"eylül işte"

vanilya

Forum Ahalisi
Katılım
31 Ocak 2008
Mesajlar
388
Tepkime puanı
1
Puanları
18
Şehir:
Amasya
Eylül...

Fersude sonbaharların giriş kapısı... İlk yaz rüzgârından alınmış bir hızla savrulan düşüncelerin, hoyrat hayallerin ve avare zamanların yorgunluğu, kırgınlığı, pejmürdeliği içinde yeniden derlenip toparlanması gereken hayatın rengi... Ve yeniden başlamanın yorgun ritmini hatırlatan yağmurlar... Bölük pörçük hatıralar, kırık dökük sevinçler... Şiir kılığında gelen acı...
Eylül işte; nâm-ı diğer, hüzün...

Eylül...

Her şair için ayrı bir Leyla; kurşunî gelinlikler giyinip de gelen... Dilemmaların çıldırtıcı sükunu bir yanda; ve bir yanda sislerin ve buğuların ardından sökün edip yürümüş sancıların ilhamı... Katar katar uzaklaşan kuşların kanatlarına yüklenen son arzular kadar umutsuz ve beklenesi...
Eylül işte; nâm-ı diğer, pişmanlık...

Bilmiyorum, siz bu yazıyı okurken yağmur yağıyor olacak mı?.. Belki yapraklar savruluyordur şimdi bulunduğunuz şehirde; belki sular kararıyordur yavaş yavaş... Altın kızılı bir gurubun soyunmuş dalında çifte kumruları seyrediyorsunuz belki de... Bir sanatoryum bahçesinde gezinen uzun saçlı, zayıf ve genç iki kaderdaştır belki ikindiler ve yağmurlar... Belki sizin kentin huzurludur akşamları, belki de alaca düşmüş gecenin bir yüzünde siyah tırnaklarını ruhunuza geçirmeye çalışan ifritler dolaşır...
Eylül işte; nâm-ı diğer melal...

Tenha yollar, aşınmış günler, hayata dar gelen arzular ve kanadı kırık kuşlar... Tabiatın birden uyanıp gerçeği gören yüzü... Kıymeti bilinmeyen lezzetin çamurlara bulaşmış sarı bir acılık tarafından istilasına karşı şaşkınlık... Acıların beyhude, sevinçlerin zavallı, mutlulukların fanî olduğunu anlamanın dehşeti...
Eylül işte; nâm-ı diğer, ölümün rengi...

Eylül...

Yaşanmamış mevsimlerin en gerçeği... Uçuk benizli koşuşturmacalar, yeniden kurulan defter kitap pazarı... Eski okul çantasına kalem yerine ancak gözyaşını koyarak okula giden minik adımlar... Yoksul mahallelerde gitgide çamurlanacak karanlık sokaklar... Camlara mıhlanıp 70 yıllık muhteşem bir sükût ile yolları seyreden kırçıl hatıralar... Ciğer paresini okula eksik kitapla gönderen annenin yüreğindeki çizik... Para etse canını da verir ama...
Eylül işte; nâm-ı diğer, acının mührü...


İskender Pala
 

tbua

Yeni Üye
Katılım
18 Nis 2009
Mesajlar
656
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Şehir:
Adana
valize yerleştirilmiş eşyalar, sıkıştırılmış kaygılar, sancılar
uzun yolculuklarda mendili yoldaş edinip, göz kırpamamaktır
eylül işte, nam-ı diğer gurbet
teşekkürler vanilya çok güzel paylaşım için
 

By_tr

Özel Üye
Katılım
26 May 2008
Mesajlar
1,277
Tepkime puanı
6
Puanları
0
Şehir:
Ordu
Şiir kılığında gelen acı...
küstahlık yaparak; sende bunu seziyorum vanilya

neden bilmiyorum eylül bende de hüzün le eş anlamlı
düşünüyorum acaba
kaç sene okula eylülde başlayıp sevdiklerimden yetimleştiğimdenmi?
yağmurdanmı?
düşen yaprakların bilinçaltımda açtığı yaralardanmı?
vb.
vb.
vb.
 

