Aöf Denetim Dersi 3.Ünite Ders Notları

tremendous

Forum Yöneticisi
Katılım
11 Ara 2012
Mesajlar
1,781
Tepkime puanı
8
Puanları
0
Bölüm:
MEZUN
Şehir:
İstanbul
Aöf Denetim Dersi 3.Ünite Ders Notları

Denetim Süreci ve İç Kontrol


Finansal Tabloların Denetim Sürecine Genel Bakış: Finansal tabloların denetim sürecini ve iç kontrolleri anlayabilmek için genel olarak sürecin nasıl işlediğini bilmek gerekir. Denetim sürecinin işleyişinin anlaşılmasında en önemli konulardan bir tanesi, denetim amacının anlaşılması ve tarafların sorumluluklarının belirlenmesidir.

Denetim Amacı ve Tarafların Sorumlulukları: Anımsanacağı gibi finansal tabloların denetçi tarafından denetlenmesinde temel amaç: finansal tabloların işletmenin finansal durumunu ve nakit akışları da dahil olmak üzere faaliyet sonuçlarını genel kabul görmüş muhasebe ilkelerine uygun şekilde, tüm önemli yönleriyle gerçeğe uygun gösterdiği konusunda bir görüş belirtmektir.
Finansal tabloların denetimi yaklaşımı çerçevesinde özlü bir şekilde ifade etmek gerekirse denetim konu işletmenin bütün finansal işlemlerinin genel kabul görmüş muhasebe ilke ve standartları ile yasal gereklere ve düzenlemelere uygun şekilde kaydedilmesi, sınıflandırılması ve finansal tablolarda sunulmasından o işletmenin yöneticileri sorumludur.

Denetçi sorumluluğu ise yönetim tarafından yukarıda belirtilen standartlara uygun şekilde hazırlandığı iddia edilen finansal tablolardaki bilgilerin hata ve hileden kaynaklanan önemli yanlışlıklar içermediği konusunda, makul bir güvence sağlayacak şekilde denetimi planlamak ve denetim görevini yerine getirerek görüşünü içeren raporunu pay ve çıkar sahiplerine sunmaktır.

Finansal Tabloların Denetimde Kullanılan Metodolojiler: Yazıda denetçinin yeterli ve uygun denetim kanıtı elde etmede uygulayabileceği birçok denetim metodolojisi yaklaşımı bulunmaktadır.
Denetim Sürecinde en sık kullanılan denetim yaklaşımları;
*Önemlilik Yaklaşımı *Sistem temelli Yaklaşım *İşlem Döngüsü Yaklaşımı *Doğrudan inceleme yaklaşımı
*Risk temelli yaklaşımdır.
Denetim Sürecinin Aşamaları: Denetçi önceki bölümde açıklanan yönetim savlarına yönelik denetim amaçlarına gerçekleştirebilmek ve bu amaçlar doğrultusunda yeterli ve uygun kanıt toplayabilmek için uygun bir denetim stratejisi ve metodolojisi oluşturmalıdır.
Denetim planlı şekilde yürütülmesinin sayısız fayda olmakla birlikte temelde 3 önemli nedeni vardır.
*Koşullara uygun yeterli kanıt elde etmek
*Denetim maliyetlerini makul bir seviyede tutabilmek
*Müşteriyle sorun yaratacak yanlış anlaşılmaları önlemek.
Finansal tabloların bağımsız denetim süreci: Müşterinin kabulüyle başlayan genel denetim stratejisi çerçevesindeki plan ve programlar dahilinde yürütülen ve en sonunda raporla ile sonuçlanan bir dizi eylemi kapsar. İzleyen bölümde ayrı başlıklar altında biraz daha ayrıntılı ele alınacak olan denetim süreci, genel olarak aşağıdaki evrelerden oluşmaktadır.
• Ön araştırma ve müşterinin kabulü, genel denetim stratejisinin ve planının oluşturulması
• Kontrol testleri ve tözel testlerin uygulanması,
• Analitik inceleme yöntemlerinin uygulanması ve bakiyelerin detaylı test edilmesi,
• Denetim çalışmasının tamamlanması ve denetim raporunun hazırlanması.
Bir denetim çalışmasının planlaması ve tasarlanması aşamasında kritik önemi olan birkaç önemli konu bulunmaktadır. Aşağıda sıralanan bu konular izleyen bölümde başlıklar halinde açıklanmıştır.
• Müşterinin kabulü ve ön planlama,
• Müşteri işletmenin ve iş kolunun anlaşılması,
• işletme riskini değerlendirme,
• Analitik incelemeler yoluyla ön incelemeler,
• Önemliliğin belirlenmesi, kabul edilebilir denetim riski ve doğal riskin değerlendirilmesi,
• İç kontrollerin anlaşılması ve kontrol riskinin değerlendirilmesi,
• Hile riskinin değerlendirilmesi için bilgi toplanması,
• Genel denetim planı ve denetim programının oluşturulması.
Denetim Sürecinin İşleyişi ve İç kontrol: Denetim süreci, daha önce de belirttiğimiz gibi denetim talebinde bulunan müşterinin kabulü ile başlayan ve raporlamayla sonuçlanan bir dizi eylemden oluşturmaktadır.
Müşterinin Kabulü ve Ön planlama: Denetim Çalışması, ülkemizde denetim talebinde bulunan müşterinin denetim şirketinden bir denetim telif talebiyle başlar. Sermaye piyasası mevzuatı kapsamında bağımsız denetim hizmeti almak isteyen işletmeler, Sermaye piyasası kurulundan denetim yapma onayı almış ve SPK nin tebliğlerle ilan ettiği listede adı geçen denetim şirketlerine başvururlar. Bu konularla ilgili hukuki prosedür SPK’nin bağımsız denetim standartları tebliğinde uluslararası denetim standartlarıyla tam uyumlu şekilde düzenlenmiştir. Standartlara göre denetim yaptıracak işletmelerin denetim şirketine seçerken bu hizmeti verecek denetim şirketinin imkanlarını, uzmanlık ve denetimlerini dikkate alması gerekmektedir.


Ön Araştırma, Müşterinin Kabulü ve Ön Planlama: Denetim şirketleri, müşterinin denetim teklifini yanıtlamadan önce müşteri hakkında ön araştırmalar yaparlar. Bu araştırmalardan elde edilen şu veriler, müşteri hakkında önemli bilgi sağlayarak müşteriyle anlaşma yapılması ve standartlara göre hazırlanması zorunlu olan genel stratejinin belirlenmesini kolaylaştırır :
• Firmanın kuruluş ve gelişme süreci, hızlı ya da istikrarlı şekilde büyüyüp büyümediği, finansal durumu, başarısı,
• Piyasadaki itibarı, sektördeki konumu; vergi, sosyal güvenlik, kredi vb. kurumlarla ilişkilerinin firma ve ortaklar açısından durumu,
• Firmanın etik kodları, uygulamalar›, müşteri ve satıcılarıyla ilişkileri, kamuya yansımış devam eden ya da sonuçlanmış önemli davalar,
• Önceki denetim firması ile ilişkileri, firma hakkında hazırlanmış önceki denetim vb. değerlendirme raporları,
• İşletmenin örgütsel yapısı, faaliyet birimleri, yabancı ülkelerdeki faaliyetleri, üstlenilecek denetim görevinin kapsamı, getireceği İş yükü ve denetim şirketinin kendi kapasitesi ile olası iş yükünün tutarlılığı
uluslararası denetim standartları, denetçinin bağımsız denetim çalışmasının başlangıcında yapması gereken şu üç önemli unsura dikkat çekmektedir:
• Müşteriyle olan ilişkinin ve bağımsız denetim çalışmasının devamına ilişkin işlemlerin gerçekleştirilmesi,
• Bağımsızlığı da içeren etik gerekliliklere uyumun ölçülüp değerlendirilmesi,
• Denetim çalışmasının koşullarında müşteriyle mutabakata varılması
Müşteriye Sözleşme İmzalanması: Ön çalışmalar sonucunda denetim şirketi, bir risk değerlendirmesi yaparak müşteriyle yazılı bir anlaşma yapılmasına ya da önceki sözleşmenin devamına karar verir. Sözleşmenin taşıması gereken nitelikler, uluslararası denetim standartlarında düzenlenmiştir. Standartlara göre denetim şirketi tarafından hazırlanarak müşteriye gönderilen ve müşterinin imzalamasıyla tamamlanan sözleşmeye, ara dönem denetimlerine ilişkin özel hükümler de dahil olmak üzere diğer başka unsurlar da konabilir.
Denetim Ekibinin Belirlenmesi ve Göreve başlanması: Denetim kalitesi açısından bir denetim işinde görevlendirilecek denetçilerin o denetim işini yürütmeye özgü niteliksel özellikleri önem taşımaktadır.
Denetim ekibini belirlemek için beklenen yetenek ve yeterlilikler;
• Uygun eğitim almak, denetimlere katılım yolu ile benzeri nitelikte ve zorluktaki denetim işini anlayabilecek ve gerçekleştirebilecek deneyime sahip olmak,
• Uluslararası denetim standartları ile hukuki ve yasal düzenlemeler konusunda yeterli bilgiye sahip olmak,
• ilgili bilgi teknolojileri dahil uygun düzeyde teknik bilgi sahibi olmak,
• Müşterinin faaliyette bulunduğu sektör hakkında yeterli bilgi sahibi olmak,
• Mesleki karar verme yeteneğine sahip olmak,
• Denetim kuruluşunun kalite kontrol politika ve yöntemlerini kavrama yeteneğine sahip olmak.
Denetim Dışarıdan Uzman İhtiyacının Değerlendirilmesi: Denetçiler, yürüttükleri denetim çalışması kapsamında muhasebe ve denetim dışında bir alanda özel yetenek, bilgi ve deneyim gerektiren konularda uzman görüşünden yararlanabilirler. Denetçinin hangi hallerde ve uzman görüşünden nasıl yararlanması gerektiği uluslararası standartlarda ayrıntılı bir şekilde açıklanmıştır. Uzman görüşlerden yararlanma kararının verilmesinde uzmanın mesleki yetkinlik derecesi, deneyimi, bağımsızlık ve tarafsızlığı önemli bir konu olup bu kararın doğurabileceği önemli yanlışlık riskinin değerlendirilmesi gerekir.
İşletmenin ve İş kolunun anlaşılması:
Müşteri işletmenin Riskini Değerlendirme ve Analitik Ön İncelemeler: Ön incelemelerde bir diğer önemli konu, müşteri işletmenin riskini değerlendirmek ve analitik inceleme yöntemlerini kullanarak işletmeyi değerlendirmektir.
İşletme riskinin değerlendirme: İşletme riski, işletmenin faaliyet amaçlarına başaramama tehlikesidir. Denetçi işletmenin riskini değerlendirmede işletme ve iş kolu hakkındaki topladığı bilgilerden yararlanır. İşletme riski müşteri işletmeyi ve onun faaliyete bulunduğu ortamı etkileyen unsurlardan kaynaklanır.
Analitik Ön İncelemeler: Denetçinin işletmeyi ve işletme riskini değerlendirmede kullandığı etkili araçlardan bir tanesi de analitik inceleme teknikleridir. Denetçiye işletmeyle ilgili farkında olmadığı hususları ortaya çıkarması ve diğer denetim tekniklerinin yapısını zamanlamasını ve kapsamını belirlemesinde yardımcı olur
Başlangıç Önemlilik Düzeylerinin Belirlenmesi ve Önemliliğin Kabul Edilebilir Denetim Riski v Doğal Riskle İlişkisi:
Denetçi, denetim tekniklerinin yapısını zamanlamasını ve kapsamını belirlerken ve yanlışlıkların etkisini değerlendirirken önemlilik kavramını dikkate almak zorundadır .Denetçi denetimin başında hem finansal tabloların geneli açısından hem de her bir hesap kalanı, işlem türü ve dipnotlarda yapılan açıklamalar bakımından önemlilik düzeyi belirler. Önemlilik düzeyi ile denetim riski arasında ters bir ilişki vardır. Kabul edilebilir denetim riskinin planlanması, denetçinin ne kadar kanıt toplaması gerektiği kararında yardımcı olur. Planlanana kanıt miktarı ile tüm risk unsurları arasında ilişki bulunmakla birlikte asıl karar,
Kabul edilebilir denetim riski / Doğal risk X Kontrol riski formülüyle bulunan ‘’bulma ‘ riskine göre verilir.

Müşteri İşletmenin İç kontrollerinin Anlaşılması ve Kontrol Riskinin Değerlendirilmesi:
Denetim planlanması aşamasında denetçinin, işletmenin iç kontrollerini çok iyi anlaması, kontrol riskini değerlendirmesi ve bu değerlendirmelerini bir kanıt toplama temeline dayandırması gereklidir.

*Yönetim ve denetçinin iç kontrollere ilişkin sorumlulukları
*Dünyada geçerli iç kontrol yaklaşımları ve COSO iç kontrol modeli,
*İç kontrollerin işleyişinin anlaşılması , belgelendirilmesi , kontrol riskinin değerlendirilmesi ve kontrol testleri.

İç kontrolün tanımı ve Amaçlar:
İç kontrol: İdarenin amaçlarına belirlenmiş politikalara ve mevzuatlara uygun olarak faaliyetlerin etkili, ekonomik ve verimli bir şekilde yürütülmesini, varlık ve kaynakların korunmasını muhasebe kayıtlarının doğru ve tam olarak tutulmasını, mali bilgi ve yönetim bilgisinin zamanında ve güvenilir olarak üretilmesini sağlamak üzere idare tarafından oluşturulan organizasyon, yöntem, süreç ile iç denetimi kapsayan mali ve diğer kontroller bütünüdür.
İç Kontrol amacı;
• Faaliyetlerin etkililiği ve verimliliği,
• Finansal raporlamanın güvenilirliği ve
• ilgili yasalara ve düzenlemelere uygunluk.

Yönetim ve Denetçinin İç Kontrollere İlişkin Sorumlulukları:
Konu kapsamında özlü bir şekilde açıklamak gerekirse işletme yönetiminin temel görevi her örgüt tipi için geçerli olan ve yukarıdaki tanımda yer alan üç temel amacın başarılmasını sağlayacak politikalar ve yordamlar oluşturmak ve bunların etkili bir şekilde uygulanmasını sağlamaktır. Denetçi, işletmenin finansal tablolarındaki özellikle hata ve hileden kaynaklanan önemli yanlışlıkların bulunması riskini değerlendirirken işletmenin iç kontrollerinin yapısı ve işleyişi ile ilgili olarak edindiği bilgilerden yararlanır. İşletmede etkili iç kontrollerin oluşturulması ve işletmesinin temel sorumluluğu, işletmenin en tepedeki yönetimine aittir.
İç kontrol Yaklaşımları ve COSO iç Kontrol Modeli: benzemektedir. ilk kez 1985 yılında Hileli Finansal Raporlama Ulusal Komisyonu’na destek sağlamak amacıyla kurulmuş COSO (Committee Of Sponsoring Organizations), aşağıda belirtilen beş mesleki sivil toplum örgütü (AICPA, AAA, FEI, IIA ve IMA) tarafından desteklenmekte olup komite, bu kurumlardan tamamıyla bağımsız; endüstriden, kamu muhasebesinden, yatırım firmalarından ve New York Borsası’ndan gelen temsilcilerinden oluşmaktadır. COSO’ya göre iç kontrol kapsam itibarıyla birbiriyle ilişkili beş bileşenden oluşturmaktadır. Kontrol ortamı, risk değerlendirme, kontrol eylemi, bilgi ve iletişim, izleme(gözlem)dir.

İşletmenin başarmak istediği 3 temel amaç ile bu amaçlara erişmek için gerekli olanları temsil eden beş bileşen arasından doğrudan bir ilişki vardır. Bu ilişki 3 boyutlu bir matris ile aşağıda gösterilebilir.
COSO kontrol modelinin bileşenleri;
1)Kontrol Ortamı: Kontroller, işletmenin içinde bulunduğu ortamdan/ çevreden etkilenir. İç kontrol ortamı denince çalışanların yerine getirebilecekleri ortam anlaşılır. Kontrol ortamı aşağıdaki bileşenlerden oluşur.
*Dürüstlük ve Etik Değerler *Yetkinlik *Yönetim kurulu ve Denetim komitesinin oluşumu
*Yönetimin Felsefesi ve Çalışma Tarzı *Örgütsel Yapı *Yetki ve Sorumlulukların Dağıtılması
*İnsan Kaynakları Politikaları ve Uygulamaları
2)Risk Değerleme: COSO kontrol modeline göre yönetimin risk değerlendirmeleri amaçların belirlenmesi, bu amaçların başarılmasının önünde ne gibi tehlikelerin olduğu, bu tehlikelerin tanılanması ve tanısı konan tehlikelerin çözümlenerek etkisinin olabilecek en düşüş seviyeye indirilmesini sağlayacak kontrollerin belirlenmesinden oluşan 3 aşamalı bir süreçtir.
Güvenilir finansal tablolar, hem yatırımcıları çekmek ve kredi bulabilmek için hem de belli sözleşmeler yapılması veya belli tedarikçilerle çalışması açısından çok önemlidir. Güvenilir finansal tablo ise genel kabul görmüş muhasebe ilke ve kurallarına, düzenlemelere uygun düzenlenmiş ve sunulmuş finansal rapor raporlama anlamına gelir. Uygun sunum şu şekilde tanımlanır:
• Seçilen ve uygulanan muhasebe ilkeleri genel kabul görmüş olmalı
• Koşullara uygun muhasebe ilkeleri olması,
• Finansal tablolar; bunların kullanılmasını, anlaşılmasını ve yorumlanmasını etkileyebilecek konular hakkında bilgilendirici olmalı,
• Sunulan bilgiler mantıklı biçimde sınıflandırılmalı ve özetlenmeli,
• Ayrıntılı ve karmaşık olmamalı,
• Finansal tablolar; ilgili işlem ve olaylar›, finansal durumu, faaliyet sonuçların› ve kabul edilebilir sınırlar dahilindeki -finansal tablolara koyacak kadar önemli ve sınırlar içindeki- nakit akımlarını yansıtmalıdır.
3)Kontrol Eylemleri: Alınan riskleri tanımlayan, yönetim kararlarının uygulandığı garanti eden politikalar ve bu politikaları uygulayanlar tarafından geliştirilen yordamlardan oluşur. Kontroller esasen örgütsel amaçların başarılmasına yönelik olarak bir işin bir kerede ve her defasında en doğru şekilde yapılmasını tarif eder. Elle ya da otomatik şeklinde tasarlanarak işletilen belli başlı kontrol eylemlerini aşağıdaki gibi sıralayabiliriz.
*Görevlerin uygun şekilde ayrımlanması *Faaliyetler ve işlemlerle ilgili uygun yetkilendirmeler.
*Yeterli biçimde belgelendirme ve kaydetme *Varlıkların ve kayıtların fiziki kontrolleri
*Yapılan işlerin bağımsız kişiler tarafından kontrol edilmesi.
4)Bilgi Ve İletişim: Kontroller ne kadar iyi tasarlanırsa tasarlansın eğer işletmede yukarıdan aşağı ve aşağıdan yukarı bilgi akışının sağlandığı sağlam bir bilgi ve iletişim sistemi yok ise işletmede iç kontrollerin etkili olması beklenemez. Her işletme, finansal olan veya olmayan işletme içi ve dışı olay ve eylemleri ilgilendiren geçerli bilgiyi elde edecek sistemler kurmalı ve işletmelidir. Bilgi işin idaresi ile bağlantılı olarak yönetim tarafından belirlenmelidir. Bu bilgi kontrol sorumluluklarının ve diğer sorumluluklarının yürütülmesinin sağlanması için belli bir düzende ve zaman diliminde ihtiyaç duyan kesimlere sunulmalıdır. İşletme içinde biçimsel anlamda oluşturulan tek bilgi sistemi muhasebe bilgi sistemidir.
5)İzleme: İç kontrol sistemleri ve kontrollerin uygulanma yöntemleri zaman içinde değişir. Bir zamanlar etkili olan yöntemler daha az etkili ya da tamamen geçersiz hale gelebilir. Ayrıca iç kontrol sistemlerinin ilk olarak tasarlandığı durumlar değişebilir. Gözleme olarak da ifade edeceğimiz bu sürekli izleme işlevi, iç kontrollerin sürekli bir şekilde iyileştirilmesini sağlar.
İç kontrollerin işleyişinin Anlaşılması, Belgelendirilmesi ve Kontrol riskinin Değerlendirilmesi: Denetçinin finansal tablolarda hata ve hilelerden kaynaklanan önemli yanlışlık riskini değerlendirebilmesi ve bu çerçevede yeterli ek denetim tekniklerini tasarlayarak uygulayabilmesi için iç kontrol sistemi de dahil olmak üzere işletmeyi, faaliyet koşullarını ve çevresiyle olan ilişkilerini kavraması gereklidir. Denetçi hesap kalanlarından çok işlem sınıfları üzerindeki kontrollerle ilgilenmelidir. Denetçinin İşletmenin iç kontrollerini anlaması ve kontrol riskini değerlendirme si süreci şekildeki gibidir.
İç kontrollerin İşleyişi ile ilgili bilgi toplama ve belgelendirme: Denetçi kontrollerin tasarımı ve işleyişi ile bilgi toplarken şu teknikleri kullanır.
*Kontrol belgelerinin tespiti
*Kurum çalışanlarıyla görüşme
*Kontrol süreçlerini yürütenlerin gözlemlenmesi
*Başından sonun kadar bir ya da birkaç işlemi izleyerek işi yeniden yapma
Denetçi işletmenin önceki bölümünde açıkladığımız iç kontrollerini anlama ve belgelendirmede büyük ölçüde yönetimin iç kontrollere ilişkin belgelerinden yararlanır. Yönetim iç kontrolleri büyük ölçüde politika rehberleri, yazılı talimatlar görev tanımları ve iş analizleri akış şemaları ve soru formları gibi yazılı ve / veya elektronik belgeler şeklinde oluşturur. Denetçi incelemelerinde sistemde mevcut bütün belge ve kayıtların kaynağı, nereden ve nasıl elde edildiği nasıl işleme tabi tutulduğu nasıl düzenlendiği yetkilendirmeler dahilinde onaylanıp onaylanmadığı ve uygun şekilde gözden geçirilip geçirilmediği hususlarını tespit etmelidir. İyi düzenlenmiş akış şemaları denetçiye sayfalarca hazırlanmış bir belgeden daha çok şey söyler. İç kontrollerin etkililiği konusunda bilgi toplamada diğer önemli bir araç özellikle denetim amaçlarını kapsayacak şekilde düzenlenmiş iç kontrol soru formlarıdır.
Çoğu soru formları evet yada hayır ile yanıtı yada uygulaması yok şeklinde yanıt alınacak sorular içerir.

Kontrol Riskinin Değerlendirilmesi: Denetçi önemli yanlışlık riskini değerlendirme işinin bir parçası olarak , iç kontrollerin tasarımı ve uygulamasına ilişkin bilgi toplar ve bu bilgiler ışığında başlangıç kontrol riskini değerlendirir. Risk değerlendirmesinde çeşitli yöntemler ve teknikler kullanır.
Kontrol Test Edilmesi: Denetçinin iç kontrollerin etkililiğine ilişkin değerlendirmelerini takiben mevcut kontrollerin uygulanmasını çeşitli yöntemlerle test etmesi gerekir. Denetçi kontrolleri uygulayan personelle görüşmeler yaparak kontrol belgelerini, kayıtlarını ve raporları inceleyerek, seçilen anahtar niteliği taşıyan önemli kontrol eylemleriyle ilgili işlemleri süreci başından sonuna kadar ele alıp yeniden yaparak ya da yapılışı birebir inceleyerek test edebilir.
Hile Denetimi: Daha önceden de belirtildiği üzere denetim planlanması aşamasında denetçinin işletmenin iç kontrollerini çok iyi anlaşması, kontrol riskini değerlendirmesi ve bu değerlendirmelerini bir kanıt toplama temeline dayandırması gereklidir. Finansal tablolardaki yanlışlıklar ya hatalardan ya da hileden kaynaklanmaktadır. Her iki türdeki yanlışlık da önemli ya da önemsiz olabilir. Hata ve hile arasındaki temel fark kasıt unsurunun varlığıdır.
Finansal Tabloların Denetimi Açısından Hile: Finansal tablo denetimi kapsamında hile, finansal tabloların kasıtlı bir şekilde yanlış bilgi içermesi olarak ifade edilmektedir. Amerikan yetki belgeli hile inceleme uzmanları örgütü olan ACFE mesleki hile ve suiistimalleri 3 gruba ayırmaktadır.
*Yolsuzluk *İşletme varlıklarını zimmete geçirme
* Hileli finansman raporlama (Varlıkların Kötüye Kullanılması, Hileli Finansman raporları)
Not:Hileli Finansal raporlamayı Teşvik eden koşullar ve risk unsurları;
*Baskı *Fırsat *Bahane.

Genel Denetim Planı ve Denetim Programı: Denetim sürecinin birinci aşaması olan genel denetim planının oluşturulması ve denetim programının hazırlanması evreleri aşağıdaki şekildeki gibidir.
Denetçiler finansal tabloların gerçeğe uygun hazırlanıp hazırlanmadığını belirlemek için aşağıdaki 5 tür denetim testini kullanır.
*Risk değerlendirme *Kontrol testleri *İşlemlere ilişkin tözel testler *Analitik Yöntemler
*Hesap kalanlarının detaylı incelenmesi

Risk Değerleme: Finansal tablolarındaki önemli yanlışlık riskini değerlendirme amacıyla uygulanır. Bu sürecin en önemli kısmını, iç kontrollerin anlaşılması oluşturur.
Kontrol Testleri (Uygunluk Testleri) : Denetçi her bir işlem sınıfını denetim amacıyla bağlantılı olarak kontrolleri test ederek kontrol riskini değerlendirir.
Tözel Testler: Finansal tablo kalemlerinin parasal tutarlarının doğruluğunu anlamak amacıyla uygulanır, tözel testleri 3 ana grupta inceleyebiliriz
*İşlemlere ilişkin tözel testler: İşlemlerin gerçekleşmesi, tam olması, doğru olması, cari döneme ilişkin olması ve uygun şekilde hesaplara aktarılarak sınıflandırılmış olması amcalarına yönelik testlerdir.
*Analitik Yöntemler: Kaydedilmiş tutarların beklentilerle karşılaştırılmasını kapsar
*Hesap Kalanlarının Detaylı incelenmesi: Bilanço ve gelir tablosunda yer alan büyük defter hesaplarının kalanlarının incelenmesi amacına yönelik bu testler, fiziksel incelemeler, doğrulamalar, belgelerin incelenmesi, işlemleri uygulayanlara görüşmeler ve tutarların yeniden incelenmesi gibi kanıt toplamaya yöneliktir.


Denetim Programının Hazırlanması: Denetim hangi tür testlerin kullanılacağı ve hangi yoğunlukta uygulanacağının seçimi, iç kontrollerin etkililiği ve doğal risklerin düzeyine bağlı olarak değişiklik gösterir. Aynı denetim işinin farklı işlem döngülerinde bile farklılık olabilir. Denetçiler, risk değerleme yöntemleriyle belirlenmiş olan riskleri karşılayacak yeterli denetim kanıtı elde etmek için kontrol testleri, işlemlere ilişkin tözel testler, analitik yöntemler ve hesap bakiyelerinin detaylı incelenmesi şeklindeki testlerin birleşimini kullanırlar. Bu birleşime bulgu/ kanıt karması denir.
Denetçi, yukarıda açıkladığımız denetim testlerini en uygun şekilde belirlemek amacıyla yaptığı risk değerlendirmelerini takiben bu testlerin her biri için belirli denetim yöntemleri belirler. Bu denetim yöntemleri, denetimin performansını da ölçmeye yarayacak olan denetim programı şeklinde bir araya getirilir. Denetimlerin
çoğunda sorumlu ortak denetçi, denetim müdüründen kanıtları birleştirmesini ister. Birleştirilen kanıtlar onaylandıktan sonra sorumlu ortak; önemlilik, birleştirilmiş kanıtlar, doğal risk, kontrol riski, hile riski gibi hususları dikkate alarak bütün denetim amaçlarını tatmin edecek şekilde denetim programını hazırlar ya da mevcut programda gerekli değişiklikleri yapar. Genellikle denetim programlarına işlemlerle ilgili kontrol testleri ve tözel testler ile analitik incelemeler ve hesap bakiyelerine ilişkin detay testler de eklenir. Her bir işlem döngüsünün değerlendirilmesinde alt denetim programları kullanılır. Denetim standartlarına göre yazılı bir denetim programının hazırlanması gereklidir. Denetim programı, birçok işletmede en geniş veri tabanı oluşturacak şekilde bilgisayarda hazırlanır. Böyle programlar denetçiye planlama aşamasında hangi yordamları uygulayacağı konusunda da rehberlik eder.
 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst