Karışık Şiir Arşivi...

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Mesaisi Bu Kaderin Sormadan Usanmadan
Bir Bir Derdi Sıralar

Düşünmez ki Can Yakar Aşk Gazisi Gönlümde
Kifayetsiz Muhteris Bu Kapanmaz Yaralar

Bir Sis Perdesi Ardından Pişmanlık Vizesiyle
Eski Bir Kapıyı Aralar

Ben Bıktım Sen Bıkmadın Girmeye Mecalim Mi Var
Duy Artık Söylüyorum Yorgunum Bu Aralar

Yüzleşmek Zamanı Oysa Boynu Bükük Hatıralarla
Yaşanmaz Oldu Buralar

Silkelen Diyor Bir Ses Kabuğu Bağlamazsan
Kanar Durur Sersefil Kapanmaz Bu Yaralar

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

… yazamıyorum artık…cümlelerimin devamı gelmiyor ve sen gelmiyorsun !
! cümleler kayıp !

… konuşamıyorum artık.. dilim lal olmuş.. sus pus duygularım…
!kalemim kırık kalbim kayıp !

… söyleyemiyorum şarkıları bağıra bağıra..! Sesim çıkmıyor.. sen giderken çok çıktı.. –dön- dedim ve sen duymadın !
! dönüşler yasak !

…uyuyamıyorum artık.. yatağım sensiz buz gibi bu sıcak yaz gününde bile.. uykular haram bana.. geceler zindan sensiz…!
! rüyalar kayıp haller kayıp !

…ağlayamıyorum artık ! oluk oluk akmıyor gözyaşlarım… kurudu sana ağlamaktan kendime ah etmekten.. pişmanlığımdan…
! gözyaşları yok pişmanlığım kayıp !

… Gülmeler yok bana… Kahkahalar yasak ! bir darbe indi gözyaşlarındandertlerden kederlerden…. Gitmelerinden !
! Gülmeler yakışmıyor bana..Tebessümler kayıp !

… hayal kuramıyorum artık.. geceler uzak bana uzak sabahıma; ümitler!
! yıldızım kayıp düşler çok uzak !

… yaşayamıyorum… bu oda bu ev.. bu sokak.. bu kent bu şehir ve insanlar.. Hepsi sıkıcı hepsi boğucu…Nefes alamıyorum.. ışıkları yok bu kentin sen olmadan da olmayacak.. yaşanmayacak bu şehirde ! Yaşayamayacağım..!
! Nefes almak yok ışıklar kayıp !

… Ritim tutamıyorum artık… kaybettim aşkın notasını… kaçırdım..! çoktan bitti çoktan yaklaştı ayrılığa..! çoktan hapsoldu aşk; ayrılığa ! Ritimlerde notalarda bile !...
! aşklar kayıp ayrılıklar kol geziyor !

… sevemiyorum artık… korkuyorum çekiniyorum aşktan sevgiden ! Bir de aşk beni terk ederse… Sevemiyorum işte… korkuyorum…
Sevmelerin ardından gitmelerden terk etmelerden yoruldum…İstemiyorum böyle sevmeyi…Korkuyorum ..!
! Sevmeler yok gitmeler yok.. Yollar kayıp !

… istemiyorum; elaleme bizli hayallerden bahsetmekten… çift derken hep tek olmak yalnız yaşamak bu sevdayı ele güne karşı…
Tek taraflı özlemek tek taraflı sevmek… İstemiyorum artık; çift derken Tek kalmayı…
! Çiftler yok ‘tek’ ler kayıp !

… yazamıyorum artık.. cümlelerimin devamı gelmiyor ve sen gidiyorsun…
Ve girdiğin yol tek yöndü sevgili… yollar senin olsun.. gitmeler senin olsun…!
! Cümleler kayıp yollar kapalı… !

… çığlıklar atıyorum artık… sensizim.. öksüzüm… çaresizim! Haykırıyorum; bütün evren şahit olsun diye… çığlıklarımla yıkıyorum evreni…
! Susmak yok…Mutluluk Kayıp !

… bitiyorum artık.. sensizliği(mi) şiirlerime ‘ana tema’ diye Konuk ederek…! Mısralarımda küfürlerle öfkemle nefretimle… Sensizli(mi) nokta nokta bitirerek hece hece yazarak; bitiyorum.. ve gidiyorum..!
!!! Aşk(ın) yok… Sensizlik(im) kayıp!!!

… kağıt yok kalem yok.. tuval ve fırça yok.. yazılı acılarım yok olmayacak !yazmalar yok artık.. yalan sevdaları tuvale işlemek resmetmek yok…
Çizmeler bitti karalamalar bitti…
! kalemim yok… acılar kayıp !

… sonbaharlar ayrılıklar bitti artık ! Geçti… sevdaları hayalleri yaşanmamışlığın acısıyla gözyaşının buğusuyla kaldı gözler…Yürek isyanlarla… Sevdaysa terk edilişiyle…
! sonbahar yok… Yürek kayıp !

… yazamıyorum artık.. cümlelerimin devamı gelmiyor ve sen bunca isyana rağmen yine gelmiyorsun… Yoksun… ve gelmeyeceksin ! Kapılar kapalı sana..! sözlerim bir ok kadar delici namluda duran kurşun gibi acımasız hain ! Bilmiyorum isyan etmekten başka bir şey.. umutsuzluktan….
! Umutlar yok hayaller yok kavuşmak hayal !!
Açık kapı yok..İsyanlar namluda.. İsyanlar Nöbette…
Gülüşler kayıp mutluluk hayal…
Kurşunlar hançerler oklar yakın!
Hasretim kayıp.. Cümlelerim kayıp !

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Yazıyorken hayatımı ...
bazen hüzünlü bazen komikbazende olabildiğince suskun...
henüz hiç bir oyun bile kazanmadan... kumbaramda birikmiş umutlarım...
içinde acı yanlızlık dolu kaldırıma atılmış bir gazete sayfası yada her bir sayfamın çevrilişindeki şefkate ve hoyratlığa aldırmadan ...
Yazıyorken hayatımı... tamda orta yerinde sen geldin... hoş geldin..
Yazılma sırası sana gelmişti... nasılda yazmıştım bu zamana kadar hayatımı...
onca yaşanmışlık nasılda kayboldu ... silindi... seninle ..
İlk adınla başladım seni yazmaya ... soyadını hiç yazamamıştım...
Sonra o çilek dudaklarından çıkan sesini yazdım ... kasırgalar yaratan...
Ellerin ... hep güzel dokunurdu..
her dokunuşda yeni sevdalar veya silinmeyecek bir tarih yazardı tenime...
Ya o bütün karanlıkları içine hapsetmiş ... tüm renklerin güzelliğiyle bakan ...
bıçak keskinliğinde dev gözlerin...
Artık benden bişeyler yazılmıyordu... benim hayatıma ...
kuş uçumu hızıyla her an biraz daha karışıyordun can suyuma...
arı çalışkanlığında hak etmediğim bilmediğim çelişkiler yalanlar korkular getiriyordun bana ...
ben yoktum..
Hayatımın herhangi bir yeri hiç bu kadar karanlık olmamış ...
hiç böyle yazmamıştı beyazıma kalemin siyahlığı...
Kendimi suçlarken her dakika..
geri çevirip sayfalarımı yaşarım seni ...
zirvedeki gülüşleri...
yeniden gelesi günleri...
Hala çalışıyorken arılar...
Hala seni yazıyorken hayatım...
olurda bu feleğin azgın sularında ..
yeni bir köprüde tüm haşmetinle dikilirsen karşıma...
Bilesin ki...
seni sensiz yaşamaya alışan ben... isyanla başımı eğip ağlamayacağım...
vurmayacağım kapılara duvarlara... seni dilenmeyeceğim...
Ve...
Akıp gidiyorken son sayfalara...
İnanıyorum ki
Gün gelir yazılma sırası bana gelir...
benim belkide...
senin sayfalarına ..

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Gözlerimi kapattım yokluğumda var olan kendimin üstüne. Çığlığımda taşıdım ellerime sığmayan bensizliği kızıl sancıların içdökümünde.

Rüzgar saçlı bir yalnızlıkta yandım. Nehirler geçti içimden içim nehirlerden geçti; talan edilirken Züleyha´sına aşk düşen bağışlanmış mısralar. Ve şimdi kalbimde adı konulmamış bir süveydanın ölüm günahları. Ve tufanları avuçlayan ömrümde Nuh´un ayak izleri.

Adıma küstüm...

İsimsizliğimin ölgün kentlerinde vurulup duruyorum sana hep altı susuş kala.

Hadi konuşsana!

Susma gözlerime öyle derin derin.

Kimsesizliğimin kimliğine suret olmayacak mısın yoksa? Aynalarda göremediğim hükümsüz yüzümü yüzüne kabul etmeyecek misin? Bak el pençe divan durdum aşkın önünde beni biraz daha susarak acıtacak mısın sesimi?

Biliyorsun rengi mahpus aşkımın mahşere and içen gözleridir sensizlik. Ey boğazıma kadar battığım yağmur hadi al beni! Gözbebeklerinde yıldızlar eriten gece hadi boğ beni!

´´YAĞMUR GECEDEN AL BENİ´´.

Ey Aşk! Güzellik bile sana meftun değil mi? Düşlerimden başka bir hüzünde yaktım mı en meczup tebessümleri?

Bilsen çöle kesmiş tenha bir gökyüzü indi geceme. İçine kan bulaşan tekinsiz uykulara uyudum. Kurak bir intihar düştü şairliğin yazgısına yığıldım kaldım ´´bana inmeye korkan SEN uçurumlarında´´.

Sevdiğim!

Acıya düşen içine içine düşen acıya tufanıma rüzgarlığıma yenik geldim. Tutma ellerimi düşeceksin yoksa.

Duru bir gülüş anında saklısın sen an gibi. Altı harflik susuşun kıyamet ağrısı dilimde. ´Aşk bitti yüzümü buldum´ diyenlerin içten pazarlıklı yalnızlıklarına inat içimin suretisin.

Ellerin yasadışı sevdalarda ıslanan heyula sensizliğim. Gözlerin gül yaprağında kanayışım. Çek gözlerini alnımdan. Yazgıma dokunuyorsun!

Benden saklanabileceğim bir İstanbul var mı gözlerinde? Susmaya dair tekmil suskuları ´´ konuş/sana ´´ dediğinde bozar mı gülüşü yırtılmış kelimeler?

Ey Aşk!

Kara kalemlerin aşkına!

Ten hummalı saçlarında boğulmalarım yetmediyse bil ki; kahrolası bu denizler az gelir ağlayışlarıma. Sen hüzün divanında acının aşkı aşkın acısı. İşte eşiğindeyim! Aşkın mahrem cinnetlerine sunma beni sevdiğim. Azalırım.

Ey Aşk! Kalk ayağa ve ağla tutuşuncaya dek!
Çünkü anlamını gizleyemiyorum aşktan.. .

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Seni düşünürken kor ateşlere salıyorum yüreğimi…
Yanıyor yanıyorum…
Gözlerini çiziyorum arkasına saklandığım cümlelerime…
Söndürüyorum ışıklarını yalnızlığın rüzgarına kapılınca hayalinin…
Seni görebilmek adına gözlerimi yumuyorum geceye…
Dalıyorum bitmesini istemediğim derin uykulara..

Sen değil
Sana yakıştırdığım sevgi(m) huzuru getiriyor dünyama…
Sevginin tonlarını iliştiriyor ruhuma…

Açıyorum gözlerimi gideceğini bilerek..
İzin veriyorum bensizliğe hazır duygularına…
Beni hissetmiyorsa yüreğin
Ne gerek var içi boş varlığına…?
İşte şimdi uyandım…

Sen’li hayatın ortasını bulamadım ki..
Bir o yana bir bu yana çekiştirirken sevgimi
Kırık dökük aynalara takıldı gözlerim..
Gizli kapılar arkasına tutundu umutlarım…

Sen bilmiyorsun..
Kendimden bile gizlediğim kuytuları var gülen gözlerimin...
Hüzüne çalan renkleri var yüreğimin…
Senin göremediğin yıkıntılarım
Sende tutuklu korkularım var benim…

Birde
Sebebine dahil olamadığın mutlulukları var yüreğimin…

Görmesen de ‘sana’ kapalı kapılarım var benim…

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Ben her zaman ağlamam ama sen giderken iş değişiyor .

Bitiyordu.
...
Bitiyordum.

Bana ait ne varsa ya eksiliyor
Eskiyor.

Yaşlanıyorum.

Hiç kurumadan
Güneş yüzü görmeden...

Yaşlanıyorum.

Bir hüznün gölgesindeyim. Adın duyulmuyor ve adımı haykırmıyorsun. Bitmiyor karabasanlarda adını haykırışlar aynı sancıyla geceyi sabaha katışlar yalnızlık!

Bu eksiklikte gel de yaşlanma! Sonra uzak bir ülkeden haberler salıp bilmem hangi gelecek zamanda güzel olacağından bahsediyorsun anların.

Lakin...

Geçiyor ömründen anlar
Anlarda dünler
Bugünler dündeler
Yarınların geleceği de farksız...

Buna rağmen! Koca koca adımlarla sana göndürüyorum damlaları...

dediğim gibi işte;Ben her zaman ağlamam ama sen giderken iş değişiyor

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Satırlarıma ‘sen’ değil
Özlemin dökülüyor…

Olmazsa olmazım ‘sen’…
Yoksun işte…

Bir hayalden ibaret özlemlerim…Yastığıma başımı koyduğum da sadece sen'li hülyalara bırakıyorum ruhumu... Dışına çıkılması zor bir yol gibisin…Çıksam düşeceğim sanki uçurumundan…
Oysa yoksun varlığımın sınırlarında…

Anladım ki sen kolaylaştırdıkça anl****** ben zorlaştırıyorum seni…Oysa basit bir oyunsun beynimin içinde karmaşaya sebep olan.
Ve karmaşık olan sen değil sensizliği anlamak…

Hangi kelime hangi cümle sensizliği anlatabilir ki ?
Düşünüyorum da düşünecek bir şey yok özünde…

Varlığının yerine yokluğunu kabullenmeyi öğrenmeli avaz avaz…
Bir sensizliği bir de yalnızlığı yaşayabilmeli içimde ki sesliliğe rağmen…

Oysa
Bıraksam çığlıklarımı terkini sindirecek suskunluğum…
Bu yalnızlık suskunluğuma eşit olacak sensizliğe giden her adım da…

Biliyorum kendimi kandırıyorum zamana karşı…
Ve bilmek bahane değil ‘bana’…

Olmazsa olmazım ‘sen’…
Yoksun işte…

Ve görmüyorsun…

Sana gözlerim değil
Yüreğim…
Bedenim…
Ağlıyor !

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Bugün yıkığım biliyor musun ?
Ezginim çaresizim umutsuzum
Sancılıyım

Kendime yorgunum bugün�Çaresizliğime ağlıyorum elimde yüzüm�Ve yürüyorum boşluktan yokluğa�Dinle beni�Az önce geçtiğim sokağın lambasına umutlarımı astım�Yıkılıyor duvarlar arasında hayallerim�

Bırakma beni insanlar kötü.
Bırakma beni korkuyorum!

Tut ellerimi neolur�Bir adım uzağıma gitme�Bırakma ellerimi�
Senin olmadığın yerler karanlık soğuk�Senden başka her şey herkes sahte ! Bırakma yüreğimi korkuyorum� Kendimden ürküyorum�Sensiz sessiz�

Bir deli otlar büyüyor içimde
Sancılıyım yorgunum kederliyim
Bu halini sevdim gitme kal
Çamurlar çirkefler içindeyim

İçimde yitişler çoğalıyor �Sancıyor bedenim bir uçtan bir uca�Kemiriyor duygularımı korkular�Bitmişim dağılmışım...Sızım çok�Bir sen varsın işte ��sen��Sende gitme beni �ölüm� eyleme�

Bırakma beni insanlar kötü.
Bırakma beni korkuyorum!

Baktığım yüzler işittiğim sözler yalan�Doğrular yanlış yanlışlar doğru şimdi�Duy beni�Direnemiyorum� Sen gitme neolur�Gidersen �yok� olur vurgun olurum�Acı olurum�Korkuyorum�Bırakma beni nefes bildiğim�

Bir dayak yemiş adamım şimdi
Bezginim kararsızım yılgınım
Al götür beni o kayıp gecelere
Yeter ikimize yalnızlığım

İçime hapsolmuş bir çığlığım şimdi� Yitiriyorum kendimi yıkıp yağmalıyorum bedenimi�Her yanım da kırıklar�Parça parçayım kendimde �ben��
Anla beni gitme �ben� bildiğimden�
Sana �ben�
Bana �sen� �
�Biz� e ikili yalnızlık hayat �

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Bu gün yalnızlığımı mutsuzluğumu satılığa çıkardım.
İlk sahibindendir. Kullanmamıştır başka hiçkimse.
İlk yürek kırığımdan. İlk kalp ağrımdan. İlk kez SEVDİM SENİ deyipde yüreğime aldığımdan.Bilmiyordum ilklerin bu kadar acı vereceğini.

İlk Aşkın bu kadar ağlatacağını. Çekip gittiğinde bile hala deli gibi seveceğimi. Bilmezdim onu affetmek için inadına bahaneler arayacağımı. Gece adını silip uyuyupda sabah uyandığımda hatırlayacağımı bilmezdim.

Yalnız camları kırıldı. En son yürek harbinde. Cam kırıkları hala üzerinde. Afedersiniz temizlemeye olmadı fırsatım. Ya da ne bileyim işte gelmedi temizlemek içimden. Siz aldığınızda komple geçirirsniz bir elden.Temizlersiniz iyice.

Ama her cam kırıklığında nasıl acıdı canım bilmezsiniz siz. İzin verdim işte sırça camlarımın kırılmasına. Dedim ya. Son AŞK harbinden kalma.

Gönül kapılarımında otomatik kilidi bozuldu. Nedense kitli kalmış. Bir daha açamadım. Zaten yüreğimde içerde kaldı. Sevgiyse dışarda. Yani anlıyacağınız kalbim sevgisizlikten öldü. tamirciye götürdüğünüzde kalbimin naaşınıda teslim edersiniz bana. Malum anılarım hep o yürekte saklıydı.

Haketmiştir o şimdi anlı şanlı bir cenaze törenini. Cenazemde bir tek o vefasız olmasın. Korkarım yüreğimin yeniden canlanmasından hayata sarılmasından. Ona bir daha bir daha güvenmesinden.

Biraz hor kullanılmıştır. Boyaları sırçaları dökülmüştür. ee tabi kolay olmadı. AŞK'ın ardından yaralanmış kalması. Giderken "senden intikam almam " demişti ama.

Gün aşırı artık sinirinden mihıncından mı yoksa aşkından mı yaptı bilmem. Gelip çizdi yüreğimi hep. Her çizdiğinde onarılmaz yaralar açtı.Sanırım onu bir yalancı boyacıya götürüp boyatmanız gerekecek.

Kilometresi o sıfırı aşalı çok oldu. Dedim ya kullanıldı biraz. Hemde hor kullanıldı. Kapanmayan yaralar açıldı. Gizli saklı görünmeyecek yerlerde. Ben ona güvenip inanırken o yüreğimi haince kullanmakla meşguldü.

Şimdi gelelim tüccar alıcı. Seninle pazarlığımıza. Artık AŞK yokolmazda zaten. Bir onaydı sevdam. O da geçti sevdamdan. Ben sana anlattım tüm olan biteni artık biliyorsun.

Bu yürek ilk sahibinden
Camları kırılmış
Boyası dökülmüş
Dışı çizik çizilmiş
otomatik kilidi bozulmuş
Çok saklı gizli yerleri yara almış
Birazda kilometre yapmış.

Söylesene kaç para eder yalnızlığım. Ne verirsen razıyım al götür yalnızlığımı..!!

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Gitgide alışıyorum sana....
Hiçbir alışkanlık bu kadar güzel olamaz...
Ellerin ellerimden uzaksa nasıl güçsüzüm bilemezsin...
Yanımda olduğun zamanlar;
sigara dumanı gibi ciğerlerime doluyor
alkol gibi damarlarıma yayılıyorsun...
Durmadan başım dönüyor verdiğin hazdan...
Alışkanlıklar daima korkutur beni...
Düşün ki ben yaşamaya bile alışkın değilim...
Kendimi kendime alıştıramadım yıllardır...
Fakat şimdi sana alışıyorum...
Alıştıkça özlemim artıyor daha yoğunlaşıyor.
Yalnız içimde garip bir korku var.
Sana alışmaktan değil seni kendime alıştırmaktan korkuyorum...
Bir gün sana şimdi verdiklerimden daha güzelini
daha değerlisini verememekten korkuyorum...
Bir gün ansızın ölmekten ve seni bana olan alışkanlığınla
yapayalnız bırakmaktan korkuyorum...

Oysaki her zaman ve günün her saatinde
yanında olmalıyım senin... Bana alışmış olmaktan
pişmanlık duyacağın bir dakikan bile olmamalı...
Bütün zamanlarını zamanlarımla karıştırıp
emsalsiz bir zaman bileşiminde yaşatmalıyım seni...
Uykularda bile aynı rüyayı görmeliyiz.
Her şeyin ve her zevkin yarısı senin olmalı yarısı benim...
"Bana alış" demeyeceğim... Nasıl olsa alışacaksın bir gün...
Şimdi çirkinliğimde güzellikler bulan gözlerin
o zaman en güzeli görecek bende! Alışkanlığınla
sevginle yepyeni bir "ben" yaratacaksın benden!

İlk defa sevilmenin ürpertileri içindeyim inan. Sevgimle
mukayese edebileceğim tek şeyi beni sevmende buldum...
Ömrümde kimse bana sevmenin gerekliliğini öğretmedi.
Kimseden sevgisini istemedim verdiler almadım.
Bencildim bir zamanlar sevmek benim hakkım diyordum.
Oysaki şimdi bir zamanlar hiç sevmemiş olduğumu
kendi kendime biraz da utanarak itiraf ediyorum.

Asıl büyük sevgiyi seni sevmekte buldum ve sevgim
senin sevginle değerleniyor ayrı bir anlam kazanıyor...
Sevgin olmasaydı değersiz bir cam parçasıydım.
Sevginle bir aynayım şimdi. Bana bakanlar baştanbaşa
seni görecekler içimde...
Bir zincirin iki halkasıyız seninle anlıyor musun?
Aynı kadehte karışmış iki içkiyiz.
İki kelimeyiz seninle birbirini tamamlayan.
Her yerde iki olduğumuz için
bir bütün haline geliyoruz durmadan...

Alışkanlığım devamlı sana çekiyor beni...
Durup durup dudaklarını öpmek geliyor içimden...
Saçlarını okşamak geliyor ellerini tutmak geliyor...
Kokunun tenime sindiğini hissediyorum geceleri...
Teninin dudaklarımda eridiğini hissediyorum...
Boynunun en güzel yerini benden başkası bilemez artık...

Seni kimse benim kadar benimle bir bütün olduğuna inandıramaz....
Gitgide bu alışkanlığın içinde kaybolduğumu hissediyorum...
Beni yaşadığım zamanın dışına çıkarıyorsun.
Bir gün tarih öncesinde yaşıyoruz bir gün bulutların üstünde...
Uzun süren bir baygınlık sonrasının
o anlatılmaz baş dönmesi içindeyim...
Bütün merdivenler birbirine eklendiği zaman
seninle vardığım yüksekliğe erişemez...

Açılmış bütün kuyuların derinliği
içimde seni bulduğum yer kadar derin değil...
Alışkanlık kozasını ören bir ipekböceği gibi gitgide tamamlıyor bizi.
Emsalsiz bir oluşun içinde yuvarlanıyoruz.
Korkunç bir yangın başladı yüreklerimizde.
Özlem kıskançlık arzu ne varsa içimizde hepsi birdenbire tutuştu.
Alev almayan bir yerimiz kalmadı.
Alevlerimiz muhteşem bir kızıllığın içinde yıldızlara kadar uzanıyor.
Hiç bir su bu ateşi söndüremez artık.
Nehirle denizler boşalsa üstümüze hiç sönmeyeceğimizi biliyorum.
Bu yangın biz birer kor haline gelinceye kadar sürecek.
Önce bakışlarımız alıştı birbirine sonra parmak uçlarımız...
Bu oluş tamamlandığı anda yeryüzünde
bizden güçlüsü olmayacak!
En mutlu olduğumuz yerde en güçlü de olacağız seninle...
Bu bir sonun değil bir varoluşun başlangıcıdır.
Geçmişteki tüm alışkanlıkların bana alışmanı önleyemez artık...

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

..Canımsın..
Nereden geldin.?
Bir yıldız gibi düştün dünyama.
Her nereden geldiysen
Hoş geldi yüreğin yüreğime
Kapıyı çalmadan girdin içeriye
Hiç sormadan buldun yerini
Hiç uğraşmadan tuttun nabzımı
Hiç ağlatmadan güldürdün yüzümü.
Gönüle yar diye kazıdın ismini...
Daha ben seni
Hiç tanımadan hiç bilmeden
Nereden geldiğini anlayamadan
Ne yaşadığımı çözemeden
Sen her şeyinle seni koydun
İçime en derinime.
Hoş geldin dünyama..
Yaz sıcağında
Tüm susamışlığım da
Yağan yağmurları getirdin bana
Ferahlıkla toprak kokularını da.
Kocaman dünyanı yüreğini
Sözlerini gülüşlerini koydun içime...
Yaşamıma umut oldun
Yüreğe binbir renk ekledin
Ev sahibi gibi açtın kapıyı
Girdin içime...
Önce hissettim seni
Bütün özümde özünü
Nereden geldin.?
Aslında biliyorum
Öbür yarımsın aradığım
Rüyalarımda yaşadığım
S e v d a m s ı n...
İyi ki geldin
Hoş geldi yüreğime yüreğin
İyi ki varsın
C a n ı m s ı n
__________C a n s ı n
__________________C a n d a s ı n..

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Söylesene beni kaç harfle sevdin?

Hani anlat desem içindeki sevgiyi ilk kelimenden sonra kaç dakika sürer?
Zamanı ellerimle yakasından tutup havaya kaldırsam ne kadar anlatırdın?
Hadi anlatsana beni kaç harf sevdin?

Oyunuma geldin sevgili.
Kandırdım seni az önce.

Bana olan sevgin kaç harf diye sordum sende bana anlatmaya başladın.
Cümlelerle kelimeleri süsleyerek anlatmak yeterli oldu. Demek sadece SENİ ÇOK SEVİYORUM da özetim.

Oysa bana yaşadığımızı sandığım bu büyük aşkı tarif edememen lazımdı..
Ağzından hiçbir kelime çıkmamalıydı.
Düğümlenmeliydi ses tellerin ellerin titremeli avuçların terlemeliydi.
Bocalamalıydın.
Her anlatmaya kalktığında saçmalayıp örneklerle izah etmeye çalışmalıydın.
Başaramamalıydın.

Anlamını bilecek kadar bir aşk bize yakışmazdı oysa...
Bak sokaklara hep onlarla dolu.
Ellerinden tutabildiğin bir aşk bu sendeki.

Bana olan sevgini özetlememeliydin sevgili.
Özetlenecek bir aşk sadece kitaplara konu.
Yazılabilecek kadar basit bir aşkı ben bir damla gözyaşıyla anlatırdım sana.

Bana benim sorumu sorma sevgili.
Peki sen anlat o zaman deme bana.

Beni sadece 16 harf seven birisine ben ne anlatayım?..

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Sen Üstüne ALınma . . .

Beynin düşüncen kendi kendine teselliler verirken
seni haklı bulurken gözlerine söz geçiremeyip
nasıl koca damlalarla sessizce isyanlar yaşadığını
o zaman anlayacaksın...

Ve ben...
ben biliyorum ki sen bunları yaşarken
beni aklından geçirmesen bile bir yerlerde
bir şekilde ben bunu hissedeceğim.
Yoo yanlış anlama sana beddua değil bunlar.
Kıyamam ki ben sana..

Bilirsin hislerim güçlüdür
yüreğim ondan da güçlü hissederim anlarım..
Kiminle ve nerede olursam olayım yüreğindeki fırtınayı hissettiğim an
o an bana yaptıklarını yaşıyor olduğunu anlayacağım...
Çünkü senin bana yaptığın bir ayrılık bir vazgeçiş değildi
öylesi çok önemli de değildi aslında.
Doğaldı bu fani dünyada fani sevgiler
yanlış duygulara kapılmalar...
Ama senin bana yaptığın
seven bir insana yapılabilecek en acımasız vurgunlardan biriydi.

Konuşmamak sözlerin çaresiz gözlerin uzak bırakılması
yüreğin ve tüm hislerin umarsızca terk edilişi...
Ne olurdu o telefonu açıp sadece
'hoşcakal'
deseydin...
Ne olurdu bir kere kendi sesinle 'bitti' deseydin...
Ne olurdu bir kere bile
'bitti ama gerçekti'
diyebilseydin...
Yalan bile olsa...
Yalan bile olsa bir sevda minicik bir vedayı hak etmiştir...

Sen bakma ağladığıma şiirler yazdığıma..
Sen bakma sensizlikten bahsedip hüzünlere daldığıma..
Ben ne sana ne de aşkıma bir an bile ağlamadım ardından.
Ben haketmediğim yalanlara yüreğimin kandırılışına ağladım sadece.

Ve ben sadece yalancı aşıkların
sahtekarlıklarına ağladım ardından.
Sakın sen üstüne alınma...

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Ben öldüysem senin için öldüm.

Sıfırdan yudumlanmak hayata;Sevdanın yüreğine.
Ben unutmam sevgili
Sende unutma
Yandıkça ışığı aşkın
Ve yüreğimde tutundukça bir yanın
Ben unutmam asla
Belki de
Kimbilir
Budur bendeki gerçeği
Aşk adına
Senden kalan hayatın.

diye başlamıştı yüreği sonsuzluğa karışanın olmanın ve olmamanın bir nedeni vardı bendebenim kendime yitirdiklerimde

Sevildiğini asla sevdiği kadar bilemeyecekti.Ne kendisiydi sevdiğini anlayan nede sevildiğini anlatmaya çalışan bir başkasıydı kendisinde sorgulanan.Aslolan hayata alışılagelmiş bir düzenin hazırlıksız taraflarından bakmaktı.Olmadı demek olmazdıolacaktı.

Yüreğindeki sevdaya ayaklandı tüm kelimelereninde sonunda gitmek vardı.Gidemedi hiçbirşey gitmek istediği tarafa.Kaldı öylece.Sahipsizliğini hatırlattı kendisine.Hayata dair değişen herşeyinhiçbirşey kadar önemli olmadığını bildiği haldegidemedi bir adım uzaklığına düşlerin en güzel yerinde bekleyen.

Kal demek için değildi hiçbirşeynede git artık diyebilmeyi gözyaşlarına alışıkmevsimi kendi dağarcığından kendi yüreğine taşıyabilmenin ardındaki yaşanan herşeyi.Sil diyebilmek kolay değildi elbet.Silerimunuturum seni diyerek bekleyebilmek. Kolay olmasa gerekti.

Çünkü sevda vardı aslolan yerde.Ölen bizdik umutlarımızın peşinde.Birinin öldüğü yerde bir diğerinin olmaması gerekliliğine inandırmıştık kendimizi.Yaşanan aşk örülen duvarların dibinde böyle suskun durmamalıydı.

Sen gidersen bir başkası gelir diyerek ömrümüzü kendi ellerimizle tüketmemeliydi.İnanmıştık inanılması güç gelen herşeye. Koskoca bir sevdanın içinde küçücük mutluluklarla bölüşülmeye.

Geçip hayatın aynasının karşısınagülebilmiştik herşeyin bir an önce ölmesini bekleyen hiçbirşeye. Alışmıştık sonunda ama yenilmemiştik aklımızı başımızdan savuran rüzgarların deliliğinekimi yazmıştı sevdasınıkimi anlatmıştıbiz dinlemiştik savaşta esir düşen bir komutanın bakışlarına yaslamıştık sonbaharı.Gurursa gururdubizi biz kadar kendimize öğretemeyen.

Eskinin canı cehenneme demek zor değil şimdi. Kelimelerin anlatamadığı bir beni yaşıyorsun dudaklarının hareketsizliğinde.Bir beni hatırlıyorsun cümlelerine eli kolu bağlanmış bir şekilde.

Film karesi olsa hayat yırtıp atacağım hayatımın en acı zamanlarını. İnanmayacaksın belki ama yazıyorsam ve dahası yaşıyorsam sebebi sensin.

Birinin öldüğü yerde biri olmamalı asla.Bir tek sen bil seni sevdiğimisana dokunan rüzgarların yerine koy ellerimisana bakan çocukların gözlerine say gözlerimi.

Ben öldüysem senin için öldüm.

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

’Yalnızlığını anlat bana… ‘

Aldım elime kalemi boş bir sayfa buldum sen’li yazılarımın arasında…
Yalnızlığı beklemeye koyuldum beyaz düşlerime esir olan karanlık odamda…
Geldi sensizliğin çarpıcı boşluğunda..
Nefesim daraldı yuttum içimde her ne varsa…
Dört duvar dillendi sessizliğimden !

Sustu yakarışlar…
Taştı sessizlik içimden…
Kelimeleri karanlığa bıraktım hissedilebildiğince !
Ben konuştum ‘o’ dinledi…
Ansızın sustum… Sessizliğini dinledim..
Dinledikçe
Sevdim sonu çığlık olan yalnızlığı..

Sarıldım kuytu gecelerde birtek o’na…!
Ne bir şikayet ne bir bıkkınlık..
Sevdim gecelerimde adı yalnızlık olan sessiz çağrını…
O’na rehin bıraktım ruhumun derinliklerini..

Yine yalnızlığa alabildiğine konuştuğum bir gecede
Hayallerim düştü gözlerimden birer birer..
Yüreğimi gördüm karanlığın en ücra köşesinde..
lime lime oldu gözlerimin önünde..
Tutamadım..
Yetişemedim yüreğime !

İşte o gece yalnızlığa yakardım sayfalarca..
Ben konuştum..
Yine ‘O’ dinledi..

Öyle sessizdi ki..
İsyana meyilli sorularıma cevap olamadı yalnızlığım..
O sustukça ben haykırdım çaresizce..
Olmadı..
Sensizliğe çare olamadı…

Duvarlarım yıkıldı benliğimin üzerine..
Nefesim daraldı bu kez acıyla…
Yutkundum her kelimeyi yüreğime batırırcasına !
Sebebim oldu her hecesi yüreğimi yakan kelime…

Yalnızlığı yalnızlığa anlattım gecelerimde...

Pabucu dama atılmış hayallerime ağladım karanlığın yaralayıcı boşluğunda..

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Yemin olsun! Yıllar sonra da gözlerinin rengini unutmamış olacağım ..

Ayrılığımızın tüm zamanlarını biriktirdiğim bu gecenin son kahvesini içiyorum sevgilim. Düşündüm... Neleri seçip nelerden vazgeçtiğimi! Seni seçip senden vazgeçmelerimle geçmiş dolduramadığım gündüzlerim gecelerim kışım baharım....

Hafızamın bizimle ilgili kayıtları sağanak halinde bu gece..Elimi sıkıca tutan elin beraber söylediğimiz ama senin makâmını bir türlü tutturamadığın Sezen şarkıları dolu dolu kahkahaların çocuk gibi göz kırpışların güz renkleri kar manzaraları veda buseleri dalga sesleri ışıl ışıl akşamlar..Dedim ya bugün tüm kayıtlar yağıyor göz yaşlarıma..Hiçbir çağrışımınla ödeşemedim ki yokluğunda bugün ödeşeyim..Sensizlik zor!

Sevdim seni deli adam!

Kahvaltı yapmadan içmeme izin vermediğin ve beni krize sokan sigarasızlıklarımı bile özledim.

Hayatımın seninle geçen deli mi deli ama en hesapsız günlerini özledim.
Sevdim seni..

Sevda iştahı kaçmış aşıklar için iştahsız yıkıntılar içinde sözde sevda denilen saçmalıklara tercih etmedim içimdeki yangını. Sensizken de seninleydim bir başıma.Yalnızlıktan bıkıp yelken açamadım olmayacak olan ve kaderimde yazmayan denizlere..Bütün bunların hayal gücünü aşacağını biliyorum oys¤¤¤¤endinle konuşurken bile dudak payın var artık tüm kelimelerinde değil mi?.Olsun yine de seviyorum seni..

Bana gel dediğin an mesafeler anlamını hiç yitirmeyecek bilesin..Yol sevdadır..Böyle ihtişamlı bir aşk karşısında ne yapılabilir ki seni ölesiye sevmekten başka? Bu sahne eşsiz bir an; geçerken onu selamlamak gerek ve ben sessizce selamlıyorum bir kahve daha içmeliyim..Heyhat! Zamanı yine savuramadım.

Seni seviyorum..

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Koca bir karanlık;
Senden sonra gözümü kapattığımda gördüğüm tek şey bu.
Bilinmezlik denen o kuyunun dibindeyim şimdi.korkularım gece gibi çöküyor üzerimene halde olduğumu bilemiyorum.bana tarifini sorsalar ifade edebilecek kelime bulamıyorum.sözcükler küçülüyoranlam daralıyor ve anlatmak olanaksızlaşıyor.ben de öylece kalakalıyorum.sensizliğe alışmaya çalışıyorum böylece.
Eğer sen güneşin ışığını yüreğinde hissedebiliyor ve huzurun o güzel hazına erişebiliyorsan ben kuyunun dibinde yaşamayı ödül bilirim kendime.
Sensizliğin oyununu oynar her defasında galip gelirim yine kaderime.
Hiç sıkılmadangocunmadan devam ederim günbatımı bir hayatın renklerine.
Kalemim değer kağıda anlatırım seni de sensizliği de bir cümleyle.
Tek bir cümle yeter yaşadığım günleri özetlemeye.
Senden ayrıyken senin mutluluğunla huzura kavuşmaksenin bir yerlerde nefes alıyor olduğundan haberdar yaşamak bana yeter bile.
Şimdi söyle seni unutmak kolay mıdır böyle?
Hatıralara gömmekİÇİMDE ÖLDÜRMEK mümkün müdür bağlanmışken kördüğümle?
Kim bilir belki Sessiz bir çığlık olur kalırsın boğazımda düğümlenircesine
Belki de kaybolup gidersin benliğimin derinliklerinde ! ..

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

sevdalar içinde gönülde yalan gördüm
dolu dizgin umutlarıma duvarlar ördüm
onlar esmer sarışın ben bakar kördüm
dokunmayın bu aralar deliyim
mecnunun çöldeki haliyim

kalpte zaman üzre zamanlar vardı
her söz bin cefagam çekengönül duyardı
şimdi benliğimi bin ateş sardı
dokunmayın bu aralar deli dağlıyım
bırakın bir başıma ağlayım

yar içinde yar hepsi ayrı bir masal
ölü balığa mezar hoş görünen kumsal
ömür iki lak lak soniçinde senomuzda sal
dokunmayın bu aralar deliyim zararlıyım
bin keşke var bende hep böyle kalayım

gün umut günü dün titrek mısralar
kalp atmaz kıl oynamaz anlımdan vursalar
bu sır nedir deyip sorsalar
dokunmayın derim bu aralar deliyim
ben aşkı sevdaları neyleyim

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Yüreğimdeki senli izleri siliyorum bir bir..
Bu kez oldubitti derken..
Lekesi Takılıyor gözlerime senden kalanların...

-Senden başka hiç kimseyi...
-Sus..!

Tenini okşayan dudaklarım yanaklarından süzülenlere gebe..
Çatlamış susamışsana aç...
Teninde yeniden can bulmak ister gibi burkulmakta..

-Seni çok özledim desem?
-Deme..! Nolur..

Cama yansıyan yüzümü bir bir dövüyor yağmur damlaları..
Esen fırtına yüzüme çarpıyor tokat gibi..
Tebessümüm öksüz kalıyorcamda asılı..

-Sana bir kez gülümsesem?
-Canım acırdayanamam..!

Soğuğa direnen bir yaprak gibi savrulurdunkırılgandın..
Düş dalındansavrul rüzgarınla bir tarafa..
Bitsin artık..
Ama Sallanıp durmayeter...

-Tüm kırılganlığınla bana gel desem?
-Korkuyorum..!

Geceye eş değer siyah şiirlerim mahzun ..
Sayfalarımın isinde senli Lekeler..
Bu kez oldu diyorumbu kez silmeliyim diyorum..
Ağzı bantlı haykırışlarım isyan ediyor..

"Duymadığın kadar varım..
Görmediğin kadar yakınındayım bu kez..."

-Gitmeliyim artık desem?
-DUR..!

...
Artık çok geç..Gitmeliyim....!

.
.
.

Bu gece;

[Dilimin ucunda asılı kalan son çırpınışlarım da heba oldu uğruna..]

kan_ciceqi · 11 Nis 2010

Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Aldanırım sahte kokusuna kırmızısına güllerin
Elime battığında farkına varırım dikenlerin
Hoş söyler dilim
Ama kan ağlar içim.
Meltemler eser dışarıda fırtınalarla boğuşur yüreğim
Savrulur çaresizce acımasız dalgaların kollarında
Görmez gözlerim önümü uzaklara takılır
İmkânsızı arar hep karanlıkta yol alır.
Umutlarıyla düşleriyle yaşar insan derler
Bense hüznümü büyütürüm sabırla ve onunla yaşarım
Yalancı tebessümler konar bazen yüzüme
Dindiremez yine de derin sancıları söz geçiremez gönlüme
Mutluluk vardır dinlediğim şarkılarda
Fakat hep hicran şarkıları söylerim
Gün gelir unutulur en sevilen hatıralar bile
Yoktur lügatimde unutmaya dair bir kelime
Baharlar yaşanır her yer yeşerir çiçeklere bezenir
Benim ise hazanım başlar kara kışları yaşarım
Uyurken insanları tüm şehrin
Doğacak güneşi beklerim
Gemiler sığınmak isterken limana
Yelken açarım fırtınanın ortasına
Her gülüşümde bir damla gözyaşı vardır benim
Herkes gülerken kara günahların aklanmasında
Ben yine ağlarım..

Karışık Şiir Arşivi...

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

REKLAMLAR

Forum istatistikleri

Sosyal bağlar

Sponsorlar