Genç ve yakisiklidir,askerden yeni dönmüs tekrar eski isinde çalismaya baslamistir. Hayati sevmekte ve ileriye daima umutla bakmaktadir.. Bir gün evinden çikip ise giderken bir evin penceresinde genç bir kiz gözüne ilisir. Birden afallar. Aman Allahim o ne güzellik. Masum bir yüz,kalem kaslar,badem gözler,lepiska saçlar sanki tanrinin isi gücü yokmus da durmus bu kizi özene bezene yaratmis. Birden içinde birseyler kipirdar ve yildirim aski bu olsa gerek diye düsünür. Bütün gün boyunca
kizin hayali gözlerinin önünden gitmez ve aksami iple çeker. Aksam eve dönerken kiz yine pencerededir ve manali manali kendisine bakmaktadir. Belli ki kiz da kendisine karsi birseyler hissetmektedir. O gece sabaha kadar kizin hayali ile yataginda bir saga bir sola döner ve gözüne uyku girmez. Ertesi gün kararini vermistir. Bu dünya güzeli kizla muhakkak tanismalidir. Bütün cesaretini toplayip kizin bulundugu evin dibine yanasir ve kendisini takdim ederek telefon numarasini verir ve aramasini ister. Kiz gecikmeden arar kendisini ve uzun uzun konusurlar, birbirlerini tanirlar. Bir süre devam eden ve karsilikli sevgi görüsmelerinden sonra nihayet son sözünü söyler ve "benimle evlenirmisin?" der. Iste o anda kizin konusmasi birden degisir ve hüzünlü bir sesle
- "Bu imkansiz, zira dogustan benim ellerim yoktur" der. Oglan ne söyleyecegini sasirmistir, biran sessizce durur ve "Olsun ben yine de seninle evlenmek
istiyorum, zira ben senin yüz güzelliginden ziyade ruhunun güzelligini sevdim" der. Kiz ummadigi bu cevap karsisinda gözyaslarini tutamaz ve oglanin gösterdigi
bu fedakarliktan ötürü hüngür hüngür aglamaya baslar. Artik telefon görüsmeleri daha bir bambaskadir ve Leyla ile Mecnun misali birbirlerini çilginca sevdiklerini sikca takrarlarlar. Iste artik mucize baslamistir. Kiz bir gün uykudan uyandiginda ellerinin yavas yavas olustugunu görür. Bu sevginin bir mucizesidir.Kisa zamanda eller tamamen olusur ve normal hale gelir. Bunu artik sevgilisine açiklama zamani gelmistir. O gün oglan isten dönerken pencerede bekler ve tam önünden geçerken coskulu bir sekilde oglana saslenir ve pencereden yeni olusan ellerini göstererek;
- "Bak sevgilim askimizin kuvvetinden bir mucize oldu ve ellerim çikti" der. Iste o anda birden oglanin yüz ifadesi degisir ve dudaklarindan su sarkinin
kelimeleri dökülür..........
SENI BEN "ELLERIN OLSUN" DIYE MI SEVDIM.....................
duygusal derken biraz abartmışım sanırım
kizin hayali gözlerinin önünden gitmez ve aksami iple çeker. Aksam eve dönerken kiz yine pencerededir ve manali manali kendisine bakmaktadir. Belli ki kiz da kendisine karsi birseyler hissetmektedir. O gece sabaha kadar kizin hayali ile yataginda bir saga bir sola döner ve gözüne uyku girmez. Ertesi gün kararini vermistir. Bu dünya güzeli kizla muhakkak tanismalidir. Bütün cesaretini toplayip kizin bulundugu evin dibine yanasir ve kendisini takdim ederek telefon numarasini verir ve aramasini ister. Kiz gecikmeden arar kendisini ve uzun uzun konusurlar, birbirlerini tanirlar. Bir süre devam eden ve karsilikli sevgi görüsmelerinden sonra nihayet son sözünü söyler ve "benimle evlenirmisin?" der. Iste o anda kizin konusmasi birden degisir ve hüzünlü bir sesle
- "Bu imkansiz, zira dogustan benim ellerim yoktur" der. Oglan ne söyleyecegini sasirmistir, biran sessizce durur ve "Olsun ben yine de seninle evlenmek
istiyorum, zira ben senin yüz güzelliginden ziyade ruhunun güzelligini sevdim" der. Kiz ummadigi bu cevap karsisinda gözyaslarini tutamaz ve oglanin gösterdigi
bu fedakarliktan ötürü hüngür hüngür aglamaya baslar. Artik telefon görüsmeleri daha bir bambaskadir ve Leyla ile Mecnun misali birbirlerini çilginca sevdiklerini sikca takrarlarlar. Iste artik mucize baslamistir. Kiz bir gün uykudan uyandiginda ellerinin yavas yavas olustugunu görür. Bu sevginin bir mucizesidir.Kisa zamanda eller tamamen olusur ve normal hale gelir. Bunu artik sevgilisine açiklama zamani gelmistir. O gün oglan isten dönerken pencerede bekler ve tam önünden geçerken coskulu bir sekilde oglana saslenir ve pencereden yeni olusan ellerini göstererek;
- "Bak sevgilim askimizin kuvvetinden bir mucize oldu ve ellerim çikti" der. Iste o anda birden oglanin yüz ifadesi degisir ve dudaklarindan su sarkinin
kelimeleri dökülür..........
SENI BEN "ELLERIN OLSUN" DIYE MI SEVDIM.....................
duygusal derken biraz abartmışım sanırım