Boşanma Haberi Çocuğa Ne Zaman Verilmeli ?

only roses

Özel Üye
Katılım
28 Ocak 2010
Mesajlar
4,562
Tepkime puanı
15
Puanları
0
Bölüm:
MEZUN
Şehir:
Konya
Boşanma Haberi Çocuğa Ne Zaman Verilmeli?



Anne ve baba boşandığında çocuk bununla nasıl başa çıkar? Psikolojik Danışman ve Psikolog Yaprak Veziroğlu, boşanmış çiftlerin en çok merak ettiği konularla bilgi verdi


Çatışmalarda


Çocukların kavgalarda ebeveynlerden birinin tarafını tutması teşvik edilmemelidir
Eğer çocuğun taraf tutması istenirse, çocuk ile diğer ebeveyn arasında yaşanacak soğukluk çocuğun suçluluk duymasına yol açarak onu olumsuz etkiler


Çocuğun boşanma nedenini anlayabilmesi için


Boşanma öncesinde anne ve baba arasında çocuklar tarafından gözlemlenen `çatışma` yaşanmış ya da yaşanmamış olabilir
Bazı ebeveynler hiç kavga etmediklerini, bu şekilde çocuklarını koruduklarını düşünürler
Oysa çocuklar mutlaka neden-sonuç ilişkisini kurarlar
Eğer boşanma öncesinde hiçbir çatışmaya şahit olmadılarsa, anne ve babasının neden ayrıldığını anlayamazlar
Hatta okul öncesi yaştakiler gözle görülür bir problem yoksa sorunu kendilerinin çıkardığını sanabilirler
Bunun tam aksi olan anne ve baba arasında tehdit, dayak, küfür, vb
içeren büyük kavgalar da çocuklar için şahit olunmaması gereken durumlardır
Çünkü çocuğun en güvende hissettiği yuvası çatırdamaktadır ve bu durum çocuğu korkutur
Başına neler geleceğini bilememek çocuğun huzurunu tamamen kaçırır
Dolayısıyla ne çok çatışmalı, ne de süt liman görünen evlilikler boşanmayla sonuçlandığında çocuklar için sonuç olumlu olur
Çocuklar anne ve baba arasında bir sorun olduğunu bildikleri zaman, ayrılma haberini daha anlayışla karşılayabilirler


Boşanma haberi çocuğa ne zaman verilmelidir?

Anne ve baba, boşanmaya kesinlikle karar vermeden çocukla bu konuyu konuşmamalıdır


Boşanma haberi çocuğa nasıl verilmelidir?

Anne ve babaları en çok zorlayan bu kötü haberin çocuğa verilme anıdır
Birlikte mi, yoksa anne ya da baba tek başına mı bunu çocuğa söylemelidir? Kötü haberin iyi bir söylenme şekli maalesef yoktur
Bu nedenle çocuğu üzmeden bunu söylemenin bir formülünü aramak faydasızdır
Yapmanız gereken şey suçun kendinde olmadığını anlamasını sağlamak, bundan sonra neler olacağını anlatarak onu hazırlamaktır
Anne ve baba birlikte, detaya girmeden boşanmanın nedeni (cinsellikle ilgili bilgilerden, birini kötüleyen sözlerden kaçınarak), bundan sonra kimin nerede yaşayacağı, ne sıklıkla görüşüleceği anlatılmalıdır
Çocuğun soru sormasına izin vermeli, sorular onun anlayacağı şekilde cevaplanmalıdır
Çocuğun kaldıramayacağı şeyleri o gün ve o an söylemek gereksizdir
Üzerinde durulması gereken en önemli şey, anne ve baba boşansa bile, hala onun annesi ve babası olmaya devam ettiklerini, ayrı evlerde de yaşasalar bunun hiç değişmeyeceğini söylemektir


Çocuk ne yaşar


Anne ve babası boşanan çocuğun yaşayacağı en büyük ruhsal sorun, terk edilme korkusudur
Evden giden ebeveynin onu unutacağını, artık sevmeyeceğini sanır
Bu da kendine güvenini zedeler
Kimisi anne ve babasını bu işi başaramamış olmakla suçlar, onları bir araya tekrar nasıl getirebileceğini düşünüp durur
Kötü bir olayı kabullenememe, `yas` sürecinin en doğal parçasıdır
Bir suçlu ararlar
Çoğunlukla evden gideni suçlarlar; ya da kavgalarda kim daha agresif idiyse onu
Özellikle okul öncesi yaştakiler suçluluk, 6-8 yaştakiler üzüntü, 8-9 yaşın üzerindekiler kızgınlık duyarlar
Yetişkinliğe yaklaşmış çocukların boşanmayı kabullenmesi çok daha kolay olur, çünkü neyin neden olduğunu daha iyi bilirler


Boşanma sonrası

● Her yaştaki çocuklar bir süre bebeksi davranışlar gösterebilirler, öfkeli olabilirler, ya da hastaymış gibi davranabilirler
Böyle zamanlarda cezaya değil fazladan desteğe ihtiyaç duyarlar


● Hayatınızda birçok şey değişecektir (daha az para, daha az ilgi, daha fazla sorumluluk, yeni okul, yeni ev, yeni arkadaşlar, vb
)
Bunları anlayabilmeleri ve kabul etmeleri için onlara şefkatle ama kararlı bir şekilde yaklaşmalısınız


● Ayrıldığınız eşinizden öç almak için çocuğunuzu görmeyi ya da ona destek vermeyi reddetmeyin


● Eşinize ne kadar kızgın olursanız olun, onu çocuğunuza kötülememeye çalışın
Dünyanın en kötü annesi/babası da olsa, onun sahip olduğu tek anne/babadır
Bu da onu sevmesi için yeterlidir
Onu eleştirdiğinizde çocuğunuz sevdiği birini sevmemek zorunda kalacak, bu da onu çelişkiye sokup, suçluluk hissetmesine neden olacaktır


● Düzenli bir ziyaret programının hazırlanması çok önemlidir
Çocuğun kendini terk edilmiş, sevilmeye layık olmayan biri gibi hissetmemesi için ayrı yaşadığı ebeveyninin onu ne zamanlar göreceğini bilmesi gerekir
Ancak o zaman kendini değerli hisseder


● Ayrı yaşayan ebeveyn, görüşme zamanlarında çocuğuyla birlikte zaman geçirmelidir
Bu vaktin sıklığından çok kalitesi önemlidir
Nadiren bile görüşülse, çocuk `ben annem/babam için çok değerliyim` duygusunu yaşıyorsa problem yoktur
Ancak çocuğunu aldığında onu bir yük gibi görüp, babaanne/anneanneye bırakıp, kendi hayatını yaşayan bir ebeveyn çocuğa bu duyguyu veremez


● Onunla her görüştüğünüzde özel şeyler yapmaya gerek yoktur
Sıradan vakit de geçirseniz, önemli olan birlikte olmaktır
Sürekli hediyeler alarak kendinizi affettirmeye çalışmayın
Bu şekilde onu sadece doyumsuz yaparsınız
Çocuk her iki evde de normal, kurallı bir hayat yaşamalıdır


● Kendinizi kötü hissediyorsanız, çocukla duygunuzu paylaşın
Ama bunu yaparken dozajını iyi ayarlamalısınız
`Çok kötüyüm, mahvoldum` gibi olumsuz şeyler yerine `bu günlerde kendimi kötü hissediyorum, ama üstesinden geleceğim` gibi geleceğe yönelik umutlu sözler kullanın


● Kardeşlerin birbirinden ayrılması çocuklar için ikinci bir yıkımdır
Zaten aile parçalanmışken, bir de kardeşinden ayrılmak çocuk için zordur
Bu nedenle kardeşlerin ayrılmaması önerilir


Boşanma sonrası çocuklarda görülebilecek psikolojik problemler

Çocuklar bazen içinde bulundukları duruma içe kapanma ya da öfke ile karşılık verir
Utandığı için arkadaşlarıyla görüşmeyen, evden çıkmayan çocuğunuz için mutlaka yardım alın
Bazen de duygularını kontrol edemeyen çocuk basit şeylere sinirlenir, vurur, kırar, kendine veya etrafına zarar verir
Böyle zamanlarda öfkeye öfkeyle karşılık verilirse öfke kışkırtılır, kızgınlık anneye/babaya yönelir
Oysa çocuğun öfkesini boşaltması beklenir, ondan sonra konuşulursa, sakin bir ortamda sorunlar daha rahat çözülür
Çocuğu susturmak için verilecek ceza ise onu daha fazla içine kapatacaktır
Sonunda öfke kendine döner ve `ben kötü biriyim` duygusu gelişir


Çocuğun duruma tepkisi normal sınırları aşarsa depresyon, kaygı bozuklukları, uyku sorunları, okul sorunları, davranış sorunları gibi ruhsal sıkıntılar ortaya çıkar
Bu durumda mutlaka bir çocuk ruh sağlığı uzmanından yardım almak gerekir


 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst