‘Ayrılığı seçtin mi her şeyi götüreceksin yanında.geriye hiçbir şey kalmayacak.Söylenmemiş sözler kalmamalı bıraktığın yerde...Ki ben en çok onları duydum...Gittin mi adamakıllı gideceksin.Hiçbir özlem kalmayacak dönüşleri emziren.Demem o ki,dönecekmiş gibi gitmeyeceksin.büyük git gideceksen,uçsuz bucaksız,dursuz duraksız git.Telefonun numaraları sesime düşmemeli,yolların yoluma değmemeli.Hiçbir anıya,hiçbir dizeye,hiçbir şarkıya yenilmemeli ayrılık.Şiirler okununca unutulmalı,hasret dokununca uyutulmalı.Gece inmişken ayak parmaklarına kadar yahut gün doğarken,yatağının diğer yastığındaki boşluk tecavüz ederken gözlerine,ne bileyim tek başına yiyeceğin sofrana iki kişilik servis açtığında susacaksın,duracaksın...Gitmenin hakkını vereceksin.ayrılık gurur duymalı seninle.Gidersen,sözün ayaklarına geçiyorsa,ayakların yanımdan geçmeyecek!Ayrılığı seçtin mi büyük olacak ayrılık!Ayrılığı seçtin mi?...’
KAHRAMAN TAZEOĞLU
KAHRAMAN TAZEOĞLU