Penceremden

Sosyolog_60

Özel Üye
Katılım
2 Eki 2009
Mesajlar
369
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Bölüm:
MEZUN
Şehir:
Tokat
Görünür penceremden şehrin ışıkları
Dalar yorgun gözlerim dipsiz rüyalara
Dokunur yalnız tenime rüzgarın şefkatli parmakları
O an dolar gözlerim , durduramam
Göz pınarlarımdan sessizce süzülen yaşları

Öylesine yalnızım
Uğultu uğultu büyür sesi kulaklarımda rüzgarın
Ve ben öylesine yalnızım
Zorlasam belki çözeceğim sırrını rüzgarın

Sessizliğin başladığı yerde duyulur rüzgarın sesi
Anlar o zaman insan yalnız olmadığını
Ama ben yalnızım , buna kâfi değil duyduğum rüzgarın sesi
Ancak o zaman anlarım yalnız olmadığımı
Kulağıma geldiğinde , buram buram sevgi dolu yarimin sesi

Kelime kelime , sayfa sayfa artıyor gün geçtikçe yalnızlığım
Ve ben hakim olamıyorum bu gidişe
Üstüne eklenince birde vurdum duymazlığım
Dur diyecek bir şey kalmıyor bu gidişe

M.A.S
18/09/2010 00:01
Cumartesi
 

imqossibLe

Yeni Üye
Katılım
29 Ağu 2008
Mesajlar
832
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Şehir:
Düzce
blah blah blah kanka bu super olmus yurecıgıne saglık:)
 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Son mesajlar

Forum istatistikleri

Konular
17,421
Mesajlar
134,319
Kullanıcılar
90,728
Son üye
Steventiz
Üst