aşkdan sonra sizde kalanlar..........

aşkdan sonra sizde kalanlar
bir anı, ona yazdığınız bir şiir veya acılarınız.......

kalp kırıklığı ve büyük bir teşekkür. çünkü yakında başkasıyla evleniyorum ve beni terk ettiği için ona teşekkür ediyorum. iyiki hayatımdan çıkmış çünkü onu evleneceğim adamın 1000de biri kadar bile sevmiyomuşum

heartqueen' Alıntı:

kalp kırıklığı ve büyük bir teşekkür. çünkü yakında başkasıyla evleniyorum ve beni terk ettiği için ona teşekkür ediyorum. iyiki hayatımdan çıkmış çünkü onu evleneceğim adamın 1000de biri kadar bile sevmiyomuşum

Genişletmek için tıkla ...

heartqueen umarım bende bi gün senin gibi teşekkür edebilirim ona

kimseye böyle bişey kalmadımı ya şimdi

ya supersın mesut
coook seker bu hangı dunyadan burdan olmadıgı kesun böle tatlı sey ne gezer burda

teşekkür ederim melek

melekim haklı valla mesut
keşke herkese aşktan böyle seyler kalsa

nerde o sans demi gözen

aman ya arkadaşlar az ümitlenin dedim gene arabeskleştirdiniz olayı
merak etmeyin öle bir zamanda öyle bir pozisyonda yakalanıyorsunuz ki bu hastalığa kurtulmak istemiyorsunuz

Tarih: Sal Mar 04, 2008 5:58 pm Mesaj konusu: Murat Çelik - Aşkın "Elif" Hali

--------------------------------------------------------------------------------


Aşkın Elif halinde Eliften habersiz
Kendine ordular biçiminde
Lal olmuş haller içindeyim
Bir tebessüm kadar susturulmuşum hayata
Açışına yarım kalmış çiçeğin
Çengelli saçlarımdan kalbime büyümesi gibi
Tam ortasında ikimizin
Konuşur gibi içimden ,gecenin fotoğraf yalnızlığındayım
Belki hüzün
Belki aşk
Adını nasıl unutsa insan
Ne kadar eskirse bir yazı
Yağmurun titremesi gibi
Suyun yanması gibi
Diz dize oturmuşum karşılıklı yaşamla
Kirpiklerimi döktüm şehir ıslandı
Ağlamak ince belli çay bardağı!
......
Ben durmuştum
Durup öylece
Ve sadece
Kendime dağılmışım
Belki hüzün
Belki aşk
Yağmurun titremesi gibi
Sanki ilk defa dokunulmuştum
Durup dolaşmıştım kendimde
Gece mavisini gece mavisiyle kandırırken
Gözlerime vuran kalbine inanmıştım
İnanmasam
Kimliksiz bir bulutun kırık düşen yağmurundan sonra
Göğsümde bir çocuk şenliğiyle uyanmazdım
İnanmasam
Bıraktığım yol tekrar bana dönerken
Naftalin kokulu bir sandıkla bekletilmezdim
İnanmasam
Lal olmazdı bakışlarım

Toprağı kokladım
Yüzümü gördüm
Alışkanlıklarım yağmur sesi
Gitmek kolay değil dedim.... kendime
Düşündüm
Hatırladıklarım beni geri çevirdi
Yaşamak zor gelir bazen bilirsin
Susmak bir gidişi kabullenmek
Görmek kolay dedim... kendime
Sustum
Yanlışlıklarım beni büyüttü
Geride bıraktığım acılar parkı
Yalnızlıklarıma sahne oldu
Oynamak kolay değil dedim... kendime
Yoruldum
Arkadaşlarım beni bende vurdu
Uzandı ellerim çocukluğumun koynuna
Aradım kendimi kiraz ağaçlarının altında
Unutmak kolay değil dedim... kendime
Ağladım

Günler sensiz geçer oldu
Yüreğim benden gider oldu
Baharı beklerken güzelim
Hep güneşi arar oldum
Herşeyin bir sonu var ama
Sonu yok ki düştüğüm yerin
Sana değil artık güzelim
Ah, ölüme koşar içim
Gel artık, içimi al ve öldür
Dön artık, sesimi al ve öldür
Seni ben kendime güzelim
Canımdan geçip seçtim
Sana ben kendimi güzelim
Ödünç vermedim

Tarih: Çar Şub 25, 2009 11:49 am Mesaj konusu: Sende Sakla Beni

--------------------------------------------------------------------------------


Senden önceki hiçbir mutluluk senin gözlerin kadar anlamlı değilmiş meğer...”

Sende yaşıyorum...
Hayatta yüreğim.
Önümde gözlerin, arkamda benliğim..Biletsiz bindiğim yolculuğun son durağındayım....Sana gelirken aynı gökyüzünün altında sensiz tüm kaldırımları ateşe verdim..Sonra da sensiz tüm kelimeleri söktüm dudaklarımdan..Bir sen kaldın avuçlarımda bir de geceye serdiğimiz yıldızlar..Sen uyanmadan tüm ceylanları emzirdim ben..Sonra da başucunda bekleyen Melek’lerin uykusuz gözlerine Cenneti karaladım...

Ah adını gökyüzüne sığdıramadığım,
Ah gözlerine sığındığım,
Ah bir gözyaşında ölümü şakağı dayadığım.
Sol yanımdasın / yaşamaktasın dua dua..
Hayatımdasın...
Sen susuz dudaklarıma sunulan ab- ı hayat...
Sen çöllerimin serabı,
Sen yüreğimin tek sevabı...

Boşluklarımı doldurduğum kelime, karanlığın üzerine örttüğüm gecemsin sen..Sen yaşama sebebimsin..Sen benim ellerimle sıkıca tuttuğum düşlerimsin..Sen uçurum kenarında sadece ölümü düşünen bir adama hayata dair bir şey öğreten kadınımsın.Şimdi ucurum kenarlarında cicekler toplamaktayım sana...Kalabalıkların arasında yanıbaşımda sen varsın beraber yürüdüğümüz..Ateşe verilmiş dikenlerin arasında iki ciceğiz biz hayata delice gülümsediğimiz..

Sen zamansızlığımsın..Sen kendime anlatmaya kalkıp anlatmakta aciz kaldığım bensin...Sende kendimi arayıp bir türlü bulamadığım bensin sen aslında..Gökyüzüne her baktığımda bulut bulut hayatı gördüğüm ansın sen...Sen benim yaşamaya kıyamadığım cümlemsin....Öznesi sen, yüklemi ben.Aydınlığımsın karanlığımdan ayıkladığım.. Mutluluğumsun acıların uykularında dua dua adını saydıkladığım..Sen hava, sen hayat sen nefes aldığımsın...Nefesinden mahrum etme beni...Sesini esirgeme ne olur..Gülüşlerini savur yüzüme..Göğsümün buzdan sarkıtlarına sür sıcak sözlerini..Üşümüşlüğüme düşür gözlerindeki baharları..Bırakma beni yalnızlığın ayak dibine..Üşürüm avuçlarında...Ölürüm ayakuçlarında.....Kalakalırım yüreğimin yıkım çalışmalarında..Gitme, kal öylece.

Uzaklığını unut..Ellerini uzat sadece...Zamansızlığını bırak..Kal bende..Gitme...Tut ellerimi..Topal olsa da yürüdüğümüz yollar yanımda kal..Gölgelerin yeter bana..Yüzü kirli, yüreği yaralı cocuğum ben.Şefkatine al beni..İçine çek beni..Sonra da hiç bırakma..Kanatlarımı salma uçurumlara....Bırakma beni “ bana “ ..Hep sende kalayım...

Bir fincan huzur,
Bir dirhem mutluluk yolla iç ceplerinde demlediğin...
Beni “ sende “ sakla...
Ben seninim...Nefesimdir yüreğim....
Beni “ bende “ sildim
Sende varolmak için...
Hasretini ektim dudaklarıma
Sende tamamlanmak için....

Suyum ol,
Soframda azık...
Yüzümde tebessüm...
Yüreğimde nefes...
Ben ol....
Ya ben sen olayım...

Sakın bırakma beni...
Yoksa düşerim adressiz coğrafyalara...

Gözlerimi yıldız sermek için gündüzü bekleme...
Her an sendeyim çünkü.....

Gözlerinde sakla beni....
Hayatın ta kendisi sensin çünki..

Ve ben...Başkasının koynunda ısındığını bilirken sensizlikten içi titreyen ben...Geçicek biliyorum..biticek..dinicek bu kimsesizlik
Bu şehrin her kaldırımından silicem izlerini..Sanki hiç uğramamışsın gibi bu kente yok sayıcam seni..
Sebebim olamıcaksın...Yakanım olamıcaksın...Ölümüm olamıcaksın..
Ve bu şehir benimdi zaten sen hep misafirdin.....

Sevmek, hayata başkaldırı mıdır...
Mantığa; uykulu gecelere; umarsız hallere...
sevmek bu kadar mı acıtır insanı...
o yüz nasıl oturur gözlerin önüne; ya gözler...
hani tıkanıp cevaplayamadığın cümlelerinin dökülüşü ağır ağır ruhuna...
herhangi bir resme bakarken bile o'nu görmek mahareti mi ?

Yüreğim...

ellerini ellerine paralel yaptığında gördüğün çizgiler kadar çok muydu düşlerin... ?
ya o minik avuçlarda kalan kalp çarpıntıların...
almaya cesaret edemediğin ah'ların an'larını işgal eden...

yaşayarak öğrenilir mi yaşamadan hayal ettiklerinin düş bozumları...
boyası mı akıyor yüzünün;
yada akan dünlerin mi...
yarınların...

ipotek altında bak yine şafak ardına ısmarladıkların!
yoksa o grimsi günden mi kalma kuşatılmışlığın...
yalnızlığım...

o ayna'ydı ya...
sana ruhunun şemasını çizen...
baktığımda gördüklerimle bakmadan gördüklerim aynı kapıya çıkıyordu;
ve sen hep yüz'de buluyordun yansımanı...
ve hani izdüşümüydü bu sokağa düşen düşürdüklerinin..
yaşattıklarının...


işte tüm benzerlikler buraya kadar...
şimdi kim kime benziyor...
sen sana benziyor musun...
önemi yok!
çıkıp gitmiş gibisin bedeninden...

bu can sana ait olmamalı...
bu sözler sana...
bu bakış sana...
derinlerine dalma demiştim kaç defa...
kaç defa kendi derinlerine...
dalma!

yüreğim...
sen...

Hadi durdur karesini hayatımın, kopsun sensizliğimin filmi. Yazılamamış bir öyküden dön artık, uykumun sağrısına uzandığımda gel, gel, gel yine yeniden...
Sen içimde ağlıyorsun... Göğümle yerin arasında savrulan rüzgara bakıp; içimdeki yaralı kanatlara dokunuyorsun. Dudak kıvrımlarındaki uçuğa benzer hikayelerin için; sen meleğim, sen içimdeki bize ağlıyorsun...
Gözlerini sakladığın yerden çıkarıp bak hadi, zulasında beşinci kitap gibi sakladığın hikayenin ilk sayfalarını oku gizlice, tanrıya sor. İçimde özgürce yürüyen adımlarından kalbinin berraklığı gibi toza bulanmış yollarımı sor...
Hadi açtım damarını kuytusunda sakladığım seninle dolan hayatımın, boğ karanlığı, sil artık sensiz yazılanları...
...

Sen içimde ağlıyorsun, gecemin aylak saatlerinde yönünü çalan sevdalı bir melek gibi tanrımın sözlüğündeki gülümsemeye döküyorsun herşeyini... Sen içimde umutla ağlıyorsun, sen... Sen bende kendini bulduğun için, sen biz için yakılan sevda ağıtlarına ağlıyorsun...
....

Sana ne sözler birikti, bir bilsen...
Ama söyleyemediklerimi sen anla, hadi; bir martının kanatlarının tenindeki ışığından anla, üstüne hangi gülüşü taksan sana yakıştığından anla. İçimdeki ağlayışından...
Seninle bir sabahtı ve seninle gelendi herşey. Gündü, güneşin tam ortasıydı yedi tepeli şehre benzeyen gözlerin. Geceydi, aşkın sızışıydı sanki tenindeki terin. Sendin, hücremin duvarlarını yıkan, ve sendin saçlarını tel tel ayırırken bana ait şarkılar mırıldanan.. Hatırla, söyle derdin, bir şarkı da sen mırıldan...
Duyuyor musun; sen içimde gülerek ağlıyorken sahibini bulan kelimelerle sunuyorum şarkımı. Ezgisini yazdıkça, özleminden kırılan notalar haykırıyor sana, dinle... Kaçıncı perdesindeyse bu gece; ilkyazdan seslerle fısıldıyorum kulağına, dinle...
...

Farkında mısın; hangi ışığı kaldırsam altından sen çıkıyorsun artık. Dolunay akşamüstlerime geliyor yavaşça, ve sen ansızın vuruyorsun ayın bu halini, dönüyor, ardına bakmadan kaçıyor, farkında mısın?
Farkında mısın, kaç çıkmaz sokağın duvarlarını yıktın içimde. Kaç kaldırımı dizdim yeniden, kaç ağaç diktim,
görüyor musun ???

aşk için ne yaşasan ne yazsan az
ona karşı çok şey besleye bilirsin yaşayada bilirsin ama
kelimeler kifayetsiz kalıyor sonunda
aşkı tamamlayamıyorsun sözlerinle yazılarınla
ama aşk onun bir gülüşünde , bir bakışında toplana biliyor
işde işde aşk bu diye biliyorsun
ama yazdıkların sana o kadar boş geliyor ki.........
aşk o aşk sensin her kimsen.......

biranda sündü ışıklar,
karanlığa büründü ortalık,
biranda perde düştü gözlerime,
göremedim sensizliği
sen gittin ya...

şimdi sıra bende,
gitmeler bana kaldı.
masum ,sıcacık bir gecenin koynundayken,
ayazda kaldım, üşüyorum.
meğer sen herşeyimmişsin.
hani sen gittin ya...
şimdi sıra bende ,
gitmeler bana kaldı.