zynp_55

Yeni Üye
Katılım
6 Nis 2009
Mesajlar
232
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
Adana
çok güzell yaa paylaşım için çok teşekkr ederm
 

meleeek

Yeni Üye
Katılım
8 Mar 2009
Mesajlar
688
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Şehir:
Sivas
güzel paylaşım için teşekkürler...............
 

vanilya

Forum Ahalisi
Katılım
31 Ocak 2008
Mesajlar
388
Tepkime puanı
1
Puanları
18
Şehir:
Amasya
Şiir kılığında gelen acı...
küstahlık yaparak; sende bunu seziyorum vanilya
est. mesut ben hüzün kokulu yazıları seviyorum hüznü seviyorum hepsi bu...

ayrıca ben tşk ederim hepinize yorumlarınız için...
 

kır çiçeği

Yeni Üye
Katılım
11 Eyl 2009
Mesajlar
12
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Şehir:
Adana
Evlilik ve Aşk

Pırıl pırıl ütülü giysili, misler gibi parfüm kokulu, saçları taralı, dişleri fırçalanmış adam ya da kadını sevmek kolaydır.
Aslında aşk, aynı insanı, sabahın köründe uykudan uyandırdığındaki en sinirli hali ile de kabul edebilmek, aynı tuvaleti bir dakika arayla kullanabilmek, diz yapmış pijamalarıyla kanepede yastıklara sarılıp sızmışken bile şefkatle okşayabilmektir.
Buna katlanamayanlar zaten aşık değillerdir.
Bu durumda evlilik; hoşlandığın insana karşı olan duygularını öldürüyor denilebilir…

Zira aşıksan, aynı havayı solumak bile zevk verir, hep beraber olmak istersin, banyodan gelen su sesi bile onun evde olduğunun işaretidir ve huzur verir.
Ütülediğin gömleğin ona ne kadar çok yakışacağını düşünürsün…
Pişirdiğin yemeği ne çok seveceğini hayal edersin.
On tane ayakkabısı varken, on birinciye sahip olmakla mutlu olacak diye, istediğin gömleği satın almaktan vazgeçersin.
Zamanla olmaktan çok bir şeyler vermekten mutluluk duyduğunu keşfedersin.
Eğer kadın evlilikte ikinize yemek pişirecek, dolabı düzenleyip ütüyü yapacak bir anne olarak görülüyorsa, o kadının saçlarının hiç yağlanmadığını ve adamın geceleri terlemediği düşünülüyorsa, asla kavga edilmeyecek ve lavabo tamir edilirken dahi gülüşüp öpüşülecek zannediliyorsa zaten beklenti bir evlilik değil, bir Amerikan filminde karakterlerden biri olmaktır.
Bu hayallerle yola çıkıldığında, damat ilk gece gelinin saçlarından onlarca firkete sökmeye çalıştığında, gelin ise damat firketelerini çıkaramayıp kuaföre söylendiğinde zaten evlilik sandıkları şey çatırdamaya başlayacaktır.
Evlilik, sadece aşk değildir
Evlilik; ev arkadaşlığı, sırdaşlık, ortak hesaba sahip mudilik, ayrı kökenlerin birleşmesi, başı hatırlanmayan bir akrabalık ilişkisidir.
Aşk bu ilişkide tutkuyu sağlar ama tek başına ayakta tutamaz…
Aşıksanız ateşli sevişmeler yaşarsınız, ama kış akşamları evde konyak içip geyik yapamayabilirsiniz.
Hala canınız sıkıldığında onu değil de annenizi arıyorsanız, yalan olmuştur o evlilik.
Aşk evlilikte gider gelir.
Halıya kola döktüğünde aşk biter.
Ama o, halıyı temizleyebilirse
gene aşık olunur.
O aradaki sinir evresini aşabilenler, ellinci yıla kadeh kaldıranlardır.
Tahammül edemeyenler ise ikinci evlilikten sonra artık evliliğin yalan olduğuna inanacaklardır.
Zafer, direnenlerin olur.
Can Dündar
 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst