Menü
Ana sayfa
Forumlar
Yeni mesajlar
Forumlarda ara
Neler yeni
Yeni mesajlar
Son aktiviteler
Kullanıcılar
Şu anki ziyaretçiler
Giriş yap
Kayıt ol
Neler yeni
Ara
Ara
Sadece başlıkları ara
Kullanıcı:
Menü
Giriş yap
Kayıt ol
Ana sayfa
Forumlar
Aöf - Açıköğretim Fakültesi
Aof Sohbet
Her Telden
Eski dostlar...
JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.
Konuya cevap cer
Mesaj
<p>[QUOTE="_elmayra_, post: 235734"]</p><p><strong><span style="color: Purple">TANIDIĞIM bir eski politikacıydı. </span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Politikadan istemeyerek çekildikten sonra, her sabah kalkıp tıraş oldu, giyindi, kravatını taktı, şoförü gelmiş mi diye camdan sokağa baktı, sonra karısına "Ben gidiyorum" dedi ama gitmedi.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Evin içinde öylesine biraz dolandıktan sonra akşama kadar bir koltuğa oturdu...</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Akşam oldu...</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Bir gün "Ben gidiyorum..." dediğinde, o sakin karısı "Git... Git bakalım nereye gideceksin..." diye beklenmeyen bir yanıt verdi.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">O, yine bir koltuğa oturdu...</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Ve ağladı...</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Çünkü gidecek hiçbir yeri yoktu.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Karısına, "Peki camdan baktığı araba öyle boşuna mı beklerdi?" diye sormuştum. Bana, "Araba zaten yoktu ki" demişti.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">*</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Özellikle böyle seçim sonrası günlerde, bir anda yalnız kalan tarafların hazin yalnızlık öyküleri başlar.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">İnsanlar, kazanan tarafın etrafında toplanırlar.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Kaybedenler yalnızlaşır.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Arayan-soran azalır.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Telefonlar susar.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Kapı zilleri çalınmaz.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Eski dostlar gitmiştir birer birer.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Onlar kazanan tarafa doğru yola çıkmışlardır bile.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">*</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Bu hep böyle sürüp gider.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Kazananların sevinç dalgaları çevrelerinde bir baş döndürücü girdaba dönüşürken, kimi evlerde koltukta oturan birisi vardır.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Arada bir telefona bakar.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Gözü kapıya takılır.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Kendisini bekleyenler olduğunu ve acele gitmesi gerektiğini hayal eder. Ama hiçbir yere gidemez.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Ben onların böyle zamanlarda ancak insani duygularla buluştuklarını ve insanlaştıklarını düşünsem de, bu zalimce bir düşüncedir.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Çünkü...</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Çünkü hepimizin bir gün susacak telefonumuz ve çalmayacak kapımız vardır.</span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple"></span></strong></p><p><strong><span style="color: Purple">Boş koltuk oradadır.</span></strong></p><p></p><p><strong>Bekir COŞKUN</strong></p><p>[/QUOTE]</p>
[QUOTE="_elmayra_, post: 235734"] [B][COLOR="Purple"]TANIDIĞIM bir eski politikacıydı. Politikadan istemeyerek çekildikten sonra, her sabah kalkıp tıraş oldu, giyindi, kravatını taktı, şoförü gelmiş mi diye camdan sokağa baktı, sonra karısına "Ben gidiyorum" dedi ama gitmedi. Evin içinde öylesine biraz dolandıktan sonra akşama kadar bir koltuğa oturdu... Akşam oldu... Bir gün "Ben gidiyorum..." dediğinde, o sakin karısı "Git... Git bakalım nereye gideceksin..." diye beklenmeyen bir yanıt verdi. O, yine bir koltuğa oturdu... Ve ağladı... Çünkü gidecek hiçbir yeri yoktu. Karısına, "Peki camdan baktığı araba öyle boşuna mı beklerdi?" diye sormuştum. Bana, "Araba zaten yoktu ki" demişti. * Özellikle böyle seçim sonrası günlerde, bir anda yalnız kalan tarafların hazin yalnızlık öyküleri başlar. İnsanlar, kazanan tarafın etrafında toplanırlar. Kaybedenler yalnızlaşır. Arayan-soran azalır. Telefonlar susar. Kapı zilleri çalınmaz. Eski dostlar gitmiştir birer birer. Onlar kazanan tarafa doğru yola çıkmışlardır bile. * Bu hep böyle sürüp gider. Kazananların sevinç dalgaları çevrelerinde bir baş döndürücü girdaba dönüşürken, kimi evlerde koltukta oturan birisi vardır. Arada bir telefona bakar. Gözü kapıya takılır. Kendisini bekleyenler olduğunu ve acele gitmesi gerektiğini hayal eder. Ama hiçbir yere gidemez. Ben onların böyle zamanlarda ancak insani duygularla buluştuklarını ve insanlaştıklarını düşünsem de, bu zalimce bir düşüncedir. Çünkü... Çünkü hepimizin bir gün susacak telefonumuz ve çalmayacak kapımız vardır. Boş koltuk oradadır.[/COLOR][/B] [B]Bekir COŞKUN[/B] [/QUOTE]
Alıntı ekle…
Önizleme yap
Adı
İnsan doğrulaması
Türkiye'nin Başkentinin Plaka Kodu Nedir?
Cevap yaz
Ana sayfa
Forumlar
Aöf - Açıköğretim Fakültesi
Aof Sohbet
Her Telden
Eski dostlar...
Üst