isokor
Özel Üye
- Katılım
- 31 Ocak 2010
- Mesajlar
- 2,048
- Tepkime puanı
- 6
- Puanları
- 0
- Bölüm:
- MEZUN
- Şehir:
- Konya
AYRILAMAZSIN
Aşk biter...Bu limandaki zamanın dolmuştur.Yelkenlerini şişirip engin denizlere açılmanın vakti gelmiştir artık.Bir özgürlük çağrısı gibi gelir başkalarına bu durum.Ama sen bilirsin ki,nice fırtına seni beklemektedir.Bu yüzden o limanı terk etmek istemezsin.
İçin hep hüzün doludur.Bir yanın bittiğini kabul etse de diğer yanın"belki yapılacak bir şey daha vardır"der. Durursun, kıpırdayamazsın. Bir tek adım bile atmak istemezsin. Öylece durup gözlerinin içine bakarsın. Sana yeniden "Gel" demesini beklersin ."Ben de senden ayrılamam"demesini beklersin. Ama o söz hiç çıkmaz ağzından,duyamazsın...
Gururlusundur ,istenmediğin yerde duramazsın. Ağzından "Evet, bence de bitmeliydi bu aşk" sözcükleri çıkar; ama, buna sen bile inanamazsın. Gururun, oyun oynamaya başlar sana. Önce "Belki biraz zaman vermeliyiz birbirimize" diyerek gururunu ucundan köşesinden yemeye başlarsın .Öyle bir an gelir ki, "Ne olur ayrılmayalım" demeye kadar vardırırsın işi. Bu sözleri nasıl söylediğine inanamazsın...
Alışmışsındır.Onun sıcaklığını hiç kimsede bulamayacağını bilirsin. Kimse onun gibi gülemez,kimse onun gibi dokunamaz. Kimseyi onun kadar sevemeyeceğini düşünmeye başlarsın. Bunlar içini sıkar. Nefes alamaz hale gelirsin. Ne uykular uykudur ne geceler gece...Bir kaç dakika huzurlu uykuya hasretsindir artık...Uyuyamazsın...
Ondan gelecek bir tek haberi umutsuzca beklersin. Telefonun yanında kaç gece sabahladığını hatırlayamazsın. Yoktur, bir tek haber bile yoktur. Beklemek, ölüm gibi gelir insana. Aslında ölüm fikri de pek garip değildir artık. Öylesine umutsuz kalırsın ki ölümü tek çare olarak görmeye başlarsın. Ölümle ilgili planlar yaparken bile onun tekrar geri dönme olasılığını hiç çıkarmazsın aklından. Bu yüzden ölemezsin...
Hayat devam ediyordur; ama, bir şey hep yarım, hep o eksiktir. Yüreğin asla eskisi gibi atmayacaktır. Başka aşklar seni kandırmayacaktır. Kimle beraber olursan ol, onu her zaman hatırlayacaksındır. Yıllar sonra bile olsa bir gün sana "gel" dese nerede ve kiminle olduğuna bakmadan ona koşacaksındır. Kahredici bir gerçektir bu. Bu gerçeği bilmek çok daha acı vericidir. Katlanırsın çünkü acı senin kardeşindir. O kim bilir kimle, hangi mutlu hayatın içinde yeni aşkının tadını çıkarmaktadır. Bunu da bilirsin. Bilirsin ama...
Ayrılamazsın...
Mehmet COŞKUNDENİZ
Aşk biter...Bu limandaki zamanın dolmuştur.Yelkenlerini şişirip engin denizlere açılmanın vakti gelmiştir artık.Bir özgürlük çağrısı gibi gelir başkalarına bu durum.Ama sen bilirsin ki,nice fırtına seni beklemektedir.Bu yüzden o limanı terk etmek istemezsin.
İçin hep hüzün doludur.Bir yanın bittiğini kabul etse de diğer yanın"belki yapılacak bir şey daha vardır"der. Durursun, kıpırdayamazsın. Bir tek adım bile atmak istemezsin. Öylece durup gözlerinin içine bakarsın. Sana yeniden "Gel" demesini beklersin ."Ben de senden ayrılamam"demesini beklersin. Ama o söz hiç çıkmaz ağzından,duyamazsın...
Gururlusundur ,istenmediğin yerde duramazsın. Ağzından "Evet, bence de bitmeliydi bu aşk" sözcükleri çıkar; ama, buna sen bile inanamazsın. Gururun, oyun oynamaya başlar sana. Önce "Belki biraz zaman vermeliyiz birbirimize" diyerek gururunu ucundan köşesinden yemeye başlarsın .Öyle bir an gelir ki, "Ne olur ayrılmayalım" demeye kadar vardırırsın işi. Bu sözleri nasıl söylediğine inanamazsın...
Alışmışsındır.Onun sıcaklığını hiç kimsede bulamayacağını bilirsin. Kimse onun gibi gülemez,kimse onun gibi dokunamaz. Kimseyi onun kadar sevemeyeceğini düşünmeye başlarsın. Bunlar içini sıkar. Nefes alamaz hale gelirsin. Ne uykular uykudur ne geceler gece...Bir kaç dakika huzurlu uykuya hasretsindir artık...Uyuyamazsın...
Ondan gelecek bir tek haberi umutsuzca beklersin. Telefonun yanında kaç gece sabahladığını hatırlayamazsın. Yoktur, bir tek haber bile yoktur. Beklemek, ölüm gibi gelir insana. Aslında ölüm fikri de pek garip değildir artık. Öylesine umutsuz kalırsın ki ölümü tek çare olarak görmeye başlarsın. Ölümle ilgili planlar yaparken bile onun tekrar geri dönme olasılığını hiç çıkarmazsın aklından. Bu yüzden ölemezsin...
Hayat devam ediyordur; ama, bir şey hep yarım, hep o eksiktir. Yüreğin asla eskisi gibi atmayacaktır. Başka aşklar seni kandırmayacaktır. Kimle beraber olursan ol, onu her zaman hatırlayacaksındır. Yıllar sonra bile olsa bir gün sana "gel" dese nerede ve kiminle olduğuna bakmadan ona koşacaksındır. Kahredici bir gerçektir bu. Bu gerçeği bilmek çok daha acı vericidir. Katlanırsın çünkü acı senin kardeşindir. O kim bilir kimle, hangi mutlu hayatın içinde yeni aşkının tadını çıkarmaktadır. Bunu da bilirsin. Bilirsin ama...
Ayrılamazsın...
Mehmet COŞKUNDENİZ