Icime Sigmayan Bu Duygusuz Dusunceler Beni Duyarsizliga Iten,herseyden Umudumu Kestigim An Belkide Bir Umudu Bile Kalmayan........ Icimi Isitan Sevgim Bile Yikilmama Yelken Olamiyor..ucurumun Ucunda Bekleyen Ve Kimi Zaman Ucan Kuslara Ozenen Bir Yigin Gibiyim Toplayarak Olusturdugum... Seyretmesi Guzel Yasamasi Zor Olan Herseye Besledigim Kinimin Beni Cokertmesine Izin Vermek Uzere Oldugum Anlardan Birini Yasiyorum...kim Bilebilir Ki Icimi Kim Anlayabilir .herseyin Yiginlasmadan Ibaret Oldugunu. Sanki Dunyada Ki Butun Binalar Ustume Cokmus Ve Ben Onlarin Altinda Yasamaya Calisiyorum ..o Anki Ani Yasarken Kim Bilebilir Ki Yasam Icin Mucadele Etmedigimi..karanlik Ve Duygularimdan Baska... Sessizlik Rol Kesiyor Karsima Gecmis Ama Bilmiyor Ki Orda Kesilen Rolun Onemsiz Oldugunu..cabanin Sinirsiz Olmasinin Bi Umudu Yok Ki... Kendimle Butunlesmek Mi?nerde Buldugumu Bilsem Kendimi Buna Gerek Kalmayacak Da Neyse...