eci07
Yeni Üye
- Katılım
- 2 Eki 2009
- Mesajlar
- 79
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Bölüm:
- MEZUN
- Şehir:
- Antalya
Ve körsem… Ve sağırsam,
Duymuyorsam gözlerini,
Tutmuyorsam ellerini,
Bu seni unuttuğum,
Anlamına gelmesin be Leylam…
Yankısız, sesimi duysana,
Yüreğine yolladığım sesimi,
Az biraz anlasana,
Yollarına, beni, canımı saldığım,
Ne olur artık kapımı çalsana,
Sevgiyi yazdığım dağlara, yıkasana kanımı,
Az biraz koşsana,
Unuttuğun beni, bir kere sorsana…
Vatan sınırında kandayım, bir mektup yazsana,
Kör oldu gözlerim, görsene…
Az biraz sen de solsana,
Emanet ettiğim sevgiye, sahip çıksana.
Tel örgüde takıldı kaldı parmaklarım,
Parkamda, resimlerin, mektupların,
Dizimden altı ayaklarım,
Mayında kaldı, en güzel yanlarım.
Arasana, sarsana, olsana, duysana,
Az biraz sen de solsana,
Yollara düşüp, yaramı bulsana,
Canım ateşte, bir iki satır yazsana…
Tam üç ay oldu senden haber alamadım,
Üç gündür gözlerim açık,
Canım her yer inan karanlık,
Ateşe düşmüşüm, pusuya gelmişim, saymadım…
Dün hemşireyle konuştuk,
Çavuş Osman’ı sordum,
Şehit oldu, vatan sağ olsun, dedi
Ve durdum…
Ve sustum…
Dondum!..
Anlıyorsun değil mi
Karanlık!..
Birde kılıç yarası,
Yürek sızısı,
Çavuş Osman acısı...
Duyarsın bilirim,
Bilirim, bir yol var yüreğine,
Bir gün, koşarsın bilirim,
Çavuş Osman böceklerle, kurtlarla, haşır neşir,
Toprağa kan olmuş akar,
Bilirim, her yer karanlık
Ve can susar…
Dün hemşireyle konuştuk,
Üç aydır yoğun bakımdaymışım,
Sıkça Leyla diye sayıklıyormuşum,
Tam üç aydır karanlıktaymışım...
Bir sigara istedim,
Ucuna seni koydum,
Yaktım doyunca…
Duman duman sen doldun yüreğime,
Yandı yürek, bir içimlik sigarada,
Sen ağla da, ben susayım diyecektim
Ama yoktun Leyla…
Vatana bir değil bin Osman,
Bir ben değil, bin Mehmet,
Kurban olsun…
Akacaksa dizlerimin altından,
Oluk oluk kan,
Şehitler ıslansın Leyla…
Şehitler yıkansın,
Söyle anama, sakın ağlamasın,
Görmüyorum diye,
Koşamıyorum diye,
Anam, ama anam, sakın yanmasın…
Biliyor musun geldi bir kere başa,
Geldi bir kere yara,
Kan kussam da her sabah
Ve her sabah pansumanda olsam da,
Yansam da…
Kör olsam da,
Koymuyor be Leyla…
Senin aramayışın, sormayışın kadar…
Ve acıtmıyor karanlıklar, yokluğun kadar…
Geldi geçti de Leyla’m,
Tel örgü içinde karanlığa düşen gözlerim,
Bir kere daha topa vurmadan kopan dizlerim,
İnan Leyla’m,
Geldi geçti de,
Ne aramayışın, ne sormayışın,
Ne de bir iki satır yazmayışın,
Hiçbir şey koymadı da Leyla’m
Parkamdaki resimlerin mektupların
Duydum, şarapnel parçalarında ezilmiş,
Ben gibi yanmış be Leyla’m…
Geldi geçti de,
Aktı toprağa kanımda,
Sen gelmedin de, bir kere sormadın da,
Bir iki satır yazmadın da,
Ben yine solmazdım da,
Dün öğrendim, parkamla kül olmuşsun Leyla’m…
Karanlığımda bir yol buldum
Ay yıldız, kıpkırmızı bir can buldum
Gülümsüyordu Çavuş Osman
Vatan sağ olsun Mehmet’im, diyordu,
Bir de sarılıyordu, yürek hoplatan,
Bir de bayrak diyordu, Çavuş Osman
Ve toprak
Ve bayrak, diyordu,
İnce bir sızı düşüyordu, yüreğime
Ayaklanıyordum, koşuyordum
Kurşun üstüne
Kurşunlar üstüne
Bir can bir can daha var, Osman’ım
Daha ben ölmedim, diyordum
Yağmur gibi yağan kurşunlara, koşuyordum
Leyla’m unutsa da Mevla’m unutmadı
Biliyorum Osman biliyorum diyordum
Ve koşuyordum düşman üstüne
Karanlık içinde
Hemşire, Mehmet Mehmet diye uyandırmıştı,
Tam üç ay oldu bitti Mehmet diyordu
Bitti aslanım diyordu, diyordu da gözleri hiç susmuyordu
Ellerim yüzüm ıslanmıştı
Leyla dedim, çavuş Osman dedim
Bitti aslanım bitti Mehmet’im ,
Vatan sağ olsun diyordu
Vatan vatan vatan sağ olsun…