Giderek ucuzlayan insan davranışlarını " anlamak lazım " diyerek onaylamak benim aklımın pek alabileceği bir şey değil... Ben sıkıldım. Ve artık " bazı şeyleri " anlamak istemiyorum.
Mesela " eller ne der " diyerek hayatını heba edenleri...
Mesela hiç emek vermeden " hileyle " en iyi yerlere gelenleri...
Ortam kaygısıyla kişiliklerini yitirmiş " binbir türlü maskeyle " dolaşanları, bundan utanmayanları...
Ya da bir ilişki bitme noktasına gelene kadar her türlü faulü yapıp, sonra da sonuca itiraz edenleri...
Veya erkekle kadın arasındaki sınırda erkeğe düşen topraklarda yan gelip yatanları, yan çizenleri, yandan kayanları...
Bir yaşam amacı olmayanları... Balçık kötülüğüne, dedikoduya, ayrımcılığa karşı bir " taraf " olmayanı...
Hissettiği şeye sahip çıkamayacak kadar korkak olanları...
Ne istediğini bilmeyenleri, bilse de cesaret edip denemeyenleri...
Sorumluluktan kaçanları, adeta bir çocuk olarak yaşamayı seçen " yeni erkek modelini " kabul ettirmeye çalışanları...
Bu yeni modeli itiraz etmeyerek, aynı tembellikle, aynı aymazlıkla kabul eden kadınları...
Yuvarlak lafları, küçük hesapları, kirli dolambaçları ben anlamak istemiyorum artık.