Temel amaç:tedarikçi işletmenin denetimini veya sahipliğini sağlamak. Bu strateji ne zaman uygulanır?tedarikçilerin yüksek maliyetler getirmesi veya işletmenin girdi ihtiyacını zamanında karşılayamaması durumunda. 2- ileriye doğru dikey:dikey birleşme yapan işletmenin çıktısı,birleşme yapılan işletmenin girdisini teşkil ediyorsa.-işletmenin mallarını satan veya dağıtan işletmenin satın alınması ve denetimi.franchising anlaşması yapmak da ileriye doğru dikey birleşmedir.

Yatay birleşme:birbirinin aynısı olan malları üreten ve pazarlayan işletmelerin bileşmesi..amaç:daha fazla bölgede faaliyet göstermek,ürün çeşitlerini artırmak,üretim artışı ile maliyet indirmek,rekabete karşı daha güçlü olmak,tekelci olmak için.

Yatay birleşme,işletmelerin büyüklük açısından belli bir düzeye ulaşamamalarından dolayı,ekonomik bir şekilde kullanılamayan kaynakların kullanılmasını sağlar.personel daha verimli hale gelir.iyi hizmet sağlanır,düşük maliyetle çalışılır,Pazar genişletilir.

Sorunlar: organizasyon yapısı farklı ise örgüt kültürleri uyuşmayabilir.

Hukuki ve ekonomik açıdan birleşme türleri.

Kartel:aynı konuda çalışan 2 işletme birleşerek,tüketici aleyhine olarak kar artırımı için bir araya gelmişlerdir.üretim miktarı ve pazarlama konusunda anlaşma yapılır.maliyet yapıları birbirine yakın olmalıdır. Kuruluş konuları:

fiyat karteli:anlaşma ile aynı fiyattan satış yapılması.önce fiyat düşürülür,rakipler zayıflatılır, sonra fiyatlar birlikte yükseltilir.sabit bir fiyat üzerinden veya 2 fiyat sınırı arasında anlaşma yapılabilir.

Bölge karteli.pazarı bölümlendirerek belli bölgelerde kartele bağlı işletmelerin mallarının satılması.başarılı olmak için kendi bölge dışında satış yapılmaması gerekir.

Miktar karteli:üretim sınırlandırılmasına gidilerek fiyatın belli seviyenin altına düşmemesi sağlanır.tüketiciler yüksek fiyat ödemede zorlanırlar.

Konsernler: tipik bir tekelleşme yaratılır.tröste benzer anlaşmalardır.tröstte amaç.rekabeti önleyerek karı artırmaktır. Konsernde amaç.maliyet düşürmektir.konserne katılan işletmeler dikey büyüme halinde birbirini tamamlarlar.tüketiciler zarar görür.

Holdingler: bağımsızlıklarını kaybetmezler,amaçy çokluğudur.rekabeti ortadan kaldırmak yerine tam anlamıyla büyüme gerçekleştirilir.Hedef:başka işletmelerin hisse senetlerini almak,kontrolü ele geçirmektir.sonuçta ana şirket ve bağlı şirketler oluşurlar. Değişik konularda çalışan işletmeler birleşirler.ana şirket,,bağlı şirketlerin hisse senetlerini ele geçirerek,bu şirketlerin yönetiminde söz sahibi olur.

Tröst:amaç:büyüyerek pazarın daha büyük bir bölümünü ele geçirmektir.tröste dahil olan işletmeler bağımsızlıklarını tamamen kaybederler.
Anlaşmalı malı üretenler arasında yapılırlar.en yaygını:
yatırım tröstüdür.daha çok sermaye piyasalarının geliştiği ülkelerde görülür. Amaç:sermaye kaynaklarını bileştirerek büyümeyi sağlamak.en çok kar getireceği düşünülen işletmelerin hisse senetleri alınır.diğeri,

oylama tröstü: aynı konuda çalışan işletmelerin hisse senetlerini alarak,oy haklarını birleştirme amacındadırlar.

Tam birleşme:2 veya daha fazla işletmenin tek bir işletme haline gelmesidir.olumlu yanı:reklam,ar-ge,genel yönetim giderlerinde tasarruf sağlanır.

Satın alma yoluyla birleşme.farklı büyüklükteki işletmelerin,aralarında gerçekleştirdiği türdür.

Amaç:pazar genişletmek,yeni pazarlar bulmak.
Yararları:kar artışı,rakiplerle daha iyi mücadele,sinerjiden doğacak verimliliği yönetmek,gelir artışı,yönetimde ek*** kalınan konuları,satın alınan işletme yoluyla tamamlamak,ürün çeşitlemesi,büyümeyi daha kolay sağlamak.

Diğer birleşme türleri:konsorsiyum,centilmenlik anlaşması,konsolidasyon,stratejik birlikler,joınt venture

İşletmelerde küçülme:

İşletmelerin Büyümesi,İşletmelerde bazı temel amaçlar vardır. Devamlılığı sağlama, kâr ve büyümedir. işletmeler çeşitli nedenlerle büyümeye zorlanırlar. Bazı işletmelerin büyümenin sağlayacağı yararlara karşın, getireceği sıkıntılar ve olumsuzluklar yüzünden büyümeye karşı isteksiz oldukları görülmektedir.büyük örgütler daha iyi örgütlerdir.sonu olmayan büyüme doğal ve arzulanan bir süreçtir.etkin örgütlerin en iyi göstergesi tutarlılık ve uyumluluktur.
Bildiğin en iyi işi yap ilkesine göre,aşırı büyümenin yarar getirmeyeceği görülmeye başlandı.
Küçük de büyük kadar iyidir.gereksiz büyüme yöneticileri büyük sorumluluklar altına sokar.

küçülmeyle: işler daha az çalışanla yürütülür.verimlilik artar.
 

peugeot

Yeni Üye
Katılım
16 Mar 2008
Mesajlar
16
Tepkime puanı
0
Puanları
0
gerçekten çok güzel bilgiler emeğine ve ellerine sağlık
 

peugeot

Yeni Üye
Katılım
16 Mar 2008
Mesajlar
16
Tepkime puanı
0
Puanları
0
elleriniz dert görmesin..gerçekten çok teşekkür ederim
 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst