Neyse...

isokor

Özel Üye
Katılım
31 Ocak 2010
Mesajlar
2,048
Tepkime puanı
6
Puanları
0
Bölüm:
MEZUN
Şehir:
Konya

Geride bıraktıklarımız, gerçekten geride kalıyorlar mı¿
Yoksa kalplerimizde zamanında edindikleri yerde muhafaza edip, üzerlerine bir kaç kat boya çekip, depoda mı tutuyoruz onları¿
Yaşanan her an bir anı ise; o anılar uçup gitmiyor ya havaya. Kalıyorlar bal gibi, bazen rüyalarda hatırlatıyorlar kendilerini, bazen bir şarkıda bazen de bizi bizden alan bir kokuyla, gidiyoruz kalbimizde sarıp sarmalandıkları yere, yanlarına.

Hem unutmak neden¿ Yaşarken yerlere göklere koyamadığımız sevgimizi, tutkumuzu, dostluğumuzu, bir anda kenara atmak reva mıdır¿
Güzel değil midir, o güzelliği yeniden yaşamak için kendine izin vermek, hafızanı, duygularını serbest bırakmak, gittiği yere akmalarına izin vermek ve onunla beraber havalanmak, özlemlenmek¿

Güzeldir elbet, izin vermeli insan kendisine. Yaşanan güzellikse; onu gönlünde ölene kadar taşımak, armağanıdır hayatın bize. Bu armağana sırtını dönmek, aklından ve kalbinden atmaya çalışmak da nafile çabadır, hayatı doya doya yaşayamamaktır.

Ne olursa olsun, yaşadığına sahip çıkmalı insan. Sonunda kırılmış, dökülmüş de olsa; yaşandığı, mutlu ettiği an için hak eder bunu her eski sevgili, arkadaş, akraba, adı herneyse...


 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst