Azerice_Türkçe SözLük..(...İ..J..K...)

Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

MatmazeL

Özel Üye
Katılım
29 Ağu 2008
Mesajlar
1,304
Tepkime puanı
9
Puanları
0
...İ...
İADE – qaytarma; iade etmek – qaytarmaq
İBRAZ – teqdim etme, gösterme
İBRE – eqreb (cihazlarda, saatda ve s.)
İCAP(-bı) – lüzum, hacet, zeruret, telebat
İÇGÜDÜ – 1) instinkt; 2) intuisiya, duyğu, duyma qabiliyyeti
İÇERLEMEK – hirslenmek, acıqlanmaq (büruze vermeden)
İÇİŞLERİ(-ni) – daxili işler; içişlerine karışma – daxili işlerine qarışma
İÇLİ – 1) hessas, üreyi yuxa; 2) qüsseli, kederli, qemgin
İÇTEN – semimi, ürekden, qelbden
İÇTENLİK(-ği) – semimiyyet, istiqanlılıq, mehribanlıq
İÇYÜZ – mahiyyet, meğz; meselenin içyüzünü meydana çıkarmak – meselenin mahiyyetini açmaq
İDARELİ – qenaetcil, ehtiyatlı, serhesab
İFRİT: ifrit kesilmek – azğınlaşmaq, özünden çıxmaq
İGFAL: igfal etmek – aldatmaq, yoldan çıxartmaq, tovlamaq
İHANET(-ti) – xeyanet
İHBAR – 1) xeberdarlıq, bildiriş, avizo; 2) xeber
İHBARNAME – 1) bildiriş vereqesi, avizo, çağırış vereqesi; 2) raport, yazılı melumat
İHLAL(-li) – pozma, pozulma; ihlal etmek – qanunu pozmaq
İHMAL – ehtiyatsızlıq, diqqetsizlik, sehlenkarlıq, başı soyuqluq
İHTAR – xeberdarlıq, xatırlatma
İHTİMAM – qayğı; ihtimamla bakmak – qayğı ile ehate etmek
İHTİMAMKAR – qayğıkeş, diqqetli
İHTİVA: ihtiva etmek – ehate etmek, bürümek
İHYA: ihya etmek – canlandırmaq, diriltmek
İKAMET: ikamet etmek – yaşamaq
İKAZ – xeberdarlıq; ikaz işareti – xeberdarlıq siqnalı
İKMAL(-li) – 1) tamamlama, başa çatdırma; 2) techiz etme, temin etme
İKNA(-ai) – inam, eminlik, arxayınlıq; ikna etmek – emin etmek
İKRAM – 1) qonaqlıq; 2) güzeşt
İKRAMİYE – 1) pul mükafatı; 2) uduş; ikramiyeli istikraz – uduşlu istiqraz
İL – il (Türkiye inzibati erazi vahidi); vilayet
İLAÇ(-cı) – 1) dava, derman, çare, elac; 2) kimyevi preparat, insektisid
İLAÇLAMAK – kimyevi emal etmek, dezinfeksiya etmek, dermanlamaq, mumiyalamaq
İLÇE – ilçe (Türkiyede inzibati erazi vahidi); qeza
İLERİCİ – mütereqqi, qabaqcıl, tereqqiperver
İLGİ – 1) elaqe, münasibet; bununla hiç ilgisi yok – bununla heç bir elaqesi yoxdur; 2) maraq, her şeyi bilmek hevesi
İLGİLENDİRMEK – 1) aid olmaq, dexli olmaq; 2) maraq oyatmaq, heves oyatmaq
İLGİLENMEK – maraqlanmaq
İLGİLİ – 1) bağlı, aid olan, elaqedar; 2) marağı olan, maraqlanan
İLGİNÇ – maraqlı; ilginç bir kitap – maraqlı kitab
İLHAK(-kı) – 1) birleşdirme; 2) ilhaq, qesb etme, zebt etme
İLİKLEMEK – düymelemek
İLİŞKİ – münasibet, elaqe; uluslararası ilişkiler – beynelxalq elaqeler
İLKE – esas, prinsip; temel ilkeler – esas müddealar
İLKÖNCE – en evvel, önce
İLTİCA – sığınacaq
İMA – işare, eyham; ince ima – ince eyham; üstü kapalı ima – üstü örtülü işare; ima etmek – eyham vurmaq, işare etmek
İMALAT(-tı) – 1) istehsal; imalat fiyatı – maya deyeri; 2) memulat
İMAR – abadlıq, abadanlıq
İMDAT FRENİ – 1) ehtiyac, eylec; 2) heyecan siqnalı
İMHA – mehv etme
İMRENDİRMEK – qibte oyatmaq
İMRENMEK – qibte etmek
İN – yuva; ayı ini – ayı yuvası
İNANCA – zemanet
İNANÇ(-cı) – inam, etibar
İNCELEMEK – öyrenmek, tedqiq etmek, araşdırmaq
İNÇ – düym
İNDİFA(-aı) – püskürme (vulkan)
İNDİRİM – ucuzlaşdırma, güzeşt; indirim tarife – güzeştli tarif
İNFİLAK(-kı) – partlayış
İNİŞ TAKIMI – şassi
İNME – 1) enme, azalma; 2) iflic, apopleksiya; kendisine inme indi – onu iflic vurdu; işi indi – işi azaldı
İNSANÜSTÜ – fövqelbeşeri, insan qüvvesi xaricinde olan
İNTİKAL(-li) – keçid; intikal devresi – keçid merhelesi
İPTAL(-li) – leğv, leğv etme
İRİYARI – iri, yeke, böyük ölçülü
İRKİLMEK – diksinmek, qorxmaq, seksenmek
İRTİBAT(-tı) – elaqe, ünsiyyet rabite; irtibatla irtibata geçmek – elaqe yaratmaq
İSABET(-ti) –1) hedefe deyme, nişanı vurma; 2) deqiq, düzgün (söz, hereket); sözünde isabet var – siz düz deyirsiniz
İSABETLİ – deqiq, düzgün, uğurlu, münasib; isabetli karar – düzgün qerar
İSFENDAN – ağcaqayın
İSKAMBİL – oyun kartı, qumar kağızı
İSKARPİN – tufli; ökçeli iskarpinler – dabanlı tufli; rugan iskarpin – laklı tufli
İSKELE – 1) körpü (gemilerin yan alması üçün); 2) trap, pilleken, nerdivan
İSKEMLE – ketil, taburet, stul
İSKONTO – 1) güzeşt; iskonto yapmak – güzeşt etmek; 2) diskont; ikinci iskonto – yeniden uçota almaq
İSTAVRİT(-di, -ti) – stavrida
İSTEKA – kiy, bilyard ağacı
İSTEP(-pı) – çöl, düz, bozqır
İSTİKRAR – möhkem, davamlı
İSTİKRARSIZ – mütereddid, qerarsız, dayanıqsız
İSTİNDAM – meşğulluq
İSTİRİDYE – istridye; inci istiridye – mirvari molyusku
İSTİŞARE – müşavire
İSTİVA HATTI – ekvator xetti
İŞBİRLİĞİ(-ni) – emekdaşlıq; iktisadi işbirliği – iqtisadi emekdaşlıq
İŞKEMBE – içalat, bağırsaq
İŞLEK – izdihamlı, gur; işlek cadde – izdihamlı prospekt
İŞLEM – emeliyyat, proses; banka işlemleri – bank emeliyyatları
İŞTE – bax gör, budur; işte bu kadar – bax ele bu qeder
İTFAİYE – yanğınsöndüren deste
İTFAİYECİ – yanğınsöndüren
İTİBARİ – şerti, nominal; itibari kiymet – nominal deyer
İTİDAL(-li) – 1) sakitlik; 2) mötedillik, temkin, toxtaqlıq
İTİMATNAME – vekaletname, zemanet mektubu, etimadname
İTMEK – itelemek; arabayı arkadan itmek – maşını arxadan itelemek
İYİ – 1) yaxşı, ela; 2) sağlam, gümrah
İYİLEŞMEK – 1) yaxşılaşmaq; 2) sağalmaq; hasta biraz iyileşti – xeste bir az yaxşılaşdı
İYİLİK(-ği) – 1) rifah, yaxşı veziyyet, yaxşı xüsusiyyet; 2) yaxşılıq, xeyirxahlıq
İYİMSER – nikbin, optimist
İYİMSERLİK(-ği) – nikbinlik, optimizm
İZCİ – lepirçi, iztanıyan, keşfiyyatçı
İZLENİM – teessürat
İZLENİMCİLİK(-ği) – impressionizm
İZMARİT(-ti, -di) – papiros qırıntısı, papiros kötüyü


...J...
JAMBON – bud, qaxac edilmiş bud, vetçina
JARTİYER – sarıma
JET(-ti): jet uçağı – reaktiv teyyare
JİLET(-ti) – zerersiz ülgüc, xetersiz ülgüc


...K...
KABA – kobud, qaba
KABLO – kabel
KAÇ(-ğı) – neçe, ne qeder; kaça – neçeye; saat kaçata – saat neçede; kaç kişi – neçe nefer; ona kaç defa söyledim – ona neçe defe dedim
KAÇAMAK(-ğı) – behane
KAÇAMAKLI – 1) qeyri-müeyyen, ikimenalı, qeyri-semimi; 2) gizli, gizlice; bir kaçamaklı işi yapmak – işi gizlice görmek
KAÇAR – neçe-neçe, ne qeder; – kaçar ruble aldılar? – heresi ne qeder aldı?
KAÇIK(-ğı) – anormal, ağıldan kem
KAÇINCI – neçenci, hansı; kaçıncı katta – neçenci mertebede
KAÇINILMAZ – labüd, qaçılmaz
KAÇINMAK – qaçınmaq, yayınmaq, çekinmek
KADİFE – mexmer
KADRAN – 1) siferblat, şkala (ölçü cihazlarında); 2) telefon diski
KADRO – kadr, şexsi heyet, ştat
KAFA – 1) baş, kelle; 2) ağıl, derrake
KAFALI – ağıllı, derrakeli
KAFATASI(-nı) – kelle, kelle sümüyü
KAFİLE – 1) qrun, deste (turistlerin, ziyaretçilerin ve s.); 2) partiya; kitapların ilk kafilesi – kitabların ilk partiyası
KAĞIT(-dı) – 1) kağız; kağıt para – kağız pul; 2) oyun kartı, qumar kağızı
KAHROLMAK – qehr olmaq, devrilmek
KAHVALTI(-yı) – seher yemeyi
KAİDE – 1) qayda; ahlak kaideleri – exlaq qaydaları; 2) özül, esas, pyedestal
KAKINÇ(-cı) – mezemmet
KAKMA – zerb olunmuş, naxışla işlenmiş, oyulmuş, hekk edilmiş; kakma gümüş tepsi – naxışla işlenmiş gümüş podnos
KALABALIK(-ğı) – 1) izdiham, güruh; 2) qelebelik, tünlük, basabas
KALÇA – omba, bud
KALDIRIM – 1) döşeme, döşenmiş yol; 2) seki
KALECİ – qapıçı (idman)
KALFA – usta kömekçisi, şagird
KALIT(-tı) – irs
KALITÇI – verese, varis
KALITIM – 1) varislik; 2) irsiyyet
KALITSAL – irs
KALİFYE – ixtisaslaşdırılmış, ixtisaslı, tecrübeli
KALİTE – keyfiyyet, növ
KALİTESİZ – keyfiyyetsiz
KALKINDIRMAK – inkişaf etdirmek, qaldırmaq
KALKINMA – qalxma, yükselme, inkişaf
KALKINMAK – qalxmaq, yükselmek, inkişaf etmek
KALORİFER – merkezi isitme sistemi
KAMARA – 1) kayut; 2) palata (parlamentde); Lordlar kamarası – Lordlar palatası
KAMAROT(-tu) – 1) stüard; 2) nömreye xidmet eden işçi (mehmanxanada)
KAMBİYO – mübadile, deyişme (valyuta); kambiyo muameleleri – valyuta emeliyyatları
KAMBUR – donqar, qozbel
KAMERİYE – köşk, çardaq
KAMP – düşerge (müxtelif menalarda); askeri kamp – herbi düşerge; turizm kampı – turist düşergesi, çen
KAMPANA – zeng
KAMU – 1) bütün, tamam, hamı; 2) cemiyyet; dünya kamuoyu – dünya ictimai reyi
KAMUOYU(-nu) – ictimai rey
KAMYON – yük maşını
KAMYONET(-ti) – pikap, kiçik yük maşını
KANAPE – divan, kanape, taxt
KANCA – qarmaq, çengel
KANDAŞ – qanbir, atabir ana ayrı (övlad)
KANDIRMAK – 1) tovlamaq, aldatmaq, şirnikdirmek; 2) inandırmaq, qane etmek, yola getirmek
KANGAL – kelef, yumaq
KANI – fikir, eqide; kanımca – menim fikrimce; buna kanıyım – men buna eminem
KANIKSAMAK – 1) verdiş etmek, alışmaq; 2) tenge getirmek, usandırmaq, çiyrendirmek; ete kanıksamak – etden çiyrenmek
KANIT(-tı) – delil, sübut, arqument
KANMAK – inanmaq
KANSER – xerçeng (tibb)
KANTAR: kantara çekmek – götür qoy etmek, ölçüb-biçmek
KANTİN – bufet, yemekxana (zavodda ve s.)
KAPAMA – buğda bişirilmiş et
KAPAN – tele; kapana düşmek – teleye düşmek
KAPARO – beh; kaparo vermek – beh vermek
KAPASİTE – tutum, güc, qabiliyyet; imalat kapasitesi – istehsal gücü
KAPATMAK – 1) örtmek, bağlamaq 2) bağlamaq (hesabı)
KAPLAMA – üz, örtük
KAPLAMAK – 1) örtmek, bürümek; 2) üzlemek, üz çekmek; 3) dövreye almaq, mühasireye almaq
KAPLAN – peleng
KAPLICA – örtülü qaynar meden bulağı, kurort
KAPLUMBAĞA – tısbağa
KAPSAMAK – ehate etmek, bürümek; plan bütün endüstri branslarını kapısyor – plan senayenin bütün sahelerini ehate edir
KAPURTA – kapot (avtomobilde)
KAPUSKA – pörtülmüş kelemle etden hazırlanmış yemek
KAPUT(-tu) – şinel
KAR – gelir, qazanc, menfeet, xeyir, fayda; kar getirmek – gelir getirmek; kar hırsı – varlanmaq herisliyi
KARA – quru, torpaq; kara kuvvetleri – quru qoşunları; karaya ayak basmak – sahile (quruya) çıxmaq
KARABET(-ti) – qohumluq; karabet derecesi – qohumluq derecesi
KARABUĞDAY – qarabaşaq
KARAKOL – 1) polis menteqesi; 2) gözetçi, patrul
KARAYOLU(-nu) – şose yolu, şose
KARBON KAĞIDI – kopirka (suret çıxaran kağız)
KARDELEN – xeccegülü, novruzgülü, qargülü
KARE – kvadrat
KARELİ – damalı, dama-dama
KARI – 1) arvad, heyat yoldaşı; 2) qadın
KARINCA – qarışqa
KARİDES – krevet
KARMA – 1) qarışıq (komissiya ve s.); 2) yığma; karma futbol takımı – yığma futbol komandası
KARMAŞIK – çetin, mürekkeb; karmaşık bir sorun – çetin mesele
KARNABAHAR, KARNABIT(-ti) – gül kelem
KARNE – 1) gündelik (mektebli); 2) kitabça (talonların ve s.); ekmek karnesi – çörek kartoçkası
KAROSERİ(i) – kuzov (avtomobil ve s.)
KART(tı) – köhne, çox yetişmiş, qart; (terevez ve s.)
KARYOLA – çarpayı
KAS – ezele, müskul; kas ağrısı – ezele ağrısı
KASIM – noyabr
KASKET(-ti) – kepka, furajka
KASTETMEK – 1) nezerde tutmaq, fikrinde olmaq, düşünmek; 2) qesd etmek
KAŞKOL – kaşne, şerf
KAT(-tı) – 1) mertebe; alt kat – aşağı mertebe; 2) qat; 3) dest; 4) defe
KATEDRAL(-li) – kafedral kilse, yepiskop kilsesi
KATLİAM – soyqırımı
KAVAK(-ği) – qovaq ağacı
KAVANOZ – banka (şüşe)
KAVGA – mübahise, dava-dalaş
KAVRAM – anlayış, tesevvür
KAYAK(-ğı) – xizek; kayak sporu – xizek yarışı
KAYAKÇI – xizekçi, xizek süren
KAYBETMEK – 1) itirmek (müxtelif menalarda); gözden kaybetmek – gözden itirmek; 2) uduzmaq
KAYINVALİDE – qaynana
KAYINTAVUĞU – tetra quşu
KAYIN – fıstıq
KAYIP(-ybı) – 1) itki; acı bir kayıp – ağır itki; can kayıpı – insan telefatı; 2) itmiş, itkin düşmüş
KAYIRMAK – himaye etmek, havadarlıq etmek
KAYIT(-ydı) – 1) qeyd, yazı; 2) şert
KAYMAK – 1) sürüşmek; ayağım kaydı – ayağım sürüşdü; 2) sürünmek; 3) meyl etmek, keçmek; düşmanların tarafına kaymak – düşmenlerin terefine keçmek
KAZICI – hekkak, oyucu, oymaçı
KAZIK(-gı) – paya
KEÇİYEMİŞİ – qaragile mercanı
KEDİ – pişik
KEL – keçel, daz
KELEBEK(-ği) – 1) kepenek; 2) batterfley (üzme növü)
KELEPÇE – el qandalı
KEMİK(-ği) – sümük; kemike işlemek – sümüyünedek işlemek
KENDİ – özü; kendim – özüm; kendi kitabı – onun öz kitabı
KENDİLİĞİNDEN – öz-özüne, özbaşına, öz arzusuyla; kendiliğinden anlaşılır – öz-özüne aydındır
KENETLENME – birleşme (kosmik gemilerin)
KEPÇE – 1) parç, tayqulp, çömçe; 2) el toru (uçan cücüleri ve balıq tutmaq üçün)
KEPTAL(-li) – kintal, sentner
KERESTE – 1) taxta-şalban; 2) pineçi levazimatı; 3) heyvere, öküz, qanmaz, yonulmamış (söyüş)
KEREVİDES, KEREVİT – xerçeng
KERMEN – qala
KESAFET(-ti) – sıxlıq; nüfus kesafeti – ehalinin sıxlığı
KESİF – qatı; kesif sis – qatı duman
KESİM – rayon, zona, qurşaq
KESİN – 1) qeti, keskin; kesin tedbirler – qatı tedbirler; 2) deqiq, müeyyen; kesin bilgiler – deqiq melumatlar
KESİNLİK(-ği) – 1) qetiyyetlilik; 2) deqiqlik, müeyyenlik
KESTANE – şabalıd; kestane saç – şabalıdı saç
KEZ – defe; bir kez daha sor – bir de soruş
KEZA, KEZALIK – hem, hemçinin, hem de
KİÇ(-çi) – geminin dal terefi
KİL – tük, yun; ölmesine kil kalıyordu – onun heyatı tükden asılı idi
KILAVUZ – 1) beledçi, gid; 2) losman; 3) turistler üçün soraq kitabçası
KILIÇBALIĞI(-nı) – qılınc balığı
KILIF – çexol
KILIK(-ğı) – 1) xarici görünüş, görkem; 2) libas, geyim; kılıkını değiştirmek – libasını deyişdirmek
KIR I – çal, boz
KIR II – çöl, düz
KIR BEKÇİSİ – tarla gözetçisi
KIR ÇİCEĞİ – tarla çiçeyi
KIR LOKANTASI – şeherkenarı restoran
KIR NÜFUSU – kend ehli
KİRGİNLİK(-ğı) – inciklik, küsü, dilxorluq
KIRITMAK – ezilib-büzülmek, qır vermek, naz etmek
KIRLANGİÇ(-ci) – qaranquş
KIRMALI – büzmeli, qırçınlı; kırmalı etek – büzmeli etek
KIRTASİYE – yazı levazimatı, defterxana levazimatı
KISIK – xırıltılı, batıq
KISITLAMAK – mehdudlaşdırmaq
KIŞKIRTI – tehrikçilik, qızışdırıcılıq
KIŞLA – kazarma; kışlaya yerleştirmek – kazarmalara yerleşdirmek
KIVAM – konsistensiya, qatılıq
KIVANÇ(-cı) – iftixar, fexr
KIVANMAK – fexr etmek
KIVIRMA – qıvrımsaç, buruqsaç
KIVRANMAK – 1) qovrulmaq, qıvrılmaq, qıc olmaq; 2) ezab çekmek, eziyyet çekmek
KIYAS – müqayise, tutuşdurmaq; kıyasla – nisbeten
KIYASİYA – amansızcasına, rehmsizcesine, insafsızcasına
KIYASLAMAK(ile) – tutuşdurmaq, müqayise etmek
KIYI – sahil
KIZAMIK(-ğı) – qızılca (tibbi)
KIZAMIÇIK – mexmerek (tibbi)
KIZGIN – 1) hirsli, qeyzli, acıqlı; 2) qızmış, berk qızdırılmış; kızgın yağ – erinmiş yağ
KIZGINLIK – acıq, hirs, qezeb
KIZILAY: kızılay kurumu – Qırmızı Aypara Cemiyyeti
KIZILCIK(-ğı) – zoğal
KIZKARDEŞ – bacı
KIZMAK – 1) qızmaq, közermek; 2) qezeblenmek, hirslenmek, acıqlanmaq
KİBİR(-bri) – qürur, teşexxüs, tekebbür, kibr
KİBİRSİZ – tevazökar, sade
KİLO VERMEK – arıqlamaq
KİMLİK(-ği) – şexsiyyet; kimlik belgesi – şexsi vesiqe
KİRAZ – gilas
KİRLOZ – pinti, natemiz
KİŞİ – adam, nefer, şexs; üç kişi icin – üç nefer üçün
KİŞİLİK(-gı) – neferlik; iki kişilik kamara – iki neferlik kayuta
KLİMA CİHAZI – kondisioner
KOCA I – er, heyat yoldaşı
KOCA II – 1) neheng, böyük, iri; koca memleket – böyük ölke; 2) qoca
KOCASIZ – ersiz qadın, ere getmemiş
KOF – boş; kof ceviz – içi boş qoz; kof kafalı – başıboş
KOFLUK – boşluq
KOĞUŞ – palata (xestexana); kamera (hebsxana)
KOKARCA – skuns (zoologiya)
KOKLAMA(A) – iybilme; koklama siniri – iybilme siniri
KOKMUŞ – iyimiş (et, balıq ve s.)
KOKU – 1) iy, qoxu; 2) etir
KOKULU – etirli, rayiheli
KOLA – 1) kraxmal, nişasta çiriş, yapışqan
KOLALAMAK – nişastalamaq, kraxmallamaq
KOLALI – nişastalı, nişastalanmış, kraxmallanmış; kolalı yaka – kraxmallı yaxa
KOLAY – asan, yüngül; kolay bir iş – asan iş
KOLAYLIK(-ğı) – asanlıq; kolaylıkla – asanlıqla
KOLİ – bağlama (poçt), banderol; değerli koli – qiymetli bağlama
KOLLAMAK – 1) gözlemek; fırsat kollamak – fürset gözlemek; 2) qayğısına qalmaq, qeydine qalmaq
KOLONYA – odekolon
KOLORDU(-nu) – korpus (herbi)
KOLTUK(-ğu) – 1) qoltuq, qoltuqaltı çuxur; 2) kreslo, qoltuqlu kürsü
KOMODİN – tumba, dolabça
KOMPARTIMAN – kupe; radyo kompartımanı – radio-rubka
KOMPLO – suiq-qesd; bir komplo kurmak – sui-qesd teşkil etmek
KOMPLOCU – sui-qesdçi
KOMPOSTO – 1) kompot; 2) kompost (üzvi gübre)
KOMPRİME – heb
KOMUT(-tu) – komanda, emr
KOMUTAN – komandir
KONAK(-ğı) – 1) imaret, ev; 2) qonaq evi; konaklamak – gecelemek; 3) ordugah
KONFEKSİYON – don, tikili paltar
KONFOR – komfort, rahatlıq
KONFORLU – komfortlu, rahat; konforlu bir hayat sürmek – firavan heyat sürmek
KONKURHİPİK(-ği) – cıdır yarışı
KONSEY – şura; Dünya Barış Konseyi – Dünya Sülh Şurası
KONTRPLAK(-kı) – faner
KONU – mövzu, süjet; bir tablonun konusu – resmin mövzusu
KONUK(-ğu) – qonaq
KONUŞMA – 1) danışıq, söhbet; konuşma dili – danışıq dili; 2) meruze
KONUŞMACI – natiq, çıxış eden, mühazireçi
KONUŞMAK – 1) danışmaq, söhbet etmek; 2) müzakire etmek
KONUT(-tu) – mesken, menzil, ev
KOPÇA – qarmaqcıq; dişi kopça – ilgek; erkek kopça – qarmaqcıq
KORDELE – lent (ipek)
KORDİPLOMATİK(-ği) – diplomatik korpus
KORDON – 1) qaytan, bağ, şnur; 2) saat zenciri; 3) haşiye, köbe; 4) kordon, mühasireye alma
KORKULUK(-ğu) – 1) hasar, meheccer, sürahi; 2) müqevva, qorxuluq; bostan korkuluku – bostan müqevvası
KORNER – korner, küncden zerbe
KORO – xor
KORO ŞEFİ – xormeyster
KORSAN – pirat, deniz qulduru
KOŞMAK – 1) yüyürmek, qaçmaq; 2) qoşmaq; atları arabaya koşmak – atları arabaya qoşmaq
KOŞU – qaçma üzre yarış, qaçış; koşu yolu – qaçış yolu; at koşusu – cıdır
KOŞUL – şert; ekonomik koşullar – iqtisadi şertler
KOŞUT – paralel
KOTA – norma, hedd, hisse, faiz, ölçü
KOVA – vedre; bir kova su – bir vedre su
KOVALAMA – teqib, izleme
KOVALAMAK – teqib etmek, izlemek
KOVAN – 1) arı peteyi; 2) giliz
KOVUK(-ğu) – oyuq, koğuş
KOY – buxta, kiçik körfez
KOYU – 1) qatı; koyu bal – qatı bal; 2) tünd; koyu yeşil – tünd yaşıl; koyu çay – tünd çay; 3) esil, heqiqi, qatı; koyu devrimci – esil inqilabçı
KOYULMAK – başlamaq, girişmek; işe koyulmak – işe başlamaq
KOZALAK(-ğı) – qoza; çam kozalakı – şam qozası
KÖLELEŞTİRMEK – köleleşdirmek, qul etmek, esaret, esaret altına almaq
KÖRELMEK – 1) sönmek; 2) qurumaq (bulaq); 3) heyat qabiliyyetini itirmek
KÖRLEŞMEK – kütleşmek, korşalmaq; bıçak körleşti – bıçaq kütleşdi
KÖSELE – gön, deri; kösele çanta – deri çanta
KÖSTEK(-ği) – 1) buxov, cidar; köstek olmak – buxov olmaq; 2) zencir; saat köstepi – saat zenciri
KÖŞE – künc, tin; köşe başında – küçenin tininde
KÖŞK(-kü) – villa, yay sarayı
KÖTÜ – axmaq, pis; kötü niyet – pis niyyet; kötü kadın – yüngül exlaqlı qadın
KÖTÜLEŞMEK – pisleşmek, ağırlaşmaq, xarablaşmaq; hasta kötüleşmiş – xestenin veziyyeti ağırlaşmışdır
KÖTÜLÜK(-ğü) – pislik
KÖTÜMSER – bedbin, pessimist
KÖTÜMSERLİK(-ği) – bedbinlik, pessimizm
KÖY – kend; köy okulu – kend mektebi
KÖYDEŞ – hemkendli
KÖYLÜ – kendli
KRAMP(-pı) – qıc, ceng
KRAVAT(-tı) – qalstuk
KREDİ – 1) kredit; 2) nüfuz, avtoritet
KREŞ – körpeler evi, yasli
KRİZ – böhran, krizis
KRUVAZER – ikibortlu (pencek ve s.)
KRUVAZÖR – kreyser
KULAÇ(-cı) – sajın
KULLANILMIŞ – nimdaş, geyilmiş, işlenmiş, köhne; kullanılmış elbise – nişdaş geyim
KULLANIŞLI – rahat, münasib, elverişli; kullanışlı bir ev – rahat ev
KULLANIŞSIZ – narahat, elverişsiz, münasib olmayan
KULLANMAK – 1) istifade etmek, işletmek; güç kullanmak – güc işletmek; 2) idare etmek (maşını); arabanı kullanmak kullanırmısın? – maşını sürersenmi?
KULUKÇKA – qırt toyuq, kült toyuq
KULÜBE – daxma, koma, deye, budka; bahçıvan kulübesi – bağbanın daxması; bekçi kulübesi – gözetçi butkası
KULVAR – cığır (stadionda, hovuzda)
KUMAŞ – parça, qumaş, arşınmalı
KUNDAKÇI – tehrikçi, qızışdırıcı
KUNDURA – ayaqqabı, başmaq
KUPA – kubok (idman)
KUR I – mezenne; borsa kuru – birja mezennesi
KUR II – eşqbazlıq, mazaqlaşma
KURA – püşk; kura çekmek – püşk çekmek
KURAL(lı) – qayda-qanun, nizam, norma
KURAM – nezeriyye; bilimsel kuramlar – elmi nezeriyyeler
KURAMSAL – nezeri
KURDELA – lent; kurdela kesmek – lenti kesmek (tenteneli açılış zamanı)
KURİYE – diplomatik kuryer
KURMAY – ştab, qerargah; harp kurmayı – sahe qerargahı
KURNAZ – hiyleger
KURNAZLIK(-ğı) – hiylegerlik
KURON – 1) koronka; 2) krona (pul vahidi)
KURŞUN – 1) qurğuşun; kurşun eritme ocağı – qurğuşun eritme peçi; 2) gülle
KURŞUNKALEM – karandaş
KURŞUNLAMAK – plomblamaq, gülleye basmaq, ateşe tutmaq
KURTARICI – xilasedici, xilaskar
KURTMASALI(-nı): kurtmasalı okumak – uydurmaq, nağıl söylemek
KURUL – 1) şura, sovet; bakanlar kurulu – nazirler soveti; 2) komissiya; seçim kurulu – seçki komissiyası
KURUM – liqa, teşkilat, cemiyyet; hayır kurumu – xeyriyye cemiyyeti; öğretim kurumu – tedris müessisesi
KUŞAK(-ğı) – 1) qurşaq (müxtelif menalarda); 2) nesil; genç kuşak – genc nesil
KUŞKİRAZI(-nı) – meşe gilası
KUŞKU – heyecan, telaş, teşviş, qorxu; kuşkuyla – narahatlıqla; kuşkuya düşmek – qorxuya düşmek
KUTLAMAK – 1) tebrik etmek; bayramınızı kutlarım – bayramınızı tebrik edirem; 2) bayram etmek, qeyd etmek
KUTLU – xoşbext, sevincli, şen; kutlu gün – xoşbext gün
KUTSAL – müqeddes
KUTUR(-tru) – diametr
KUVAFÜR – darama, daranma, saç darama forması
KUYRUKLU PİYANO – royal
KUYTU – xelvet, gizli, tenha
KUYUMCU – zerger
KUZGUNKILICI – qarğasoğanı
KÜFÜR(-frü) – söyüş
KÜLAH – 1) papaq; 2) torba
KÜLFETLİ – çetin, ağır
KÜLOT(-tu) – 1) qalife, brici; 2) triko (qadın üçün)
KÜLTÜRFİZİK(-ği) – beden terbiyesi
KÜMES – toyuq hini, quş damı, quşxana
KÜPE – sırğa
KÜR – müalice; kür şehri – kurort şeheri
KÜRDAN – diş qurdalayan
KÜREKÇİ – avarçı
KÜSTAH – kobud, qaba, edebsiz
KÜSTAHÇA – edebsizcesine, kobudcasına, qaba terzde
KÜSUR – 1) artıq, elave; buna yüz küsur lira harcadım – buna yüz lireden artıq xercledim; 2) pay, hisse; by paranın küsurundan vaz geçtim – pulların mene düşen payından imtina etdim
 
Durum
Üzgünüz bu konu cevaplar için kapatılmıştır...

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst