isokor
Özel Üye
- Katılım
- 31 Ocak 2010
- Mesajlar
- 2,048
- Tepkime puanı
- 6
- Puanları
- 0
- Bölüm:
- MEZUN
- Şehir:
- Konya
Sen Git Aşk Bana Kalsın
Her gidişine ayrı anlam yüklüyorum, yapma tanrı aşkına!
Ya hep kal benimle söz etme gidişlerden, ya da silinsin ismin de, cismin de...
Oynama benimle, dengemi bozuyorsun.
Aşkı yaşayacak yürek bırakmıyorsun insanda, böyle değildin sen…
Bittiyse heyecanın bileyim ben de.
“Seni çok seviyorum” diye başlayan ve “Ama..” ile devam eden cümleleri duymaktan bıktım.
Seviyorsan seviyorsundur, aması olmaz bu işin.
Üstelik bir cümlede “Ama” varsa bir önceki yargının hiçbir hükmü yoktur artık.
“Seni çok seviyorum; ama, birlikte olmamız imkansız…” İmkansız diyebiliyorsan eğer sevmiyorsun demektir.
Bahanelerin arkasına sığınma.
İnsanların hayatına sorgusuz sualsiz girip, darmadağın eden, sonra da hiçbir şey söylemeden gitmeye çalışanlardan nefret ediyorum.
Böyle misin sen de?
Gerçekten gitmek mi istiyorsun? Yürekli ol biraz, haydi konuş.
Söyle gitmek istediğini. İki çift sözü hak etmedi mi bu aşk?
Yaşanılan bunca şeye hiç mi saygın yok?
Ah, ben niye yanılıyorum hep? Niye tam “İşte bu” dediklerim sömürüyor aşkımı?
Biraz daha mı katı olmalıyım? Biraz daha mı kapalı tutmalıyım kapılarımı?
Bazen bu dünyadan olmadığımı düşünüyorum. Bu devrin adamı değilim.
Oyun çeviremiyorum, hesap yapamıyorum.
Bana ait olmayan kişiliklere bürünüp bir plan dahilinde hareket edemiyorum.
İnsanız biliyorum, hepimizin zaafları var, hepimiz egolarımıza boyun eğebiliyoruz.
İyi de hep beni mi bulacak bunlar?
Hiçbir kaygıya yer vermeden, hiçbir hesabı düşünmeden açsaydın bana yüreğini işte o zaman görürdün bir aşkın nasıl efsaneye
dönüşebileceğini.
Sen gözlerini kapıyorsun, bir sen varsın, başka hiç kimseye bakmıyorsun.
Her şey senin çevrende şekillenmeli, her şey sana göre düzenlenmeli.
Beceremiyorum, kusura bakma. Aşk tam teslimiyet ister.
Kendini aşkın kollarına ya bırakırsın ya da bırakmazsın.
“Bir yanım dışarıda kalsın” dediğin noktada aşkı boğarsın.Yok edersin o güzelim duyguyu.
Bu yüzden hep cesurların işidir aşk.
Kaçışları, yalanları, aptalca oyunları kabul etmez. Aşk; saf, duru insanları sever.
Kafasında binbir tilki dönenler aşkı yaşayamaz. İsteseler de yaşayamaz. Arınmalısın.
En saf, en duru haline dönmelisin ki yaşayabilesin aşkı.
Kısacası sevgilim, sana göre değil bu iş. Senin yolun açık olsun, bırak aşk bana kalsın…
Mehmet ÇOŞKUNDENİZ
Her gidişine ayrı anlam yüklüyorum, yapma tanrı aşkına!
Ya hep kal benimle söz etme gidişlerden, ya da silinsin ismin de, cismin de...
Oynama benimle, dengemi bozuyorsun.
Aşkı yaşayacak yürek bırakmıyorsun insanda, böyle değildin sen…
Bittiyse heyecanın bileyim ben de.
“Seni çok seviyorum” diye başlayan ve “Ama..” ile devam eden cümleleri duymaktan bıktım.
Seviyorsan seviyorsundur, aması olmaz bu işin.
Üstelik bir cümlede “Ama” varsa bir önceki yargının hiçbir hükmü yoktur artık.
“Seni çok seviyorum; ama, birlikte olmamız imkansız…” İmkansız diyebiliyorsan eğer sevmiyorsun demektir.
Bahanelerin arkasına sığınma.
İnsanların hayatına sorgusuz sualsiz girip, darmadağın eden, sonra da hiçbir şey söylemeden gitmeye çalışanlardan nefret ediyorum.
Böyle misin sen de?
Gerçekten gitmek mi istiyorsun? Yürekli ol biraz, haydi konuş.
Söyle gitmek istediğini. İki çift sözü hak etmedi mi bu aşk?
Yaşanılan bunca şeye hiç mi saygın yok?
Ah, ben niye yanılıyorum hep? Niye tam “İşte bu” dediklerim sömürüyor aşkımı?
Biraz daha mı katı olmalıyım? Biraz daha mı kapalı tutmalıyım kapılarımı?
Bazen bu dünyadan olmadığımı düşünüyorum. Bu devrin adamı değilim.
Oyun çeviremiyorum, hesap yapamıyorum.
Bana ait olmayan kişiliklere bürünüp bir plan dahilinde hareket edemiyorum.
İnsanız biliyorum, hepimizin zaafları var, hepimiz egolarımıza boyun eğebiliyoruz.
İyi de hep beni mi bulacak bunlar?
Hiçbir kaygıya yer vermeden, hiçbir hesabı düşünmeden açsaydın bana yüreğini işte o zaman görürdün bir aşkın nasıl efsaneye
dönüşebileceğini.
Sen gözlerini kapıyorsun, bir sen varsın, başka hiç kimseye bakmıyorsun.
Her şey senin çevrende şekillenmeli, her şey sana göre düzenlenmeli.
Beceremiyorum, kusura bakma. Aşk tam teslimiyet ister.
Kendini aşkın kollarına ya bırakırsın ya da bırakmazsın.
“Bir yanım dışarıda kalsın” dediğin noktada aşkı boğarsın.Yok edersin o güzelim duyguyu.
Bu yüzden hep cesurların işidir aşk.
Kaçışları, yalanları, aptalca oyunları kabul etmez. Aşk; saf, duru insanları sever.
Kafasında binbir tilki dönenler aşkı yaşayamaz. İsteseler de yaşayamaz. Arınmalısın.
En saf, en duru haline dönmelisin ki yaşayabilesin aşkı.
Kısacası sevgilim, sana göre değil bu iş. Senin yolun açık olsun, bırak aşk bana kalsın…
Mehmet ÇOŞKUNDENİZ
