Ey güzel, sen ki bana derdi derman edensin;
Şimdi: Çekil önümden diye ferman edersin
Senin yüzün canımın kıblesi olmuş bir kez,
Ne yapsın, kıble mi değiştirsin bu can dersin¿
Sana her şeyi anlatmadım
Bir gün sonrasını düşünemez olduğumu sözgelimi
Anlatmadım
Bütün bilmecelerdeki çözümsüzlüklerde sen varsın sevdiğim
Hiç olmadığın kadar varsın, yokluğun kadar varsın...
Yar! Terk-i Diyar
yollarında şimdi kalbim
Tuzla buz oldum,incindim örselendim
Elimde tek kalan darmadağın ümitlerim
Başardın en sonunda Oldu bak istediğin
Yaralı Hayallerim...
Seni Sevmek İçin Ne Kadar Sebep Varsa İçimde,
Seni Sevmemek İçinde Öyle..
Seni Sevmek İçin Ne Kadar Söz Varsa Dilimde,
Seni Yermek İçin,Sana Ermek İçin Yok İşte..
Sen ve benim için hiç şans yok şimdi, hiçbir zaman da olmayacak!
Üzüyor seni de, değil mi¿
Sana evet diyemem,artık..
Korkarım allak bullak etmişsin kafamı..
Köprülerin yakıldı, sıra sende artık.
Ağlamak için, ağla benim için nehirler gibi..
Yitik bir ezgisin sadece
Tüketilmiş ve düşmüş gözden;
Düşlerinde bir çocuk hıçkırır
Gece camlara sürtünürken;
Çünkü hiç bir kelebek
Tek başına yaşamaz sevdasını,
Severken hiç bir böcek
Hiç bir kuş yalnız değildir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk, iki kişiliktir.
Bir alacakaranlığındayım zamanın
Gece mi oluyor, gün mü doğuyor, haberim yok
Bir kadına tutulmuşum
Heyecan mı arıyor(Sevgi mi istiyor), bir bilen yok
Bir boşluk ortasındayım
Gün tükenmiş dudaklarımda bir tuhaf
Yamaçlara inen sis gibi
Çevreme inivermiş deli düşünceler
Ey dudaklarına sirayet etmiş son(ları)baharı silemediğim,
Sen beni yüreğimin cümlelerini sıvamış dudaklarımı “ suskunluğa” teyemmüm etmekle suçlamaktasın¿ Yoksa gözlerindeki hayat rengini yüreğimdeki ölümle süslenmekle mi itham etmektesin¿ Belki de beni çoktan gitti bilmektesin belki de başka yüreğin terini silmekte görmektesin. Beni nerde kimin huzurunda el pençe divan durmuş düşünsen de ben aynı yerdeyim. Suskunum ya, içindekileri okur gibiyim..
hatalar yaptım desemde bosunaydı
Sana soyledıklerımde yaln yok desemde
Kıme kalmıs asklarkı bız aranıyoruz
Nerde kalan gerıye donmuskı
Sen her donemem deyısınde
Ben hergun donusunu gözledım
Bosuna dedın bekleme dedın
Zaman dedım anlr dedım
Ama olsunbe canın sagolsun
Benyınede beklerım..
Ne kadar kolaymış esirin olmak,
Tesadüf eseri bakışmış sana.
Sen derya olmuşsun, ben coşkun ırmak,
Sonrası çaresiz akışmış sana.
Kaçıncı kalbimi kırıp gidişin,
Aldığın günahı vebali
düşün
Sanki ne anladım bugüne kadarki aşklardan
biraz hüzün işte belki biraz da ıstırap geriye kalanı
bir gece denize açılıp kaybolan çocuklar:
karıştırılan eski bir kitabın içinden kayıp düşen o kırık hayal...
bu kentte her yağmur kendini ağlar
aklıma düşsen yalnızlık oluyorum
ağzımdaki uykudan öpmüyorsun nicedir
nerde kimi üşüyorsun
artık kendini yakan bir ateşim
kendimize birbirimizden düşler yapamıyoruz
şimdi boş duraklara yaslanıyorum
boş kentlere
oysa "gel" desen gelecektim