Unutamadığınız ilkleriniz varmı??

FaTTiK

Yeni Üye
Katılım
12 Şub 2009
Mesajlar
58
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
Konya
Kırgınım...Kırık,dökük,dağılmış belki en fazlasından...Yorgunum...Bıkkın,umarsız,ve hatta suskunum...Kağıda kaleme sığmaz hesaplaşmaların en debdebeli saatlerinde durmuşken beynim;yapamıyorum toplamaları,çarpımlar işaretsiz...Sayılar tek ve sonuçlarlar hep sensiz..

Sana değil aslında benim kırgınlığım;inan bana hesaplarım seninle değil;Benim derdim benimle;benim derdim, ''beni,sen yapan yüreğimle''...

Suçlamıyorum seni;''niçin'',''niye'' diye de hiç sormuyorum.Özlüyorsam,ağlıyorsam,alışamıyorsam yokluğuna,biliyorum ki bu benim hatam.Biliyorum ki,zayıflık bende aslında,biliyorum ki bu ayrılık,''beni'' ''sen'' yaptığım gün başladı aslında.Belki de...Belki de bu kadar önlemsiz sevmeyi kabullenemiyorum,yakıştıramıyorum kendime.Hazmedemiyorum belki de...

Hayatımı yokluğunun avuçlarının arasına koyup,bir kukla misali verdiysem ipleri eline ve bıraktıysam kendimi,savruluyorsam fırtınalarda,hortumlar savuruyorsa ruhumu ve kalbimi ayrı yerlere,isyanlarım kendime benim.Aşık olmalıydım ben sana.Aşığım çığlıkları atmalıydım;en fazlası bilinmez ama geçiçi zaman süren...Tutkum,saplantım ya da vazgeçilemezim demeliydim.Aşk olmalıydı adın,can olmalıydı belki, ama ''nefesim'' dememeliydim sana...Taşıyamayacağın yükler yükleyip ,altında ezmemeliydim kendimi.En son noktaya,sevgiye hapsedip,kendi ellerimle kazımamalıydım gözüm gürürken,kulağım duyarken içine girdiğim mezarımı...

En kolayıydı senden nefret etmek,en basitiydi yaşamı senden önce ve senden sonra haline getirmek.İmkansız değildi yerine birini koyup,başka bir tende,başka bir ruhta,başka bir gülüşte yeniden yeşirmek.Bir silgi alıp elime sana dair herşeyi silmek...Ya da tutup bir kibrit alevine sen yazan defterleri,yakmak...Ve serpmek küllerini dağa,taşa,suya,toprağa...

Kabullenemediğim gidişim değil,derdim,benim seni benden gönderemeyişim.Sana ait hiçbir anıya dokundurmuyorsam kimseyi,ellettirmiyorsam adını,acılarımı da olmayan sevinçlerim gibi hapsediyorsam kendimede, ve seni bende esir tutuyorsam,ruhumu inlete inlete direniyorsam sensizliğe,sanma ki,zorum vazgeçilmezliğin değil;kimbilir,belki de benim senden vazgeçmeye cesaret edemeyişim...

İlklerimi bıraktım ben sende;sen benim ilk sevdam ve ilk yok oluşumsun ve öğrendim ki ,ilkler asla unutulmuyormuş!!!​
Şimdi sıra sizde sizinde unutamadığınız ilkleriniz varmı??:):)
 

MatmazeL

Özel Üye
Katılım
29 Ağu 2008
Mesajlar
1,304
Tepkime puanı
9
Puanları
0
Imm teşekkürler paylaşım için:)
Unutamadıgım ilklerim:cool:
Ben bunu bi düşünim sonra cvp verırım kıs :p
 

FaTTiK

Yeni Üye
Katılım
12 Şub 2009
Mesajlar
58
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
Konya
Benim bildiğim ilk tektir senin nasıl bir sürü var:D:D Kategoriye ayırıyosan bilemem tanışmanın ilki ,işin ilki ,aşık olmanın ilki....vb.:D
 

By_tr

Özel Üye
Katılım
26 May 2008
Mesajlar
1,277
Tepkime puanı
6
Puanları
0
Şehir:
Ordu
benim için ilk ler hep önemli olmuştur ve çoğunlukla ölümsüzleştirmişimdir.
ilk okul:rolleyes:
direksiyona geçiş:cool:
ilk nar yiyişim:D
evimden ayrı geçirdiğim ilk gece:(
tabi en unutulmazı sevgili ile olanlar oluyor:eek:
bunun gibi sayfalarca ilklerim aklımda
teşekkürler arkadaşım canlandı hatıralarım
 

imqossibLe

Yeni Üye
Katılım
29 Ağu 2008
Mesajlar
832
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Şehir:
Düzce
yasam boyu ilklerımız olmuştur fattık bence weepıg eyes
bı yonden haklı
aşkta ilk
dostlugunda ilk
gibi


sendın hayatımı hem karanlıga bogup aydınlatan
içimdekı acın ilk gunku kadar taze
gözlerın ıse tanınmamamk için kayboluşta ama ben sana inat senle sensız yasıyorum seni....
:(
 

rainbow

Özel Üye
Katılım
16 Şub 2009
Mesajlar
1,147
Tepkime puanı
6
Puanları
0
Şehir:
Malatya
İlklerdir bizi vareden hayatta.....
İLK dostum,
İLK ağlayışım,
İLK haykırışım,
İLK umudum,
İLK gidişim,,
İLK gülüşüm,,
ilk ve son ..........

teşekkürler paylaşım için......:)
 

graal89

♥ Ankaragücü ♥
Katılım
19 Ara 2008
Mesajlar
722
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Şehir:
Ankara
unutmadığım ilkim lisede sınıfta kalıpta eve geldiğim gündü.herkes endişeli bi şekilde beklerken ben güleryüzlü bi şekilde eve geldim benim üzgün olmadığımı gördüklerinde evdekilerin endişesi azda olsa yerine sevince bırakmıştı ama kaldığımı duyunca ev yıkılmıştı ve o gün babamdam yediğim dayağı hala unutamıyorum.:)
 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst