JavaScript devre dışı. Daha iyi bir deneyim için, önce lütfen tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

Konuya cevap cer

Mesaj: [QUOTE="izmutlukan, post: 182020, member: 129550"]Daha dün bir elimizde annemizin eli,diğer elimizde beslenme çantamızla ilkokula gidişimiz.Zaman su gibi akıp gidiyor.Şimdi ise üniversite çağına geldik.Ancak bizim durumumuz biraz farklı.Biz herkesin kazanabileceği,uzaktan eğitim gören açıköğretim fakülesi öğrencileriyiz.Ve bu hayatta iyi bir yere gelebilmek için diğerlerine nazaran daha çok çalışmak zorundayız.Ben liseden sonra 2 yıl dershaneye giderek Dumlupınar Üni. İşletme Bölümünü kazandım.Ancak evdeki hesap çarşıya uymadı.Rahatsızlanarak finallere bile giremeden 1. yarı yılda okulumu bırakmak zorunda kaldım.2.sene tekrar denedim Ancak hastalığım nüksettiğinden çok büyük hayal kırıklığıyla okulumu tamamen bıraktım.Bir bavul dolusu hayallerim ve umutlarımla evdeydim şimdi.Çok ağlamıştım.Öyleki gideceğim gün yurttaki görevli kadına sarılmış hıçkıra hıçkıra ağlıyordum.Ablam hastalığım için aradığında ilk sözüm okulum,geleceğim ne olacak olmuştu.Tüm geleceğimi kaybetmiştim sanki.Büyük hayallerim vardı.Üni.de hem sosyal aktivitelere katılacak,hemde kendimi geliştirecektim.Dil kursları vs.Gerekirse bu uğurda yüksek lisans yapacak,çok iyi bir okulum olmasada geçmişimdeki eksiklikleri kapatacaktım.Gerçekten çok kararlıydım.Sonraki 2 yıl sınava giremedim.Bu 2 yıllık sürede bir süre tezgahtarlık yaptım.Sonra bir bankada kredi kartı satış temsilciliği son olarakta bir internet servis sağlayıcı(ISS) firmanın çağrı merkezinde Agentlik yaptım.Çalıştığım işlerdende hastalık nedeni ile çıkmak zorunda kaldım.(atak dönemi)Üniversite okuyamamak bir yaraydı benim için.Kampüsüm,üni. ortamım,arkadaşlarımın evleri...Tadı hala damağımda.Şehir dışına gidemiyorum hastalığım nedeni ile.Özel üniversiteler içinse maddi durumum uygun değil.Ama kararlıyım dışardanda olsa şu üniversiteyi bitireceğim.Üniversite mezunuyum demenin gururunu yaşayacağım.Kaldı ki herkes bu devirde lise mezunu,yükselmek için yada asgari ücrette çalışmamak için başka şans yok gibi.Geçen yıl sınava girerek 269 puan aldım ve AÖF Halkla İlişkiler bölümünü seçtim.Sınava girmek için kayıt yaptırdığım sırada kitapçık kalmadığından bölümleri inceleyememiştim.AÖF olduğundan çokta umursamamıştım.Tanıdıklarım genelde İşletme ve İktisat okuyorlardı.Bu senede aöf de yeni bölümlerin açıldığını görmek gerçekten mutlu etti beni.Ve artık aöf den örgün öğretimede geçiş yapabileceğiz.Biliyormusunuz geçen yıl tekrar hastalık nedeni ile finallerim çok kötü geçti.Ve sınıfta kaldım.Aldığım yenilgiler fazla oluyor artık.Ancak burada sizleri okuyunca kendimi daha iyi hissediyorum.Yalnız değilim.Hikayemide sizlere ders olsun diye yazıyorum.Size benden bir tavsiye kendinize inanın ve umudunuzu yitirmeyin.Azim ve çalışmanın başedemeyeceği şey yoktur Umarım bende en kısa zamanda mezun olurum.Kendinizi mümkün olduğu kadar geliştirmeye bakın.Sakıp Sapancının bir sözü vardı;Her konuda bir şey bilin,ancak bir konuda her şeyi bilin.Bol kitap okuyun,insan kaynakları sitelerini inceleyin.Kurslara başvurun.Dil öğrenmeye çalışın.Başarılı insanların hayatlarını inceleyin.Onlarda sizin gibi sıradan insanlardı bir zamanlar biliyormusunuz?En önemlisi kendinize inanın.İnsanoğlu ki;neyi başaramadı zamanında.Sizin bir eksiğiniz, fazlanız yok kimseden.Sadece inanın kendinize,silkelenin,harekete geçin.Dışardan okuduğunuz için çalışabilirsiniz,çalışın.Ben okulumu bitirince çakı gibi çıkacağım karşılarına.Bölümümü değiştirebilirimde.Yani başka bölüme geçedebilirim.Bu arada hastalığım çok önemli değil.İlaçla kontrol altına alınabiliyor.Ve artık iyiyim.(Bipolar bozukluk)Unutmayın tomurcuk ekmeden bir şey elde edilemez.Aöf Halkla İlişkiler(2 yıllık)bölümünü bitirdikten sonra devam edeceğim okumaya.Kendini geliştirmek gibisi yok.Herşeyden önemlisi gülün,elinizdekilere şükredin.Hayat çok kısa.İnanın değmez yas tutmaya.En şık haliniz,mutlu halinizdir.Vede karamsar bakmayalım hayata;açıköğretimde olsa Üniversiteliyiz!!!!Yıllarımın,yaşadıklarımın verdiği tecrübe ile daha düzgün kararlar alabiliyorum artık.Hayatımı istediğim gibi yönlendiremedim.Beklemediğim dalgalar,kasırgalar çıktı.Her şeyimi aldı gitti sanki.Ben zor günler geçirdim.Gençliğimin en güzel yılları bir psikolojik hastalığı denetlemeye çalışmakla geçti.Ve AÖf ni açarak bizede dışarıdan okuma şansı verdiğiniz için teşekkür ediyorum.Umarım işe alımlardada bizimde üniversite mezunu olduğumuzu  görürler.Ve bizde aynı sınavlara giriyoruz ve geçmemiz için aynı notları almalıyız Örgün öğretimdekilerden bile başarılı olanlarımız var.Her şey birazda bizde biter.Ne olur bize üvey evlat muamelesi yapmayın!!Ve mesela bu yarışmayı yapan ve bizi ortak platform altında birleştiren sitelere teşekkür ediyorum.Bir AÖF öğrencisi olarak her türlü sosyal organizasyondada yer alırım.Haydi gençler kanıtlayalım kendimizi!Veee Herşeyden önemlisi benim umutlarım var ya sizin???Herkesinki kadar gerçek olan benim hikayem neden bir başarı hikayesine dönüşmesin??Haydi hedefinizi belirleyin!!!!Ben size sadece AÖF ni bitirmeyi meslek edinmeyi değil,başarıyıda öğütlüyorum.Başarı yakalayamasanızda 'mesleğinizde başarılı' olun![/QUOTE]

Adı

İnsan doğrulaması: Türkiye'nin Başkentinin Plaka Kodu Nedir?