Çanakkale Savaşları\'nda Türk askeri, Ramazan ve Kurban Bayramı\'nı cephede savaşarak geçirdi. Cephede ölüm korkusunu hiçe sayan Mehmetçik, vatanı için savaşırken bayramların vecibelerini de yerine getirmekten geri kalmadı.
12 Ağustos 1915, Ramazan Bayramı\'nın birinci günü, Anafartalar Muharebesi sonuna yaklaşırken kan gövdeyi götürüyordu. Vatanın bağrından kopup gelen Mehmetçikler, ölümü göze alarak vatan savunması uğruna bu bayramı analarından, sevdalılarından uzakta geçirmeyi göze almışlardı. Tan yeri ağarırken, cephe gerisinde savaşın başladığı günden bu yana ilk kez etli yemek yapılmış, safrani adlı tatlı, kuru incir ve kuru üzüm ikram edilmişti. Bayram Namazı da topluca kılınmıştı. Işte bu askerlere bayram ilaç gibi gelmişti. Aylardır silah sesinden başka bir ses duymayan ve sinirleri giderek bozulan Mehmetçik, en kutsal bayramla kendini buluyor, bunu gören komutanlar da bayram sonraları askerin morali için cepheye sinema ve tiyatro getiriyordu. Kısacası, Çanakkale Savaşları 500 bin insanın hayatına mal olurken, yürek yakan bayramların yaşandığı cephe olarak tarihe geçiyordu.
Çanakkale menüsü
43. Alay 1. Piyade Taburu 1. Bölük, 1917 yılı yemek listesi;
15 Haziran Sabah: Üzüm hoşafı. Öğlen: Yok. Akşam: Yağlı buğday çorbası ve ekmek.
26 Haziran Sabah: Yok. Öğlen: Yok. Akşam: Üzüm hoşafı, ekmek.
18 Temmuz Sabah: Üzüm hoşafı. Öğlen: Yok. Akşam: Yarım tayın ekmek.
8 Ağustos Sabah: Yarım ekmek. Öğlen: Yok. Akşam: Şekersiz üzüm hoşafı, ekmek yok
21 Temmuz 1917\'den itibaren ordu emriyle ekmek istihkakı 500 grama indirilmiştir.
Halimize Bakıp Binlerce Kez Şükredelim arkadaslar bizim beğenmediğimiz olan bağzı we butun yemekleri bulmak o kadar çok istiyorlardı ki ama işte o listedeki yemeklerle vatanı kurtardılar tekrar unutmayalım ki onlar sayesinde karnımız doyuyor doymayanında allah yardımcısı olsun olmayanlarda versin dioyrum AMİN
AlıntıdıR....
Bende Karnı Doymayan Ama Yinede Savaşmaya devam Eden Vatanı Kendınden Önde geLen AtaLarımıza Çok teşekküR edeRim...
12 Ağustos 1915, Ramazan Bayramı\'nın birinci günü, Anafartalar Muharebesi sonuna yaklaşırken kan gövdeyi götürüyordu. Vatanın bağrından kopup gelen Mehmetçikler, ölümü göze alarak vatan savunması uğruna bu bayramı analarından, sevdalılarından uzakta geçirmeyi göze almışlardı. Tan yeri ağarırken, cephe gerisinde savaşın başladığı günden bu yana ilk kez etli yemek yapılmış, safrani adlı tatlı, kuru incir ve kuru üzüm ikram edilmişti. Bayram Namazı da topluca kılınmıştı. Işte bu askerlere bayram ilaç gibi gelmişti. Aylardır silah sesinden başka bir ses duymayan ve sinirleri giderek bozulan Mehmetçik, en kutsal bayramla kendini buluyor, bunu gören komutanlar da bayram sonraları askerin morali için cepheye sinema ve tiyatro getiriyordu. Kısacası, Çanakkale Savaşları 500 bin insanın hayatına mal olurken, yürek yakan bayramların yaşandığı cephe olarak tarihe geçiyordu.
Çanakkale menüsü
43. Alay 1. Piyade Taburu 1. Bölük, 1917 yılı yemek listesi;
15 Haziran Sabah: Üzüm hoşafı. Öğlen: Yok. Akşam: Yağlı buğday çorbası ve ekmek.
26 Haziran Sabah: Yok. Öğlen: Yok. Akşam: Üzüm hoşafı, ekmek.
18 Temmuz Sabah: Üzüm hoşafı. Öğlen: Yok. Akşam: Yarım tayın ekmek.
8 Ağustos Sabah: Yarım ekmek. Öğlen: Yok. Akşam: Şekersiz üzüm hoşafı, ekmek yok
21 Temmuz 1917\'den itibaren ordu emriyle ekmek istihkakı 500 grama indirilmiştir.
Halimize Bakıp Binlerce Kez Şükredelim arkadaslar bizim beğenmediğimiz olan bağzı we butun yemekleri bulmak o kadar çok istiyorlardı ki ama işte o listedeki yemeklerle vatanı kurtardılar tekrar unutmayalım ki onlar sayesinde karnımız doyuyor doymayanında allah yardımcısı olsun olmayanlarda versin dioyrum AMİN
AlıntıdıR....
Bende Karnı Doymayan Ama Yinede Savaşmaya devam Eden Vatanı Kendınden Önde geLen AtaLarımıza Çok teşekküR edeRim...