Üzülme der Mevlana ve devam eder, bir yanda
korku bir yanda ümit varsa iki kanatlı olursun, tek kanatla uçulmaz
zaten. Sopayla kilime vuranın gayesi kilimi dövmek değil, kilimin tozunu
almaktır. Allah sana sıkıntı vermekle tozunu, kirini alır. Niye
kederlenirsin?
Geçtiğimiz yollarda kaybettiklerimizin bize en büyük kötülüğü, kendilerini tekrar tekrar hatırlatmalarıdır. Bir kere kaybetmekle kurtulamadığımız şeylerdir. Yoklukları hayatımızdaki varlıkları haline gelir. Hep, ama hep hatırlarız.
Tekerleğin bulunuşundan beri bilinen altın kuraldır; Aşkın kaşı gözü değil, seni elinden tutup içine aldığı 'o hal' önemli. Akıp giden zamanın içinde, hiç olmazsa bir an, ben de varım diyebilmek adına...