Yüreğim senle dolmalı sadece, sen bakmalıyım,sen konuşmalıyım,sen kokmalıyım ve ben hep sen olmalıyım...Dudaklarımdan akmalısın yüreğime, dokunmalısın orda yasayan senli sevdama...Ben olmalısın yüreğimde beni yaşatmalısın bedenimde....Ben sadece sende olmalıyım, seninle yaşayıp seninle başlamalıyım güne ve ardındanda günlerim olmalısın... Akmalısın yüreğime aktığın gibi yaşamıma....
Üzmelisin beni,acıtmalısın yüreğimi,seni sevdiğimi hissettirip varlığını hissettirmelisin.... Hissetmeliyim yüreğimde yaşayan ikinci bir canı... Yaşamalıyım o canla aşkımızı...Sen sevmelisin beni ve ben sadece bende bulmalıyım seni...
Sığındım yüreğimin kıyılarına, sevdayla yanan kapalı duvarlarına...Dokundum özlemine benide yakan o bakışlarına...
Bir tutam sevdanla küllenişimi,senli yaşayıp hep sensizliğine vurulduğumu ve anlayamadıgım çoğalan sevdanı gözlerimin önüne döktüm şimdi... Dokundum gözyaşlarıma, o mısra olup sana dökülen şiirlerime... Sevdanı aldım avuçlarıma, koydum yüreğimin üzerine, dokundum sevdana...Seyrettim güzelliğini, yaşattım içimde...Dokundum senli her anıma... Herşeyi yaşadımda dokundumda, ben bir sana dokunamadım bir seni seyredemedim ... Sana ağladım,seni özledim,seni sevdim ama bir sana dokunamadım.... İçimde dokunduğum sevdanı bir sana savuramadım...
Bir bakış oldun kimi zaman, kimi zamansa bir dokunuş...Yokluğunla kaybolan en büyük yokoluş...Sevdanla dayandım yokluğuna,dalıp gitmelerimde buldum kendimi...Bir parça senle geri dönüşlerimi...Yaşattım seni bütün yenilerime inat...Bazen darmadağın bazense bitik ama hep yüreğime ilişik....
Acım acıyor; sesini duyup sana dokunamadıkça...Yaram kanıyor; sana yaklaşıp göremedikçe....Ben gidiyorum sen bana geldikçe...Yok olup tükeniyorum ben senin olamadıkça....
Sevda kızılına bürünen, gözlerimden akan kan damlaları... Acıyı yaşayan bütün damarlarıma işleyen yaşam!...Çek ellerini benden...Bırak güzel yanımıda git gözlerimden... Kayboluyorum görmüyormusun benden aldıkça güzelliklerimi... Yaşam; yaşam ol ve bana yaşamı göster.. ben vazgeçmemişken henüz.....
Son bakışım; en son gözlerinin içinden damlayan, o tek bir damlaya mahkum kaldı.... Son sözüm; dudaklarımdan dökülürken,bakışımın mahkum kaldığı o damlanın üzerine yazıldı....Öylece bıraktık bütün sonları....Biz olmayan ilklere doğru sonları yol bildik...Ama biliyoruz ki o mahkum kaldığımız parmaklıklar tek mutluluğumuz....Bize ait olan...
Körermeye başlayan duygularla, sen artık soluklaşıyorsun gözlerimde....Alıyorsun kendini benden, kendi kendini sen yok ediyorsun...Ağırlaşan bedenim hafifliyor, sana ait parçalar azaldıkça....Sen gidiyorsun benden... Farkındamısın bende gidiyorum senden... Biz gidiyoruz aslında ikimizden...
Bir ben alıp, bir sen katıyorum içine...Bir parça alıp yayıyorum yaşamın her karesine...Ardından çekiliyorum, bir ben ve bir senle kendi dünyama...Saklanıyorum, saklıyorum aldığım sen ve beni...Gözdeğmemiş yerlerin baş kahramanları,söylenmemiş teklimelerin tek kelimesi,İsteyipte ulaşılamayan her bir parça orda şimdi... Senden ve benden oluşuyor ama benden ve senden yoksun....
Üzmelisin beni,acıtmalısın yüreğimi,seni sevdiğimi hissettirip varlığını hissettirmelisin.... Hissetmeliyim yüreğimde yaşayan ikinci bir canı... Yaşamalıyım o canla aşkımızı...Sen sevmelisin beni ve ben sadece bende bulmalıyım seni...
Sığındım yüreğimin kıyılarına, sevdayla yanan kapalı duvarlarına...Dokundum özlemine benide yakan o bakışlarına...
Bir tutam sevdanla küllenişimi,senli yaşayıp hep sensizliğine vurulduğumu ve anlayamadıgım çoğalan sevdanı gözlerimin önüne döktüm şimdi... Dokundum gözyaşlarıma, o mısra olup sana dökülen şiirlerime... Sevdanı aldım avuçlarıma, koydum yüreğimin üzerine, dokundum sevdana...Seyrettim güzelliğini, yaşattım içimde...Dokundum senli her anıma... Herşeyi yaşadımda dokundumda, ben bir sana dokunamadım bir seni seyredemedim ... Sana ağladım,seni özledim,seni sevdim ama bir sana dokunamadım.... İçimde dokunduğum sevdanı bir sana savuramadım...
Bir bakış oldun kimi zaman, kimi zamansa bir dokunuş...Yokluğunla kaybolan en büyük yokoluş...Sevdanla dayandım yokluğuna,dalıp gitmelerimde buldum kendimi...Bir parça senle geri dönüşlerimi...Yaşattım seni bütün yenilerime inat...Bazen darmadağın bazense bitik ama hep yüreğime ilişik....
Acım acıyor; sesini duyup sana dokunamadıkça...Yaram kanıyor; sana yaklaşıp göremedikçe....Ben gidiyorum sen bana geldikçe...Yok olup tükeniyorum ben senin olamadıkça....
Sevda kızılına bürünen, gözlerimden akan kan damlaları... Acıyı yaşayan bütün damarlarıma işleyen yaşam!...Çek ellerini benden...Bırak güzel yanımıda git gözlerimden... Kayboluyorum görmüyormusun benden aldıkça güzelliklerimi... Yaşam; yaşam ol ve bana yaşamı göster.. ben vazgeçmemişken henüz.....
Son bakışım; en son gözlerinin içinden damlayan, o tek bir damlaya mahkum kaldı.... Son sözüm; dudaklarımdan dökülürken,bakışımın mahkum kaldığı o damlanın üzerine yazıldı....Öylece bıraktık bütün sonları....Biz olmayan ilklere doğru sonları yol bildik...Ama biliyoruz ki o mahkum kaldığımız parmaklıklar tek mutluluğumuz....Bize ait olan...
Körermeye başlayan duygularla, sen artık soluklaşıyorsun gözlerimde....Alıyorsun kendini benden, kendi kendini sen yok ediyorsun...Ağırlaşan bedenim hafifliyor, sana ait parçalar azaldıkça....Sen gidiyorsun benden... Farkındamısın bende gidiyorum senden... Biz gidiyoruz aslında ikimizden...
Bir ben alıp, bir sen katıyorum içine...Bir parça alıp yayıyorum yaşamın her karesine...Ardından çekiliyorum, bir ben ve bir senle kendi dünyama...Saklanıyorum, saklıyorum aldığım sen ve beni...Gözdeğmemiş yerlerin baş kahramanları,söylenmemiş teklimelerin tek kelimesi,İsteyipte ulaşılamayan her bir parça orda şimdi... Senden ve benden oluşuyor ama benden ve senden yoksun....