Hesiodos Olympos tanrılarına kadar birbirini izleyen soyları, kuşakları, saydıktan sonra, şöyle der (Theog. 630 vd.):
“Titan tanrılarla Kronos oğulları ki birileri, mağrur Titan'lar, Othrys'de, öbürleri, tüm nimetleri verenler, Olympos'un tepesinde oturanlar, uzun zamandan beri savaşıyorlardı güçlü saldırılarla birbirlerine girerek. Yürekleri hınçla dolup taşarak tam on yıl cenkleşti durdular, bitip tükenmek bilmiyordu bu kavga, belli değildi kimin kazanacağı."
Demek ki Zeus Kronos'u yenmekle egemenliği hemen ele alamadı, Olympos'luların saltanatı ancak kendilerinden önceki kuşakla on yıl süren bir savaştan sonra kurulabildi. Bu başarının da ancak Yüz Kollu Devlerin yeraltındaki hapislerinden çıkarılmalarıyla sağlanabildiği belirtilir. Othrys'le Olympos ikisi de Thessalia'nın birer yüksek doruğudur. Bu iki dağın tepesinden sürdürülen savaş Theogonia'nın en renkli, en devinekli sahnelerindendir (Theog. 666-735):
“Ogün tanrı ve tanrıça hepsi azgın bir cenk havası estirdiler, Hepsi, Titan tanrıları, Kronos oğulları ve Zeus'un gün ışığına çıkardığı güçlerine dayanılmaz azgın devler, Her birinin yüz kolu vardı onların omuzlarında heybetle savrulan, her birinin elli de kafası vardı güçlü bedenlerinin omuz başlarında. Dikildiler Titan'lara karşı korkunç savaşta koca ellerinde yalçın kayalarla. Titan'lar da atılıyordu şevkle sıra sıra, her iki taraf gösteriyordu var gücünü.
…Çevrede sonsuz deniz homurdanıyordu, Toprak kükredi birden gür sesiyle, engin gökler yankılanıp inildedi ölümsüzlerin saldırıları altında, koca Olympos sarsılıyordu temelinden, ağır bir deprem iniyordu Tartaros'a kadar karışarak gümbürtüsüne korkunç saldırışların savrulan kayaların, gürzlerin. Haykırışlarla yüklüydü atılan her şey, iki tarafın birbirine karışan sesleri yükseliyordu yıldızlı göklere kadar, korkunç bir kargaşaya dönerken boğuşmaları.
…Zeus da artık tutmaz oldu öfkesini. Yüreği dolar dolmaz öfkesiyle bütün gücünü salıveriyordu ortaya. Şimşekler saçıyordu gökten ve Olympos'tan, gürbüz elinden fırlayıp uçuyordu yıldırım gök gürültüleri arasında parıl parıl, sallayıp savuruyordu kutsal alevi gittikçe sıklaşan şimşeklerimle. Dört bir yanda, çatır çatır yanıyordu canlılara can veren Ana Toprak, bar bar bağırıyordu ateş alan ormanlar, kaynıyordu karalar ve ekinsiz denizler, yakıcı bir soluk sarıyordu yer oğlu Titanları koskoca alevler karışırken bulutlara; ne kadar güçlü de olsa Titan tanrılar kamaşıyordu gözleri şimşek ve yıldırımlardan, akıl almaz bir azgınlık sarmıştı evren boşluğunu, gözlerin gördüğü, kulakların işittiği göklerin yerle çarpışmasından doğabilecek görüntülere ve seslere benziyordu.
…Daha büyük olamazdı gümbürtü. Biri çökerken öteki üstüne düşse onun. Böylesine büyüktü gümbürtüsü birbiriyle cenkleşen tanrıların. Rüzgârlar da karışıp bu kaynaşmaya savuruyorlardı sarsılan toprağı karıştırıp birbirine tozları, Şimşekleri, yıldırımları, gümbürtüleri, büyük Zeus'un bu savaş silahlarını. Bir yandan öbür yana taşıyorlardı savaşların bağırış çağırışlarını. Yamandı gümbürtüsü bu korkunç savaşın ve yamandı gözlere sığmayan görüntüleri. Derken, herkes hışımla birbirine girmişken savaş duraklayıverdi birdenbire.
…Ama ön saftaki Kottos, Briareus, Gyes, savaşa doymayan bu yüz kollu devler azdırdılar yeni baştan savaşı: Üç yüz taş birden fırladı bu devlerin güçlü kollarından. Kapkara saldırılarla ezdiler Titan'ları, yol yol toprağın altına tıktılar onları, vurdular zincire yendiklerini ve gökler ne kadar uzaksa topraktan toprağın o kadar altına gömdüler onları. Bir örs gökten düşse dokuz gün, dokuz gece ancak onuncu günüvarabilirdi yeryüzüne ve tunç bir örs düşse yeryüzünden ancak dokuz gün, dokuz gece sonra varabilir Tartaros'a.
…Tunçtan bir duvar çevirmiştir orayı, üç kat karanlık sarar dar boğazını, üstünde kökleri bitegelmiştir toprağın, ve ekinsiz, uçsuz bucaksız denizin, işte orada saklıdır Titan 7ar karanlıkta bulutları toplayan Zeus'un istemiyle. Güçleri yetmez çıkmaya oradan Poseidon kapamıştır tunç kapılan, dört bir yanda yükselir duvarları. Kalkan tutan Zeus'un buyruğuyla durur orada sadık birer bekçi gibi Gyes, Kottos ve coşkun yürekli Briareus.”
“Titan tanrılarla Kronos oğulları ki birileri, mağrur Titan'lar, Othrys'de, öbürleri, tüm nimetleri verenler, Olympos'un tepesinde oturanlar, uzun zamandan beri savaşıyorlardı güçlü saldırılarla birbirlerine girerek. Yürekleri hınçla dolup taşarak tam on yıl cenkleşti durdular, bitip tükenmek bilmiyordu bu kavga, belli değildi kimin kazanacağı."
Demek ki Zeus Kronos'u yenmekle egemenliği hemen ele alamadı, Olympos'luların saltanatı ancak kendilerinden önceki kuşakla on yıl süren bir savaştan sonra kurulabildi. Bu başarının da ancak Yüz Kollu Devlerin yeraltındaki hapislerinden çıkarılmalarıyla sağlanabildiği belirtilir. Othrys'le Olympos ikisi de Thessalia'nın birer yüksek doruğudur. Bu iki dağın tepesinden sürdürülen savaş Theogonia'nın en renkli, en devinekli sahnelerindendir (Theog. 666-735):
“Ogün tanrı ve tanrıça hepsi azgın bir cenk havası estirdiler, Hepsi, Titan tanrıları, Kronos oğulları ve Zeus'un gün ışığına çıkardığı güçlerine dayanılmaz azgın devler, Her birinin yüz kolu vardı onların omuzlarında heybetle savrulan, her birinin elli de kafası vardı güçlü bedenlerinin omuz başlarında. Dikildiler Titan'lara karşı korkunç savaşta koca ellerinde yalçın kayalarla. Titan'lar da atılıyordu şevkle sıra sıra, her iki taraf gösteriyordu var gücünü.
…Çevrede sonsuz deniz homurdanıyordu, Toprak kükredi birden gür sesiyle, engin gökler yankılanıp inildedi ölümsüzlerin saldırıları altında, koca Olympos sarsılıyordu temelinden, ağır bir deprem iniyordu Tartaros'a kadar karışarak gümbürtüsüne korkunç saldırışların savrulan kayaların, gürzlerin. Haykırışlarla yüklüydü atılan her şey, iki tarafın birbirine karışan sesleri yükseliyordu yıldızlı göklere kadar, korkunç bir kargaşaya dönerken boğuşmaları.
…Zeus da artık tutmaz oldu öfkesini. Yüreği dolar dolmaz öfkesiyle bütün gücünü salıveriyordu ortaya. Şimşekler saçıyordu gökten ve Olympos'tan, gürbüz elinden fırlayıp uçuyordu yıldırım gök gürültüleri arasında parıl parıl, sallayıp savuruyordu kutsal alevi gittikçe sıklaşan şimşeklerimle. Dört bir yanda, çatır çatır yanıyordu canlılara can veren Ana Toprak, bar bar bağırıyordu ateş alan ormanlar, kaynıyordu karalar ve ekinsiz denizler, yakıcı bir soluk sarıyordu yer oğlu Titanları koskoca alevler karışırken bulutlara; ne kadar güçlü de olsa Titan tanrılar kamaşıyordu gözleri şimşek ve yıldırımlardan, akıl almaz bir azgınlık sarmıştı evren boşluğunu, gözlerin gördüğü, kulakların işittiği göklerin yerle çarpışmasından doğabilecek görüntülere ve seslere benziyordu.
…Daha büyük olamazdı gümbürtü. Biri çökerken öteki üstüne düşse onun. Böylesine büyüktü gümbürtüsü birbiriyle cenkleşen tanrıların. Rüzgârlar da karışıp bu kaynaşmaya savuruyorlardı sarsılan toprağı karıştırıp birbirine tozları, Şimşekleri, yıldırımları, gümbürtüleri, büyük Zeus'un bu savaş silahlarını. Bir yandan öbür yana taşıyorlardı savaşların bağırış çağırışlarını. Yamandı gümbürtüsü bu korkunç savaşın ve yamandı gözlere sığmayan görüntüleri. Derken, herkes hışımla birbirine girmişken savaş duraklayıverdi birdenbire.
…Ama ön saftaki Kottos, Briareus, Gyes, savaşa doymayan bu yüz kollu devler azdırdılar yeni baştan savaşı: Üç yüz taş birden fırladı bu devlerin güçlü kollarından. Kapkara saldırılarla ezdiler Titan'ları, yol yol toprağın altına tıktılar onları, vurdular zincire yendiklerini ve gökler ne kadar uzaksa topraktan toprağın o kadar altına gömdüler onları. Bir örs gökten düşse dokuz gün, dokuz gece ancak onuncu günüvarabilirdi yeryüzüne ve tunç bir örs düşse yeryüzünden ancak dokuz gün, dokuz gece sonra varabilir Tartaros'a.
…Tunçtan bir duvar çevirmiştir orayı, üç kat karanlık sarar dar boğazını, üstünde kökleri bitegelmiştir toprağın, ve ekinsiz, uçsuz bucaksız denizin, işte orada saklıdır Titan 7ar karanlıkta bulutları toplayan Zeus'un istemiyle. Güçleri yetmez çıkmaya oradan Poseidon kapamıştır tunç kapılan, dört bir yanda yükselir duvarları. Kalkan tutan Zeus'un buyruğuyla durur orada sadık birer bekçi gibi Gyes, Kottos ve coşkun yürekli Briareus.”