Aöf Türk Vergi Sistemi Ders Notları 7. Ünite

AOFDESTEK

ADMİN
Yönetici
Admin
Katılım
9 Şub 2011
Mesajlar
6,041
Tepkime puanı
25
Puanları
48
Bölüm:
İşletme
Şehir:
Bursa
TÜRK VERGİ SİSTEMİ

ÜNİTE 7
GÜMRÜK VERGİSİ

1. Gümrük Kanunu, yaklaşık üç yüz maddeden oluşmaktadır ve 5 Şubat 2000 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiştir.
2. Verginin Konusu, Vergiyi Doğuran Olay, Mükellef, Matrah
3. Verginin konusunu Türkiye’ye ithal edilen eşyalar oluşturur. Bir malın ithal edilmesi, gümrük hattını geçmesi anlamına gelir. Serbest liman, serbest bölge ve mahallerle, gümrüklenmemiş eşyaya mahsus sundurma ve antrepolar, bu tür eşya konulmasına gümrükçe izin verilmiş yerler ve araçlar gümrük hattı dışında sayılır.

4. Vergiyi doğuran olay, gümrüğün denetlemesi altında bulunan eşya açısından, beyanname verilen hallerde beyannamenin tescili; sözlü beyan yapılan hallerde ise bu beyana ait tahakkuk varakasının yükümlü tarafından imza ve idarece tescil edilmesidir. Gümrük denetlemesi dışında kalan eşyada vergiyi doğuran olay ise eşyanın gümrük hattından geçirilmesidir.

5. Gümrük vergisinin mükellefi, ithal edilen eşyanın mal sahibidir. Mal sahibi; konşimento, yük senedi ve ordino gibi belgelerde eşyanın teslim edileceği ifade edilen kişidir. Konşimentosuz gelen veya gümrüğe konşimento veya ordinosu ibraz edilmeyen eşyanın taşıyıcıları mal sahibi sayılırlar.

6. Matrah, ithal edilen eşyanın gümrük vergisini ödeme mükellefiyetinin başladığı tarihteki normal fiyatıdır. Normal fiyat, birbirinden bağımsız bir alıcı ile bir satıcının tam ve serbest rekabet şartları içinde uyuştuğu varsayılan fiyattır.
7. Bu fiyat tespit olunurken, eşyanın Türkiye’de alıcıya teslimine kadarki bütün masrafların satıcıya ait (dolayısıyla normal fiyata dâhil) olduğu kabul edilir. Bu masraflar; nakliye, sigorta, ambalaj, yükleme masrafları ve yurt dışında ödenen vergi ve resimlerden oluşur.
8. Verginin Tarhı, Tahakkuku, Ödenmesi, Muaflık ve İstisnalar
9. Gümrük vergisi, mükellefin vereceği “giriş beyannamesi”ne dayanılarak alınır. Beyan kural olarak yazılı yapılır. Bazı istisnai durumlarda sözlü beyan yeterli görülmüştür. Sözlü beyanın yeterli görüldüğü hallere, yolcunun beraberinde getirdiği eşyanın vergiden istisna olması veya vergiden istisna olmamasına rağmen, ticari nitelik ve miktarda olmamasını örnek gösterebiliriz.

10. Gümrük vergisinin tarhı verilen beyanname üzerinden yapılır. Gümrük idaresi, yapılan beyanların doğruluğunu araştırmak üzere, eşyayı kısmen ya da tamamen muayene edebilir. Vergi; yapılan beyana itibar edilerek veya muayene sonucunda, muayene memuru tarafından tahakkuk ettirilir. Tahakkuk işlemi, mükellefe veya temsilcisine veya yetkili gümrük komisyoncusuna sözlü olarak bildirilir ve tahakkuku gördüğüne dair imzası alınır.

11. Ödenecek vergi, yürürlükte olan gümrük giriş tarife cetvelindeki esaslara göre hesaplanır. Bakanlar Kuruluna, gümrük giriş tarife cetvelindeki gümrük vergisi oranlarını değiştirme yetkisi verilmiştir.

12. Gümrüklerde alınan vergiler; gümrük veznesine makbuz karşılığında, Türk lirası ile ve peşin olarak ödenir. Buradaki vergiler ödenmeden, eşya serbest bırakılıp sahibine teslim edilemez. Verginin iktisadi gerekçelerle ancak teminata bağlamak şartıyla, altı ay süreyle ertelenebileceği konusunda Maliye Bakanlığına yetki verilmiştir.

13. Gümrük Vergisi Kanunu, farklı amaçlarla çok sayıda muaflık ve istisna getirmektedir. Bunlara örnek olarak, diplomat muaflığını ve turizmi teşvik amacıyla getirilen istisnaları verebiliriz

14. Gümrük ve ticaret müfettişleri kontrol amacıyla; muayenesi yapılmış ve işlemleri tamamlanmış eşyanın ikinci muayenesini her zaman yapabilirler. Aynı şekilde sözü edilen kişilerin gümrük işlemlerinin bitmesinden sonra da, zaman aşımı süresi içinde, denetim yetkileri vardır. Bu denetimler sonucunda, gümrük rejimine ilişkin hükümlerin eksik veya yanlış uygulandığı saptanırsa, beyan yeni bulgulara göre düzeltilir ve cezai işlem yapılır.

15. Denetimler için tarh zaman aşımı süresi gümrük yükümlülüğünün doğduğu tarihten itibaren üç yıl olarak belirlenmiştir. İthalat vergileri dışındaki diğer vergiler açısından zaman aşımı süresi, beş yıl olarak öngörülmüştür.
16. Yani eşyanın yurda sokulmasında ödenmeyen veya eksik ödenen vergiler, fiili ithal tarihinden başlayarak üç yıl içinde gümrük idaresince istenebilir.

17. Gümrük Kanunu’nda yer alan ceza uygulamaları:
• Vergi kaybına neden olan işlemlere uygulanacak cezalar: Yurda sokulan eşya için yapılan beyan üzerine hesaplanan vergi ile, muayene ve denetleme sonucunda hesaplanan vergi arasındaki fark %5’i aştığı taktirde, vergiye ilave olarak bu farkın üç katına kadar para cezası alınır.

• Usulsüzlüklere ilişkin cezalar: Söz konusu eşyanın izinsiz veya gümrük işlemleri yapılmaksızın ithalata konu olması durumunda, CIF değerinin, ihracata konu olması durumunda ise FOB değerinin onda biri oranında para cezası alınır.

18. Ek vergi tarhı ile ilgili uyuşmazlıkların idari yargıda görülmesine karşın cezalarla ilgili uyuşmazlıkların adli yargıda görülmesi öngörülmüştür. Mükellef kendisine tebliğ edilen cezaya karşı, kararı veren gümrük idaresi amiri vasıtasıyla itiraz edebilir. Bu itiraz ceza miktarına göre yedi gün içinde gümrük başmüdürlüğü ya da on beş gün içinde Gümrük ve Ticaret Bakanlığına yapılır.

19. Uyuşmazlık bu mercilerde sırasıyla otuz ve kırk beş günlük süreler içinde incelenip karara bağlanır ve ilgili gümrük müdürlüğü vasıtasıyla mükellefe tebliğ edilir. Bu mercilerin vereceği ret kararlarına karşı on beş gün içinde gümrük işleminin yapıldığı yerdeki sulh ceza mahkemesine başvurulabilir. Sulh ceza mahkemesinin kararına karşı da yedi gün içinde yargı çevresi içindeki ağır ceza mahkemesinde itiraz yoluna gidilebilir.

19.1 ÖZEL TÜKETİM VERGİSİ


20. 1 Ağustos 2002 tarihinden itibaren yürürlüğe giren Özel Tüketim Vergisi Kanunu’nun kabul edilmesinde üç temel neden bulunmaktadır:
20.1 IMF’ye verilen taahhüt,

20.2 AB mevzuatına uyum,

20.3 Türk vergi mevzuatının sadeleştirilmesi.


21. Özel tüketim vergisinin kabul edilmesiyle, aşağıda bazıları açıklanan on üç adet vergi ve benzeri yükümlülük uygulamadan kaldırılmıştır:
• Akaryakıt tüketim vergisi,
• Tütün mamullerinden ve alkollü-alkolsüz içeceklerden KDV Kanunu’na bağlı olarak alınan ek vergiler,
• Yine tütün mamulleri ile alkollü ve alkolsüz içeceklerden alınan eğitim, gençlik, spor ve sağlık hizmetleri vergisi,
• Taşıt alım vergisi, ek taşıt alım vergisi, trafik tescil harçları

21.1 Konu, Vergiyi Doğuran Olay, Mükellef, Vergilendirme Dönemi, Beyan

21.2 ÖTVK’nin konusuna giren ürünler Kanun’a ekli dört ayrı listede belirtilmiştir. Bunlar:

21.3 I sayılı listenin A cetvelindeki (benzin, motorin, fuel oil, doğal gaz gibi) petrol ürünleri ile B cetvelindeki solvent ve benzeri ürünler,

21.4 II sayılı listedeki motorlu taşıt araçları (binek otomobilleri, otobüs, minibüs, yük arabaları, motosikletler, gemiler, yatlar, tekneler, hava taşıtları),

21.5

21.6 Verginin kapsamına sadece yeni motorlu taşıtlar girmekte; kullanılmış motorlu taşıtlar ise verginin kapsamı dışında kalmaktadır. Ancak, kullanılmış araçların ithal edilmesi ÖTV kapsamındadır

21.7

21.8 III sayılı listedeki alkollü ve alkolsüz (kolalı) içecekler ile tütün ve tütün mamulleri,

21.9 IV sayılı listedeki elektronik ürünler, beyaz eşyalar ve lüks tüketim maddesi olarak değerlendirilen bazı ürünler (örneğin; havyar, parfümler, güzellik ve makyaj ürünleri, kürkler, poşetlenerek satılan kitaplar, buzdolabı, çamaşır makinesi, televizyon gibi beyaz eşyalar, tabancalar).


21.10 Verginin mükellefleri

21.11 I sayılı listede yer alan petrol ürünlerini ithal edenler ve rafineri şirketleri,

21.12 III sayılı listede yer alan tütün ve alkollü-alkolsüz içecek üreticileri ve ithalatçıları,

21.13 IV sayılı listede yer alan ürünlerin imalatçıları ve ithalatçıları,

21.14 II sayılı listede yer alan motorlu araçlardan kayıt ve tescile tabi olmayanların (örneğin: golf arabaları ile kar üstü taşıtlarının) imalatçıları ve ithalatçıları,

21.15 II sayılı listede yer alan motorlu araçlardan kayıt ve tescile tabi olanlar için motorlu araç ticareti yapanlar, bu araçları kullanmak üzere ithal edenler.


22. Kaldırılan taşıt alım vergisi uygulamasında, verginin mükellefi alıcılar idi. Alıcılar tescil öncesinde vergi dairesine giderek vergiyi ödeme yükümlülüğü altında idiler. ÖTV sisteminde ise, mükellef satıcı olduğu için artık alıcının vergi dairesine gitmesine gerek kalmamıştır.

23. Özel tüketim vergisi mükellefleri sayısının, II sayılı listede yer alan ürünler dışarıda tutulduğu vakit bin beş yüz civarında olduğu tahmin edilmektedir. Bu açıdan ÖTV, KDV’ye göre denetimi çok daha kolay olan bir vergidir.

23.1 Verginin Alınma Şekli, Matrah, Oran

23.2 ÖTV, kapsama giren ürünlere bir kez uygulanan tek aşamalı bir vergidir. KDV’de geçerli olan üretim zincirinin tüm aşamalarının vergilendirilmesi ve buna paralel olarak vergiden vergi indirimi uygulaması burada söz konusu olmamaktadır.

24. ÖTV’de vergi, üretimin ilk aşamasında alınmakta; bundan sonra malların nihai tüketiciye ulaşmasına kadar olan diğer aşamalar vergi dışında kalmaktadır. Yani, ilk aşamada alınan ÖTV, fiyatın içine gizlenmiş olarak tüketiciye yansıtılmaktadır. Bu açıdan, ÖTV ödediği ürünleri satan ticaret erbabı için, ödenen ÖTV bir maliyet unsuru olmakta ve fiyatın içinde alıcılara yansıtılmaktadır. ÖTV’nin matrahı, KDV matrahını oluşturan unsurlardan oluşmaktadır. Örneğin, tütün mamullerinde matrah, bunların perakende satış fiyatı olarak belirlenmiştir.

24.1 Oran, I sayılı listede yer alan ürünler için maktu; diğer listelerde yer alan ürünler için ise bazıları hariç nispi olarak belirlenmiştir. I sayılı listedeki petrol ürünleri için litre ve kilogram başına belirlenen maktu vergi miktarlarının, her ay TÜİK’in toptan eşya fiyat endeksine bağlı olarak artırılması kararlaştırılmıştır. Diğer listelerde yer alan ÖTV oranları, %1’le %130 arasında değişmektedir.




24.2 BANKA VE SİGORTA MUAMELELERİ VERGİSİ


25. Verginin Konusu Bu verginin konusunu, banka ve sigorta şirketlerinin, her ne şekilde olursa olsun yapmış oldukları bütün muameleler dolayısıyla kendi lehlerine, her ne nam ile olursa olsun nakden veya hesaben aldıkları paralar.

26. Mükellef, Matrah, Oran BSMV’nin yasal yükümlüsü; bankalar, sigorta şirketleri ve bankerlerdir. Döviz büroları verginin yasal yükümlüsü olarak öngörülmemiştir. Sigorta aracıları tarafından yapılan sigorta işlemlerinde de verginin mükellefi sigorta şirketidir.

27. Vergi, gerçekte bu şirketler tarafından, hizmetlerden yararlananlara (müşterilere) hizmet bedeliyle birlikte yansıtılmaktadır. Yani, banka ve sigorta şirketlerinin konumu, bir aracı mükellef olmaktan ileriye gitmemektedir.

28. BSMV’nin matrahı; banka, banker ve sigorta şirketlerinin lehlerine aldıkları paralardır. Bu paralar lehe kaldığından aynı zamanda kurumun geliri sayılır ve kurumlar vergisi matrahının belirlenmesinde de dikkate alınır.

29. BSMV’nin oranı %15 olarak öngörülmüştür. Aynı maddede, Bakanlar Kuruluna bu oranı değiştirme yetkisi verilmiştir. Bakanlar Kurulu son olarak BSMV oranının;
29.1 Normal (diğer) işlemlerde %5 (örneğin kredi faiz gelirleri),

29.2 Bankalar arası mevduat işlemlerinde lehe alınan paralar üzerinden %1,

29.3 Kambiyo işlemlerinde satış tutarı üzerinden %0,

29.4 Bankalar ile 2499 sayılı Sermaye Piyasası Kanunu’na göre kurulan aracı kurumlar arasındaki borsa para piyasası işlemleri sonucu lehe alınan paralar üzerinden %1,

29.5 Devlet tahvili, Hazine bonosu, repo iktisap veya elden çıkarılması karşılığında bankaların lehlerine aldıkları paralar üzerinden de %1 olarak uygulanmasını kararlaştırmıştır.


29.6 Toplanan BSMV, yükümlünün beyanı üzerine tarh edilir. Yükümlü, bir ay içindeki vergiye tabi işlemlerini ertesi ayın 15. günü akşamına kadar muamelelerin yapıldığı yer vergi dairesine bildirir ve bu süre içinde de vergiyi öder.


29.7 İstisnalar Gider Vergileri Kanunu’nun 29. maddesinde çok sayıda istisnaya yer verilmiştir. Bunlara aşağıdaki örnekleri verebiliriz:

29.8 Bankanın kendi iç işlemleri. Örneğin, merkezle şubeler veya aynı bankanın kendi şubeleri arasındaki işlemler,

29.9 Konut finansmanı kapsamında yapılan işlemlerde lehe alınan paralar,

29.10 Türkiye Halk Bankası tarafından ihtisas kredileri kapsamında KOBİ’lere, esnaf ve sanatkârlara verilen krediler,

29.11 Kooperatifler aracılığı ile konut kredileri dolayısıyla lehe alınan paralar.


29.12 DİĞER ÖZEL TÜKETİM VERGİSİ ÖZELLİĞİNİ TAŞIYAN HARCAMA VERGİLERİ


30. Sekiz Yıllık Eğitime Katkı Payı 3984 sayılı Kanun uyarınca RTÜK tarafından yayın kuruluşlarının reklam gelirlerinden alınan pay kadar hesaplanacak tutarda “eğitim katkı payı” alınacaktır. Bu verginin uygulaması 31.12.2010 tarihinde sona ermiştir.

31. Özel İletişim Vergisi Kamuoyunda deprem vergisi olarak da bilinmektedir. 4481 sayılı Kanun’la 1999 yılından beri uygulanmaktadır. 5228 sayılı Kanun’la Gider Vergileri Kanunu’nun 39.maddesine eklenen hükümle kalıcı (sürekli) hale getirilmiştir

31.1 Konusunu cep telefonu işletmecileri tarafından verilen tesis, devir, nakil ve haberleşme hizmetleri ve radyo ve televizyon yayınlarının uydu platformu ve kablo ortamından iletilmesine ilişkin hizmet verenlerin bu hizmetleri oluşturmaktadır. Oranı, cep telefonunda %25; televizyon, kablolu yayın, sabit telefon faturalarında %15; internet servis sağlayıcılığı hizmetinde ise %5’tir. Bu hizmetler üzerinden, açıklanan vergilere ilave olarak %18 oranında KDV ödemesi de yapıldığı unutulmamalıdır.

31.2 Şans Oyunları Vergisi Bu vergi 5602 sayılı Şans Oyunları Hâsılatından Alınan Vergi Fon ve Payların Düzenlenmesi Hakkında Kanun ile düzenlenmiştir. Bu Kanun ile;

31.3 Futbol ve diğer spor müsabakaları,

31.4 At yarışları,

31.5 Milli Piyango İdaresi tarafından tertip edilen şans oyunları, şans oyunları vergisine tabi tutulmuştur.


32. 1 Nisan 2007 tarihinde yürürlüğe giren yeni düzenleme ile biletin tutarı veya kolon adedi üzerinden nispi ve/veya maktu şans oyunları vergisi alınması uygulamasına son verilmiş, verginin hâsılat üzerinden alınması uygulamasına geçilmiştir.

32.1 Verginin mükellefi kendisine şans oyunları tertip etme hak ve yetkisi verilmiş olan kurumlardır. Vergilendirme dönemi takvim yılının birer aylık dönemleridir. Her ayın vergisi izleyen ayın 20’inci günü akşamına kadar beyan edilir ve ödenir.

• Değerli Kâğıtlar Vergisi
• Değerli Kâğıtlar Kanunu, damga vergisine benzer bir yükümlülük getirmektedir. 210 sayılı Değerli Kâğıtlar Kanunu
32.2 21.2.1963 tarihinde kabul edilmiştir. Kanun’un 1. maddesine göre bu Kanun’a bağlı tabloda yazılı kâğıtlar ve belgeler “değerli kâğıt” sayılır. Kanun’a ekli tabloda değerli kâğıt olarak kabul edilen belgeler şunlardır:

32.3 Noter kâğıdı,

32.4 Beyanname,

32.5 Protesto, vekâletname, resen senet,

32.6 Pasaportlar, yabancılar için ikamet tezkereleri,

32.7 Nüfus cüzdanları, aile cüzdanları,

32.8 Sürücü belgeleri, sürücü çalışma belgeleri, motorlu araç trafik belgesi, motorlu araç tescil belgesi, iş makinesi tescil belgesi,

32.9 Banka çekleri


32.10 HARÇLAR


32.11 Harç Miktarları Harç miktarları, bazen maktu bazen de nispi olarak belirlenmiştir. Nispi harçlara aşağıdaki iki örneği verebiliriz:

• Yargı Harçları:
• Nispi karar harcı: uyuşmazlık konusu değer üzerinden binde 59,4 (1/4’ü dava açılırken, geri kalanı kararın verilmesinden itibaren iki ay içinde ödenir),
• Tapu ve Kadastro Harçları:
• Gayrimenkul satılması durumunda, alıcı ve satıcıdan ayrı ayrı, “emlak vergisi değerinden az olmamak üzere, beyan edilen devir ve iktisap bedeli üzerinden” binde 16,5 tapu harcı alınır. Tapu ve kadastro harcı uygulamasında harç matrahı, bu şekilde Emlak Vergisi Kanunu’na göre belirlenen emlak vergisi değerine bağlanmış bulunmaktadır.

33. Maktu olarak belirlenen harç miktarları ise, her yıl yeniden değerleme oranında artırılmaktadır. Aynı maddede Bakanlar Kurulu, maktu harçları yirmi katına, nispi harçları ise bir katına kadar artırma konusunda yetkili kılınmıştır

33.1 DAMGA VERGİSİ


34. Damga vergisi, 1.7.1964 tarih ve 488 sayılı Damga Vergisi Kanunu ile düzenlenmiştir. Mükellef sayısı en fazla olan vergilerden biri olma özelliği taşıyan bir tüketim vergisidir.

34.1 Damga Vergisinin Varlık Nedeni Bu vergi ile üretim aşamasından tüketim aşamasına kadar el değiştiren; mal, servet ve hizmet unsurlarına hukukilik kazandırmak için düzenlenen her türlü kâğıtlar belgeler vergilendirilmektedir. Damga vergisi ile KDV, ÖTV, BSMV’ DE olduğu gibi mal-hizmet teslimi değil; Mal-hizmet teslimine hukukilik kazandırmak için belge düzenlenmesi vergiye tabi tutulmaktadır. Yani bu belgeler, alınan (KDV, ÖTV gibi) diğer harcama vergilerine ilave olarak, ayrıca damga vergisine tabi tutulmaktadır.

35. Binde 8,25 Oranına Tabi Kâğıtlar:
• Sözleşme,
• Taahhütname, temlikname, kefalet, teminat, rehin senetleri,
• Tahkimname, sulhnameler,
• İpotekli borç senedi,
• Resmi dairelerce kişilere nakden veya bankalar aracılığıyla yapılan hak ediş ödemeleri nedeniyle düzenlenen kâğıtlar,

36. Binde 6,6 Oranına Tabi Kâğıtlar:
• Maaş bordrosu,

37. Binde 4,95 Oranına Tabi Kâğıtlar:
• İhale kararları,

38. Binde 1,65 Oranına Tabi Kâğıtlar:
• Kira sözleşmeleri,
• Fesihnameler,
• İkinci el araç satış sözleşmeleri.

39. Ödeme Şekilleri Damga vergisi; makbuz verilmesi, istihkaktan kesinti yapılması veya basılı damga konulması yollarından biriyle ödenir
• Maliye Bakanlığı; kâğıtların damga vergisini makbuz verilmesi suretiyle ödetme konusunda yetkili kılınmıştır.
• Damga vergisinin ikinci ödenme şekli, istihkaktan kesinti yoluyla ödemedir.
• Son olarak damga vergisi, bazı kâğıtlar bakımından, basılı damga konulması suretiyle ödenebilir. Basılı damga konularak vergisi ödenebilecek kâğıtlara örnek olarak; elektrik, havagazı, telefon ve su abonman sözleşmelerini ve faturalarını verebiliriz.

40. Makbuz karşılığı alınan veya istihkaklardan kesinti yapılarak toplanan damga vergisi, muhtasar beyanname ile izleyen ayın 23’üncü günü akşamına kadar ödemenin yapıldığı yer vergi dairesine bir beyanname ile bildirilir ve 26’ıncı günü akşamına kadar ödenir. Toplanan damga vergisinin bulunmadığı aylar için, vergi dairesine bildirim yükümlülüğü bulunmamaktadır. Damga vergisi defteri tutmamaya karar verenler, ödemek durumunda oldukları damga vergilerini, kâğıdın düzenlendiği tarihi takip eden on beş gün içinde beyanname vererek bağlı oldukları vergi dairesine yatıracaklardır.


7.ÜNİTEDE BUNLARI SAKIN UNUTMA

41. Antrepo: Gümrük vergisine konu olan ve henüz vergisi ödenmeyen malların korundukları yerlerdir.
42. Konşimento (Taşıma senedi): Gemiye yüklenen mala ilişkin ticari işlemle ilgili her türlü bilgilerin yazılı olduğu kıymetli evraktır.

43. Ordino: Konşimentoda yazılı malların kısım kısım çekilebilmesini temin etmek üzere hazırlanan emir veya talimattır.

44. İthalat vergileri: İthal edilen mallar üzerine uygulanan; gümrük vergisi, katma değer vergisi ve özel tüketim vergilerinin topluca isimlendirilmesidir.

45. Gümrük ve ticaret müfettişleri: 17 Ağustos 2011 tarihli RG’de yayımlanan KHK ile gümrüklerde görevli denetim elemanları tek isim (gümrük ve ticaret müfettişi ismi) altında toplanmıştır

46. Tek aşamalı vergi: Malların; üretim, toptan satış veya perakende satış aşamalarından yalnız birisinin vergilendirilmesidir

46.1 Tütün içeren sigaralarda ÖTV’ye ilave olarak, %18 oranındaki katma değer vergisi de dikkate alındığı vakit, sigaranın perakende satış fiyatının %90 civarındaki kısmının vergiye tekabül ettiği görülür.


47. Dâhilde işleme rejimi: İhraç ürünleri ortaya çıkarmak için gerekli olan ve dışarıdan ithal edilen girdilere gümrük muafiyeti getiren ve ihracatı kolaylaştırmayı amaçlayan bir uygulamadır

48. 8 yıllık eğitime katkı payı, özel iletişim vergisi ve şans oyunları vergisi özel tüketim vergisi özelliği taşıyan diğer harcama vergileri arasında yer alır. RTÜK tarafından yayın kuruluşlarının reklâm gelirlerinden alınan pay kadar hesaplanacak tutarda “eğitim katkı payı” alınacaktır. Eğitime katkı payı uygulaması 31.12.2010 tarihinde sona ermiştir.

49. Özel iletişim vergisinin konusunu cep telefonu işletmecilerinin verdikleri hizmetler oluşturur. Şans oyunları vergisinin konusuna ise; futbol ve diğer spor müsabakaları, at yarışları ve Milli Piyango İdaresi tarafından tertip edilen şans oyunları girmektedir.

50. Türkiye’ye ithal edilen eşyalar gümrük vergisinin konusuna girmektedir. Bu konudaki düzenlemeler Gümrük Kanunu ve Gümrük Yönetmeliği’nde belirlenmiştir. Bu verginin mükellefi ithal edilen malın sahibidir.

Damga vergisi, mükellef sayısı en fazla olan vergilerden biri olma özelliğini taşımaktadır. Damga vergisinde; mal ve hizmet teslimine hukukilik kazandıran belgeler vergiye tabi tutulmaktadır. Verginin konusunu Kanun’un ekinde açıklanan kâğıtlar oluşturmaktadır. Bu kâğıtlara örnek olarak; belli bir miktarı içeren sözleşmeler, vergi beyannameleri ve posta havalelerini verebiliriz. Vergiyi doğuran olayın gerçekleşmesi için; Türkiye’de düzenlenmiş bir kâğıdın yazılıp imzalanması ve hukuki sonuç doğuracak şekilde ilgili yerlere verilmesi gerekir. Bu verginin yükümlüsü adı geçen kâğıtları imzalayanlardır.
 

Çevrimiçi üyeler

Şu anda çevrimiçi üye yok.

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Konular
17,414
Mesajlar
134,310
Kullanıcılar
90,716
Son üye
Abdullah Kara
Üst