Her zaman düşünürüm; kullandığımız kelimelerin kökü nerelere dayanıyor diye.Kimi Farsça,kimi Arapça,kimi Osmanlıca olan Türkçemiz gerçekten dil bakımından oldukça zengindir.Bu zenginlik nerden geliyor dersiniz?
Atalarımız olan Osmanlılar dinimiz İslam’ı yaymak için çok yer fethetmiş, çok yerlere yerleşmişlerdir. Bu nedenle de başka ülkeler arasında dil alış verişi yapmış ve bu bakımdan zengin olmuşuzdur.Ne güzel söylemiş Alişir Nevai “Türkçeye bakınca gözümün önünde on sekiz bin alem görünür” diye.Osmanlının imparatorluk olmasında dilimizin de büyük bir katkısı olmuştur elbette…
Türkçemiz…Gittikçe değerini yitiren lehçemiz.Evet,değerini yitiriyor.Çünkü her geçen gün dilimize batılılardan aldığımız kelimeler hakim oluyor.Öyle ki selam vermek yerine “bonjur,hello,bay” gibi dilimizde yeri olmayan kelimeler kullanıyoruz.Türk ismi kullanmak yerine lokantalarımızda dahi “coninin yeri demekten geri kalmıyoruz.
Dilimizin yanında kültürümüzün,örf ve adetlerimizin de değiştiğini görmemiz oldukça mümkün.Bunların yanı sıra kıyafetlerimizin dahi değişime uğradığı çok açık ortada.Kaldı ki Türk firmalarının üretmiş olduğu giysilerimizde bile geneli İngilizce olan sözcükler görüyoruz.Türkçemiz zengin dedik.Kullandığımız bu yabancı sözcüklerin Türkçe karşıtları elbette ki var.Peki neden kendi öz dilimizden sözcükleri değil de yabancılardan alınanları kullanıyoruz?Bu lisanımıza yapılan bir hakaret olarak kabul edilebilir.
Bir toplum dilini,kültürünü,değerlerini ve dinini koruyamazsa parçalanmaya pekala müsait demektir.Bir ülkeyi içten çökertme bu şekilde olsa gerek.
Sokağa çıktığınızda kulağında kulaklık,elinde son şekil bir telefon,saçlar “amerikan” denen tipten insanlar görmeniz hiç de zor değil.Traş şekillerinde bile batılılardan örnekler görüyoruz.Dinlediğimiz şarkılar dahi artık yabancı.Sözlerini anlamasak da bu şarkıları dinlerken ilerlediğimizi mi düşünüyoruz acaba?Bu şekilde düşünüyorsak büyük bir hata yapıyoruz demektir…
Ev yaşantılarımız da ona keza.Büyüklerin karşısında bağdaş kurup,ayak ayak üstüne atarak oturmakla ne demek istiyoruz.anlamıyoruz.Ya da gün boyu bizi başında alıkoyan o “kara kutuya” bağlanmakla kültürümüzün arttığını mı düşünüyoruz?
Ne tuhaftır ki kime sorsan bu konudan dolayı şikayetçi olduğunu söyleyip,yakınır.Benim gibi o da bu görüşü savunur birkaç cümleyle.Bozukluk nerede?Neyden kaynaklanıyor bu sorun?Ya da bu sorunu gidermek için ne yapabiliriz?
Bu şekilde ilerlemeyi düşünmek cahillik olur herhalde.Ziya Paşa “açıktır ki Avrupa’nın ilerlemesinin tek nedeni; ilim ve bilgi,bizim geri kalmamızın sebebi ise cehalet ve gaflettir” demiş.Ne güzel açıklamış değil mi?
Evet,gelişmek,ilerlemek güzeldir ama bunu öz değerlerimizden taviz vermeden yapalım.Kendi benliğimizi unutmayalım.Zengin Türkçemizden yararlanalım.
Türküz,Türkçe konuşmamız gerektiğini hatırlayalım…
Tevhide KÜTÜK
Atalarımız olan Osmanlılar dinimiz İslam’ı yaymak için çok yer fethetmiş, çok yerlere yerleşmişlerdir. Bu nedenle de başka ülkeler arasında dil alış verişi yapmış ve bu bakımdan zengin olmuşuzdur.Ne güzel söylemiş Alişir Nevai “Türkçeye bakınca gözümün önünde on sekiz bin alem görünür” diye.Osmanlının imparatorluk olmasında dilimizin de büyük bir katkısı olmuştur elbette…
Türkçemiz…Gittikçe değerini yitiren lehçemiz.Evet,değerini yitiriyor.Çünkü her geçen gün dilimize batılılardan aldığımız kelimeler hakim oluyor.Öyle ki selam vermek yerine “bonjur,hello,bay” gibi dilimizde yeri olmayan kelimeler kullanıyoruz.Türk ismi kullanmak yerine lokantalarımızda dahi “coninin yeri demekten geri kalmıyoruz.
Dilimizin yanında kültürümüzün,örf ve adetlerimizin de değiştiğini görmemiz oldukça mümkün.Bunların yanı sıra kıyafetlerimizin dahi değişime uğradığı çok açık ortada.Kaldı ki Türk firmalarının üretmiş olduğu giysilerimizde bile geneli İngilizce olan sözcükler görüyoruz.Türkçemiz zengin dedik.Kullandığımız bu yabancı sözcüklerin Türkçe karşıtları elbette ki var.Peki neden kendi öz dilimizden sözcükleri değil de yabancılardan alınanları kullanıyoruz?Bu lisanımıza yapılan bir hakaret olarak kabul edilebilir.
Bir toplum dilini,kültürünü,değerlerini ve dinini koruyamazsa parçalanmaya pekala müsait demektir.Bir ülkeyi içten çökertme bu şekilde olsa gerek.
Sokağa çıktığınızda kulağında kulaklık,elinde son şekil bir telefon,saçlar “amerikan” denen tipten insanlar görmeniz hiç de zor değil.Traş şekillerinde bile batılılardan örnekler görüyoruz.Dinlediğimiz şarkılar dahi artık yabancı.Sözlerini anlamasak da bu şarkıları dinlerken ilerlediğimizi mi düşünüyoruz acaba?Bu şekilde düşünüyorsak büyük bir hata yapıyoruz demektir…
Ev yaşantılarımız da ona keza.Büyüklerin karşısında bağdaş kurup,ayak ayak üstüne atarak oturmakla ne demek istiyoruz.anlamıyoruz.Ya da gün boyu bizi başında alıkoyan o “kara kutuya” bağlanmakla kültürümüzün arttığını mı düşünüyoruz?
Ne tuhaftır ki kime sorsan bu konudan dolayı şikayetçi olduğunu söyleyip,yakınır.Benim gibi o da bu görüşü savunur birkaç cümleyle.Bozukluk nerede?Neyden kaynaklanıyor bu sorun?Ya da bu sorunu gidermek için ne yapabiliriz?
Bu şekilde ilerlemeyi düşünmek cahillik olur herhalde.Ziya Paşa “açıktır ki Avrupa’nın ilerlemesinin tek nedeni; ilim ve bilgi,bizim geri kalmamızın sebebi ise cehalet ve gaflettir” demiş.Ne güzel açıklamış değil mi?
Evet,gelişmek,ilerlemek güzeldir ama bunu öz değerlerimizden taviz vermeden yapalım.Kendi benliğimizi unutmayalım.Zengin Türkçemizden yararlanalım.
Türküz,Türkçe konuşmamız gerektiğini hatırlayalım…
Tevhide KÜTÜK
