17 Ağustos...

17 Ağustos Marmara depreminin üzerinden tam 10 yıl geçti. Yitik, yarım kalmış tam 10 yıl. Marmara'nın haritasını bile değiştiren asrın felaketi, sadece kentleri yok etmekle kalmadı, hayatları da enkazın altında bıraktı. Öyle öyküler var ki 10 yılda biriken, insanın aklı hayali almıyor, yüreği dinlemeye bile yetmiyor. Örneğin bir anne kayıp oğlunu bulabilmek için hukuk mücadelesi vererek kayıp mezarlarını açtırmayı başarıyor. Mezardan çıkarılan kemikleri kucağına alıp, Gölcük'ten İstanbul Adli Tıp Kurumu'na kadar yaptığı yolculuğu ''Saatlerce enkazın altında kaldım. Bu yük hiçbir şey değilmiş. Hayatımın en uzun yolculuğu Gölcük-İstanbul arasıydı" diye anlatıyor. 'Son kez içimizi açıyoruz' diyen bu insanlar yok olan hayatlarının acı dolu dirilişini...
10 yıl önce tarihler 17 Ağustos'u gösterirken saat 03.02'de hayatlar karardı. Şehirler enkazın altına gömüldü. Kocaeli Gölcük merkezli 7.4 büyüklüğünde gerçekleşen deprem, büyük çapta can ve mal kaybına neden oldu. Deprem, Marmara Bölgesi'nden Ankara hattâ İzmir'e kadar çok geniş bir alanda hissedildi. Resmi raporlara göre 17 bin 480 ölüm, 23 bin 781 yaralı oldu. 505 kişi sakat kaldı. 285 bin 211 konut, 42 bin 902 işyeri hasar gördü. Resmi olmayan rakamlara göre ise yaklaşık 50 bin ölüm, ağır-hafif 100 bine yakın yaralı vardı. Çöken 133 bin 683 bina yaklaşık 600 bin kişiyi evsiz bıraktı. Donanma şehri diye geçen Gölcük Donanma Komutanlığı'nda ise 420 personel ve aileri hayatını kaybetti.
(Alıntıdır)

hatırladığım en eski felaketimizdi gölcük depremi inş. son felaket olur
rabbim sevdikleriini kaybedenlere sabır versin

aramızda bu depremi yaşayan arkadaşlar varsa ve sakıncası yoksa acılarını paylaşmak isteriz

Bu konuyu açmak istedim,belki arkadaşlar paylaşmak isterler düşüncelerini.
Depremin üzerinden 10 yıl geçti,evet çoğu insan yaralarını sardı belki ama eşlerini ailesini dostlarını kaybedenler için acılar tekrarlanıyor.
İzmit durgun,İzmit ağlamaklı...
Yazıyı okurken bile duygulandım,Allahım bir daha böyle felaketler yaşatmasın.
Depremi yaşadım,çok şükür ki enkazda kalmadım,evimiz orta hasarlıydı,1,5 sene barakada yaşadık.Çamur bir yandan,soğuk bir yandan,okula gidiyoruz bahçede yaptığımız dersler,arada artçı depremler.
Kaybettiğim arkadaşlarım,öğretmenlerim.İnsanların çığlıkları bir yandan,gelen yardımları almak için sıraya geçen onlarca insan ve daha neler neler...
Bir de itfaiye,ambulans sesi yok mu tüylerimi diken diken eden ses,her defasından depremi hatırlatır bana."Kimse var mı?..." diye yükselen çığlık sesleri...Daha dün gibi kocaman 10 yıl geçti üzerinden,ama yaşananlar hala dün gibi hatıralarda.
Herkes sevdiklerinin kıymetini bilsin,kaybedince hiçbir şey geri gelmiyor malesef...

Birsen çok iyi anlıyorum desem eminim eksik anlıyorumdur bunları dinlerken insan çok etkileniyor yaşayanların yaşadığı tıravmayı düşünemiyorum Allahım mekanlarını cennet eylesin

Bazen az bir artçı deprem olsa,hemen panik oluyorum,aynı şeyleri yaşayacakmıssın gibi geliyor fakat kendimi adapte etsemde elimde değil...O zaman voleybol takımındaydım,yarım kaldı yapacaklarım,daha sonra barakada kalmamız takımdan ayrılma sebep olmuştu.Çok üzülmüştüm,belki daha iyi takımlarda olacaktım ama nasip kısmet değilmiş.Neyse çok dramalize etmeyim...
Bütün kaybettiklerimizin mekanı cennet olsun,bir dua da siz edin arkadaşlar...

Paylaşmak istediklerini paylaşabilirsiniz arkadaşlar.
10 yıl geri kaldı,daha dün gibi...

Amin arkadaşlar,sanırım tek ben yaşamısım depremi,başka ark. yorum gelmedi...

Allah bir daha yaşatmasın,sevdiklerinizle güzel günlere...

bende depremi yaşadım 17 ağustos sonra ardından gelen gölcük depremi... ben sakaryalıyım sAKARYADA YAŞADIM bunu nasıl bir duygu bilmek istemezsiniz kıymet kopuyoo derler ya aynen öle yer gök biribirine giriooo tavan bir anda yerde oluyooo...benim üzerime uyurken vitrin düştü dolap yatağımın üsütü cam ben dolapların altında....ama o anıı kıyamet olarak algıladım şoka giridmm mide bulantısı sandım yaşadıklaırmı ...gece 3 sularında yaşanan bu olay beni çok etkiledi ben kendimi 7 gün 8 gece uyanmaksızın uyudum bilincim gitti
evden en son ben çıktım kapımı babam açamadı dışardan çığlık sesleriyele camların üsütnden yürüyerek geçtim dolabın altından kalktım.... dışarısı ana baba günü ve saat 5 lerde ilk ölü haberi geldii .....çok zordu yaa ağlıcam şimdi

bunun üsütüne depremin ilk haftası bir ölüme şahit oldum beni daha da etkiledi ..komşumuz bir amcamız vardı yeşil gözlü tonton bir amca... elektrikleri yoklamak için elktrik direğini çıktı birden elketrik geldi o direkten düştüü yere kafasını taşa vurdu ben kendi gözleirmle gördüm bunu yeşil gözlü amcamız yerde mosmor yatıyodu tek ben vardım başında babama haber verebildim dilim tutuldu
anneme dedim beni götür burdan diee haykırdım .....17 ağustos depremi 7.4 değildi deprem şiddetii eminim bu kadar büyük bir hasar bu şiddetli olması imkansız 7.2 yaşadım birebir ...... nasıl oluyooo anlamış değilimmm yaramı deştimm offff offff

Allah bir daha yaşatmasın...

amin ecmain

benim için çok korkunç bir gündüü 17 ağustoss allah bir daha böle kötü günler yaşatmasınn bu büyük depremde hayatlarını kaybeden insanlarımızada allahtan rahmet diliorumm mekanları cennet olsun

crazyforyou' Alıntı:

benim için çok korkunç bir gündüü 17 ağustoss allah bir daha böle kötü günler yaşatmasınn bu büyük depremde hayatlarını kaybeden insanlarımızada allahtan rahmet diliorumm mekanları cennet olsun

Genişletmek için tıkla ...

Sende depremi yaşadın mı? Yalova,Gölcük,D.Dere,İzmit neredeydin?

Geçen yıl açmıştım konuyu,tekrar buradayım.
11 yıl geçti üzerinden.Biz depremi sadece senesi geldiğinde hatırlayanlardan değiliz,her an olacakmış gibi her zaman bunu aklımızdan hala çıkarmadan yaşıyoruz.
Evet bugün tekrardan yaşadığımız acımız tazelendi.Allah bir daha yaşatmasın,kaybettiklerimize Allahtan rahmet dilerim.