Sevdayı Yakmışlar Bu Şehirde

ECRİN90

Özel Üye
Katılım
6 Kas 2009
Mesajlar
2,485
Tepkime puanı
4
Puanları
0
Eflatun renkli bir gecenin sabahıydı yalnızlığıma uyanışım
Güneş doğmuyordu artık gölgelere hapsolmuş dar sokaklara
Limanından aforoz edilmiş gemilerin haykırışını duyuyordum
Martılar kanatlarını idam edilecek bir mahkum gibi çırpıyordu

Gökyüzü kana bulanmış aşkları yansıtıyordu bulutların visalinde
Sultanahmet yüzünü asmış gibi sessiz ve mağrurdu bu sabah
Avlusuna konan kuşlar bir bir havalanıp göçtüler uzak şehirlere
Süleymaniye duvağı kirletilmiş bir taze gelin edasıyla ağlıyordu

Minaresini yalayan rüzgârlar bile silemiyordu garip bırakılmışlığını
İçimden bir ses bu şehir böyle yetim kalmamalı diyordu inatla
Ama pencereme konan kumruların gözbebeğindeki hüzünden anladım
Tüm nemrudi ateşleri ellerine alıp sevdaları yakmışlardı bu şehirde

Kurutulmuş hayallerini zemheri gözlerinin içinde ıslatıp
Ellerinden kayan bembeyaz umutlarla gökyüzüne devşir
Hala avcunda kalan gül kokulu yaprakları son kez kokla
Ve üzerine ayışığı konmuş siyah saçlarına tak takabildiğince


Çölün ortasında bir sandal bulup öteye geçir mahremiyetini
İskelede kalan fani aşklarına son bir kez el salla cesaretle
Bulanık sulara güneş ışığıyla beraber terli yüzünü düşür
Ve denizin ıslatılmamış kırık aynasında bak bakabildiğince


Geriye dönüşüm yok diye yere göğe korkusuzca haykır
Vurgun yemiş adımlarını sonsuzluğa doğru cesurca savur
Bu kayıp şehrin üzerine doğru püskürt yüreğindeki kor yangını
Ve tüm yaşayamadığın hatıralarla birlikte yak yakabildiğince


alinti
 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,717
Son üye
AntonTob
Üst