Menü
Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Kullanıcılar
Şu anki ziyaretçiler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Ana sayfa
Forumlar
Aöf - Açıköğretim Fakültesi
Aof Sohbet
Her Telden
Bazen Unutmamak Yaralar İnsanı...
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Konuya cevap cer
Mesaj
<p>[QUOTE="isokor, post: 258582, member: 127228"]</p><p><img src="http://img339.imageshack.us/img339/4927/29433122314421118253120.jpg" data-url="http://img339.imageshack.us/img339/4927/29433122314421118253120.jpg" class="bbImage " style="" alt="" title="" /></p><p><strong><span style="color: darkred">“her çoğul kavgada yerini buldu yaralı geçmişimiz. Unutma özürlü hafızalarımız içimize aşk oldu, dışımıza kin! Bizi küskünlükler bağladı, aşk ayırdı.”</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred">Bazen unutmamak yaralar insanı…</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred">Unutma özürlü hafızalarımızın, bize uzaktan nanik yaptığı zamanlar vardır. İnsan olmanın en ağır cezasıdır bu… ne çare ki başımıza türlü sıkıntılar açsa da o hafıza; bir türlü unutmak eylemini gerçekleştiremez. Unuttuğunuz tek şey, unutmaktır... unutmaya kıyamadıklarımızdan bahsetmiyorum.</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred">İstenmeyen telefon numaralarının, geçilen durak isimlerinin ve gereksiz detayların beyninizde yarattığı saçma kalabalık içinde kaybolursunuz. Sadece bunlar mıdır unutulmayanlar¿</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred">Öyle bir hafızadır ki o hafıza, ne zaman sevdiğinizle mutlu olmaya başlarsınız, işte o anda hemen devreye girmeye başlar; sevdiğinizin geçmişi, eski sevgilileri, hataları, kusurları vs. hepsi hücum eder zihninize. Ve siz en mutlu anlarınızda bu tazyikin etkisiyle saçma sebeplerden kavgalar çıkarırsınız. Arı kovanına çomak sokmaya başlarsınız. Kendinize engel olmayı bir türlü başaramazsınız.</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred">Sonra bir küslük devresi yaşanır. O devre sakin geçer. Size düşünmek için zaman verir. Küçük nazlaşmaların sonrasında sizi tekrar bir araya getiren cümle “aşkım seni sevdiğim için bu kadar didikledim geçmişi, affet”dir. Affedilir. Yeniden başlanır. Bir küskünlük daha işte yeniden sizi bağlamıştır. Peki aşk neden ayırır¿</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred">Aşk yeniden tedavüle konduğunda, unutma özürlü hafızanızı da tekrar tetiklemeye başlar… seviyorsunuz ya… aşıksınız ya… ve sonra tekrar başlar unutma özürlü hafızanızın size armağan ettiği sorularla sevdiğinize saldırmak. Sonra yine aynı sahneler, aynı konuşmalar… ama her defasında biraz daha eksilerek ve aşka azalarak…</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred">Bu yüzden, “her çoğul kavgada yerini buldu yaralı geçmişimiz. Unutma özürlü hafızalarımız içimize aşk oldu, dışımıza kin! Bizi küskünlükler bağladı, aşk ayırdı.”</span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p><strong><span style="color: darkred"></span></strong></p><p></p><p><strong>Kahraman Tazeoğlu</strong></p><p>[/QUOTE]</p>
[QUOTE="isokor, post: 258582, member: 127228"] [IMG]http://img339.imageshack.us/img339/4927/29433122314421118253120.jpg[/IMG] [B][COLOR="darkred"]“her çoğul kavgada yerini buldu yaralı geçmişimiz. Unutma özürlü hafızalarımız içimize aşk oldu, dışımıza kin! Bizi küskünlükler bağladı, aşk ayırdı.” Bazen unutmamak yaralar insanı… Unutma özürlü hafızalarımızın, bize uzaktan nanik yaptığı zamanlar vardır. İnsan olmanın en ağır cezasıdır bu… ne çare ki başımıza türlü sıkıntılar açsa da o hafıza; bir türlü unutmak eylemini gerçekleştiremez. Unuttuğunuz tek şey, unutmaktır... unutmaya kıyamadıklarımızdan bahsetmiyorum. İstenmeyen telefon numaralarının, geçilen durak isimlerinin ve gereksiz detayların beyninizde yarattığı saçma kalabalık içinde kaybolursunuz. Sadece bunlar mıdır unutulmayanlar¿ Öyle bir hafızadır ki o hafıza, ne zaman sevdiğinizle mutlu olmaya başlarsınız, işte o anda hemen devreye girmeye başlar; sevdiğinizin geçmişi, eski sevgilileri, hataları, kusurları vs. hepsi hücum eder zihninize. Ve siz en mutlu anlarınızda bu tazyikin etkisiyle saçma sebeplerden kavgalar çıkarırsınız. Arı kovanına çomak sokmaya başlarsınız. Kendinize engel olmayı bir türlü başaramazsınız. Sonra bir küslük devresi yaşanır. O devre sakin geçer. Size düşünmek için zaman verir. Küçük nazlaşmaların sonrasında sizi tekrar bir araya getiren cümle “aşkım seni sevdiğim için bu kadar didikledim geçmişi, affet”dir. Affedilir. Yeniden başlanır. Bir küskünlük daha işte yeniden sizi bağlamıştır. Peki aşk neden ayırır¿ Aşk yeniden tedavüle konduğunda, unutma özürlü hafızanızı da tekrar tetiklemeye başlar… seviyorsunuz ya… aşıksınız ya… ve sonra tekrar başlar unutma özürlü hafızanızın size armağan ettiği sorularla sevdiğinize saldırmak. Sonra yine aynı sahneler, aynı konuşmalar… ama her defasında biraz daha eksilerek ve aşka azalarak… Bu yüzden, “her çoğul kavgada yerini buldu yaralı geçmişimiz. Unutma özürlü hafızalarımız içimize aşk oldu, dışımıza kin! Bizi küskünlükler bağladı, aşk ayırdı.” [/COLOR][/B] [B]Kahraman Tazeoğlu[/B] [/QUOTE]
Alıntı ekle…
Önizleme yap
Adı
İnsan doğrulaması
Türkiye'nin Başkentinin Plaka Kodu Nedir?
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
Aöf - Açıköğretim Fakültesi
Aof Sohbet
Her Telden
Bazen Unutmamak Yaralar İnsanı...
Üst